4503. ‘Filii Jacobi venerunt super confossos et depraedati urbem’: quod significet quod omnis illa posteritas doctrinam destruxerint, constat ex significatione ‘filiorum Jacobi’ quod sint posteritas ex Jacobo, de qua supra; ex significatione ‘depraedari’ quod sit destruere; et ex significatione ‘urbis’ quod sit doctrina quae Ecclesiae, de qua supra n. 4500. Quod Shimeon et Levi postquam occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum exiverint, et quod dein ‘filii Jacobi venerint super confossos e depraedati urbem’, est arcanum quod non patet nisi ex sensu interno;

[2] arcanum hoc est quod postquam verum et bonum Ecclesiae quae per ‘Shimeonem et Levi’ repraesentantur, exstincta sunt, et loco illorum fuit ¹ falsum et malum, dein superaddita sint falsa et mala, quae in opposito sensu per reliquos filios Jacobi significantur; quod per unumquemque filium Jacobi aliquod commune fidei et charitatis repraesentatum sit, n. 2129, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060 ostensum est; quid per Reubenem, videatur n. 3861, 3866, 3870; quid per Jehudam, n. 3881; quid per Dan, n. 3921-3923; quid per Naphtali n. 3927, 3928; quid per Gad, n. ² 3934, 3935; quid per Asher, n. 3938, 3939; quid per Jisaschar, n. 3956, 3957; quid per Zebulun, n. 3960, 3961; communia haec fidei et charitatis quae per illos repraesentata sunt, illius generis falsa et mala fiunt quando semel Ecclesiae verum et bonum exstincta sunt, et tunc illa superadduntur; nam falsa et mala continue in Ecclesia semel perversa et exstincta succrescunt; haec significantur per quod ‘filii Jacobi venerint super confossos et depraedati urbem’, postquam Shimeon et Levi occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum, sustulerantque Dinam, e exiverant.

[3] Quod per ‘confossos’ in Verbo significentur vera et bona exstincta, constare potest ab his locis:

apud Esaiam,

Tu projectus es e sepulcro tuo, sicut surculus abominabilis vestimentum occisorum, confossi gladio, descendentes ad lapides foveae, sicut cadaver conculcatum, 14:19;

ubi de Babele; ‘confossi gladio’ pro illis qui profanarunt vera Ecclesiae apud eundem,

Ita ³ ut confossi eorum projiciantur, et cadaverum eorum ascendat putor, 34:3;

ubi de falsis et malis quae infestant Ecclesiam; ‘confossi’ pro illis:

[4] apud Ezechielem,

Violenti gentium evaginabunt gladium super pulchritudinem sapientiae tuae, et profanabunt decorem tuum; in foveam demittent te, et morieris mortibus confossorum in medio marium, ⁴ 28:7, 8;

ubi de principe Tyri per quem primaria cognitionum veri et boni significantur; ‘mori mortibus confossorum in medio marium’ pro illis qui per scientifica excludunt falsa, et inde Ecclesiae vera conspurcant:

[5] apud eundem,

Etiam hi cum illis descendent in infernum ad confossos gladio; ... cum descendere factus fueris cum arboribus Edenis in terram inferiorem ⁵ , in medio praeputiatorum cubueris cum confossis gladio, 31:17, 18:

apud eundem,

Descende et cuba cum praeputiatis, in medio confossorum gladio cadent; ... alloquentur eum praecipui potentium in medio inferni, 32:19-21;

ibi de Pharaone et Aegypto; ‘confossi gladio’ pro illis qui per scientias insaniunt, fidem veri, quod est Ecclesiae, per illas apud se exstinguendo:

[6] apud Davidem,

Reputatus sum cum descendentibus foveam, factus sum sicut vir non robur, inter mortuos neglectus, sicut confossi cubantes in sepulcro ⁶ , quorum non meministi amplius, et qui a manu tua excisi sunt, Ps. 88:5, 6 [KJV Ps. 88:4, 5];

‘confossi in inferno, in fovea et in sepulcro’ pro illis qui vera et bona destruxerunt apud se per falsa et mala ⁷ ; quod in inferno non sint quia confossi gladio, quisque scire potest:

[7] apud Esaiam,

Urbs tumultuum, urbs exsultans, ... ⁸ non confossi gladio, et non occisi bello, ... omnes qui ⁹ inventi sunt in te vincti una, e longinquo fugerunt, 22:2, 3;

ibi de fallaciis ex sensualibus per quas vera Ecclesiae non videri possunt, de quibus ideo in dubio negativo sunt; illi dicuntur ‘confossi sed non gladio’:

[8] apud Ezechielem,

Ego adducens super te gladium, et perdens excelsa vestra, et destruentur altaria vestra, et frangentur statuae vestrae, et faciam cubare confossos vestros coram idolis vestris; ... cum ceciderint confossi in medio vestri, cognoscetis quod Ego Jehovah:... tunc agnoscetis, ... cum fuerint confossi in medio idolorum eorum, circum altare eorum, 6:[3], 4, 7, 13; ‘confossi’ pro illis qui in falsis doctrinae sunt:

[9] apud eundem,

Polluite domum, et implere atria confossis:... exiverunt et percusserunt in urbe, 9:7;

visio prophetica; ‘polluere domum et implere atria confossis’ pro profanare bona et vera: apud eundem,

Multiplicastis confossos vestros in urbe hac, et implevistis plateas ejus confosso, quapropter dixit Dominus Jehovih, Confossi vestri, quod posuistis in medio ejus, hi caro, et illa olla, et vos educet e medio ejus, 11:6, 7.

