Библия

 

Γένεση 10

Учиться

   

1 Και αυται ειναι αι γενεαλογιαι των υιων του Νωε, Σημ, Χαμ και Ιαφεθ· και εγεννηθησαν εις αυτους υιοι μετα τον κατακλυσμον.

2 Οι υιοι του Ιαφεθ ησαν Γομερ, και Μαγωγ, και Μαδαι, και Ιαυαν, και Θουβαλ, και Μεσεχ, και Θειρας.

3 Και οι υιοι του Γομερ, Ασχεναζ, και Ριφαθ, και Θωγαρμα.

4 Και οι υιοι του Ιαυαν, Ελεισα, και Θαρσεις, Κιττειμ, και Δωδανειμ.

5 Εκ τουτων εμοιρασθησαν αι νησοι των εθνων εις τους τοπους αυτων· εκαστου κατα την γλωσσαν αυτου, κατα τας φυλας αυτων, εις τα εθνη αυτων.

6 Και οι υιοι του Χαμ, Χους, και Μισραιμ, και Φουθ, και Χανααν.

7 Και οι υιοι του Χους, Σεβα, και Αβιλα, και Σαβθα, και Ρααμα, και Σαβθεκα· και οι υιοι του Ρααμα, Σεβα, και Δαιδαν.

8 Και ο Χους εγεννησε τον Νεβρωδ· ουτος ηρχισε να ηναι ισχυρος επι της γης·

9 αυτος ητο ισχυρος κυνηγος ενωπιον του Κυριου· δια τουτο λεγεται, Ως Νεβρωδ, ισχυρος κυνηγος ενωπιον του Κυριου·

10 και η αρχη της βασιλειας αυτου εσταθη Βαβυλων, και Ερεχ, και Αχαδ, και Χαλνε, εν τη γη Σεννααρ.

11 Εκ της γης εκεινης εξηλθεν ο Ασσουρ, και ωκοδομησε την Νινευη, και την πολιν Ρεχωβωθ, και την Χαλαχ,

12 και την Ρεσεν μεταξυ της Νινευη και της Χαλαχ· αυτη ειναι η πολις η μεγαλη.

13 Και ο Μισραιμ εγεννησε τους Λουδειμ, και τους Αναμειμ, και τους Λεαβειμ, και τους Ναφθουχειμ,

14 και τους Πατρουσειμ, και τους Χασλουχειμ, εκ των οποιων εξηλθον οι Φιλισταιοι, και τους Χαφθορειμ.

15 Και ο Χανααν εγεννησε τον Σιδωνα, πρωτοτοκον αυτου, και τον Χετταιον,

16 και τον Ιεβουσαιον, και τον Αμορραιον, και τον Γεργεσαιον,

17 και τον Ευαιον, και τον Αρουχαιον, και τον Ασενναιον,

18 και τον Αρβαδιον, και τον Σαμαραιον, και τον Αμαθαιον. Και μετα τουτο διεσπαρησαν αι φυλαι των Χαναναιων.

19 Και ησαν τα ορια των Χαναναιων απο Σιδωνος, καθως υπαγει τις εις Γεραρα, εως Γαζης, και καθως υπαγει τις εις Σοδομα και Γομορρα, και Αδαμα, και Σεβωειμ, εως Λασα.

20 Ουτοι ειναι οι υιοι του Χαμ, κατα τας φυλας αυτων, κατα τας γλωσσας αυτων, εις τους τοπους αυτων, εις τα εθνη αυτων.

21 Και εις τον Σημ, τον πατερα παντων των υιων του Εβερ, τον αδελφον Ιαφεθ του μεγαλητερου, εγεννηθησαν και εις αυτον υιοι.

22 Υιοι του Σημ ησαν Ελαμ, και Ασσουρ, και Αρφαξαδ, και Λουδ, και Αραμ.

23 Και οι υιοι του Αραμ, Ουζ, και Ουλ, και Γεθερ, και Μας.

24 Και ο Αρφαξαδ εγεννησε τον Σαλα· και ο Σαλα εγεννησε τον Εβερ.

25 Και εις τον Εβερ εγεννηθησαν δυο υιοι· το ονομα του ενος, Φαλεγ· διοτι εν ταις ημεραις αυτου διεμερισθη η γη· και το ονομα του αδελφου αυτου, Ιοκταν.

26 Και ο Ιοκταν εγεννησε τον Αλμωδαδ, και τον Σαλεφ, και τον Ασαρμαβεθ, και τον Ιαραχ,

27 και τον Αδωραμ, και τον Ουζαλ, και τον Δικλα,

28 και τον Οβαλ, και τον Αβιμαηλ, και τον Σεβα,

29 και τον Οφειρ, και τον Αβιλα, και τον Ιωβαβ· παντες ουτοι ησαν υιοι του Ιοκταν.

30 Και η κατοικια αυτων ητο απο Μησα, καθως υπαγει τις εις Σεφαρα, ορος της Ανατολης.

31 Ουτοι ειναι οι υιοι του Σημ, κατα τας φυλας αυτων, κατα τας γλωσσας αυτων, εις τους τοπους αυτων, κατα τα εθνη αυτων.

32 Αυται ειναι αι φυλαι των υιων του Νωε, κατα τας γενεας αυτων, εις τα εθνη αυτων· και εκ τουτων διεσπαρησαν τα εθνη επι της γης μετα τον κατακλυσμον.

   

Из произведений Сведенборга

 

Arcana Coelestia # 1411

Изучить этот эпизод

  
/ 10837  
  

1411. 'Go away from your land' means the bodily and worldly things from which He was to depart. This is clear from the meaning of 'land', which is varied depending on the person or thing to which it refers, as also in Genesis 1 where 'land', or 'earth', likewise meant the external man, and elsewhere, 82, 620, 636, 913. The reason why here it means bodily and worldly things is that these belong to the external man. 'Land' in the proper sense is a land itself, region, or kingdom; also the one who inhabits it, as well as its people, and the nation that is there. Thus the word 'land' not only means in a broad sense the people or nation but also in a narrower sense the inhabitant. When land is used with reference to the inhabitant the meaning is in accordance with the real things involved in such a reference; in this case bodily and worldly things are involved, because the land of his birth from which Abram was to go was idolatrous. Thus in the historical sense the meaning here is that Abram was to go away from that land, but in the representative sense that the Lord was to depart from the things belonging to the external man, that is, that external things should not get in the way or cause disturbance, and, since the Lord is the subject, that External things should accord with Internal.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.