Библија

 

Jeremias 25

Студија

   

1 Ang salita na dumating kay Jeremias tungkol sa buong bayan ng Juda nang ikaapat na taon ni Joacim na anak ni Josias, na hari sa Juda (siya ring unang taon ni Nabucodonosor na hari sa Babilonia),

2 Na siyang sinalita ni Jeremias na propeta sa buong bayan ng Juda, at sa lahat ng nananahan sa Jerusalem, na sinasabi,

3 Mula nang ikalabing tatlong taon ni Josias na anak ni Ammon, na hari sa Juda, hanggang sa araw na ito, nitong dalawang pu't tatlong taon, ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, at aking sinalita sa inyo na ako'y bumangong maaga, at nagsalita; nguni't hindi ninyo dininig.

4 At sinugo ng Panginoon sa inyo ang lahat niyang lingkod na mga propeta na gumising na maaga, at sinugo sila (nguni't hindi ninyo dininig, o ikiniling man ninyo ang inyong pakinig upang mangakinig),

5 Na nangagsasabi, Magsihiwalay bawa't isa sa inyo sa kanikaniyang masamang lakad, at sa kasamaan ng inyong mga gawa, at kayo'y magsitahan sa lupain na ibinigay ng Panginoon sa inyo at sa inyong mga magulang, mula nang una at hanggang sa magpakailan pa man;

6 At huwag kayong magsisunod sa ibang mga dios na mangaglingkod sa kanila, at magsisamba sa kanila, at huwag ninyo akong mungkahiin sa galit ng gawa ng inyong mga kamay, at hindi ko kayo sasaktan.

7 Gayon ma'y hindi kayo nangakinig sa akin, sabi ng Panginoon; upang mungkahiin ninyo ako sa galit, ng gawa ng inyong mga kamay sa inyong sariling ikapapahamak.

8 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Sapagka't hindi ninyo dininig ang aking mga salita,

9 Narito, ako'y magsusugo at kukunin ko ang lahat na angkan sa hilagaan, sabi ng Panginoon, at ako'y magsusugo kay Nabucodonosor na hari sa Babilonia, na aking lingkod, at aking dadalhin sila laban sa lupaing ito, at laban sa mga nananahan dito, at laban sa lahat ng bansang ito sa palibot; at aking lubos na lilipulin sila, at gagawin ko silang katigilan, at kasutsutan, at mga walang hanggang kagibaan.

10 Bukod dito'y aalisin ko sa kanila ang tinig ng kalayawan at ang tinig ng kasayahan, ang tinig ng kasintahang lalaki at ang tinig ng kasintahang babae, ang tunog ng mga batong gilingan, at ang liwanag ng ilawan.

11 At ang buong lupaing ito ay magiging sira, at katigilan; at ang mga bansang ito ay maglilingkod sa hari sa Babilonia na pitong pung taon.

12 At mangyayari, pagkaganap ng pitong pung taon, na aking parurusahan ang hari sa Babilonia, at ang bansang yaon, sabi ng Panginoon, dahil sa kaniyang kasamaan, at ang lupain ng mga Caldeo; at aking gagawing sira magpakailan man.

13 At aking gaganapin sa lupaing yaon ang lahat na aking salita na aking sinalita laban doon, lahat ng nakasulat sa aklat na ito, na inihula ni Jeremias laban sa lahat na bansa.

14 Sapagka't maraming bansa at mga dakilang hari ay paglilingkuran nila, nila nga; at gagantihan ko sila ayon sa kanilang mga kilos, at ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.

15 Sapagka't ganito ang sabi ng Panginoon, ng Dios ng Israel, sa akin, Abutin mo itong saro ng alak ng kapusukan sa aking kamay, at painumin mo ang lahat na bansa na pinagsuguan ko sa iyo.

16 At sila'y magsisiinom, at magsisihapay na paroo't parito, na mangauulol, dahil sa tabak na aking pasasapitin sa kanila.

17 Nang magkagayo'y inabot ko ang saro sa kamay ng Panginoon, at pinainom ko ang lahat na bansang pinagsuguan ng Panginoon:

18 Sa makatuwid, ang Jerusalem, at ang mga bayan ng Juda, at ang mga hari niyaon, at ang mga prinsipe niyaon, upang gawin silang kagibaan, katigilan, kasutsutan, at sumpa; gaya sa araw na ito;

19 Si Faraong hari sa Egipto, at ang kaniyang mga lingkod, at ang kaniyang mga prinsipe, at ang buong bayan niya;

20 At ang lahat ng halohalong bayan, at ang lahat ng hari sa lupain ng Hus, at ang lahat ng hari sa lupain ng mga Filisteo, at ang Ascalon, at ang Gaza, at ang Ecron, at ang nalabi sa Asdod;

