Библията

 

Leviticus 23

Проучване

   

1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων

2 λαλησον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους αι εορται κυριου ας καλεσετε αυτας κλητας αγιας αυται εισιν εορται μου

3 εξ ημερας ποιησεις εργα και τη ημερα τη εβδομη σαββατα αναπαυσις κλητη αγια τω κυριω παν εργον ου ποιησεις σαββατα εστιν τω κυριω εν παση κατοικια υμων

4 αυται αι εορται τω κυριω κληται αγιαι ας καλεσετε αυτας εν τοις καιροις αυτων

5 εν τω πρωτω μηνι εν τη τεσσαρεσκαιδεκατη ημερα του μηνος ανα μεσον των εσπερινων πασχα τω κυριω

6 και εν τη πεντεκαιδεκατη ημερα του μηνος τουτου εορτη των αζυμων τω κυριω επτα ημερας αζυμα εδεσθε

7 και η ημερα η πρωτη κλητη αγια εσται υμιν παν εργον λατρευτον ου ποιησετε

8 και προσαξετε ολοκαυτωματα τω κυριω επτα ημερας και η εβδομη ημερα κλητη αγια εσται υμιν παν εργον λατρευτον ου ποιησετε

9 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

10 ειπον τοις υιοις ισραηλ και ερεις προς αυτους οταν εισελθητε εις την γην ην εγω διδωμι υμιν και θεριζητε τον θερισμον αυτης και οισετε δραγμα απαρχην του θερισμου υμων προς τον ιερεα

11 και ανοισει το δραγμα εναντι κυριου δεκτον υμιν τη επαυριον της πρωτης ανοισει αυτο ο ιερευς

12 και ποιησετε εν τη ημερα εν η αν φερητε το δραγμα προβατον αμωμον ενιαυσιον εις ολοκαυτωμα τω κυριω

13 και την θυσιαν αυτου δυο δεκατα σεμιδαλεως αναπεποιημενης εν ελαιω θυσια τω κυριω οσμη ευωδιας κυριω και σπονδην αυτου το τεταρτον του ιν οινου

14 και αρτον και πεφρυγμενα χιδρα νεα ου φαγεσθε εως εις αυτην την ημεραν ταυτην εως αν προσενεγκητε υμεις τα δωρα τω θεω υμων νομιμον αιωνιον εις τας γενεας υμων εν παση κατοικια υμων

15 και αριθμησετε υμεις απο της επαυριον των σαββατων απο της ημερας ης αν προσενεγκητε το δραγμα του επιθεματος επτα εβδομαδας ολοκληρους

16 εως της επαυριον της εσχατης εβδομαδος αριθμησετε πεντηκοντα ημερας και προσοισετε θυσιαν νεαν τω κυριω

17 απο της κατοικιας υμων προσοισετε αρτους επιθεμα δυο αρτους εκ δυο δεκατων σεμιδαλεως εσονται εζυμωμενοι πεφθησονται πρωτογενηματων τω κυριω

18 και προσαξετε μετα των αρτων επτα αμνους αμωμους ενιαυσιους και μοσχον ενα εκ βουκολιου και κριους δυο αμωμους εσονται ολοκαυτωμα τω κυριω και αι θυσιαι αυτων και αι σπονδαι αυτων θυσιαν οσμην ευωδιας τω κυριω

19 και ποιησουσιν χιμαρον εξ αιγων ενα περι αμαρτιας και δυο αμνους ενιαυσιους εις θυσιαν σωτηριου μετα των αρτων του πρωτογενηματος

20 και επιθησει αυτα ο ιερευς μετα των αρτων του πρωτογενηματος επιθεμα εναντι κυριου μετα των δυο αμνων αγια εσονται τω κυριω τω ιερει τω προσφεροντι αυτα αυτω εσται

21 και καλεσετε ταυτην την ημεραν κλητην αγια εσται υμιν παν εργον λατρευτον ου ποιησετε εν αυτη νομιμον αιωνιον εις τας γενεας υμων εν παση τη κατοικια υμων

