¹ Igitur Sarai, uxor Abram, non genuerat liberos : sed habens ancillam ægyptiam nomine Agar,

² dixit marito suo : Ecce, conclusit me Dominus, ne parerem. Ingredere ad ancillam meam, si forte saltem ex illa suscipiam filios. Cumque ille acquiesceret deprecanti,

³ tulit Agar ægyptiam ancillam suam post annos decem quam habitare cœperant in terra Chanaan : et dedit eam viro suo uxorem.

⁴ Qui ingressus est ad eam. At illa concepisse se videns, despexit dominam suam.

⁵ Dixitque Sarai ad Abram : Inique agis contra me : ego dedi ancillam meam in sinum tuum, quæ videns quod conceperit, despectui me habet : judicet Dominus inter me et te.

⁶ Cui respondens Abram : Ecce, ait, ancilla tua in manu tua est, utere ea ut libet. Affligente igitur eam Sarai, fugam iniit.

⁷ Cumque invenisset eam angelus Domini juxta fontem aquæ in solitudine, qui est in via Sur in deserto,

⁸ dixit ad illam : Agar ancilla Sarai, unde venis ? et quo vadis ? Quæ respondit : A facie Sarai dominæ meæ ego fugio.

⁹ Dixitque ei angelus Domini : Revertere ad dominam tuam, et humiliare sub manu illius.

¹⁰ Et rursum : Multiplicans, inquit, multiplicabo semen tuum, et non numerabitur præ multitudine.

¹¹ Ac deinceps : Ecce, ait, concepisti, et paries filium : vocabisque nomen ejus Ismaël, eo quod audierit Dominus afflictionem tuam.

¹² Hic erit ferus homo : manus ejus contra omnes, et manus omnium contra eum : et e regione universorum fratrum suorum figet tabernacula.

¹³ Vocavit autem nomen Domini qui loquebatur ad eam : Tu Deus qui vidisti me. Dixit enim : Profecto hic vidi posteriora videntis me.

¹⁴ Propterea appellavit puteum illum Puteum viventis et videntis me. Ipse est inter Cades et Barad.

¹⁵ Peperitque Agar Abræ filium : qui vocavit nomen ejus Ismaël.

¹⁶ Octoginta et sex annorum erat Abram quando peperit ei Agar Ismaëlem.

¹ Hæc sunt nomina filiorum Israël qui ingressi sunt in Ægyptum cum Jacob : singuli cum domibus suis introierunt :

² Ruben, Simeon, Levi, Judas,

³ Issachar, Zabulon et Benjamin,

⁴ Dan et Nephthali, Gad et Aser.

⁵ Erant igitur omnes animæ eorum qui egressi sunt de femore Jacob, septuaginta : Joseph autem in Ægypto erat.

⁶ Quo mortuo, et universis fratribus ejus, omnique cognatione illa,

⁷ filii Israël creverunt, et quasi germinantes multiplicati sunt : ac roborati nimis, impleverunt terram.

⁸ Surrexit interea rex novus super Ægyptum, qui ignorabat Joseph.

⁹ Et ait ad populum suum : Ecce, populus filiorum Israël multus, et fortior nobis est.

¹⁰ Venite, sapienter opprimamus eum, ne forte multiplicetur : et si ingruerit contra nos bellum, addatur inimicis nostris, expugnatisque nobis egrediatur de terra.

¹¹ Præposuit itaque eis magistros operum, ut affligerent eos oneribus : ædificaveruntque urbes tabernaculorum Pharaoni, Phithom et Ramesses.

¹² Quantoque opprimebant eos, tanto magis multiplicabantur, et crescebant :

¹³ oderantque filios Israël Ægyptii, et affligebant illudentes eis,

¹⁴ atque ad amaritudinem perducebant vitam eorum operibus duris luti et lateris, omnique famulatu, quo in terræ operibus premebantur.

¹⁵ Dixit autem rex Ægypti obstetricibus Hebræorum, quarum una vocabatur Sephora, altera Phua,

¹⁶ præcipiens eis : Quando obstetricabitis Hebræas, et partus tempus advenerit : si masculus fuerit, interficite eum : si femina, reservate.

¹⁷ Timuerunt autem obstetrices Deum, et non fecerunt juxta præceptum regis Ægypti, sed conservabant mares.

¹⁸ Quibus ad se accersitis, rex ait : Quidnam est hoc quod facere voluistis, ut pueros servaretis ?

¹⁹ Quæ responderunt : Non sunt Hebreæ sicut ægyptiæ mulieres : ipsæ enim obstetricandi habent scientiam, et priusquam veniamus ad eas, pariunt.

²⁰ Bene ergo fecit Deus obstetricibus : et crevit populus, confortatusque est nimis.

²¹ Et quia timuerunt obstetrices Deum, ædificavit eis domos.

²² Præcepit ergo Pharao omni populo suo, dicens : Quidquid masculini sexus natum fuerit, in flumen projicite : quidquid feminini, reservate.