21 Ang Edom, at ang Moab, at ang mga anak ni Ammon;

22 At ang lahat ng hari sa Tiro, at ang lahat ng hari sa Sidon, at ang hari sa pulo na nasa dako roon ng dagat;

23 Ang Dedan, at ang Tema, at ang Buz, at ang lahat ng magsisiputol ng mga laylayan ng kanilang buhok;

24 At ang lahat ng hari sa Arabia, at ang lahat ng hari sa halohalong bayan na nagsisitahan sa ilang;

25 At ang lahat ng hari sa Zimri, at ang lahat ng hari sa Elam, at ang lahat ng hari ng mga Medo;

26 At ang lahat ng hari sa hilagaan, malayo't malapit na isa't isa; at ang lahat ng kaharian sa sanglibutan, na nangasa ibabaw ng lupa: at ang hari sa Sesach ay magsisiinom pagkatapos nila.

27 At iyong sasabihin sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, ng Dios ng Israel, Kayo'y magsiinom, at kayo'y mangagpakalasing, at kayo'y magsisuka, at mangabuwal, at huwag na kayong magsibangon, dahil sa tabak na aking pasasapitin sa inyo.

28 At mangyayari, kung tanggihan nilang abutin ang saro sa iyong kamay upang inuman, sasabihin mo nga sa kanila, Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Kayo'y walang pagsalang magsisiinom.

29 Sapagka't, narito, ako'y nagpapasimulang gumawa ng kasamaan sa bayang tinawag sa aking pangalan, at kayo baga'y lubos na hindi mapaparusahan? Kayo'y walang pagsalang parurusahan; sapagka't aking tatawagin ang tabak laban sa lahat ng nananahan sa lupa, sabi ng Panginoon ng mga hukbo.

30 Kaya't ihula mo laban sa kanila ang lahat ng mga salitang ito, at sabihin mo sa kanila, Ang Panginoon ay uungol mula sa itaas, at ilalakas ang kaniyang tinig mula sa kaniyang banal na tahanan; siya'y uungol ng malakas laban sa kaniyang kulungan; siya'y hihiyaw, gaya nila na magsisiyapak ng ubas, laban sa lahat na nananahan sa lupa.

31 Ang ingay ay darating hanggang sa wakas ng lupa; sapagka't ang Panginoon ay may pakikipagpunyagi sa mga bansa, siya'y papasok sa paghatol sa lahat ng tao; tungkol sa masasama ay kaniyang ibibigay sila sa tabak, sabi ng Panginoon.

32 Ganito ang sabi ng Panginoon ng mga hukbo, Narito, kasamaan ay mangyayari sa bansa at bansa, at malakas na bagyo ay ibabangon mula sa kahulihulihang bahagi ng lupa.

33 At ang mapapatay ng Panginoon sa araw na yao'y magiging mula sa isang dulo ng lupa hanggang sa kabilang dulo ng lupa: sila'y hindi tataghuyan, o dadamputin man, o ililibing man; sila'y magiging dumi sa ibabaw ng lupa.

34 Kayo'y magsiangal, kayong mga pastor, at kayo'y magsihiyaw; at kayo'y mangagsigumon sa abo, kayong pinakamainam sa kawan; sapagka't ang mga kaarawan ng pagpatay at ang pangangalat sa inyo ay lubos na dumating, at kayo'y mangababagsak na parang mainam na sisidlan.

35 At ang mga pastor ay walang daang tatakasan, o tatanan man ang pinakamainam sa kawan.

36 Tinig ng hiyaw ng mga pastor, at ng angal ng pinakamainam sa kawan! sapagka't inilalagay ng Panginoon na sira ang kanilang pastulan.

37 At ang mga payapang tahanan ay nangadala sa katahimikan dahil sa mabangis na galit ng Panginoon.

38 Kaniyang pinabayaan ang kaniyang kublihan na gaya ng leon; sapagka't ang kanilang lupain ay naging katigilan dahil sa kabangisan ng mamimighating tabak, at dahil sa kaniyang mabangis na kagalitan.

   

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 9547

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

9547. Verses 31-39 And you shall make a lampstand from pure gold; solid shall the lampstand be made. 1 Its shaft and its branch, its cups, its pomegranates, and its flowers shall be of one piece with it. 2 And there shall be six branches going out of its sides, three branches of the lampstand out of one side of it, and three branches of the lampstand out of the other side of it. There shall be three almond-shaped cups on one branch, a pomegranate and a flower, and three almond-shaped cups on one branch, 3 a pomegranate and a flower - thus for the six branches going out of the lampstand. And on [the shaft of] the lampstand there shall be four almond-shaped cups, its pomegranates and its flowers. And there shall be a pomegranate under [the first] two branches out of it, and a pomegranate under [the second] two branches out of it, and a pomegranate under [the third] two branches out of it - for the six branches going out of the lampstand. Their pomegranates and their branches shall be of one piece with it, 1 all [shall be part] of it - one solid [piece made] from pure gold. And you shall make its seven lamps; and let it cause its lamps to go up and give light before its faces. 4 And its tongs and its trowels 5 [shall be made] from pure gold. A talent of pure gold shall [be used to] make it, together with all these vessels.

