La Biblia

 

Exodus 26

Estudio

   

1 Tabernaculum vero ita facies : decem cortinas de bysso retorta, et hyacintho, ac purpura, coccoque bis tincto, variatas opere plumario facies.

2 Longitudo cortinæ unius habebit viginti octo cubitos : latitudo, quatuor cubitorum erit. Unius mensuræ fient universa tentoria.

3 Quinque cortinæ sibi jungentur mutuo, et aliæ quinque nexu simili cohærebunt.

4 Ansulas hyacinthinas in lateribus ac summitatibus facies cortinarum, ut possint invicem copulari.

5 Quinquagenas ansulas cortina habebit in utraque parte, ita insertas ut ansa contra ansam veniat, et altera alteri possit aptari.

6 Facies et quinquaginta circulos aureos quibus cortinarum vela jungenda sunt, ut unum tabernaculum fiat.

7 Facies et saga cilicina undecim, ad operiendum tectum tabernaculi.

8 Longitudo sagi unius habebit triginta cubitos, et latitudo, quatuor : æqua erit mensura sagorum omnium.

9 E quibus quinque junges seorsum, et sex sibi mutuo copulabis, ita ut sextum sagum in fronte tecti duplices.

10 Facies et quinquaginta ansas in ora sagi unius, ut conjungi cum altero queat, et quinquaginta ansas in ora sagi alterius, ut cum altero copuletur.

11 Facies et quinquaginta fibulas æneas quibus jungantur ansæ, ut unum ex omnibus operimentum fiat.

12 Quod autem superfuerit in sagis quæ parantur tecto, id est unum sagum quod amplius est, ex medietate ejus operies posteriora tabernaculi.

13 Et cubitus ex una parte pendebit, et alter ex altera qui plus est in sagorum longitudine, utrumque latus tabernaculi protegens.

14 Facies et operimentum aliud tecto de pellibus arietum rubricatis : et super hoc rursum aliud operimentum de janthinis pellibus.

15 Facies et tabulas stantes tabernaculi de lignis setim,

16 quæ singulæ denos cubitos in longitudine habeant, et in latitudine singulos ac semissem.

17 In lateribus tabulæ, duæ incastraturæ fient, quibus tabula alteri tabulæ connectatur : atque in hunc modum cunctæ tabulæ parabuntur.

18 Quarum viginti erunt in latere meridiano quod vergit ad austrum.

19 Quibus quadraginta bases argenteas fundes, ut binæ bases singulis tabulis per duos angulos subjiciantur.

20 In latere quoque secundo tabernaculi quod vergit ad aquilonem, viginti tabulæ erunt,

21 quadraginta habentes bases argenteas, binæ bases singulis tabulis supponentur.

22 Ad occidentalem vero plagam tabernaculi facies sex tabulas,

23 et rursum alias duas quæ in angulis erigantur post tergum tabernaculi.

24 Eruntque conjunctæ a deorsum usque sursum, et una omnes compago retinebit. Duabus quoque tabulis quæ in angulis ponendæ sunt, similis junctura servabitur.

25 Et erunt simul tabulæ octo, bases earum argenteæ sedecim, duabus basibus per unam tabulam supputatis.

26 Facies et vectes de lignis setim quinque ad continendas tabulas in uno latere tabernaculi,

27 et quinque alios in altero, et ejusdem numeri ad occidentalem plagam :

28 qui mittentur per medias tabulas a summo usque ad summum.

29 Ipsas quoque tabulas deaurabis, et fundes in eis annulos aureos per quos vectes tabulata contineant : quos operies laminis aureis.

30 Et eriges tabernaculum juxta exemplar quod tibi in monte monstratum est.

31 Facies et velum de hyacintho, et purpura, coccoque bis tincto, et bysso retorta, opere plumario et pulchra varietate contextum :

32 quod appendes ante quatuor columnas de lignis setim, quæ ipsæ quidem deauratæ erunt, et habebunt capita aurea, sed bases argenteas.

33 Inseretur autem velum per circulos, intra quod pones arcam testimonii, quo et sanctuarium, et sanctuarii sanctuaria dividentur.

