Библията

 

Exodus 19

Проучване

   

1 Mense tertio egressionis Israël de terra Ægypti, in die hac venerunt in solitudinem Sinai.

2 Nam profecti de Raphidim, et pervenientes usque in desertum Sinai, castrametati sunt in eodem loco, ibique Israël fixit tentoria e regione montis.

3 Moyses autem ascendit ad Deum : vocavitque eum Dominus de monte, et ait : Hæc dices domui Jacob, et annuntiabis filiis Israël :

4 Vos ipsi vidistis quæ fecerim Ægyptiis, quomodo portaverim vos super alas aquilarum, et assumpserim mihi.

5 Si ergo audieritis vocem meam, et custodieritis pactum meum, eritis mihi in peculium de cunctis populis : mea est enim omnis terra :

6 et vos eritis mihi in regnum sacerdotale, et gens sancta. Hæc sunt verba quæ loqueris ad filios Israël.

7 Venit Moyses : et convocatis majoribus natu populi, exposuit omnes sermones quos mandaverat Dominus.

8 Responditque omnis populus simul : Cuncta quæ locutus est Dominus, faciemus. Cumque retulisset Moyses verba populi ad Dominum,

9 ait ei Dominus : Jam nunc veniam ad te in caligine nubis, ut audiat me populus loquentem ad te, et credat tibi in perpetuum. Nuntiavit ergo Moyses verba populi ad Dominum.

10 Qui dixit ei : Vade ad populum, et sanctifica illos hodie, et cras, laventque vestimenta sua.

11 Et sint parati in diem tertium : in die enim tertia descendet Dominus coram omni plebe super montem Sinai.

12 Constituesque terminos populo per circuitum, et dices ad eos : Cavete ne ascendatis in montem, nec tangatis fines illius : omnis qui tetigerit montem, morte morietur.

13 Manus non tanget eum, sed lapidibus opprimetur, aut confodietur jaculis : sive jumentum fuerit, sive homo, non vivet : cum cœperit clangere buccina, tunc ascendant in montem.

14 Descenditque Moyses de monte ad populum, et sanctificavit eum. Cumque lavissent vestimenta sua,

15 ait ad eos : Estote parati in diem tertium, et ne appropinquetis uxoribus vestris.

16 Jamque advenerat tertius dies, et mane inclaruerat : et ecce cœperunt audiri tonitrua, ac micare fulgura, et nubes densissima operire montem, clangorque buccinæ vehementius perstrepebat : et timuit populus qui erat in castris.

17 Cumque eduxisset eos Moyses in occursum Dei de loco castrorum, steterunt ad radices montis.

18 Totus autem mons Sinai fumabat, eo quod descendisset Dominus super eum in igne : et ascenderet fumus ex eo quasi de fornace, eratque omnis mons terribilis.

19 Et sonitus buccinæ paulatim crescebat in majus, et prolixius tendebatur : Moyses loquebatur, et Deus respondebat ei.

20 Descenditque Dominus super montem Sinai in ipso montis vertice, et vocavit Moysen in cacumen ejus. Quo cum ascendisset,

21 dixit ad eum : Descende, et contestare populum : ne forte velit transcendere terminos ad videndum Dominum, et pereat ex eis plurima multitudo.

22 Sacerdotes quoque qui accedunt ad Dominum, sanctificentur, ne percutiat eos.

23 Dixitque Moyses ad Dominum : Non poterit vulgus ascendere in montem Sinai : tu enim testificatus es, et jussisti, dicens : Pone terminos circa montem, et sanctifica illum.

24 Cui ait Dominus : Vade, descende : ascendesque tu, et Aaron tecum : sacerdotes autem et populus ne transeant terminos, nec ascendant ad Dominum, ne forte interficiat illos.

25 Descenditque Moyses ad populum, et omnia narravit eis.

   

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #8834

Проучете този пасаж

  
/ 10837  
  

8834. ‘Et dixit Moscheh ad Jehovam’: quod significet cogitationem veri a Divino, constat ex significatione ‘dicere’ cum ex vero a Divino, quod repraesentatur per ‘Moschen’ quod sit cogitatio, ut quoque n. 3395, 7107, 7244, 7937; dicitur cogitatio veri a Divino, ac intelligitur cogitatio apud illum qui verum a Divino repraesentat; causa quod ita dicatur, est etiam quia verum apud hominem cogitat, et homo apud quem cogitatio est, per verum; nam Dominus influit per bonum in verum et sic dat vitam homini; haec vita apparet in homine 1 sicut ejus, sed est Domini in vero ex bono apud illum; quia ita est, 2 angeli ita loquuntur, nam tribuunt cogitationem vero ex bono abstracte a persona, et sic simul percipiunt unde cogitatio veri; ex his patet qualis loquela est angelica, et quod sit loquela sapientiae.

