A Bíblia

 

Hoschea 13

Estude

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

Das Obras de Swedenborg

 

Doctrina Novae Hierosolymae de Domino # 34

Estudar Esta Passagem

  
/ 65  
  

34. (v., ( Quod plena Unitio Divini et Humani in Ipso facta sit per Passionem crucis, quae fuit Tentationum ultima, confirmatum est in suo articulo supra; in quo ostensum est quod Dominus in mundum venerit ut subjugaret inferna, et glorificaret Humanum suum, et quod passio crucis fuerit ultima pugna, per quam plene vicit inferna, et plene glorificavit Humanum suum. Nunc quia Dominus per passionem crucis plene glorificavit Humanum suum, hoc est, univit illud Divino suo, et sic Humanum suum etiam fecit Divinum, sequitur quod Ipse sit Jehovah et Deus quoad utrumque: quare in Verbo multis in locis vocatur Jehovah, Deus et Sanctus Israelis Redemptor, Salvator et Formator.

[2] Ut in sequentibus his:-

"Maria dixit, Magnificat anima mea Dominum; et exultavit spiritus meus super Deo Salvatore meo" (Lucam 1:46-47).

"Angelus dixit" ad pastores,... Ecce, evangelizo vobis gaudium magnum, quod fiet omni populo; quod natus sit... hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in urbe Davidis" (Lucam 2:10-11).

"Dixerunt,... Hic est vere Salvator mundi, Christus" (Johannem 4:42).

"Ego" Jehovah Deus "adjuvo te,... et Redemptor... Sanctus Israelis" (Esaiam 41:14).

"Dixit" Jehovah "Creator tuus, Jacob, et Formator tuus, Israel;... nam redemi te. ...Ego Jehovah Deus tuus, Sanctus Israelis Salvator (Esaiam 43:1, 3).

"Dixit Jehovah Redemptor vester, Sanctus Israelis:... Ego Jehovah Sanctus vester, Creator Israelis Rex vester" (Esaiam 43:14-15).

"Sic dixit Jehovah Sanctus Israelis, et Formator ejus (...Salvator)" (Esaiam 45:11, 15).

"Sic dixit Jehovah Redemptor tuus, Sanctus Israelis" (Esaiam 48:17).

"Ut sciat 1 omnis caro, quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus fortis Jacobi" (Esaiam 49:26).

"Tunc veniet Zioni Redemptor" (Esaiam 59:10 [NCBSP: 20]).

Ut scias, quod Ego Jehovah Salvator tuus, et Redemptor tuus, Potens Jacobi" (Esaiam 60:16).

"Jehovah Formator tuus 2 ab utero" (Esaiam 49:5).

"Jehovah, Petra mea, et Redemptor meus (Psalmus 19:15 (B.A. 14)).

"Recordati sunt quod Deus esset Petra eorum, et Deus excelsus Redemptor eorum" (Psalmus 78:35).

"Dixit Jehovah Redemptor tuus, et Formator tuus ab utero" (Esaiam 44:24 3 ).

"Quod ad Redemptorem nostrum, Jehovah Zebaoth nomen Ipsius, Sanctus Israelis" (Esaiam 47:4).

"Cum misericordia aeternitatis miserebor tui, sic dixit Redemptor tuus Jehovah" (Esaiam 54:8).

"Redemptor eorum fortis, Jehovah (Zebaoth) nomen Ipsius" (Jeremiam 50:34).

"Speret Israel in Jehovah, quia cum Jehovah misericordia,... plurima cum Ipso redemptio;... Ille redimet Israelem ab omnibus iniquitatibus ejus" (Psalmus 130:7-8).

"Jehovah" Deus "Petra mea,... propugnaculum meum,... cornu salutis meae,... Salvator meus" (2 Samuelis 21:2, 3 [NCBSP: 22:2-3]).

"Sic dixit Jehovah, Redemptor Israelis, Sanctus Ipsius:... Reges videbunt et subsistent... propter Jehovam, qui fidelis, Sanctum Israelis, qui elegit te" (Esaiam 49:7).

"Tantummodo inter te Deus, et praeterea non alius Deus; profecto Tu Deus occultus, Deus Israelis, Salvator" (Esaiam 14:14-15 [NCBSP: 45:14-15]).

"Dixit Jehovae Rex Israelis, et Redemptor ejus Jehovah Zebaoth Praeter Me non Deus" (Esaiam 44:6).

"Ego Jehovah, et praeter Me non Salvator" (Esaiam 43:11).

"Nonne Ego Jehovah? et non amplius praeter Me, et Salvator non est praeter Me" (Esaiam 45:21).

"Ego Jehovah Deus tuus, et Deum praeter Me non agnosces, et Salvator non est praeter Me" (Hoscheam 13:4).

"Nonne Ego Jehovah, et non amplius Deus praeter Me? Deus justus et Salvator non est praeter Me. Respicite ad Me, ut salvemini, omnes fines terrae; quia Ego Deus, et non praeterea" (Esaiam 45:21-22).

"Jehovah Zebaoth nomen Ipsius, et Redemptor tuus, Sanctus Israelis, Deus totius terrae vocabitur" (Esaiam 54:5).

[3] Ex his videri potest quod Divinum Domini, quod Pater vocatur, et hic Jehovah et Deus, ac Divinum Humanum, quod Filius vocatur, et hic Redemptor et Salvator, tum Formator, hoc est, Reformator et Regenerator, non duo sint sed unum; nam non solum dicitur, Jehovah Deus et Sanctus Israelis Redemptor et Salvator, sed etiam dicitur Jehovah Redemptor et Salvator; immo etiam dicitur "Jehovah Salvator et non praeter Me;" ex quibus manifeste patet quod Divinum et Humanum in Domino sint una Persona, et quod Humanum etiam Divinum sit; nam Redemptor et Salvator mundi non alius est quam Dominus quoad Divinum Humanum, quod Filius vocatur. Redemptio et salvatio enim est attributum proprium Humani Ipsius, quod vocatur meritum et justitia; nam Humanum Ipsius sustinuit tentationes et passionem crucis; ita per Humanum redemit et salvavit.

[4] Nunc quia post unitionem Humani cum Divino in Se, quae fuit sicut animae et corporis apud hominem, non amplius erant duo sed una Persona, secundum Doctrinam Christiani orbis, ideo Dominus quoad utrumque est Jehovah et Deus; quare dicitur nunc Jehovah et Sanctus Israelis, Redemptor et Salvator, nunc Jehovah Redemptor et Salvator, ut ex adductis locis videri potest: quod ibi dicatur,

"Salvator Christus" (Lucam 2:10-11; Johannem 4:42);

"Deus, et Deus Israelis, Salvator, et Redemptor" (Lucam 1:47; Esaiam 45:15 4 ; 54:5; Psalmus 78:35 5 );

"Jehovah Sanctus Israelis, Salvator, et Redemptor" (Esaiam 41:14; 43:3, 11, 14-15; 48:17; 49:7; 54:5);

"Jehovah Salvator, Redemptor, et Formator" (Esaiam 44:6 6 ; 47:4; 49:26; 54:8; 63:16; Jeremiam 50:34; 7 Psalmus 19:15 (B.A. 14); Psalmus 130:7-8; 2 Samuelis 22:2-3).

"Jehovah Deus, Redemptor et Salvator, et praeter Me non alius" (Esaiam 43:11; 44:6; 45:14-15, 21-22; Hoscheam 13:4).

Notas de rodapé:

1. "sciat;"--sic editio princeps; sic quoque"Apocalypsis Revelata 613; pluribus in locis legitur "sciant."

2. "tuus;"--sic editio princeps; sic etiam in articulo"Apocalypsis Revelata 38; videatur autem Arcana Coelestia 2159, 2586, et alibi, ubi rectius "meus."

3. 24 pro "4"

4. 15 pro "14"

5. 35 pro "31"

6. 6 pro "4"

7. 16 pro "10"

  
/ 65  
  

A Bíblia

 

Jeremias 5

Estude

   

1 Circuite vias Jerusalem, et aspicite, et considerate, et quærite in plateis ejus an inveniatis virum facientem judicium, et quærentem fidem : et propitius ero ei.

2 Quod si etiam, Vivit Dominus, dixerunt, et hac falso jurabunt.

3 Domine, oculi tui respiciunt fidem : percussisti eos, et non doluerunt : attrivisti eos, et renuerunt accipere disciplinam : induraverunt facies suas supra petram, et noluerunt reverti.

