Библия

 

Γένεση 10

Учиться

   

1 Και αυται ειναι αι γενεαλογιαι των υιων του Νωε, Σημ, Χαμ και Ιαφεθ· και εγεννηθησαν εις αυτους υιοι μετα τον κατακλυσμον.

2 Οι υιοι του Ιαφεθ ησαν Γομερ, και Μαγωγ, και Μαδαι, και Ιαυαν, και Θουβαλ, και Μεσεχ, και Θειρας.

3 Και οι υιοι του Γομερ, Ασχεναζ, και Ριφαθ, και Θωγαρμα.

4 Και οι υιοι του Ιαυαν, Ελεισα, και Θαρσεις, Κιττειμ, και Δωδανειμ.

5 Εκ τουτων εμοιρασθησαν αι νησοι των εθνων εις τους τοπους αυτων· εκαστου κατα την γλωσσαν αυτου, κατα τας φυλας αυτων, εις τα εθνη αυτων.

6 Και οι υιοι του Χαμ, Χους, και Μισραιμ, και Φουθ, και Χανααν.

7 Και οι υιοι του Χους, Σεβα, και Αβιλα, και Σαβθα, και Ρααμα, και Σαβθεκα· και οι υιοι του Ρααμα, Σεβα, και Δαιδαν.

8 Και ο Χους εγεννησε τον Νεβρωδ· ουτος ηρχισε να ηναι ισχυρος επι της γης·

9 αυτος ητο ισχυρος κυνηγος ενωπιον του Κυριου· δια τουτο λεγεται, Ως Νεβρωδ, ισχυρος κυνηγος ενωπιον του Κυριου·

10 και η αρχη της βασιλειας αυτου εσταθη Βαβυλων, και Ερεχ, και Αχαδ, και Χαλνε, εν τη γη Σεννααρ.

11 Εκ της γης εκεινης εξηλθεν ο Ασσουρ, και ωκοδομησε την Νινευη, και την πολιν Ρεχωβωθ, και την Χαλαχ,

12 και την Ρεσεν μεταξυ της Νινευη και της Χαλαχ· αυτη ειναι η πολις η μεγαλη.

13 Και ο Μισραιμ εγεννησε τους Λουδειμ, και τους Αναμειμ, και τους Λεαβειμ, και τους Ναφθουχειμ,

14 και τους Πατρουσειμ, και τους Χασλουχειμ, εκ των οποιων εξηλθον οι Φιλισταιοι, και τους Χαφθορειμ.

15 Και ο Χανααν εγεννησε τον Σιδωνα, πρωτοτοκον αυτου, και τον Χετταιον,

16 και τον Ιεβουσαιον, και τον Αμορραιον, και τον Γεργεσαιον,

17 και τον Ευαιον, και τον Αρουχαιον, και τον Ασενναιον,

18 και τον Αρβαδιον, και τον Σαμαραιον, και τον Αμαθαιον. Και μετα τουτο διεσπαρησαν αι φυλαι των Χαναναιων.

19 Και ησαν τα ορια των Χαναναιων απο Σιδωνος, καθως υπαγει τις εις Γεραρα, εως Γαζης, και καθως υπαγει τις εις Σοδομα και Γομορρα, και Αδαμα, και Σεβωειμ, εως Λασα.

20 Ουτοι ειναι οι υιοι του Χαμ, κατα τας φυλας αυτων, κατα τας γλωσσας αυτων, εις τους τοπους αυτων, εις τα εθνη αυτων.

21 Και εις τον Σημ, τον πατερα παντων των υιων του Εβερ, τον αδελφον Ιαφεθ του μεγαλητερου, εγεννηθησαν και εις αυτον υιοι.

22 Υιοι του Σημ ησαν Ελαμ, και Ασσουρ, και Αρφαξαδ, και Λουδ, και Αραμ.

23 Και οι υιοι του Αραμ, Ουζ, και Ουλ, και Γεθερ, και Μας.

24 Και ο Αρφαξαδ εγεννησε τον Σαλα· και ο Σαλα εγεννησε τον Εβερ.

25 Και εις τον Εβερ εγεννηθησαν δυο υιοι· το ονομα του ενος, Φαλεγ· διοτι εν ταις ημεραις αυτου διεμερισθη η γη· και το ονομα του αδελφου αυτου, Ιοκταν.

26 Και ο Ιοκταν εγεννησε τον Αλμωδαδ, και τον Σαλεφ, και τον Ασαρμαβεθ, και τον Ιαραχ,

27 και τον Αδωραμ, και τον Ουζαλ, και τον Δικλα,

28 και τον Οβαλ, και τον Αβιμαηλ, και τον Σεβα,

29 και τον Οφειρ, και τον Αβιλα, και τον Ιωβαβ· παντες ουτοι ησαν υιοι του Ιοκταν.

30 Και η κατοικια αυτων ητο απο Μησα, καθως υπαγει τις εις Σεφαρα, ορος της Ανατολης.

31 Ουτοι ειναι οι υιοι του Σημ, κατα τας φυλας αυτων, κατα τας γλωσσας αυτων, εις τους τοπους αυτων, κατα τα εθνη αυτων.

32 Αυται ειναι αι φυλαι των υιων του Νωε, κατα τας γενεας αυτων, εις τα εθνη αυτων· και εκ τουτων διεσπαρησαν τα εθνη επι της γης μετα τον κατακλυσμον.

   

Из произведений Сведенборга

 

Arcana Coelestia # 1015

Изучить этот эпизод

  
/ 10837  
  

1015. That 'be fruitful and multiply' means increases in good and truth in the interior man, 'being fruitful' having reference to goods and 'multiplying' to truths, is clear from what has been shown already at verse 1 of this chapter where the same words occur. That they reside with the interior man becomes clear from the second half of this verse where the imperative multiply is repeated. This would be an unnecessary and therefore pointless repetition if it did not mean something specific, different from the previous use of the word. From these considerations, and from others mentioned so far, it is clear that here being fruitful and multiplying have reference to goods and truths residing with the interior man. The expression 'interior man' is used because, as shown above, one is an internal man in regard to celestial and spiritual things which are the Lord' s alone, but an interior or intermediate man between internal man and external in regard to rational things, and an external man in regard to affections for good and to memory knowledge.

[2] That man is such has been shown in the opening sections of this chapter, in 978, but the reason why the individual is not conscious of them during his life in the body is that he is immersed in bodily things. Therefore he does not know of the existence of interior things, let alone about their existing distinctly and separately in such order. Yet, if he is willing to reflect, their existence is evident to him when he is wrapped in thought detached from the body and is thinking so to speak within his spirit. The reason being fruitful and multiplying have reference to the interior man, which is the rational, is that the activity of the internal man is not felt except very generally in the interior man, for limitless integral parts manifest themselves in the interior as one general, indeed very general, whole. How limitless those integral parts are, how they interrelate and manifest themselves as an obscure and very general whole, becomes clear from what has been shown already in 545.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.