Бележки под линия:

1. cum tamen

2. angeli cum inter se loquuntur tribuunt cogitationem vero ex bono abstracte a persona, quia simul sic percipiunt unde id, quod nempe a Domino, et non a persona; quodtalis loquela sit loquela sapientiae, ex nunc dictis, patet

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #7090

Проучете този пасаж

  
/ 10837  
  

7090. ‘Et dixerunt ad Pharaonem’: quod significet [inde] exhortationem ad illos qui contra vera Ecclesiae, constat ex significatione ‘dicere’, quia a Mosche et Aharone ex mandato Divino, quod sit exhortatio, ut quoque n. 7033; et ex repraesentatione ‘Pharaonis’ quod sit scientificum quod contra vera Ecclesiae, de qua n. 6651, 1 6673, 6683, ita illi qui tales sunt. Hic et in sequentibus agitur de illis qui ab Ecclesia spirituali salvati sunt per Adventum Domini in mundum, quique ante Adventum Ipsius detenti fuerunt in terra inferiore et ibi vexati a falsis, hoc est, ab infernalibus qui in falsis ex malo sunt; terra illa est sub plantis circumcincta infernis, a parte anteriore illis qui falsificarunt vera et adulterarunt bona; ad dextrum illis qui pervertunt ordinem Divinum, et inde sibi potentiam acquirere student; a tergo 2 malis geniis qui ex amore sui occulte machinati sunt malum contra proximum; profunde infra illos sunt qui Divinum prorsus spreverunt et naturam coluerunt, et inde omne spirituale a se removerunt; talibus circumcincti sunt illi qui in terra inferiore sunt, ubi ante Adventum Domini reservati sunt illi qui ab Ecclesia spirituali ac ibi infestati; sed usque a 3 Domino tutati, et evecti in caelum cum Domino quando Ipse resurrexit; de his videantur quae prius n. 6854, 4 6865, 6914, 6945, 7035, dicta et ostensa sunt.

[2] Terra inferior, ubi reservati sunt illi qui ab Ecclesia spirituali 5 ad Adventum Domini, in Verbo aliquoties nominatur, ut apud Esaiam,

Cantate caeli, quia fecit Jehovah, jubilate inferiora terrae, personate montes cantu, silva et omnis arbor in illa, quia redemit Jehovah Jacobum, et in Israele gloriosum se reddidit, 44:23;

ibi de illis qui in inferiore terra, quod salvati a Domino; ‘Jacob’ et ‘Israel’ 6 sunt Ecclesia spiritualis, ‘Jacob’ 7 Ecclesia externa, ‘Israel’ 8 interna, n. 3305, 4286, 6426:

apud Ezechielem,

Fecero descendere te cum descendentibus foveam, ad populum aeternitatis, et habitare fecero te in terra inferiorum in desolationibus, 26:20:

apud eundem,

Ad terram 9 inferiorem in medio filiorum hominis, ad descendentes foveam: unde consolabuntur se in terra inferiore omnes arbores Edenis, selectio et praecipuum Libani, omnes bibentes aquas, 31:14, 16;

ibi terra inferior, ubi illi qui 10 ab Ecclesia spirituali 11 fuerunt.

[3] Hodie etiam, qui ab Ecclesia sunt, et impleverunt ideas suas mundanis et quoque terrestribus, et fecerunt ut vera fidei talibus 12 adjuncta essent, illi 13 ad terram inferiorem demittuntur et ibi quoque in pugnis sunt, et hoc usque dum mundana et terrestria illi a veris fidei separata sunt, ac talia inserta ut non amplius conjungantur; cum hoc peractum est, tunc inde elevantur in caelum nam antequam talia amota sunt, nullatenus possunt cum angelis esse sunt enim illa tenebrae et inquinamenta quae cum luce et puritate caeli non concordant; mundana et terrestria illa non nisi quam per pugnas contra falsa separari et amoveri possunt; pugnae illae fiunt hoc modo: infestantur illi qui ibi, a fallaciis et inde falsis quae ab infernalibus circumcirca emittuntur, sed a Domino per caelum refelluntur, et simul tunc insinuantur vera; et 14 haec apparent sicut apud illos qui in pugnis sunt;

[4] inde est quod Ecclesia spiritualis dicenda sit 15 pugnans; sed 16 hodie raro est pugnans apud aliquem in mundo, nam 17 homo Ecclesiae cum vivit in mundo, non sustinet pugnam, propter malorum turbam in cujus medio est, et propter carnem in qua est, quae infirma; homo in altera vita 18 contineri potest firmiter in vinculis conscientiae, non autem ita in mundo, nam si in mundo perducitur in aliquid desperationis, ut solent illi qui in pugnis 19 sunt, ilico vincula illa rumpit; sique illa rumpit, tunc succumbit, et si ita succumbit, actum est de salute ejus; inde est quod pauci intra Ecclesiam hodie a Domino admittuntur in pugnas pro veris contra falsa; pugnae illae sunt tentationes spirituales. Videantur etiam quae de terra inferiore, et vastationibus ibi, prius n. 4728, 4940-4951, 6854, ostensa sunt.

Бележки под линия:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. mali genii

3. Divino

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. The Manuscript inserts fuerunt.

6. pro Ecclesia spirituali

7. pro

8. The Manuscript inserts pro.

9. inferiorum, in the First Latin Edition.

10. The Manuscript inserts in vastationibus.

11. sunt

12. The Manuscript inserts ideis.

13. The Manuscript inserts etiam hodie.

14. hoc apparet

15. The Manuscript inserts Ecclesia.

16. pugnans est hodie raro apud hominem in quo illa Ecclesia est quamdiu is est

17. ibi

18. The Manuscript inserts etiam.

19. The Manuscript inserts illis.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.