[10] Quia per ‘confossos’ significabantur illi ¹⁰ qui apud se exstinxerunt ¹¹ vera Ecclesiae per falsa et mala, ideo quoque in Ecclesia repraesentativa illi qui tetigerunt confossum, immundi erant, de quibus ita apud Mosen,

Omnis qui tetigerit super superficie agri confossum gladio, aut mortuum, aut os hominis, aut sepulcrum, immundus erit septem dies, Num. 19:16, 18;

et ideo inquisitio et expiatio per vitulam:

apud eundem,

Si invenitur confossus jacens in agro, ... nec scitur qui percusserit eum, tunc exibunt seniores urbis et judices, e metientur versus urbes quae circa confossum; fiet, ad urbem proximam confosso sument seniores urbis illius vitulam bovis per quam labor non factus, quae non traxit in jugo, et deducent... ad fluvium seu vallem, ... et decollabunt ibi vitulam, ... e lavabunt manus suas super vitula decollata, ... et dicent, Manus nostrae non fuderunt sanguinem, et oculi nostri non viderunt expia populo Tuo, Israeli, ... Jehovah, nec da sanguinem innocentem in medio populi Tui; et expiabitur illis sanguis, Deut. 21:1-8;

[11] quod ¹² illae leges latae sint, quia per ‘confossum’ significatur perversio, destructio et profanatio veri Ecclesiae per falsum et malum, patet ex singulis in sensu interno; ‘confossus jacens in agro’ dicitur quia per ‘agrum’ significatur Ecclesia, videatur n. 2971, 3310, 3766, per ‘vitulam per quam labor non factus’ significatur innocentia externi hominis quae est in ignorantia; si ex sensu interno illa non innotescerent, quisque miraturus esset quod processus expiatorius talis mandatus fuisset.

Notas a pie de página:

3921. ‘Dixit Rachel, Judicavit me Deus, et etiam audivit vocem meam’ quod significet in supremo sensu justitiam et misericordiam, in interno sanctum fidei, in externo bonum vitae, constat ex significatione ‘judicare me Deus’, et ex significatione ‘audire vocem meam’; quod ‘judicare me Deus’ ¹ sit justitia Domini, constare potest absque explicatione, et quod ‘audire vocem meam’ sit misericordia, pariter; Dominus enim omnes judicat ex justitia, et ² omnes audit ex misericordia; judicat ex justitia quia ex Divino Vero, et audit ex misericordia quia ex Divino Bono, ex justitia illos qui non recipiunt Divinum Bonum, et ex misericordia illos qui recipiunt, at usque dum ex justitia, etiam simul ex misericordia; in omni enim Divina justitia est misericordia, sicut in Divino Vero est Divinum Bonum; sed haec quia arcaniora sunt quam ut paucis possint dici, alibi, ex Divina Domini Misericordia, plenius exponentur;

[2] quod ‘judicavit me Deus, et etiam audivit vocem meam’ in sensu interno sint sanctum fidei, est quia fides quae ³ praedicatur de vero, correspondet justitiae Divinae, et sanctum quod est bonum correspondet misericordiae Divinae Domini, et praeterea judicare seu judicium praedicatur de vero quod fidei, n. 2235; et quia de DEO dicitur quod judicavit, est bonum seu sanctum; inde patet quod ⁴ sanctum fidei sit quod simul significatur per utrumque; quoniam per utrumque simul significatur unum illud, conjunguntur ⁵ ambo per et etiam; quod in externo sensu sit bonum vitae, est quoque ex correspondentia, nam sancto fidei correspondet bonum vitae; quod absque sensu interno non sciri possit quid significat ‘judicavit me Deus et etiam audivit me’, patet ex eo quod in sensu litterae non ita cohaereant ut sistant unam intellectus ideam.

[3] Quod in hoc versu et in sequentibus usque ad Josephum dicatur DEUS, et in proxime praecedentibus JEHOVAH, est quia in his agitur de regeneratione spiritualis hominis, et in praecedentibus ⁶ de regeneratione caelestis hominis, Deus enim nominatur ⁷ cum agitur de bono fidei quod est spiritualis hominis, at Jehovah cum de bono amoris quod est caelestis hominis, videatur n. 2586, 2769, 2807, 2822; per ‘Jehudam’ enim, ad quem continuabatur in capite praecedente, repraesentabatur caelestis homo, videatur n. 3881, per ‘Josephum’ autem, ad quem continuatur in hoc capite, repraesentatur spiritualis homo, de quo in versu seq. 23 et 24; quod Jehovah nominatus sit cum continuabatur ad Jehudam, videatur cap. praec. vers. 32, 33, 35; quod Deus nominetur ubi continuatur ad Josephum, videatur in hoc capite vers. 6, 8, 17, 18, 20, 22, 23, et postea iterum Jehovah, quia procedit a spirituali homine ad caelestem; hoc arcanum est quod in his reconditum latet, quod nemo scire potest nisi ex sensu interno, tum quoque nisi sciat quid caelestis homo, et quid spiritualis.

Notas a pie de página: