Библията

 

Genezo 1

Проучване

1 En la komenco Dio kreis la cxielon kaj la teron.

2 Kaj la tero estis senforma kaj dezerta, kaj mallumo estis super la abismo; kaj la spirito de Dio sxvebis super la akvo.

3 Kaj Dio diris: Estu lumo; kaj farigxis lumo.

4 Kaj Dio vidis la lumon, ke gxi estas bona; kaj Dio apartigis la lumon de la mallumo.

5 Kaj Dio nomis la lumon Tago, kaj la mallumon Li nomis Nokto. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, unu Tago.

6 Kaj Dio diris: Estu firmajxo inter la akvo, kaj gxi apartigu akvon de akvo.

7 Kaj Dio kreis la firmajxon, kaj apartigis la akvon, kiu estas sub la firmajxo, de la akvo, kiu estas super la firmajxo; kaj farigxis tiel.

8 Kaj Dio nomis la firmajxon CXielo. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la dua tago.

9 Kaj Dio diris: Kolektigxu la akvo de sub la cxielo en unu lokon, kaj aperu la sekajxo; kaj farigxis tiel.

10 Kaj Dio nomis la sekajxon Tero, kaj la kolektigxojn de la akvo Li nomis Maroj. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

11 Kaj Dio diris: Kreskigu la tero verdajxon, herbon, kiu naskas semon, fruktarbon, kiu donas laux sia speco frukton, kies semo estas en gxi mem, sur la tero; kaj farigxis tiel.

12 Kaj la tero elkreskigis verdajxon, herbon, kiu naskas semon laux sia speco, kaj arbon, kiu donas frukton, kies semo estas en gxi mem laux sia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

13 Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la tria tago.

14 Kaj Dio diris: Estu lumajxoj en la cxiela firmajxo, por apartigi la tagon de la nokto, kaj ili prezentu signojn, tempojn, tagojn, kaj jarojn;

15 kaj ili estu lumajxoj en la cxiela firmajxo, por lumi super la tero; kaj farigxis tiel.

16 Kaj Dio faris la du grandajn lumajxojn: la pli grandan lumajxon, por regi la tagon, kaj la malpli grandan lumajxon, por regi la nokton, kaj la stelojn.

17 Kaj Dio starigis ilin sur la cxiela firmajxo, por ke ili lumu sur la teron,

18 kaj por ke ili regu la tagon kaj la nokton kaj faru diferencon inter la lumo kaj la mallumo. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

19 Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la kvara tago.

20 Kaj Dio diris: La akvo aperigu movigxantajxojn, vivajn estajxojn, kaj birdoj ekflugu super la tero, sub la cxiela firmajxo.

21 Kaj Dio kreis la grandajn balenojn, kaj cxiujn vivajn estajxojn movigxantajn, kiujn aperigis la akvo, laux ilia speco, kaj cxiujn flugilhavajn birdojn laux ilia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

22 Kaj Dio ilin benis, dirante: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la akvon en la maroj, kaj la birdoj multigxu sur la tero.

23 Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la kvina tago.

24 Kaj Dio diris: La tero aperigu vivajn estajxojn, laux ilia speco, brutojn kaj rampajxojn kaj surterajn bestojn, laux ilia speco; kaj farigxis tiel.

25 Kaj Dio kreis la bestojn de la tero, laux ilia speco, kaj la brutojn, laux ilia speco, kaj cxiujn rampajxojn de la tero, laux ilia speco. Kaj Dio vidis, ke gxi estas bona.

26 Kaj Dio diris: Ni kreu homon laux Nia bildo, similan al Ni; kaj ili regu super la fisxoj de la maro kaj super la birdoj de la cxielo kaj super la brutoj, kaj super cxiuj rampajxoj, kiuj rampas sur la tero.

27 Kaj Dio kreis la homon laux Sia bildo, laux la bildo de Dio Li kreis lin; en formo de viro kaj virino Li kreis ilin.

28 Kaj Dio benis ilin, kaj Dio diris al ili: Fruktu kaj multigxu, kaj plenigu la teron kaj submetu gxin al vi, kaj regu super la fisxoj de la maro kaj super la birdoj de la cxielo, kaj super cxiuj bestoj, kiuj movigxas sur la tero.

29 Kaj Dio diris: Jen Mi donis al vi cxiujn herbojn, kiuj semas semon, kiuj trovigxas sur la tuta tero, kaj cxiujn arbojn, kiuj havas en si arban frukton, kiu semas semon; tio estu por vi mangxajxo.

30 Kaj al cxiuj bestoj de la tero kaj al cxiuj birdoj de la cxielo kaj al cxiuj rampajxoj sur la tero, kiuj havas en si vivan animon, la tutan verdan herbajxon kiel mangxajxon. Kaj farigxis tiel.

31 Kaj Dio rigardis cxion, kion Li kreis, kaj vidis, ke gxi estas tre bona. Kaj estis vespero, kaj estis mateno, la sesa tago.

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #79

Проучете този пасаж

  
/ 10837  
  

79. The celestial man is a garden such as this. But because it is the Lord's, though he is free to enjoy all things in it he is not free to take possession of them as his own, verse 15.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Arcana Coelestia #6637

Проучете този пасаж

  
/ 10837  
  

6637. 'These are the names of the children of Israel' means the essential nature of the Church. This is clear from the meaning of' the name as the essential nature, dealt with in 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2628, 2724, 3006, 3421; from the representation of 'the sons of Israel' as spiritual truths, dealt with in 5414, 5879, 5951; and from the representation of 'Israel' as the good of truth, which is spiritual good, dealt with in 3654, 4598, 5803, 5806, 5812, 5817, 5819, 5826, 5833. Since Israel' represents the good of truth or spiritual good and 'his sons' represent spiritual truths in the natural, 'the sons of Israel' also represent the Church, for what makes it the Church is spiritual good and the truths that spring from that good. A person without spiritual good, that is, the good of charity, and without spiritual truths, that is, the truths of faith, does not belong to the Church in spite of having been born within the Church. The whole of the Lord's heavenly kingdom possesses the good of love and faith, and unless the Church possesses good like that it cannot be the Church since it is not joined to heaven; for the Church is the Lord's kingdom on earth.

[2] The term 'Church' is not used because it is the place where the Word is and teachings drawn from it, or because it is where the Lord is known and the sacraments are celebrated. Rather it is the Church because it lives in accordance with the Word or with teachings drawn from the Word, and seeks to make those teachings its rule of life. People who do not live like this do not belong to the Church but are outside it; and those who lead wicked lives, thus lives contrary to that teaching, are further away outside the Church than gentiles who know nothing whatever about the Word, the Lord, or the sacraments. For since those people are acquainted with the forms of good that the Church fosters and with the truths it teaches they annihilate the Church within themselves, something gentiles cannot do because they are unacquainted with those things. It should also be realized that everyone who leads a good life, in charity and faith, is a Church, and is a kingdom of the Lord. He is for that reason also called a temple, and a house of God too. Those who are Churches individually, no matter how remote from one another they may be, constitute one Church collectively. This then is the Church meant by the expression 'the children of Israel' here and in what follows.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.