4 Ego autem dixi : Forsitan pauperes sunt et stulti, ignorantes viam Domini, judicium Dei sui.

5 Ibo igitur ad optimates, et loquar eis : ipsi enim cognoverunt viam Domini, judicium Dei sui : et ecce magis hi simul confregerunt jugum, ruperunt vincula.

6 Idcirco percussit eos leo de silva, lupus ad vesperam vastavit eos : pardus vigilans super civitates eorum : omnis qui egressus fuerit ex eis capietur, quia multiplicatæ sunt prævaricationes eorum, confortatæ sunt aversiones eorum.

7 Super quo propitius tibi esse potero ? Filii tui dereliquerunt me, et jurant in his qui non sunt dii. Saturavi eos, et mœchati sunt, et in domo meretricis luxuriabantur.

8 Equi amatores et emissarii facti sunt : unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat.

9 Numquid super his non visitabo, dicit Dominus, et in gente tali non ulciscetur anima mea ?

10 Ascendite muros ejus, et dissipate, consummationem autem nolite facere : auferte propagines ejus, quia non sunt Domini.

11 Prævaricatione enim prævaricata est in me domus Israël, et domus Juda, ait Dominus.

12 Negaverunt Dominum, et dixerunt : Non est ipse : neque veniet super nos malum : gladium et famem non videbimus.

13 Prophetæ fuerunt in ventum locuti, et responsum non fuit in eis. Hæc ergo evenient illis.

14 Hæc dicit Dominus Deus exercituum : Quia locuti estis verbum istud, ecce ego do verba mea in ore tuo in ignem, et populum istum in ligna, et vorabit eos.

15 Ecce ego adducam super vos gentem de longinquo, domus Israël, ait Dominus, gentem robustam, gentem antiquam, gentem cujus ignorabis linguam, nec intelliges quid loquatur.

16 Pharetra ejus quasi sepulchrum patens, universi fortes.

17 Et comedet segetes tuas et panem tuum, devorabit filios tuos et filias tuas, comedet gregem tuum et armenta tua, comedet vineam tuam et ficum tuam, et conteret urbes munitas tuas, in quibus tu habes fiduciam, gladio.

18 Verumtamen in diebus illis, ait Dominus, non faciam vos in consummationem.

19 Quod si dixeritis : Quare fecit nobis Dominus Deus noster hæc omnia ? dices ad eos : Sicut dereliquistis me, et servistis deo alieno in terra vestra, sic servietis alienis in terra non vestra.

20 Annuntiate hoc domui Jacob, et auditum facite in Juda, dicentes :

21 Audi, popule stulte, qui non habes cor : qui habentes oculos, non videtis; et aures, et non auditis.

22 Me ergo non timebitis, ait Dominus, et a facie mea non dolebitis : qui posui arenam terminum mari, præceptum sempiternum quod non præteribit : et commovebuntur, et non poterunt : et intumescent fluctus ejus, et non transibunt illud ?

23 Populo autem huic factum est cor incredulum et exasperans : recesserunt, et abierunt.

24 Et non dixerunt in corde suo : Metuamus Dominum Deum nostrum, qui dat nobis pluviam temporaneam et serotinam in tempore suo, plenitudinem annuæ messis custodientem nobis.

25 Iniquitates vestræ declinaverunt hæc, et peccata vestra prohibuerunt bonum a vobis,

26 quia inventi sunt in populo meo impii insidiantes quasi aucupes, laqueos ponentes et pedicas ad capiendos viros.

27 Sicut decipula plena avibus, sic domus eorum plenæ dolo : ideo magnificati sunt et ditati.

28 Incrassati sunt et impinguati, et præterierunt sermones meos pessime. Causam viduæ non judicaverunt, causam pupilli non direxerunt, et judicium pauperum non judicaverunt.

29 Numquid super his non visitabo, dicit Dominus, aut super gentem hujuscemodi non ulciscetur anima mea ?

30 Stupor et mirabilia facta sunt in terra :

31 prophetæ prophetabant mendacium, et sacerdotes applaudebant manubus suis, et populus meus dilexit talia. Quid igitur fiet in novissimo ejus ?