1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

Ouvir o áudio em uma nova janela

This week we introduce a new filter into the program which is, "Is it useful?" Something can be true, and can even be kind, but not actually useful to say. That's the focus - can we refrain from saying things that aren't actually useful? This filter is important as we try to bring heaven to earth because the Lord's kingdom is a kingdom of uses. Things only exist if they have a use. There are no frivolous creations! When we speak, we too create, so let's make sure the things we create have a purpose.

(Referências: Arcana Coelestia 1, 4730; Ephesians 4:22-29; James 3:1-12; Matthew 12:33-37)

3084. Dat de woorden ‘en ging op’ de verheffing betekenen, blijkt uit de betekenis van opgaan, namelijk verheven worden. ‘Verheven worden’ wordt gezegd van het overgaan van het lagere tot het hogere en omdat het dit is, kan het overgaan van het meer uiterlijke tot het meer innerlijke, want het is hetzelfde; want wat lager en hoger is in de menselijke voorstelling, is uiterlijker en innerlijker in de voorstelling van de engelen; zoals de hemel die aan de mens als hoger verschijnt, maar voor de engelen innerlijker is; en zoals het natuurlijke bij de mens; dit is meer uiterlijk ten opzichte van zijn geestelijke en dit is dan weer meer uiterlijk ten opzichte van het hemelse; of wat hetzelfde is, het wetenschappelijk dat tot de natuurlijke mens behoort, is meer uiterlijk ten opzichte van het ware en het ware is meer uiterlijk ten opzichte van het goede; vandaar dan ook dat het wetenschappelijke ten opzichte van het ware een sluier en ook wel een kleed wordt genoemd en evenzo het ware ten opzichte van het goede. Vandaar komt het, dat er gesproken wordt van ‘opgaan naar Jeruzalem’, maar ‘afgaan naar Jeruzalem’ en ook van Jeruzalem naar Zion en van Zion naar Jeruzalem, want door hetgeen rondom Jeruzalem is, worden de meer uiterlijke dingen van de Kerk aangeduid, door Jeruzalem echter de meer innerlijke dingen en door Zion de binnenste. Daar hier in de innerlijke zin het eerste van de verheffing van het ware uit de natuurlijke mens tot de redelijke beschreven wordt, daarom wordt hier eerst gezegd, dat de aandoening van het ware, die door Rebekka wordt uitgebeeld, afging naar de fontein en direct daarop, dat zij opging, want, als eerder in nr. 3074 gezegd, de Goddelijke liefde vloeit in de aandoening van het goede en daaruit in de aandoening van het ware en maakt levend en verlicht de dingen die in de natuurlijke mens zijn en stelt ze in de orde; dit wordt aangeduid door afgaan. Hierdoor worden de waarheden uit de natuurlijke mens opgeheven in de redelijke en verbonden met het goede daar; dit wordt aangeduid door opgaan.