1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

254. Het Woord in de letter kan niet worden gevat dan door leer vanuit het Woord door een verlichte gemaakt. De zin van de letter ervan is aangepast aan de bevatting van ook de eenvoudiger mensen, en daarom zal de leer vanuit het Woord hun tot lamp zijn.

3211. 'And he took Rebekah, and she became his wife, and he loved her' means the joining together, that is to say, of good and truth. This becomes clear without explanation. The reason why it is said, that Rebekah became his wife (mulier), not his wife (uxor), is that no marriage existed between rational Good on one side and Truth summoned from the natural and made Divine on the other, only a covenant similar to the marriage covenant. The Divine Marriage itself within the Lord consists in the union of the Divine Essence with the Human Essence, and of the Human Essence with the Divine Essence, see 2803. This is the reason why Rebekah is called a wife (mulier) and not a wife (uxor).