Нова хришћанска студија Библије

Библија

 

Γένεση 9

Студија

   

1 Και ευλογησεν ο Θεος τον Νωε και τους υιους αυτου· και ειπε προς αυτους, Αυξανεσθε και πληθυνεσθε, και γεμισατε την γην·

2 και ο φοβος σας και ο τρομος σας θελει εισθαι επι παντα τα ζωα της γης, και επι παντα τα πτηνα του ουρανου, επι παν ο, τι ερπει επι της γης, και επι παντας τους ιχθυας της θαλασσης· εις τας χειρας σας εδοθησαν·

3 παν κινουμενον, το οποιον ζη, θελει εισθαι εις σας προς τροφην· ως τον χλωρον χορτον εδωκα τα παντα εις εσας·

4 κρεας ομως με την ζωην αυτου, με το αιμα αυτου, δεν θελετε φαγει·

5 και εξαπαντος το αιμα σας, το αιμα της ζωης σας, θελω εκζητησει εκ της χειρος παντος ζωου θελω εκζητησει αυτο, και εκ της χειρος του ανθρωπου· εκ της χειρος παντος αδελφου αυτου θελω εκζητησει την ζωην του ανθρωπου·

6 οστις χυση αιμα ανθρωπου, υπο ανθρωπου θελει χυθη το αιμα αυτου· διοτι κατ' εικονα Θεου εποιησεν ο Θεος τον ανθρωπον·

7 σεις δε αυξανεσθε και πληθυνεσθε, πολλαπλασιαζεσθε επι της γης, και πληθυνεσθε επ' αυτης.

8 Και ειπεν ο Θεος προς τον Νωε και προς τους υιους αυτου μετ' αυτου, λεγων,

9 Και εγω, ιδου, στηνω την διαθηκην μου προς εσας, και προς το σπερμα σας υστερον απο σας·

10 και προς παν εμψυχον ζωον, το οποιον ειναι με σας, εκ των πτηνων, εκ των κτηνων και εκ παντων των ζωων της γης, τα οποια ειναι με σας· απο παντος του εξελθοντος εκ της κιβωτου, εως παντος ζωου της γης·

11 και στηνω την διαθηκην μου προς εσας· και δεν θελει πλεον εξολοθρευθη πασα σαρξ απο των υδατων του κατακλυσμου· ουδε θελει εισθαι πλεον κατακλυσμος δια να φθειρη την γην.

12 Και ειπεν ο Θεος, Τουτο ειναι το σημειον της διαθηκης, την οποιαν εγω καμνω μεταξυ εμου και υμων και παντος εμψυχου ζωου το οποιον ειναι με σας, εις γενεας αιωνιους·

13 Θετω το τοξον μου εν τη νεφελη, και θελει εισθαι εις σημειον διαθηκης μεταξυ εμου και της γης·

14 και οταν συννεφωσω νεφελην επι της γης, θελει φανη το τοξον εν τη νεφελη·

15 και θελω ενθυμηθη την διαθηκην μου, την μεταξυ εμου και υμων, και παντος εμψυχου ζωου εκ πασης σαρκος· και τα υδατα δεν θελουσιν εισθαι πλεον εις κατακλυσμον δια να εξαλειψωσι πασαν σαρκα·

16 και το τοξον θελει εισθαι εν τη νεφελη· και θελω βλεπει αυτο, δια να ενθυμωμαι την παντοτεινην διαθηκην την μεταξυ Θεου και παντος εμψυχου ζωου εκ πασης σαρκος ητις ειναι επι της γης.

17 Και ειπεν ο Θεος προς τον Νωε, Τουτο ειναι το σημειον της διαθηκης, την οποιαν εστησα μεταξυ εμου και πασης σαρκος ητις ειναι επι της γης.

18 Ησαν δε οι υιοι του Νωε, οι εξελθοντες εκ της κιβωτου, Σημ και Χαμ και Ιαφεθ. Ο δε Χαμ ητο πατηρ του Χανααν.

19 Οι τρεις ουτοι ειναι οι υιοι του Νωε, και εκ τουτων διεσπαρησαν εις πασαν την γην.

20 Και ηρχισεν ο Νωε να ηναι γεωργος και εφυτευσεν αμπελωνα·

21 και επιεν εκ του οινου και εμεθυσθη, και εγυμνωθη εν τη σκηνη αυτου.

