Библия

 

Genesis 29

Учиться

   

1 Nang magkagayo'y nagpatuloy si Jacob ng kaniyang paglalakbay, at napasa lupain ng mga anak ng silanganan.

2 At siya'y tumingin, at nakakita ng isang balon sa parang, at narito, may tatlong kawan ng mga tupa na nagpapahinga sa tabi roon: sapagka't sa balong yaon pinaiinom ang mga kawan: at ang batong nasa ibabaw ng labi ng balon ay malaki.

3 At doon nagkakatipon ang lahat ng kawan: at kanilang iginugulong ang batong nasa ibabaw ng labi ng balon, at pinaiinom ang mga tupa, at muling inilalagay ang bato sa ibabaw ng labi ng balon, sa dako niyaon.

4 At sinabi sa kanila ni Jacob, Mga kapatid ko, taga saan kayo? At kanilang sinabi, Taga Haran kami.

5 At sinabi niya sa kanila, Nakikilala ba ninyo si Laban na anak ni Nachor? At kanilang sinabi, Nakikilala namin siya.

6 At sinabi niya sa kanila, Siya ba'y mabuti? At, kanilang sinabi, Siya'y mabuti: at, narito, si Raquel na kaniyang anak ay dumarating na dala ang mga tupa.

7 At sinabi niya, Narito, maaga pa, ni hindi oras tipunin ang mga hayop: painumin ninyo ang mga tupa, at inyo silang pasabsabin.

8 At kanilang sinabi, Hindi namin magagawa hanggang sa magkatipon ang lahat ng kawan, at igugulong ang bato mula sa labi ng balon; gayon nga aming pinaiinom ang mga tupa.

9 Samantalang nakikipagusap pa siya sa kanila, ay dumating si Raquel na dala ang mga tupa ng kaniyang ama; sapagka't siya ang nagaalaga ng mga iyon.

10 At nangyari, nang makita ni Jacob si Raquel na anak ni Laban, na kapatid ng kaniyang ina, at ang mga tupa ni Laban na kapatid ng kaniyang ina, na lumapit si Jacob at iginulong ang bato mula sa labi ng balon, at pinainom ang kawan ni Laban, na kapatid ng kaniyang ina.

11 At hinagkan ni Jacob si Raquel; at humiyaw ng malakas at umiyak.

12 At kay Raquel ay sinaysay ni Jacob na siya'y kapatid ni Laban, na kaniyang ama, at anak siya ni Rebeca: at siya'y tumakbo at isinaysay sa kaniyang ama.

13 At nangyari, nang marinig ni Laban ang mga balita tungkol kay Jacob, na anak ng kaniyang kapatid, ay tumakbo siya na kaniyang sinalubong, at kaniyang niyakap at kaniyang hinagkan, at kaniyang dinala sa kaniyang bahay. At isinaysay ni Jacob kay Laban ang lahat ng mga bagay na ito.

14 At sinabi sa kaniya ni Laban, Tunay na ikaw ay aking buto at aking laman. At dumoon sa kaniyang isang buwan.

15 At sinabi ni Laban kay Jacob, Sapagka't ikaw ay aking kapatid ay nararapat ka bang maglingkod sa akin ng walang bayad? sabihin mo sa akin kung ano ang magiging kaupahan mo.

16 At may dalawang anak na babae si Laban: ang pangalan ng panganay ay Lea, at ang pangalan ng bunso ay Raquel.

17 At ang mga mata ni Lea ay mapupungay; datapuwa't si Raquel ay maganda at kahalihalina.

18 At sininta ni Jacob si Raquel; at kaniyang sinabi, Paglilingkuran kitang pitong taon dahil kay Raquel na iyong anak na bunso.

19 At sinabi ni Laban, Magaling ang ibigay ko siya sa iyo, kay sa ibigay ko sa iba: matira ka sa akin.

20 At naglingkod si Jacob dahil kay Raquel, na pitong taon; at sa kaniya'y naging parang ilang araw, dahil sa pagibig na taglay niya sa kaniya.

21 At sinabi ni Jacob kay Laban, Ibigay mo sa akin ang aking asawa, sapagka't naganap na ang aking mga araw upang ako'y sumiping sa kaniya.

22 At pinisan ni Laban ang lahat ng tao roon at siya'y gumawa ng isang piging.

23 At nangyari nang kinagabihan, na kaniyang kinuha si Lea na kaniyang anak at dinala niya kay Jacob, at siya'y sumiping sa kaniya.

24 At sa kaniyang anak na kay Lea ay ibinigay na pinaka alilang babae ang kaniyang alilang si Zilpa.

25 At nangyari, na sa kinaumagahan, narito't si Lea: at kaniyang sinabi kay Laban: Ano itong ginawa mo sa akin? Hindi ba kita pinaglingkuran dahil kay Raquel? Bakit mo nga ako dinaya?

26 At sinabi ni Laban, Hindi ginagawa ang ganyan dito sa aming dako, na ibinibigay ang bunso, bago ang panganay.

27 Tapusin mo ang kaniyang sanglingo, at ibibigay rin naman namin sa iyo ang isa, dahil sa paglilingkod na gagawin mong pitong taon pa, sa akin.

28 At gayon ang ginawa ni Jacob, at tinapos niya ang sanglingo nito, at ibinigay ni Laban sa kaniya si Raquel na kaniyang anak na maging asawa niya.

29 At sa kaniyang anak na kay Raquel ay ibinigay ni Laban na pinaka alilang babae ang kaniyang alilang si Bilha.

30 At sumiping din naman si Jacob kay Raquel, at kaniya namang inibig si Raquel ng higit kay Lea, at naglingkod siya kay Laban na pitong taon pa.

31 At nakita ng Panginoon na si Lea ay kinapopootan niya, at binuksan ang kaniyang bahay-bata; datapuwa't si Raquel ay baog.

32 At naglihi si Lea, at nanganak ng isang lalake, at tinawag niya ang kaniyang pangalan na Ruben; sapagka't kaniyang sinabi, Sapagka't nilingap ng Panginoon ang aking kapighatian; dahil sa ngayo'y mamahalin ako ng aking asawa.

33 At naglihi uli, at nanganak ng isang lalake; at nagsabi, Sapagka't narinig ng Panginoon na ako'y kinapopootan ay ibinigay rin naman sa akin ito: at pinanganlan niyang Simeon.

34 At naglihi uli at nanganak ng isang lalake; at nagsabi, Ngayo'y masasama na sa akin ang aking asawa, sapagka't nagkaanak ako sa kaniya ng tatlong lalake: kaya't pinanganlan niyang Levi.

35 At muling naglihi at nanganak ng isang lalake, at nagsabi, Ngayo'y aking pupurihin ang Panginoon: kaya't pinanganlang Juda; at hindi na nanganak.

   

Из произведений Сведенборга

 

Arcana Coelestia # 3778

Изучить этот эпизод

  
/ 10837  
  

3778. And he said unto them, Know ye Laban, the son of Nahor? That this signifies, Have they the good of this stock? is evident from the representation of Laban, as being the collateral good of a common stock (see n. 3612, 3665); and from the representation of Nahor, as being that common stock from which is the good represented by Laban; that “to know,” in the internal sense signifies to be therefrom, is manifest from the series. How the case is with the representation of collateral good by Nahor, Bethuel, and Laban, shall be briefly stated. Terah, who was the father of three sons-Abram, Nahor, and Haran (Genesis 11:27), represents the common stock from which come churches. Terah himself was indeed an idolater, but representatives do not regard the person but the thing (n. 1361). And because the representative Jewish Church commenced in Abraham, and was renewed among his descendants from Jacob, therefore Terah and his three sons put on the representation of churches-Abram the representation of a genuine church, such as exists with those who have the Word; but Nahor his brother the representation of a church such as exists among the Gentiles who have not the Word. That the Lord’s church is scattered throughout the universal earth, and that it exists among those Gentiles also who live in charity, is manifest from what has been shown here and there concerning the Gentiles.

[2] This therefore is the reason why by Nahor, his son Bethuel, and Bethuel’s son Laban, there is represented the collateral good of a common stock, that is, the good in which they are who are of the Lord’s church among the Gentiles. This good differs from the good of a common stock in the direct line of descent, in this respect-that the truths which are conjoined with their good are not genuine, but most of them are external appearances which are called fallacies of the senses; for these Gentiles have not the Word whereby they can be enlightened. In its essence indeed good is only one, but it receives its quality from the truths implanted in it, and thereby becomes various. The truths that to the Gentiles appear as truths are in general that they should worship some God from whom they seek their good and to whom they attribute it, and so long as they live in the world they do not know that this God is the Lord; also that they should adore their God under images, which they account holy; besides many other things. Nevertheless these things are no hindrance to their being saved equally with Christians, provided they live in love to their God and in love toward the neighbor; for thus in the other life they have a capacity to receive interior truths (see n. 932, 1032, 1059, 2049, 2051, 2284, 2589-2604, 2861, 2863, 3263). This shows what is here meant by the collateral good of a common stock. That by Nahor are represented those out of the church who are in brotherhood by virtue of good, may be seen above (n. 2863, 2866, 2868); that by Bethuel is represented the good of the Gentiles of the first class (n. 2865, 3665); and by Laban the affection of external or corporeal good, and properly the collateral good of a common stock (n. 3612, 3665).

[3] With this good the case is that first of all it serves man as a means of procuring for himself spiritual good, for it is external corporeal, and is grounded in external appearances which in themselves are fallacies of the senses. In childhood man acknowledges nothing else as truth and good, and although he is taught what internal good and truth are, still he has no other idea concerning them than a corporeal one; and because such is the first idea, therefore such good and truth are the first means by which interior truths and goods are introduced. This is the arcanum which is here represented by Jacob and Laban.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.