A Bíblia

 

Ιερεμία 33

Estude

   

1 Και εγεινε λογος Κυριου προς τον Ιερεμιαν εκ δευτερου, ενω αυτος ητο ετι κεκλεισμενος εν τη αυλη της φυλακης, λεγων,

2 Ουτω λεγει Κυριος ο κτισας αυτην, Κυριος ο πλασας αυτην δια να στερεωση αυτην· Κυριος το ονομα αυτου·

3 Κραξον προς εμε και θελω σοι αποκριθη και σοι δειξει μεγαλα και αποκρυφα, τα οποια δεν γνωριζεις.

4 Διοτι ουτω λεγει Κυριος ο Θεος του Ισραηλ περι των οικιων της πολεως ταυτης και περι των οικιων των βασιλεων του Ιουδα, αιτινες θελουσι καταστραφη απο χαρακωματων και απο μαχαιρας,

5 των ερχομενων δια να πολεμησωσι προς τους Χαλδαιους και δια να εμπλησωσιν αυτας με τα πτωματα των ανθρωπων, τους οποιους εγω θελω παταξει εν τη οργη μου και εν τω θυμω μου και δια πασας τας κακιας των οποιων εκρυψα το προσωπον μου απο της πολεως ταυτης·

6 ιδου, εγω θελω φερει εις αυτην υγιειαν και ιασιν και θελω ιατρευσει αυτους, και θελω καμει αυτους να ιδωσιν αφθονιαν ειρηνης και αληθειας.

7 Και θελω επιστρεψει την αιχμαλωσιαν του Ιουδα και την αιχμαλωσιαν του Ισραηλ, και θελω οικοδομησει αυτους ως το προτερον·

8 και θελω καθαρισει αυτους απο πασης της ανομιας αυτων, με την οποιαν ημαρτησαν εις εμε· και θελω συγχωρησει πασας τας ανομιας αυτων, με τας οποιας ημαρτησαν εις εμε και με τας οποιας απεστατησαν απ' εμου.

9 Και η πολις αυτη θελει εισθαι εις εμε ονομα ευφροσυνης, αινεσις και δοξα εμπροσθεν παντων των εθνων της γης, τα οποια θελουσιν ακουσει παντα τα αγαθα, τα οποια εγω καμνω εις αυτους· και θελουσιν εκπλαγη και τρομαξει δια παντα τα αγαθα και δια πασαν την ειρηνην, την οποιαν θελω καμει εις αυτην.

10 Ουτω λεγει Κυριος· Παλιν θελει ακουσθη εν τω τοπω τουτω, περι του οποιου σεις λεγετε, Ειναι ερημος, χωρις ανθρωπου και χωρις κτηνους εν ταις πολεσι του Ιουδα και εν ταις πλατειαις της Ιερουσαλημ, αιτινες ειναι ερημοι, χωρις ανθρωπου και χωρις κατοικου και χωρις κτηνους,

11 η φωνη της χαρας και η φωνη της ευφροσυνης, η φωνη του νυμφιου και η φωνη της νυμφης, φωνη των λεγοντων, Αινειτε τον Κυριον των δυναμεων, διοτι αγαθος ο Κυριος, διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα· και των προσφεροντων ευχαριστηριους προσφορας εις τον οικον του Κυριου· διοτι θελω επιστρεψει την αιχμαλωσιαν της γης, ως το προτερον, λεγει Κυριος.

12 Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων· Παλιν εν τω τοπω τουτω οστις ειναι ερημος, χωρις ανθρωπου και χωρις κτηνους, και εν πασαις ταις πολεσιν αυτου, θελουσιν εισθαι μανδραι ποιμενων δια να αναπαυωσι τα ποιμνια.

13 Εν ταις πολεσι της ορεινης, εν ταις πολεσι της πεδινης και εν ταις πολεσι του νοτου και εν τη γη Βενιαμιν και εν τοις περιξ της Ιερουσαλημ και εν ταις πολεσι του Ιουδα θελουσι περασει παλιν τα ποιμνια υπο την χειρα του αριθμουντος, λεγει Κυριος.

14 Ιδου, ερχονται ημεραι, λεγει Κυριος, και θελω εκτελεσει τον αγαθον εκεινον λογον, τον οποιον ελαλησα περι του οικου Ισραηλ και περι του οικου Ιουδα.

15 Εν ταις ημεραις εκειναις και εν τω καιρω εκεινω θελω αναβλαστησει εις τον Δαβιδ βλαστον δικαιοσυνης, και θελει εκτελεσει κρισιν και δικαιοσυνην εν τη γη.

16 Εν εκειναις ταις ημεραις ο Ιουδας θελει σωθη και η Ιερουσαλημ θελει κατοικησει εν ασφαλεια· και τουτο ειναι το ονομα, με το οποιον θελει ονομασθη, Ο Κυριος η δικαιοσυνη ημων.

17 Διοτι ουτω λεγει Κυριος· Δεν θελει λειψει απο του Δαβιδ ανθρωπος καθημενος επι τον θρονον του οικου Ισραηλ·

18 ουτε απο των ιερεων των Λευιτων θελει λειψει ανθρωπος ενωπιον μου, δια να προσφερη ολοκαυτωματα και να καιη προσφορας εξ αλφιτων και να καμνη θυσιας πασας τας ημερας.