22 και οταν θεριζητε τον θερισμον της γης υμων ου συντελεσετε το λοιπον του θερισμου του αγρου σου εν τω θεριζειν σε και τα αποπιπτοντα του θερισμου σου ου συλλεξεις τω πτωχω και τω προσηλυτω υπολειψη αυτα εγω κυριος ο θεος υμων

23 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

24 λαλησον τοις υιοις ισραηλ λεγων του μηνος του εβδομου μια του μηνος εσται υμιν αναπαυσις μνημοσυνον σαλπιγγων κλητη αγια εσται υμιν

25 παν εργον λατρευτον ου ποιησετε και προσαξετε ολοκαυτωμα κυριω

26 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

27 και τη δεκατη του μηνος του εβδομου τουτου ημερα εξιλασμου κλητη αγια εσται υμιν και ταπεινωσετε τας ψυχας υμων και προσαξετε ολοκαυτωμα τω κυριω

28 παν εργον ου ποιησετε εν αυτη τη ημερα ταυτη εστιν γαρ ημερα εξιλασμου αυτη υμιν εξιλασασθαι περι υμων εναντι κυριου του θεου υμων

29 πασα ψυχη ητις μη ταπεινωθησεται εν αυτη τη ημερα ταυτη εξολεθρευθησεται εκ του λαου αυτης

30 και πασα ψυχη ητις ποιησει εργον εν αυτη τη ημερα ταυτη απολειται η ψυχη εκεινη εκ του λαου αυτης

31 παν εργον ου ποιησετε νομιμον αιωνιον εις τας γενεας υμων εν πασαις κατοικιαις υμων

32 σαββατα σαββατων εσται υμιν και ταπεινωσετε τας ψυχας υμων απο ενατης του μηνος απο εσπερας εως εσπερας σαββατιειτε τα σαββατα υμων

33 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων

34 λαλησον τοις υιοις ισραηλ λεγων τη πεντεκαιδεκατη του μηνος του εβδομου τουτου εορτη σκηνων επτα ημερας τω κυριω

35 και η ημερα η πρωτη κλητη αγια παν εργον λατρευτον ου ποιησετε

36 επτα ημερας προσαξετε ολοκαυτωματα τω κυριω και η ημερα η ογδοη κλητη αγια εσται υμιν και προσαξετε ολοκαυτωματα τω κυριω εξοδιον εστιν παν εργον λατρευτον ου ποιησετε

37 αυται αι εορται κυριω ας καλεσετε κλητας αγιας ωστε προσενεγκαι καρπωματα τω κυριω ολοκαυτωματα και θυσιας αυτων και σπονδας αυτων το καθ' ημεραν εις ημεραν

38 πλην των σαββατων κυριου και πλην των δοματων υμων και πλην πασων των ευχων υμων και πλην των εκουσιων υμων α αν δωτε τω κυριω

39 και εν τη πεντεκαιδεκατη ημερα του μηνος του εβδομου τουτου οταν συντελεσητε τα γενηματα της γης εορτασετε τω κυριω επτα ημερας τη ημερα τη πρωτη αναπαυσις και τη ημερα τη ογδοη αναπαυσις

40 και λημψεσθε τη ημερα τη πρωτη καρπον ξυλου ωραιον και καλλυνθρα φοινικων και κλαδους ξυλου δασεις και ιτεας και αγνου κλαδους εκ χειμαρρου ευφρανθηναι εναντι κυριου του θεου υμων επτα ημερας

41 του ενιαυτου νομιμον αιωνιον εις τας γενεας υμων εν τω μηνι τω εβδομω εορτασετε αυτην

42 εν σκηναις κατοικησετε επτα ημερας πας ο αυτοχθων εν ισραηλ κατοικησει εν σκηναις

43 οπως ιδωσιν αι γενεαι υμων οτι εν σκηναις κατωκισα τους υιους ισραηλ εν τω εξαγαγειν με αυτους εκ γης αιγυπτου εγω κυριος ο θεος υμων

44 και ελαλησεν μωυσης τας εορτας κυριου τοις υιοις ισραηλ

   

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #4236

Проучете този пасаж

  
/ 10837  
  

4236. 'And Jacob said [when he saw them], This is God's camp' means heaven. 'God's camp' means heaven, for the reason that 'an army' means truths and goods, 3448, and goods and truths are arranged by the Lord in conformity with heavenly order. Hence the arrangement of them like armies when arrayed is meant by 'an encampment', and the heavenly order itself, which is heaven, by 'a camp'. This camp or order is such that it cannot in any way be broken apart by hell, despite the constant effort from hell to break it apart. This also is why this order, which is heaven, is referred to as 'a camp', and why truths and goods, that is, angels, who are arranged in conformity with that order are called 'armies'. From all this it is now evident how 'God's camp' comes to mean heaven. It is that actual order, and so heaven itself, which was represented by the encampments of the children of Israel in the wilderness; and their actual dwelling together there according to their tribes was referred to as 'the camp'. The Tabernacle pitched in the middle and around which they encamped represented the Lord Himself. Regarding the children of Israel's encampment in this manner, see Numbers 1:1-end, and 33:2-56; and regarding their encampment around the Tabernacle according to their tribes - Judah, Issachar, and Zebulun to the east; Reuben, Simeon, and Gad to the south; Ephraim, Manasseh, and Benjamin to the west; Dan, Asher, and Naphtali to the north; and the Levites in the middle next to the Tabernacle - Numbers 2:2 and following verses.

[2] The tribes' means all goods and truths in their entirety, see 3858, 3862, 3926, 3939, 4060. Consequently when Balaam saw Israel dwelling according to tribes and the Spirit of God came upon him, he delivered the utterance,

How good your tabernacles are, O Jacob; your dwelling-places, O Israel! They are like valleys that are planted, like gardens beside a river. Numbers 24:2-3, 5-6.

It is quite plain that this prophecy did not mean the people named Jacob and Israel but that it was the Lord's heaven which was represented. This also is why in other places in the Word their ordered settlements in the wilderness, or encampments according to tribes, are called camps, and in those places 'a camp' in the internal sense means heavenly order and 'encampment' an arrangement in conformity with that order, that is to say, with the order in which goods and truths exist in heaven - as in Leviticus 4:12; 8:17; 13:46; 14:8; 16:26, 28; 24:14, 23; Numbers 3; 4:4 and following verses; 5:2-4; Numbers 9:17-end; 10:1-10, 28; 11:31-32; 12:14-15; 31:19-24; Deuteronomy 23:9-14.

[3] The meaning of 'God's camp' as heaven may also be seen in Joel,

The earth quaked before Him, the heavens trembled. The sun and the moon were darkened, and the stars gathered back their shining; and Jehovah gave voice before His army, for His camp is exceedingly many; for that which executes His word is uncountable. Joel 2:10-11.

In Zechariah,

I will encamp by My house with an army set against anyone passing through and against anyone leaving, so that the oppressor passes over them no more. Zechariah 9:8.

In John,

Gog and Magog went up over the breadth 1 of the earth, and surrounded the camp of the saints, and the beloved city; but fire came down 2 from God and consumed them. Revelation 20:9.

'Gog and Magog' stands for people whose worship is external separated from internal - worship that has become idolatrous, 1151. 'The breadth of the earth' stands for truth possessed by the Church - 'breadth', or a plain, meaning truth that constitutes doctrinal teaching, 2450, and 'earth' the Church, 556, 662, 1066, 1067, 1850, 2117, 2118, 3355. 'The camp of the saints' stands for heaven or the Lord's kingdom on earth, which is the Church.

[4] Since most things in the Word also have a contrary sense, so too does the word 'camp'. In this case it means evils and falsities, and consequently hell, as in David,

Though the evil pitch camp against me, my heart will not fear. Psalms 27:3.

In the same author,

God has scattered the bones of those encamping against you; 3 you have put them to shame, for God has rejected them. Psalms 53:5.

The camp of Asshur in which the angel of Jehovah smote a hundred and eighty-five thousand, Isaiah 37:36, does not have any other meaning, nor likewise does the camp of the Egyptians, Exodus 14:19-20.

Бележки под линия:

1. literally, the plain

2. The Latin means went up, but the Greek means came down, which Swedenborg has in another place where he quotes this verse.

3. The Latin means me, but the Hebrew means you.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.