1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

254. Het Woord in de letter kan niet worden gevat dan door leer vanuit het Woord door een verlichte gemaakt. De zin van de letter ervan is aangepast aan de bevatting van ook de eenvoudiger mensen, en daarom zal de leer vanuit het Woord hun tot lamp zijn.

793. From this point onwards to the end of the present chapter the subject is the people before the Flood who perished. This becomes clear from the details in the description given. People who possess the internal sense can recognize instantly, and indeed from any single word, what the subject is, better still from the combination of many. When the subject changes different words instantly appear, or else the same words combined differently. The reason is that some words are peculiar to spiritual matters, others peculiar to celestial; or what amounts to the same, some are peculiar to things of the understanding, others to those of the will. For example, 'desolation' is a word used of spiritual things, 'vastation' of celestial; 'city' is used of spiritual, 'mountain' of celestial; and so on. The same applies to combinations of words. And what is bound to amaze everybody, the difference in Hebrew is frequently just a matter of vocalization. In what belongs to the class of spiritual words the first three vowels [of the alphabet] are normally prominent, but in the case of what is celestial the last two. The fact that these verses contain a different subject is also discernible from the repetition discussed already. That is to say, the statement, 'And the waters grew stronger and stronger over the earth', is a repetition of what has already been stated in the previous verse. It is also discernible from everything that follows.