Библија

 

Jeremiah 47

Студија

   

1 ο λογος ο γενομενος παρα κυριου προς ιερεμιαν υστερον μετα το αποστειλαι αυτον ναβουζαρδαν τον αρχιμαγειρον τον εκ δαμαν εν τω λαβειν αυτον εν χειροπεδαις εν μεσω αποικιας ιουδα των ηγμενων εις βαβυλωνα

2 και ελαβεν αυτον ο αρχιμαγειρος και ειπεν αυτω κυριος ο θεος σου ελαλησεν τα κακα ταυτα επι τον τοπον τουτον

3 και εποιησεν κυριος οτι ημαρτετε αυτω και ουκ ηκουσατε αυτου της φωνης

4 ιδου ελυσα σε απο των χειροπεδων των επι τας χειρας σου ει καλον εναντιον σου ελθειν μετ' εμου εις βαβυλωνα ηκε και θησω τους οφθαλμους μου επι σε

5 ει δε μη αποτρεχε και αναστρεψον προς γοδολιαν υιον αχικαμ υιου σαφαν ον κατεστησεν βασιλευς βαβυλωνος εν γη ιουδα και οικησον μετ' αυτου εν μεσω του λαου εν γη ιουδα εις απαντα τα αγαθα εν οφθαλμοις σου του πορευθηναι πορευου και εδωκεν αυτω ο αρχιμαγειρος δωρα και απεστειλεν αυτον

6 και ηλθεν προς γοδολιαν εις μασσηφα και εκαθισεν εν μεσω του λαου του καταλειφθεντος εν τη γη

7 και ηκουσαν παντες οι ηγεμονες της δυναμεως της εν αγρω αυτοι και οι ανδρες αυτων οτι κατεστησεν βασιλευς βαβυλωνος τον γοδολιαν εν τη γη και παρεκατεθετο αυτω ανδρας και γυναικας αυτων ους ουκ απωκισεν εις βαβυλωνα

8 και ηλθεν προς γοδολιαν εις μασσηφα ισμαηλ υιος ναθανιου και ιωαναν υιος καρηε και σαραιας υιος θαναεμεθ και υιοι ωφε του νετωφατι και ιεζονιας υιος του μοχατι αυτοι και οι ανδρες αυτων

9 και ωμοσεν αυτοις γοδολιας και τοις ανδρασιν αυτων λεγων μη φοβηθητε απο προσωπου των παιδων των χαλδαιων κατοικησατε εν τη γη και εργασασθε τω βασιλει βαβυλωνος και βελτιον εσται υμιν

10 και ιδου εγω καθημαι εναντιον υμων εις μασσηφα στηναι κατα προσωπον των χαλδαιων οι αν ελθωσιν εφ' υμας και υμεις συναγαγετε οινον και οπωραν και συναγαγετε ελαιον και βαλετε εις τα αγγεια υμων και οικησατε εν ταις πολεσιν αις κατεκρατησατε

11 και παντες οι ιουδαιοι οι εν γη μωαβ και εν υιοις αμμων και οι εν τη ιδουμαια και οι εν παση τη γη ηκουσαν οτι εδωκεν βασιλευς βαβυλωνος καταλειμμα τω ιουδα και οτι κατεστησεν επ' αυτους τον γοδολιαν υιον αχικαμ

12 και ηλθον προς γοδολιαν εις γην ιουδα εις μασσηφα και συνηγαγον οινον και οπωραν πολλην σφοδρα και ελαιον

13 και ιωαναν υιος καρηε και παντες οι ηγεμονες της δυναμεως οι εν τοις αγροις ηλθον προς γοδολιαν εις μασσηφα

14 και ειπαν αυτω ει γνωσει γινωσκεις οτι βελισα βασιλευς υιων αμμων απεστειλεν προς σε τον ισμαηλ παταξαι σου ψυχην και ουκ επιστευσεν αυτοις γοδολιας

15 και ιωαναν ειπεν τω γοδολια κρυφαιως εν μασσηφα πορευσομαι δη και παταξω τον ισμαηλ και μηθεις γνωτω μη παταξη σου ψυχην και διασπαρη πας ιουδα οι συνηγμενοι προς σε και απολουνται οι καταλοιποι ιουδα

16 και ειπεν γοδολιας προς ιωαναν μη ποιησης το πραγμα τουτο οτι ψευδη συ λεγεις περι ισμαηλ

   

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 8094

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

8094. 'Although that was near' means that this is the first to present itself. This is clear from the meaning of 'being near', when said in reference to separated faith, as the fact that it is the first to present itself. A brief statement needs to be made about how one should understand this explanation, that the particular belief regarding separated faith or faith alone is the first to present itself. Evil in life is accompanied by its own falsity, and a person subject to evil in life has this falsity hidden away inside himself. Sometimes he does not even know that it is there. But the moment he thinks about the Church's truths, and in particular about salvation, that falsity emerges and reveals itself; and if he is unable to deny the truth itself, the general aspects of it, he explains it in a way to suit his evil, and in so doing falsifies it. When therefore he thinks about faith and charity, which are the indispensable elements of the Church and of salvation, faith instantly presents itself, but not charity since this is opposed to evil in life. As a consequence too he sets aside charity and gives preference to faith alone. From this it is evident that the truths of faith are 'near', but not forms of the good of faith; that is, those truths are the first to present themselves, but not these forms of good.

[2] From this incorrect and false starting-point many more ideas that are false and incorrect then follow, such as the ideas that good works contribute nothing to salvation; that a person's life does not follow him after death; that a person is then saved by mercy alone through faith, irrespective of the life he has been leading in the world; that the worst criminal is saved through faith in the final hour of his life; and that evils are wiped away in an instant. These and others like them are the ideas that enter human thought and establish themselves from that false starting-point; they extend from it in a continuous chain. But the way in which these ideas are seen would be altogether different if charity and life were the starting-point.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.