A Bíblia

 

Hoschea 13

Estude

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

Das Obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 9424

Estudar Esta Passagem

  
/ 10837  
  

9424. ‘Et ecce Aharon et Chur vobiscum’: quod significet doctrinam veri ex Verbo tali, constat a repraesentatione ‘Aharonis’ quod sit Verbum in sensu externo, et quoque doctrina boni et veri, de qua n. 6998, 7009, 7089, hic doctrina veri ex solo illo sensu, quia per ‘seniores’ quibus Aharon infra montem praeerat ut caput, significantur qui in sensu Verbi externo 1 , n. 9421; et ex repraesentatione ‘Churis’ cum adjungitur Aharoni, quod sit verum illius doctrinae: ut quoque Chur quando una cum Aharone sustentavit manus Moschis Exod. 17:10, 12 2 , n. 8603, 8611; vera enim ex Verbo, ex quibus doctrina, sustentant Verbum, quod per ‘Moscheh’ tunc repraesentabatur.

[2] Hic quia iterum datur locus, paucis dicetur quomodo se habet cum sustentatione Verbi ex Doctrina quae ex Verbo: qui non scit arcana caeli non aliter credere potest quam quod Verbum absque doctrina inde sustentetur; putat enim quod Verbum in littera seu Verbi sensus litteralis sit ipsa doctrina, sed sciendum est quod omnis doctrina Ecclesiae 3 erit ex Verbo, et quod doctrina aliunde quam ex Verbo non sit doctrina in qua aliquid Ecclesiae, minus aliquid caeli inest; sed doctrina colligenda est ex Verbo, et cum colligitur, homo in illustratione erit a Domino, et in illustratione est 4 cum in amore veri propter verum et non propter se et mundum; illi sunt qui illustrantur in Verbo 5 cum legunt illud, et verum vident, et doctrinam inde sibi faciunt; causa quod ita sit, est quia tales communicant cum caelo, ita cum Domino, et sic a Domino illustrati ducuntur ad videndum vera Verbi qualia sunt in caelo; influit enim Dominus per caelum in intellectum eorum, intellectus enim interior hominis est qui illustratur; et Dominus simul tunc influit cum fide, quae datur media cooperatione novae voluntatis, cujus est affici vero propter verum; ex his nunc constare potest quomodo doctrina veri et boni 6 datur homini a Domino.

[3] Quod haec doctrina sustentet Verbum quoad sensum ejus litteralem seu externum, patet unicuivis qui expendit; quisque enim in Ecclesia qui ex doctrina cogitat videt vera in Verbo ex sua doctrina et secundum eam, et quae cum ea non coincidunt explicat, et quae apparent ei opposita transit quasi non videns aut non intelligens; quod similiter omnes faciant, etiam haeretici, notum est; at qui in genuina doctrina veri ex Verbo sunt et in illustratione cum legunt Verbum, illi vident vera concordantia ubivis et prorsus nihil repugnans; non enim haerent in talibus ibi quae secundum apparentias et secundum captum vulgarem hominis dicta sunt, quia sciunt quod si 7 apparentiae evolvantur et quasi exfascientur, pateat ibi verum in nudo; falsa ex - 8 fallaciis sensuum externorum nec illos seducunt sicut haereticos et fanaticos, imprimis Judaeos et 9 Socinianos, nec falsa ex amoribus sui et mundi sicut illos qui per Babelem intelliguntur; hi et illi quia non 10 illustrari possunt, doctrinam ex solo sensu externo ad favorem suorum amorum concludunt, et plura ex proprio superaddunt, inde Verbum nullatenus sustentatur sed corruit. Sciendum est quod sensus internus Verbi contineat doctrinam Ecclesiae genuinam.

[4] Ex his nunc patet qualis doctrina repraesentatur hic per ‘Aharonem et Churem’, quae quia ex solo sensu externo Verbi absque interno, mere idololatrica fuit; quapropter de Aharone, per quem repraesentabatur doctrina talis, dicitur quod ille idolum seu vitulum aureum fecerit, Exod. 32:2-5, 21, 35; Deut. 9:20 11 ; in Verbo etiam per ‘idola’ describuntur tales doctrinae, 12 ut passim apud prophetas:

apud Ezechielem,

Intravi et vidi omnia idola domus Israelis; depictum super pariete circumcirca; et septuaginta viri de senioribus domus Israelis stantes coram illis, ac 13 cuique turibulum in manu sua, et abundantia nubis suffimenti ascendens, 8: [10, ] 11; hic ‘idola domus Israelis’ sunt doctrinae ex solo sensu externo Verbi, non per illustrationem a Domino sed per propriam intelligentiam, ita falsa; cultus secundum 14 illa significatur per ‘turibulum in manu cujusvis’ et per ‘abundantiam nubis suffimenti’:

[5] apud Hoscheam, Addunt peccare, faciunt sibi fusile ex argento suo, in intelligentia sua opus artificum totum; ipsis illis dicentes; sacrificantes hominem, vitulos osculantur, 13:2;

‘sculptile ex argento suo’ et ‘opus artificum totum’ pro doctrina ex propria intelligentia et non ex Domino, ita ex sensu Verbi externo separato ab interno; quod fit apud illos qui solum in externis sunt et non simul in internis, hoc est, apud illos qui in amoribus sui et mundi, et non in amore in Dominum et in amore erga proximum 15 :

[6] apud Esaiam,

In die illo projiciet homo idola argenti sui et idola auri sui quae fecerunt sibi ad incurvandum se talpis et 16 vespertilionibus, ad intrandum in fissuras petrarum, et in fissuras rupium, 2:20, 21, 31:7;

‘idola argenti’ pro falsis doctrinae et ‘idola auri’ pro malis doctrinae ‘incurvare se talpis et 16 vespertilionibus, 17 ac intrare in fissuras petrarum et rupium’ pro cultu ex falsis et malis fidei:

[7] apud eundem,

Immundum judicabitis tegumentum sculptilium argenti tui et amictum fusilis auri tui; disperges ea sicut menstruatum, stercus vocabis id, 30:22;

‘tegumentum sculptilium argenti et amictus fusilis auri’ pro scientificis falsi et mali, quae pro veris et bonis agnoscuntur et coluntur:

apud eundem,

Indicavi tibi ex tunc ne diceres, Idolum meum fecit haec, et sculptile meum, et fusile meum praecepit ea, 48:5;

hic quoque ‘idolum, sculptile, et fusile’ pro doctrinalibus ex propria intelligentia:

[8] apud Jeremiam,

Stultus factus est omnis homo a scientia, pudore affectus est omnis conflator a sculptili, quia mendacium fusile ejus, neque spiritus in eis; vanitas illa, opus errorum, 10:14, 15; 18 etiam hic ‘sculptile et fusile’ pro doctrinalibus ex propria intelligentia, quae in externa forma, quia ex sensu externo Verbi, apparent sicut vera, sed in interna forma sunt falsa; inde dicitur ‘is homo stultus a scientia, et fusile mendacium, et non spiritus in eis’, tum ‘vanitas et opus errorum’: similiter apud Habakuk, Quid prodest sculptile, quia sculpsit illud fabricator ejus, fusile et doctor mendacii, quia confidit fabricator figmenti sui super hoc? 2:18:

[9] apud Esaiam,

Sculptile fundit artifex, et conflator auro obducit illud, et catenas argenti 19 conflat, artificem sapientem quaerit sibi ad praeparandum sculptile, 40:19, 20;

hic similiter ‘sculptile’ pro 20 doctrinali ex propria intelligentia; verosimilitas quae ei inducitur per Verbum ex solo ejus sensu externo, et simul ex fallaciis et apparentiis externis, significatur per quod ‘conflator auro obducat illud, et catenas argenti conflet’, et quod ‘artificem sapientem quaerat ad praeparandum illud’:

[10] apud eundem,

Formatores sculptilis omnes vanitas, et desideratissima eorum non prosunt; fabricat ferrum forcipe, et operatur carbone, et malleis acutis format illud; sic operatur illud per brachium roboris sui; fabricat ligna, extendit filum, et describit illud amussi, facit illud in angulos, et circulo definit illud, ut faciat illud in forma viri juxta pulchritudinem hominis ad habitandum in domo, 44:9-18;

