Библията

 

Jozua 18

Проучване

   

1 En de ganse vergadering van de kinderen Israels verzamelde zich te Silo, en zij richtten aldaar op de tent der samenkomst, nadat het land voor hen onderworpen was.

2 En er bleven over onder de kinderen Israels, aan dewelken zij hun erfdeel niet uitgedeeld hadden, zeven stammen.

3 En Jozua zeide tot de kinderen Israels: Hoe lang houdt gij u zo slap, om voort te gaan, om het land te beerven, hetwelk de HEERE, de God uwer vaderen, u gegeven heeft?

4 Geeft voor ulieden drie mannen van elken stam, dat ik ze heenzende, en zij zich opmaken, en het land doorwandelen, en beschrijven hetzelve naar hun erven, en weder tot mij komen.

5 Zij nu zullen het delen in zeven delen; Juda zal blijven op zijn landpale van het zuiden, en het huis van Jozef zal blijven op zijn landpale van het noorden.

6 En gijlieden zult het land beschrijven in zeven delen, en tot mij herwaarts brengen, dat ik voor ulieden het lot hier werpe voor het aangezicht des HEEREN, onzes Gods.

7 Want de Levieten hebben geen deel in het midden van ulieden; maar het priesterdom des HEEREN is hun erfdeel. Gad nu, en Ruben, en de halve stam van Manasse, hebben hun erfdeel genomen op gene zijde van de Jordaan, oostwaarts, hetwelk hun Mozes, de knecht des HEEREN, gegeven heeft.

8 Toen maakten zich die mannen op, en gingen heen. En Jozua gebood hun, die heengingen om het land te beschrijven, zeggende: Gaat, en doorwandelt het land, en beschrijft het; komt dan weder tot mij, zo zal ik ulieden hier het lot werpen, voor het aangezicht des HEEREN, te Silo.

9 De mannen dan gingen heen, en togen het land door en beschreven het, naar de steden, in zeven delen, in een boek; en kwamen weder tot Jozua in het leger te Silo.

10 Toen wierp Jozua het lot voor hen te Silo, voor het aangezicht des HEEREN. En Jozua deelde aldaar den kinderen Israels het land, naar hun afdelingen.

11 En het lot van den stam der kinderen van Benjamin kwam op, naar hun huisgezinnen; en de landpale van hun lot ging uit tussen de kinderen van Juda, en tussen de kinderen van Jozef.

12 En hun landpale was naar den hoek noordwaarts van de Jordaan; en deze landpale gaat opwaarts aan de zijde van Jericho van het noorden, en gaat op door het gebergte westwaarts, en haar uitgangen zijn aan de woestijn van Beth-Aven.

13 En van daar gaat de landpale door naar Luz, aan de zijde van Luz, welke is Beth-El, zuidwaarts; en deze landpale gaat af naar Atroth-Addar, aan den berg, die aan de zuidzijde van het benedenste Beth-Horon is.

14 En die landpale strekt en keert zich om, naar den westhoek zuidwaarts van den berg, die tegenover Beth-horon zuidwaarts is, en haar uitgangen zijn aan Kirjath-Baal (welke is Kirjath-Jearim), een stad der kinderen van Juda. Dit is de hoek ten westen.

15 De hoek nu ten zuiden is aan het uiterste van Kirjath-Jearim; en deze landpale gaat uit ten westen, en zij komt uit aan de fontein der wateren van Neftoah.

16 En deze landpale gaat af tot aan het uiterste des bergs, die tegenover het dal van den zoon van Hinnom is, die in het dat der Refaiten is tegen het noorden; en gaat af door het dal van Hinnom, aan de zijde der Jebusieten zuidwaarts, en gaat af aan de fontein van Rogel;

17 En strekt zich van het noorden, en gaat uit te En-semes; van daar gaat zij uit naar Geliloth, welke is tegenover den opgang naar Adummim, en zij gaat af aan den steen van Bohan, den zoon van Ruben;

18 En gaat door ter zijde tegenover Araba naar het noorden, en gaat af te Araba.

19 Verder gaat deze landpale door aan de zijde van Beth-hogla noordwaarts, en de uitgangen van deze landpale zijn aan de tong der Zoutzee noordwaarts, aan het uiterste van de Jordaan zuidwaarts. Dit is de zuiderlandpale.

