Arcana Coelestia #5201
5201. ‘Et pascebant in ulva’: quod significet instructionem, constat ex significatione ‘pascere’ quod sit instrui, de qua sequitur; et ex significatione ‘ulvae’ seu graminis majusculi quod prope fluvios, quod sint scientifica quae naturalis hominis; quod ‘gramen’ seu ‘herba’ sint scientifica, ex Verbo liquet; ‘pascere’ itaque ‘in ulva’ est instrui in scientificis, et per scientifica de veris et bonis; scientifica enim sunt media et sunt quasi specula in quibus imago interiorum se sistit, et in hac imagine sicut iterum in speculo se sistunt et repraesentant vera et bona fidei, proinde illa quae sunt caeli ac spiritualia vocantur; sed haec imago quia interior, non aliis apparet quam qui in fide ex charitate sunt; 1 hoc in genuino sensu significatur per ‘pascere in ulva’.
[2] Quod ‘pascere’ sit instrui, patet ab illis locis in Verbo ubi legitur, ut apud Esaiam,
Tum dabit pluviam seminis tui, quo conseris terram; et panem proventus terrae, et erit pingue et opulentum; pascent pecora tua die illo prato lato, 30:23;
‘pecora’ pro illis qui in bono et vero sunt, ‘pascere prato lato’ pro instrui abunde:
[3] apud eundem,
Dedi Te in foedus populi ad restituendum terram, ad 2 partiendum hereditates devastatas; ad dicendum vinctis, Exite; eis qui in tenebris, Revelamini; super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum, 49:8, 9;
ibi de Adventu Domini; ‘super viis pascere’ pro instrui in veris; quod ‘viae’ sint vera, videatur n. 627, 2333; ‘pascuum’ pro ipsa instructione:
apud Jeremiam,
Vae pastoribus perdentibus et dispergentibus gregem pascui Mei; ... propterea dixit Jehovah Deus Israelis contra pastores pascentes populum Meum, 23:1, 2;
‘pastores’ pro illis qui instruunt, et ‘grex’ pro illis qui instruuntur, n. 343, 3795, ita ‘pascere’ pro instruere;
[4] quia sollemne factum docentes vocare ‘pastores’, et discentes ‘gregem’, ideo 3 quoque inter formulas loquendi receptum est dicere pascere, cum sermo est de praedicatione, seu de instructione ex doctrina aut Verbo; sed hoc fit comparative, non autem significative sicut in Verbo; quod ‘pascere’ in Verbo dicatur significative, est causa quia cum sermo est in caelo de instructione et de doctrina ex Verbo, tunc in mundo spirituum, ubi spiritualia apparent naturaliter, repraesentantur ad visum prata virentia graminibus, herbis, floribus, et quoque greges ibi, et hoc cum omni varietate secundum quale sermonis in caelo de instructione et doctrina:
[5] apud eundem,
Reducam Israelem ad habitaculum illius ut pascat in Carmele et Bashane, ac in monte Ephraimi, et Gileade saturetur anima illius, 50:19;
‘pascere in Carmele et Bashane’ pro instrui in bonis fidei et charitatis:
apud eundem,
Exivit e filia Zionis omnis honor illius; facti sunt principes illius sicut cervi, non invenerunt pascuum, Threni 1, 6:0:
apud Ezechielem,
In pascuo bono pascam eos, et in montibus celsitudinis Israelis erit caula eorum; et cubabunt in caula bona, et pascuum pingue depascent super montibus Israelis, 34:14:
[6] apud Hoscheam,
Nunc pascet eos Jehovah sicut ovem in latitudine, 4:16;
‘pascere in latitudine’ pro instruere in veris; quod ‘latitudo’ sit verum, videatur n. 1613, 3433, 3434, 4482:
apud Micham,
Tu Bethlehem Ephrataea, ... ex te Mihi exibit qui erit Dominator in Israele, ... stabit et pascet in robore Jehovae, 5:1, 3 [KJV 5:2, 4]:
apud eundem,
Pasce populum tuum virga tua, gregem hereditatis tuae habitantem solum, ... pascant Bashane et Gileade juxta dies saeculi, 7:14:
apud Zephaniam, Reliquiae Israelis ... pascent et requiescent, nec terrefaciens, 3:13:
[7] apud Davidem,
Jehovah Pastor meus, ... in pascuis herbae cubare faciet me, ad aquas quietum deducet me, Ps. 23:1, 2:
apud eundem,
Ipse fecit nos, et non nos; populum Suum, et gregem pascui Sui, 4 ideo Ipsius nos, populus Ipsius et grex pascui Ipsius, Ps. 100:3: in Apocalypsi, Agnus qui in medio throni, pascet eos, et ducet ad vivos fontes aquarum, 7:17:
apud Johannem, Ego sum ostium, per Me si quis introiverit, salvabitur, et ingredietur et egredietur et pascuum inveniet, 10:9:
apud eundem,
Jesus dixit ad Petrum, Pasce agnos Meos; et secundo... Pasce oves Meas; et tertio... Pasce oves Meas, 21:15-17.