'And you shall make a lampstand' means the spiritual heaven. 'From pure gold' means that it must spring from celestial good. 'Solid shall the lampstand be made' means that all of it must spring from good. 'Its shaft and its branch, its cups' means the spiritual entities within the natural. 'Its pomegranates' means factual knowledge of good. 'And its flowers' means factual knowledge of truth. 'Shall be of one piece with it' means that both must form part of the spiritual springing from celestial good. 'And there shall be six branches going out of its sides' means all the capacities of truth derived from good in their entirety. 'Three branches of the lampstand out of one side of it, and three branches of the lampstand out of the other side of it' means completeness so far as good and truth are concerned. 'There shall be three almond-shaped cups' means completeness so far as factual knowledge derived from good is concerned. 'On one branch' means the power of truth derived from good. 'A pomegranate and a flower' means a known fact about good and a known fact about truth. 'And three almond-shaped cups on one branch, a pomegranate and a flower' has the same meaning. 'Thus for the six branches going out of the lampstand' means the power of truth derived from good so far as all things in the spiritual heaven are concerned. 'And on [the shaft of] the lampstand' means the middle of it, by means of which everything is brought together, and from which powers are derived. 'There shall be four almond-shaped cups' means factual knowledge of truth derived from good. 'Its pomegranates and its flowers' means factual knowledge of good and truth. 'And there shall be a pomegranate under [the first] two branches out of it, and a pomegranate under [the second] two branches out of it, and a pomegranate under [the third] two branches out of it' means factual knowledge of good for every single truth. 'For the six branches going out of the lampstand' means the power of truth derived from good so far as all things in the spiritual heaven are concerned. 'Their pomegranates and their branches shall be of one piece with it, all [shall be part] of it' means that the factual knowledge of good and the powers must spring from the Divine Spiritual, which comes from the Lord. 'One solid [piece made] from pure gold' means unblemished and perfect because it all consists of the same good. 'And you shall make its seven lamps' means the holy spiritual things from it. 'And let it cause its lamps to go up' means the light of the spiritual heaven. 'And give light before its faces' means from the Divine Good of the Lord's Divine Human. 'And its tongs and its trowels' means things in the natural that serve to purify and clean out. '[Shall be made] from pure gold' means that these too must consist of good. 'A talent of pure gold shall [be used to] make it, together with all these vessels' means celestial good from which spiritual good together with its factual knowledge springs.

Фусноте:

1. i.e. the lampstand shall consist throughout solely of pure gold

2. literally, shall be from (or out of) it

3. i.e. on the opposite branch

4. i.e. when its lights are lit it will shed light directly in front of it

5. i.e. tools to trim the wicks and scoop out waste products

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 4598

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

4598. 'Israel travelled on' means the celestial-spiritual of the natural then. This is clear from the meaning of 'travelling on' as a further stage or a continuation, dealt with in 4375, 4554, in this case towards aspects more interior still, and from the representation of 'Israel' here as the celestial-spiritual of the natural, dealt with in 4286. What the celestial-spiritual of the natural is has been explained already, namely the good of truth, or the good of charity arrived at through the truth of faith. Little knowledge exists in the world of what an advance towards more interior aspects is. It is not an advance into knowledge of facts, for that kind of advance is often made without any advancement towards interior things, and more often still is accompanied by a movement away from these. Neither is it an advance in maturity of judgement, for this too is sometimes accompanied by a movement away from interior things. Nor yet is it an advance made into cognitions of interior truth, for these count for nothing if a person does not have any affection for them. An advance towards interior things is an advance nearer to heaven and the Lord made by means of the cognitions of truth which have been implanted in an affection for them, and so is an advance made by means of the affections.

[2] What an advance towards interior things is like is not apparent to anyone in the world; but in the next life it is plain to see. In that life it is an advance out of a kind of haze into light; for compared with others people who are concerned solely with more external things live in a haze, and are also seen by the angels to do so, whereas those who have a concern for more internal things dwell in light, and consequently in wisdom since the light there is wisdom. And what is amazing, those living in the haze cannot see that those in light are in light, whereas those dwelling in light can see that those in the haze are in a haze. Since the subject is the advance made by the Lord's Divine towards more interior aspects, Jacob is called Israel here; but where that advance is not the subject he is called Jacob, as in verse 20 immediately before this, and in the final verse of this chapter.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.