20 De Jordaan nu bepaalt haar aan den hoek naar het oosten. Dit is het erfdeel der kinderen van Benjamin, in hun landpalen rondom, naar hun huisgezinnen.

21 De steden nu van den stam der kinderen van Benjamin, naar hun huisgezinnen, zijn: Jericho, en Beth-hogla, en Emek-Keziz,

22 En Beth-araba, en Zemaraim, en Beth-El,

23 En Haavvim, en Para, en Ofra,

24 Chefar-haammonai, en Ofni, en Gaba; twaalf steden en haar dorpen.

25 Gibeon, en Rama, en Beeroth,

26 En Mizpa, en Chefira, en Moza,

27 En Rekem, en Jirpeel, en Tharala,

28 En Zela, Elef en Jebusi (deze is Jeruzalem), Gibath, Kirjath: veertien steden mitsgaders haar dorpen. Dit is het erfdeel der kinderen van Benjamin, naar hun huisgezinnen.

   

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Hemelse Verborgenheden in Genesis en Exodus #426

Проучете този пасаж

  
/ 10837  
  

426. Dat ijzer het natuurlijk ware betekent, komt behalve in het reeds aangevoerde ook nog uit bij Ezechiël over Tyrus:

‘Tarsis dreef koophandel met u vanwege de veelheid van allerlei goed: met zilver, ijzer, tin en lood handelden zij op uw markten; Dan en Javan, en Meusal leverden op uw markten glad ijzer; kassie en kalmus was op uw markt’, (Ezechiël 27:12, 19);

uit dit en wat in dit hoofdstuk voorafgaat en volgt, blijkt duidelijk, dat hemelse en geestelijke rijkdommen worden aangeduid, en met elk onderdeel van de opsomming een bijzonderheid; hetzelfde ook met de namen, want het Woord van de Heer is geestelijk en niet maar alleen een aaneenschakeling van woorden.

Bij Jeremia:

‘Zal ook enig ijzer het ijzer van het noorden en koper verbreken; Ik zal uw vermogen en uw schatten tot een roof geven, niet tot prijs, en dat om al uw zonden’, (Jeremia 15:12, 13);

waar ijzer en koper voor het natuurlijk ware en goede staan; dat het van het noorden komt, betekent het zinnelijk en natuurlijke, want het natuurlijke is, bij het geestelijke en hemelse vergeleken, als de duisternis of het noorden bij het licht of de middag, of als de schaduw, welke Zilla, die de moeder is, hier ook betekent. Tevens komt het helder uit, dat vermogens en schatten de hemelse en geestelijke rijkdommen zijn.

Bij Ezechiël:

‘Neem gij u een ijzeren pan, en stel ze tot een ijzeren muur, tussen u en tussen de stad, en richt uw aangezicht tegen haar, en zij zal in belegering komen, en gij zult ze insluiten’, (Ezechiël 4:3);

het is ook duidelijk dat ijzer hier de waarheid betekent. Aan de waarheid wordt kracht toegeschreven, daar men haar niet weerstaan kan; daarom wordt er ook van het ijzer, dat de waarheid of het ware van het geloof aanduidt, gezegd, dat het verbreekt en verbrijzelt, zoals bij, (Daniël 2:33, 40);

en bij Johannes:

‘Die overwint, die zal Ik macht geven over de heidenen, opdat hij ze hoede met een ijzeren roede, als pottenbakkers vaten zullen zij verbrijzeld worden’, (Openbaring 2:26, 27).

Bij dezelfde:

‘De vrouw baarde een mannelijke zoon, die al de heidenen zal hoeden met een ijzeren roede’, (Openbaring 12:5). Dat de ijzeren roede de waarheid is, namelijk van het Woord van de Heer, wordt bij Johannes verklaard:

‘Ik zag de hemel geopend; en ziet, een wit paard, en die op hetzelve zat werd genaamd getrouw en waarachtig, die in de gerechtigheid oordeelt en krijg voert; hij was bekleed met een kleed, dat met bloed geverfd was, en zijn naam werd genoemd het Woord Gods, uit zijn mond gaat een scherp zwaard en door hetzelve zal hij de heidenen slaan, en zal ze hoeden met een ijzeren roede’, (Openbaring 19:11, 13, 15).

  
/ 10837  
  

Nederlandse vertaling door Henk Weevers. Digitale publicatie Swedenborg Boekhuis, van 2012 t/m 2021 op www.swedenborg.nl