Библия

 

Εξοδος πλήθους 23

Учиться

   

1 Δεν θελεις διαδωσει ψευδη φημην· δεν θελεις συμφωνησει μετα του αδικου δια να γεινης ψευδομαρτυς.

2 Δεν θελεις ακολουθησει τους πολλους επι κακω· ουδε θελεις ομιλησει εν κρισολογια, ωστε να κλινης κατοπιν πολλων δια να διαστρεψης κρισιν·

3 ουδε θελεις αποβλεψει εις προσωπον πτωχου εν τη κρισει αυτου.

4 Εαν απαντησης τον βουν του εχθρου σου η τον ονον αυτου πλανωμενον, θελεις εξαπαντος επιστρεψει αυτον προς αυτον.

5 Εαν ιδης τον ονον του μισουντος σε πεπτωκοτα υπο το φορτιον αυτου και ηθελες αποφυγει να βοηθησης αυτον, εξαπαντος θελεις συμβοηθησει αυτον.

6 Δεν θελεις διαστρεψει το δικαιον του πενητος σου εν τη κρισει αυτου.

7 Απεχε απο αδικου υποθεσεως· και μη γεινης αιτια να θανατωθη ο αθωος και ο δικαιος· διοτι εγω δεν θελω δικαιωσει τον ασεβη.

8 Και δωρα δεν θελεις λαβει· διοτι τα δωρα τυφλονουσι και τους σοφους, και διαστρεφουσι τους λογους των δικαιων.

9 Και ξενον δεν θελεις καταδυναστευσει διοτι σεις γνωριζετε την ψυχην του ξενου, επειδη ξενοι εσταθητε εν τη γη της Αιγυπτου.

10 Και εξ ετη θελεις σπειρει την γην σου και θελεις συναγει τα γεννηματα αυτης·

11 το δε εβδομον θελεις αφησει αυτην να αναπαυθη και να μενη αργη, δια να τρωγωσιν οι πτωχοι του λαου σου· και το εναπολειφθεν αυτων ας τρωγωσι τα ζωα του αγρου. Ουτω θελεις καμει δια τον αμπελωνα σου και δια τον ελαιωνα σου.

12 Εξ ημερας θελεις καμνει τας εργασιας σου· την δε εβδομην ημεραν θελεις αναπαυεσθαι, δια να αναπαυθη ο βους σου και ο οινος σου και να λαβη αναψυχην ο υιος της δουλης σου και ο ξενος.

13 Και εις παντα οσα ελαλησα προς εσας, θελετε προσεξει· και ονομα αλλων θεων δεν θελετε αναφερει, ουδε θελει ακουσθη εκ του στοματος σου.

14 Τρις του ενιαυτου θελεις καμνει εορτην εις εμε.

15 Θελεις φυλαττει την εορτην των αζυμων· επτα ημερας θελεις τρωγει αζυμα, καθως προσεταξα εις σε, κατα τον διωρισμενον καιρον του μηνος Αβιβ· διοτι εν τουτω εξηλθες εξ Αιγυπτου· και ουδεις θελει φανη ενωπιον μου κενος·

16 και την εορτην του θερισμου, των πρωτογεννηματων των κοπων σου, τα οποια εσπειρας εις τον αγρον· και την εορτην της συγκομιδης των καρπων, εις το τελος του ενιαυτου, αφου συναξης τους καρπους σου εκ του αγρου.

17 Τρις του ενιαυτου θελει εμφανιζεσθαι παν αρσενικον σου ενωπιον Κυριου του Θεου.

18 Δεν θελεις προσφερει το αιμα της θυσιας μου με αρτον ενζυμον· ουδε θελει μενει το παχος της εορτης μου εως πρωι.

19 Τας απαρχας των πρωτογεννηματων της γης σου θελεις φερει εις τον οικον Κυριου του Θεου σου. Δεν θελεις ψησει εριφιον εν τω γαλακτι της μητρος αυτου.

20 Ιδου, εγω αποστελλω αγγελον εμπροσθεν σου δια να σε φυλαττη εν τη οδω, και να σε φερη εις τον τοπον τον οποιον προητοιμασα·

21 φοβου αυτον, και υπακουε εις την φωνην αυτου· μη παροργισης αυτον· διοτι δεν θελει συγχωρησει τας παραβασεις σας· επειδη το ονομα μου ειναι εν αυτω.

22 Εαν ομως προσεχης να υπακουης εις την φωνην αυτου και πραττης παντα οσα λεγω, τοτε εγω θελω εισθαι εχθρος των εχθρων σου και εναντιος των εναντιων σου.

23 Διοτι ο αγγελος μου θελει προπορευσθαι εμπροσθεν σου, και θελει σε εισαγαγει εις τους Αμορραιους και Χετταιους και Φερεζαιους και Χαναναιους, Ευαιους και Ιεβουσαιους· και θελω εξολοθρευσει αυτους.

24 Δεν θελεις προσκυνησει τους θεους αυτων, ουδε θελεις λατρευσει αυτους, ουδε θελεις πραξει κατα τα εργα εκεινων· αλλα θελεις εξολοθρευσει αυτους, και θελεις κατασυντριψει τα ειδωλα αυτων.

25 Και θελετε λατρευει Κυριον τον Θεον σας, και αυτος θελει ευλογει τον αρτον σου, και το υδωρ σου· και θελω απομακρυνει πασαν νοσον εκ μεσου σου·

26 και δεν θελει εισθαι αγονος και στειρα επι της γης σου· τον αριθμον των ημερων σου θελω καμει πληρη.

27 τον φοβον μου θελει στειλει εμπροσθεν σου και θελω καταστρεψει παντα λαον επι τον οποιον ερχεσαι και θελω καμει παντας τους εχθρους σου να στρεψωσι τα νωτα εις σε·

28 και θελω στειλει εμπροσθεν σου σφηκας, και θελουσιν εκδιωξει τους Ευαιους, τους Χαναναιους και τους Χετταιους απ' εμπροσθεν σου.

29 Δεν θελω εκδιωξει αυτους απ' εμπροσθεν σου εις εν ετος, δια να μη γεινη ερημος η γη και πληθυνθωσι τα θηρια του αγρου εναντιον σου·

30 ολιγον κατ' ολιγον θελω εκδιωξει αυτους απ' εμπροσθεν σου, εωσου αυξηθης και κυριευσης την γην.

31 Και θελω θεσει τα ορια σου απο της Ερυθρας θαλασσης μεχρι της θαλασσης των Φιλισταιων, και απο της ερημου μεχρι του ποταμου· διοτι εις τας χειρας υμων θελω παραδωσει τους κατοικους του τοπου, και θελεις εκδιωξει αυτους απ' εμπροσθεν σου.

32 Δεν θελεις καμει μετ' αυτων, ουδε μετα των θεων αυτων, συνθηκην·

33 δεν θελουσι κατοικει εν τη γη σου, δια να μη σε καμωσι να αμαρτησης εις εμε· διοτι αν λατρευσης τους θεους αυτων, τουτο θελει εξαπαντος εισθαι παγις εις σε.

   

Из произведений Сведенборга

 

Arcana Coelestia # 9419

Изучить этот эпизод

  
/ 10837  
  

9419. 'And Moses rose up, and Joshua his minister' means the Word and its representative. This is clear from the representation of 'Moses' as the intermediary between the Lord and the people who are restricted to the outward sense of the Word, separated from the inward, thus also as the Word, as accords with what has already been shown just above in 9414; and from the representation of 'Joshua his minister' as its representative. The reason why 'Joshua' here means that representative is that what is representative serves and ministers, in order that the outward things of the Word and of worship may present themselves to the Lord through the intermediary, who was Moses. But these are matters such as are scarcely intelligible except to those who know about the ways in which a representation of the outward or literal sense of the Word is accomplished in heaven. That is to say, it is represented in one way with those who are acquainted with the outward sense of the Word and at the same time with the inward, that is, those who are acquainted with the outward sense of the Word and at the same time with true teachings of the Church, and in another way with those restricted to the outward sense, separated from the inward, as with this people. How it was accomplished with this people, see 4311.

[2] Some idea may be formed from this regarding the intermediary that 'Moses' represents and the ministering representative that 'Joshua' represents. That is to say, there is an inward holiness which Divine Truth emanating from the Lord possesses, thus which the Word and worship springing from it possess. This flows into heaven and is received there by angels. There is also an inflow of holiness indirectly through that inward holiness, as well as directly from the Lord, to good spirits present with a person engaged in reading the Word or in worship springing from it. This holiness is called an outward holiness, and when it flows in with a person it produces representative images formed in accord with the correspondences known to the person. All this helps one to see what use the intermediary serves, which Moses represents now, and what use the minister serves, which Joshua represents, namely that the outward holiness acts as intermediary, while the representative existing on the lowest level of order acts as minister. But it should be recognized that the idea of Divine Truth flowing in is unintelligible to a person unless the Lord sheds light on the idea. For the person sees what happens in no other way than this, that the holiness of the Word and the holiness of worship flows from the person to the Lord. But this order is inverted order, and is called physical influx, which is an appearance and not at all the reality; see what has been shown in the places referred to in 9223, 9227 (end).

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.