19 Και εγεινε λογος Κυριου προς τον Ιερεμιαν λεγων,

20 Ουτω λεγει Κυριος· Εαν ηναι δυνατον να καταλυσητε την διαθηκην μου της ημερας και την διαθηκην μου της νυκτος, ωστε να μη ηναι πλεον ημερα και νυξ εν τω καιρω αυτων,

21 τοτε θελει δυνηθη να καταλυθη και η διαθηκη μου η προς τον Δαβιδ τον δουλον μου, ωστε να μη εχη υιον δια να βασιλευη επι του θρονου αυτου, και η προς τους Λευιτας τους ιερεις, τους λειτουργους μου.

22 Καθως η στρατια του ουρανου δεν δυναται να αριθμηθη ουδε η αμμος της θαλασσης να μετρηθη, ουτω θελω πληθυνει το σπερμα Δαβιδ του δουλου μου και τους Λευιτας τους λειτουργουντας εις εμε.

23 Και εγεινε λογος Κυριου προς τον Ιερεμιαν, λεγων,

24 Δεν ειδες τι ελαλησεν ο λαος ουτος, λεγων, Τας δυο οικογενειας, τας οποιας ο Κυριος εξελεξεν, απερριψεν αυτας; ουτως αυτοι κατεφρονησαν τον λαον μου, ωστε δεν λογιζεται πλεον εθνος εις αυτους.

25 Ουτω λεγει Κυριος· Εαν δεν εκαμον την διαθηκην μου της ημερας και της νυκτος, και εαν δεν διεταξα τους νομους του ουρανου και της γης,

26 τοτε θελω απορριψει το σπερμα του Ιακωβ και του Δαβιδ του δουλου μου, ωστε να μη λαβω εκ του σπερματος αυτου κυβερνητας επι το σπερμα του Αβρααμ, του Ισαακ και του Ιακωβ· διοτι θελω επιστρεψει την αιχμαλωσιαν αυτων και θελω οικτειρει αυτους.

   

Das Obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 6960

Estudar Esta Passagem

  
/ 10837  
  

6960. 'Put your hand into your bosom' means making truth their own. This is clear from the meaning of 'hand' as power, dealt with above in 6947; and from the meaning of 'bosom' as love, for the parts of the chest correspond to love since the chest holds within it the heart, which corresponds to celestial love, and the lungs, which correspond to spiritual love, 3635, 3883-3896, 4112, 4113, 4133. And as 'the bosom' therefore corresponds to love it also means that which is one's own, because what constitutes a person's love is that which is his own. For this reason 'putting a hand into one's bosom' here means making something one's own. The fact that making truth one's own is what is meant is evident from the things that follow in the narrative and also from the consideration that truth is what spiritual power consists in, 6948.

[2] The fact that 'the bosom' means that which is a person's true self, and so that which is his own, and from this means making something one's own and joining to oneself through love, is clear from the following places: In Micah,

Do not trust in a companion, put no confidence in a leader; from her who is lying in your bosom guard the doors of your mouth. Micah 7:5.

'Her lying in the bosom' stands for one who has been joined to another through love. So it is also that a wife is called the wife of her husband's bosom, Deuteronomy 28:54; 2 Samuel 12:8, and a husband is called the husband of his wife's bosom, Deuteronomy 28:56; and this is because one belongs to the other. In David,

My prayer falls back onto my bosom. Psalms 35:13.

This stands for its return to himself. In the same author,

Remember, O Lord, the reproach of Your servants - [how] I bear in my bosom all the great peoples. Psalms 89:50.

This stands for what is present with himself, as that which is his own. In Isaiah,

He pastures His flock like a shepherd, He gathers the lambs into His arm, and He carries them in His bosom. Isaiah 40:11.

Here the meaning is similar.

[3] In Luke,

Give, and it will be given to you; good measure, pressed down, shaken together, and running over will be given into your bosom. Luke 6:38.

'Being given into the bosom' stands for imparting them as their own. In the same gospel,

After that it happened that Lazarus died and was taken away by the angels into Abraham's bosom. Luke 16:22.

'Being taken away into Abraham's bosom' stands for being taken to the Lord - whom 'Abraham' is used to mean - by virtue of being joined to Him through love.

[4] In John,

There was reclining on Jesus' bosom one of the disciples, whom Jesus loved. Falling towards Jesus' breast he said to Him, Lord, who is it? John 13:23, 25.

'Reclining on the bosom' plainly stands for being loved and being joined through love. In the same gospel,

Nobody has ever seen God; the only begotten Son who is in the bosom of the Father, He has made Him known. John 1:18.

'In the bosom of the Father' stands for being one.

[5] 'The bosom' stands for that which is a person's true self, and for making something one's own but not through love, in the following places: In Isaiah,

I will repay, I will repay into their bosom your iniquities, and the iniquities of your fathers together. I will measure the value of their work first into their bosom. Isaiah 65:6-7.

In Jeremiah,

Jehovah shows mercy to thousands and He repays the iniquity of the fathers into the bosom of their sons after them. Jeremiah 31:18.

In David,

Repay our neighbours sevenfold into their bosom, their reproach to which they have subjected You, O Lord. Psalms 79:12.

'Repaying into their bosom' stands for imparting to their true selves.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.