A Bíblia

 

Genesis 12

Estude

   

1 Dixit autem Dominus ad Abram : Egredere de terra tua, et de cognatione tua, et de domo patris tui, et veni in terram quam monstrabo tibi.

2 Faciamque te in gentem magnam, et benedicam tibi, et magnificabo nomen tuum, erisque benedictus.

3 Benedicam benedicentibus tibi, et maledicam maledicentibus tibi, atque in te benedicentur universæ cognationes terræ.

4 Egressus est itaque Abram sicut præceperat ei Dominus, et ivit cum eo Lot : septuaginta quinque annorum erat Abram cum egrederetur de Haran.

5 Tulitque Sarai uxorem suam, et Lot filium fratris sui, universamque substantiam quam possederant, et animas quas fecerant in Haran : et egressi sunt ut irent in terram Chanaan. Cumque venissent in eam,

6 pertransivit Abram terram usque ad locum Sichem, usque ad convallem illustrem : Chananæus autem tunc erat in terra.

7 Apparuit autem Dominus Abram, et dixit ei : Semini tuo dabo terram hanc. Qui ædificavit ibi altare Domino, qui apparuerat ei.

8 Et inde transgrediens ad montem, qui erat contra orientem Bethel, tetendit ibi tabernaculum suum, ab occidente habens Bethel, et ab oriente Hai : ædificavit quoque ibi altare Domino, et invocavit nomen ejus.

9 Perrexitque Abram vadens, et ultra progrediens ad meridiem.

10 Facta est autem fames in terra : descenditque Abram in Ægyptum, ut peregrinaretur ibi : prævaluerat enim fames in terra.

11 Cumque prope esset ut ingrederetur Ægyptum, dixit Sarai uxori suæ : Novi quod pulchra sis mulier :

12 et quod cum viderint te Ægyptii, dicturi sunt : Uxor ipsius est : et interficient me, et te reservabunt.

13 Dic ergo, obsecro te, quod soror mea sis : ut bene sit mihi propter te, et vivat anima mea ob gratiam tui.

14 Cum itaque ingressus esset Abram Ægyptum, viderunt Ægyptii mulierem quod esset pulchra nimis.

15 Et nuntiaverunt principes Pharaoni, et laudaverunt eam apud illum : et sublata est mulier in domum Pharaonis.

16 Abram vero bene usi sunt propter illam : fueruntque ei oves et boves et asini, et servi et famulæ, et asinæ et cameli.

17 Flagellavit autem Dominus Pharaonem plagis maximis, et domum ejus, propter Sarai uxorem Abram.

18 Vocavitque Pharao Abram, et dixit ei : Quidnam est hoc quod fecisti mihi ? quare non indicasti quod uxor tua esset ?

19 quam ob causam dixisti esse sororem tuam, ut tollerem eam mihi in uxorem ? Nunc igitur ecce conjux tua, accipe eam, et vade.

20 Præcepitque Pharao super Abram viris : et deduxerunt eum, et uxorem illius, et omnia quæ habebat.

   

Das Obras de Swedenborg

 

Apocalypsis Revelata # 504

Estudar Esta Passagem

  
/ 962  
  

504. "Ubi et Dominus noster crucifixus est," significat non agnitionem Divini Humani Domini, et sic statum rejectionis. - In Ecclesia dicitur, quod illi "crucifigant Dominum" qui blasphemant Ipsum; tum etiam qui, sicut Judaei, negant Ipsum esse Filium Dei; quod Judaeis similes sint illi qui negant quod Humanum Ipsius sit Divinum, est quia omnis homo spectat Dominum ut Hominem, et qui Humanum Ipsius spectat aequale humano alterius hominis, non potest tunc cogitare Divinum Ipsius, utcunque Hoc dicitur Filius Dei, natum ab aeterno, aequale Divino Patris. Hoc cum dicitur et legitur, quidem auditur, sed usque non simul in fide est, cum cogitatur de Domino quod sit homo materialis sicut alius homo, retinens pares proprietates carnis: et quia tunc removet Divinum Ipsius et non spectat illud, ideo in eo statu est, sicut neget illud nam negat quod Humanum Ipsius sit Filius Dei, sicut etiam fecerunt Judaei, ac propterea crucifixerunt Ipsum. Quod tamen Humanum Domini sit Filius Dei, aperte dicitur, (Luca 1:32, 35; Matthaeus 3:16-17; et alibi). Ex his patet causa, cur homines Ecclesiae immediate adeunt Deum Patrem, ac multi etiam immediate Spiritum Sanctum, et raro aliquis immediate Dominum. Quoniam Judaei, ex negatione quod Dominus esset Messias Filius Dei, crucifixerunt Ipsum, ideo Hierosolyma illorum etiam vocatur Sodoma, (Esaias 3:9; Jeremias 23:14; Ezechiel 16:46, 48); ac Dominus dicit,

"Qua die egressus est Lothus e Sodoma, pluit igne et sulphure e Caelo, et perdidit omnes; juxta haec fiet, qua die Filius Hominis revelabitur," (Luca 17:29-30);

quid "ignis et sulphur," videatur 452, 494.

  
/ 962  
  

A Bíblia

 

Psalmi 80:9-10

Estude

      

9 Audi, populus meus, et contestabor te. Israël, si audieris me,

10 non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum.