5043. En Hij gaf hem diens genade die hij had in de ogen van de vorst van het huis der gevangenis; dat dit betekent vandaar de opheffing, staat vast uit de betekenis van genade geven, namelijk de opheffing; immers, in de verzoekingen genade geven is troosten en door de hoop opheffen; uit de betekenis van de vorst, namelijk het primaire ware, waarover in de volgende paragraaf; en uit de betekenis van het huis der gevangenis, namelijk de verwoesting van het valse, dus de verzoeking, waarover de nrs. 5038, 5039, 5044;

1728. Dat de woorden ‘en hij was een priester’ het heilige van de liefde betekenen, blijkt uit de betekenis van de priester in het Woord: twee waardigheden zijn het welke de Heer worden toegeschreven, namelijk die van Koning en Priester. De koning of het koningschap betekent het heilig ware, de priester of het priesterschap het heilig goede; het eerstgenoemde is het Goddelijk geestelijke, het laatstgenoemde het Goddelijk hemelse. De Heer als Koning regeert alles tot in bijzonderheden in het heelal door het Goddelijk Ware, en als Priester door het Goddelijk Goede. Het Goddelijk Ware is de orde zelf van geheel Zijn rijk, en alle wetten daarvan zijn waar of eeuwige waarheden; het Goddelijk Goede is het eigenlijke wezen van de orde, waarvan alle dingen tot de Barmhartigheid behoren. Beide worden aan de Heer toegeschreven; wanneer er alleen het Goddelijk Ware was, zou geen sterveling zalig kunnen worden, want de waarheden verdoemen eenieder tot de hel, maar het Goddelijk Goede, dat tot de Barmhartigheid behoort, verheft van de hel tot de hemel. Dit is het, wat de koningen en priesters in de Joodse Kerk hebben uitgebeeld, en wat ook Malkizedech heeft uitgebeeld als koning van Schalem, en als priester van de Allerhoogste God.