Notas a pie de página:
1. The Manuscript deletes this, but has in m, partly illegible, ut vero speculum hoc, in quo illa quae caeli sunt se sistant videnda, fiat, necessum est utcontinuareceptio veri sit ex affectione, ex veris enim (about six words illegible) quasi modificationem habent, lux enim caelestis in illa influit, et inibi modificatur, ac simul tunc illustrat scientifica, et convocat ad se quae favent, et rejicit quae non favent, haec mittit in umbras et illa trahit in lucem; ita actualiter fit, tametsi nihil eorum apparet homini.
2. dividendum
3. etiam
4. Schmidius has here (vel juxta Keri) = (or according to the margin of Hebrew Massoretic Text). This the Manuscript and the First Latin Edition omit, but the Second Latin Edition restores. Two alternative readings of the same text are thus given here.
Johannes 20
1
Una autem sabbati, Maria Magdalene venit mane, cum adhuc tenebræ essent, ad monumentum : et vidit lapidem sublatum a monumento.
2
Cucurrit ergo, et venit ad Simonem Petrum, et ad alium discipulum, quem amabat Jesus, et dicit illis : Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus ubi posuerunt eum.
3
Exiit ergo Petrus, et ille alius discipulus, et venerunt ad monumentum.
4
Currebant autem duo simul, et ille alius discipulus præcucurrit citius Petro, et venit primus ad monumentum.
5
Et cum se inclinasset, vidit posita linteamina : non tamen introivit.
6
Venit ergo Simon Petrus sequens eum, et introivit in monumentum, et vidit linteamina posita,
7
et sudarium, quod fuerat super caput ejus, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum.
8
Tunc ergo introivit et ille discipulus qui venerat primus ad monumentum : et vidit, et credidit :
9
nondum enim sciebant Scripturam, quia oportebat eum a mortuis resurgere.
10
Abierunt ergo iterum discipuli ad semetipsos.
11
Maria autem stabat ad monumentum foris, plorans. Dum ergo fleret, inclinavit se, et prospexit in monumentum :
12
et vidit duos angelos in albis sedentes, unum ad caput, et unum ad pedes, ubi positum fuerat corpus Jesu.
13
Dicunt ei illi : Mulier, quid ploras ? Dicit eis : Quia tulerunt Dominum meum : et nescio ubi posuerunt eum.
14
Hæc cum dixisset, conversa est retrorsum, et vidit Jesum stantem : et non sciebat quia Jesus est.
15
Dicit ei Jesus : Mulier, quid ploras ? quem quæris ? Illa existimans quia hortulanus esset, Dicit ei : Domine, si tu sustulisti eum, dicito mihi ubi posuisti eum, et ego eum tollam.
16
Dicit ei Jesus : Maria. Conversa illa, Dicit ei : Rabboni (quod dicitur Magister).
17
Dicit ei Jesus : Noli me tangere, nondum enim ascendi ad Patrem meum : vade autem ad fratres meos, et dic eis : Ascendo ad Patrem meum, et Patrem vestrum, Deum meum, et Deum vestrum.
18
Venit Maria Magdalene annuntians discipulis : Quia vidi Dominum, et hæc dixit mihi.
19
Cum ergo sero esset die illo, una sabbatorum, et fores essent clausæ, ubi erant discipuli congregati propter metum Judæorum : venit Jesus, et stetit in medio, et dixit eis : Pax vobis.
20
Et cum hoc dixisset, ostendit eis manus et latus. Gavisi sunt discipuli, viso Domino.
21
Dixit ergo eis iterum : Pax vobis. Sicut misit me Pater, et ego mitto vos.
22
Hæc cum dixisset, insufflavit, et dixit eis : Accipite Spiritum Sanctum :
23
quorum remiseritis peccata, remittuntur eis : et quorum retinueritis, retenta sunt.
24
Thomas autem unus ex duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis quando venit Jesus.
25
Dixerunt ergo ei alii discipuli : Vidimus Dominum. Ille autem dixit eis : Nisi videro in manibus ejus fixuram clavorum, et mittam digitum meum in locum clavorum, et mittam manum meam in latus ejus, non credam.
26
Et post dies octo, iterum erant discipuli ejus intus, et Thomas cum eis. Venit Jesus januis clausis, et stetit in medio, et dixit : Pax vobis.
27
Deinde dicit Thomæ : Infer digitum tuum huc, et vide manus meas, et affer manum tuam, et mitte in latus meum : et noli esse incredulus, sed fidelis.
28
Respondit Thomas, et dixit ei : Dominus meus et Deus meus.
29
Dixit ei Jesus : Quia vidisti me, Thoma, credidisti : beati qui non viderunt, et crediderunt.
30
Multa quidem et alia signa fecit Jesus in conspectu discipulorum suorum, quæ non sunt scripta in libro hoc.
31
Hæc autem scripta sunt ut credatis, quia Jesus est Christus Filius Dei : et ut credentes, vitam habeatis in nomine ejus.