22 Και ειδεν ο Χαμ, ο πατηρ του Χανααν, την γυμνωσιν του πατρος αυτου· και ανηγγειλε τουτο προς τους δυο αδελφους αυτου εξω.

23 Και λαβοντες ο Σημ και ο Ιαφεθ το ενδυμα, επεθηκαν αυτο επι τα δυο αυτων νωτα· και βαδισαντες οπισθονωτα, εσκεπασαν την γυμνωσιν του πατρος αυτων· και τα προσωπα αυτων ησαν προς τα οπισω, και την γυμνωσιν του πατρος αυτων δεν ειδον.

24 Ανανηψας δε ο Νωε απο του οινου αυτου, εμαθεν οσα εκαμεν εις αυτον ο υιος αυτου ο νεωτερος.

25 Και ειπεν, Επικαταρατος ο Χανααν· δουλος των δουλων θελει εισθαι εις τους αδελφους αυτου.

26 Και ειπεν, Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Σημ. Και ο Χανααν θελει εισθαι δουλος εις αυτον·

27 ο Θεος θελει πλατυνει τον Ιαφεθ, και θελει κατοικησει εν ταις σκηναις του Σημ, ο δε Χανααν θελει εισθαι δουλος εις αυτον·

28 Και εζησεν ο Νωε μετα τον κατακλυσμον τριακοσια πεντηκοντα ετη.

29 Και εγειναν πασαι αι ημεραι του Νωε εννεακοσια πεντηκοντα ετη· και απεθανε.

   

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 1097

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

1097. And Canaan shall be his servant. That this signifies that such as make worship consist solely in externals are among those who may perform vile services to the men of the church, is evident especially from the representatives in the Jewish Church. In the Jewish Church the internal church was represented by Judah and Israel; by Judah the celestial church, by Israel the spiritual church, and by Jacob the external church. But those who made worship consist solely in externals were represented by the Gentiles, whom they called strangers, and who were their servants, and performed menial services in the church. As in Isaiah:

Strangers shall stand and feed your flock, and the sons of the stranger shall be your plowmen and your vinedressers; but ye shall be called the priests of Jehovah; the ministers of our God shall ye be called; ye shall eat the wealth of the Gentiles, and in their glory shall ye boast yourselves (Isaiah 61:5-6).

Here celestial men are called the “priests of Jehovah” spiritual men the “ministers of our God;” those who make worship consist solely in externals are called the “sons of the stranger” who should serve in their fields and vineyards.

[2] Again:

The sons of the stranger shall build up thy walls, and their kings shall minister unto thee (Isaiah 60:10), where in like manner their services are mentioned.

In Joshua concerning the Gibeonites:

Now therefore ye are cursed, and there shall not be cut off from you a servant, both hewers of wood and drawers of water for the house of my God; and Joshua made them that day hewers of wood and drawers of water for the congregation, especially for the altar of Jehovah (Joshua 9:23, 27).It may be seen elsewhere who were represented by the Gibeonites, because of the covenant made with them, in spite of which however they were among those who served in the church. Concerning strangers, a law was delivered, that if they would receive peace and open their gates, they should be tributary and serve (Deuteronomy 20:11; 1 Kings 9:21-22). Everything written in the Word concerning the Jewish Church was representative of the kingdom of the Lord. The kingdom of the Lord is such that everyone in it, whosoever and whatsoever he may be, must perform some use. Nothing but use is regarded by the Lord in His kingdom. Even the infernals must perform some use, but the uses which they perform are most vile. Among those who in the other life perform vile uses are those who have had merely external worship, separated from internal.

[3] Moreover the representatives in the Jewish Church were of such a nature that there was no thought about the person that represented, but only about the thing represented thereby; as for instance in the case of the Jews, who were by no means celestial men, and yet represented them; and Israel again was by no means a spiritual man, yet represented him; and so it was with Jacob and the rest. The same was the case with the kings and priests, by whom was represented the royalty and holiness of the Lord. This is very evident from the use of inanimate things for representation, as Aaron’s garments, the altar itself, the tables for bread, the lamps, the bread and wine, besides oxen, bullocks, goats, sheep, kids, lambs, pigeons, and turtledoves. And because the sons of Judah and Israel only represented the internal and external worship of the Lord’s church, and yet more than others made all worship consist in externals, they above all others may be called “Canaan” according to his signification here.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org