describitur hic quomodo doctrina ex propria intelligentia et non ex aliqua illustratione a Domino formatur, et quomodo falsis inducitur similitudo veri per applicationes Verbi ex solo sensu ejus externo et per ratiocinationes ex fallaciis sensuum; quare dicitur ut ‘faciat illud in forma viri juxta pulchritudinem hominis ad habitandum in domo’; inde est 21 similitudo veri in externa forma sed falsitas in interna; falsitas in interna forma est cum non recte cogitatur de veris, nam de una eademque veritate aliter cogitatur ab 22 uno et aliter ab altero, at false ab omnibus illis qui in malo; una enim veritas ex infinitis aliis veritatibus consistit, at apud illos qui in malo ex infinitis falsitatibus inde apud hos veritati 23 isti nulla vita inest, quod intelligitur per quod non spiritus eis, et quod non audiant, nec videant, nec intelligant, Ps. 115:4-6 24 ; 25 Jer. 51:17;

se habet hoc sicut cum pictura ad similitudinem hominis in qua intus nihil nisi lutum respective ad formam ipsius hominis in qua intus vita et pulchritudo caelestis, si inibi veri ex bono.

Notas de rodapé:

1. The Manuscript inserts sunt.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The Manuscript inserts quidem.

4. si

5. dum

6. The Manuscript inserts ex Verbo.

7. The Manuscript places this after exfascientur.

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. This separate sheet is to be found in the Manuscript in Volume IV, page 201-202.

13. viro

14. The Manuscript deletes illa, and inserts falsa inde.

15. The Manuscript inserts sunt.

16. vespis in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

17. The manuscript has et.

18. hic quoque

19. conflans

20. doctrina

21. apparentia

22. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

23. illi

24. The Manuscript inserts, 7, et

25. Before Ps. 115:4-6, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Das Obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 7337

Estudar Esta Passagem

  
/ 10837  
  

7337. 'And the magicians of Egypt did the same with their enchantments' means that [by a misuse of order] the falsifiers among them produced something that looked the same. This is clear from the meaning of 'Egyptian magic' and 'enchantments' as misuses of Divine order, dealt with in 5223, 6052, 7296. As regards miracles, it should be recognized that Divine miracles are as different from miracles involving the use of magic as heaven is from hell. Divine miracles spring from Divine Truth and take place in accordance with true order. Effects on lowest levels are miracles when it pleases the Lord that they should present themselves in that form. Thus it is that all Divine miracles represent states of the Lord's kingdom in heaven, and of the Lord's kingdom on earth, which is the Church. And this is the inward form that Divine miracles take. This is the situation with all the miracles performed in Egypt, as it is with all the rest that are referred to in the Word. All the miracles too which the Lord Himself performed when He was in the world were signs of the future state of the Church. Opening the eyes of the blind, for example, and the ears of the deaf, loosing the tongues of the dumb, enabling the lame to walk, and making the maimed whole and the leprous too, were signs that the kind of people meant by the blind, deaf, dumb, lame, maimed, and leprous would receive the Gospel and be spiritually restored to health, which would be accomplished by the Lord's Coming into the world.

[2] This is what Divine miracles are like as to the inward form they take. But miracles involving the use of magic hold nothing at all like that; they are performed by the evil to gain power over others, and in outward form seem to be the same as Divine miracles. The reason why they seem to be the same is that they start from order, and on its lowest level, where miracles present themselves, order always looks the same. Take for example the consideration that Divine Truth coming forth from the Lord has all power within it. This being so, truths also on the last and lowest levels of order have power within them, and therefore the evil use truths to gain power and exercise control over others.

[3] To give another example, it is in accordance with order that in the next life states of affection and thought give rise to people's ideas of spatial position and distance, and that the distances seen to separate people from one another are determined by the differences in their states. The purpose behind this law of order from the Divine is that all within the Grand Man should be distinct from one another. But magicians in the next life misuse this law of order, for they bring about changes of state in others and then move them about, at one time to a position high up, at another to a position low down, and also force them into communities where they can serve as the magicians' subordinates. They misuse order in countless other ways like this. From all this it is evident that although in outward form miracles involving the use of magic seem to be the same as Divine miracles, inwardly they nevertheless have a contrary end in view. That is to say, they have in view the destruction of things of the Church, whereas Divine miracles have inwardly as their end in view the building up of things of the Church. They are like two beautiful women, one of whom because of her promiscuity is wholly rotten within, while the other because of her chastity or true matrimonial love is wholly pure within. Outwardly those women are alike, but inwardly they are as different as heaven and hell.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.