34 Pones et propitiatorium super arcam testimonii in Sancto sanctorum,

35 mensamque extra velum, et contra mensam candelabrum in latere tabernaculi meridiano : mensa enim stabit in parte aquilonis.

36 Facies et tentorium in introitu tabernaculi de hyacintho, et purpura, coccoque bis tincto, et bysso retorta, opere plumarii.

37 Et quinque columnas deaurabis lignorum setim, ante quas ducetur tentorium : quarum erunt capita aurea, et bases æneæ.

   

De obras de Swedenborg

 

Apocalypsis Explicata #548

Estudiar este pasaje

  
/ 1232  
  

548. "Sed ut cruciarent menses quinque." - Quod significet quod intellectus a falsis mali caligaret et abstraheretur a videndo verum quamdiu in illo statu sunt, constat ex significatione "cruciare", quod sit quoad intellectum caligare et abstraheretur a videndo verum (de qua sequitur); et ex significatione "mensium quinque", quod sit quamdiu in illo statu sunt.

Quod "cruciare" hic significet caligare quoad intellectum, et abstrahi a videndo verum, est quia hoc dicitur de locustis et illarum potestate laedendi, quae sicut scorpii; et per "locustas" intelligitur ultimum vitae hominis, quod vocatur sensuale, et per "potestatem laedendi, sicut scorpii", significatur persuasivum, quod tale est ut auferat intellectui lucem veri, ac inducat tenebras infernales; quare sequitur nunc quod "cruciatus illarum esset sicut cruciatus scorpii cum percutit hominem", per "scorpium" enim significatur tale persuasivum (videatur supra, n. 544). Dicitur hoc "cruciare", quia supra dicitur quod "locustae laederent homines", at "non occiderent"; et qui laedit et non occidit, is cruciat; et quoque persuasivum, quod est sensuali homini qui in falsis mali est, laedit intellectum caligando et abstrahendo a videndo verum, tametsi illum non deprivat facultate intelligendi et percipiendi: et quia comparatur cum dolore a scorpio, dum percutit hominem, dicitur "cruciare."

[2] Quod "menses quinque" 1 significent quamdiu homines in illo statu sunt, est quia "mensis" significat statum, et "quinque" significant aliquid, et inde quoque tamdiu.

Quod "menses" significent status, est quia omnia tempora in Verbo, sicut "Saecula", "anni", "septimanae", "dies", "horae", significant status vitae (videatur in opere De Caelo et Inferno 162-169); inde quoque "menses." Quod "quinque" significent aliquid, constare potest a locis in Verbo ubi is numerus occurrit; numeri enim "decem", "centum", "mille", significant multum et omne; inde "quinque" significant aliquid; exsurgunt enim illi numeri qui significant multum, a numero quinque qui significat aliquid, et numeri compositi et derivati trahunt suam significationem a numeris simplicibus a quibus per multiplicationem componuntur et derivantur (videatur supra, n 429, 430 [a, b]).

Quod "quinque" etiam significent quamdiu, est quia dicitur "menses quinque", et per "menses" ibi significatur status durationis. Quod hoc per "menses quinque" significetur, apparet remotum, ex causa quia homo, quamdiu vivit in mundo, est in cogitatione naturali; et cogitatio naturalis trahit suas ideas ex spatiis et temporibus, et quoque ex numeris et mensuris; haec enim propria Naturae sunt, quia in Natura sunt omnia determinata per illa; spiritualis autem cogitatio est absque idea determinata spatii, temporis, numeri et mensurae: inde est quod appareat sicut remotum et alienum homini in mundo quod "menses quinque" significent quamdiu ille status est, hoc est, quamdiu status persuasionis falsi est; nam tamdiu intellectus caligat et abstrahitur a videndo verum; at cum persuasio falsi removetur, venit homo in facultatem videndi verum, si videre vult, quae facultas cuivis homini datur.

[3] Quod "quinque" in Verbo significent aliquid et aliquos, tum omnes tales, ac similia, constare potest a sequentibus locis:

- Apud Matthaeum,

Jesus dixit, quod regnum caelorum simile sit decem virginibus, quarum "quinque erant prudentes, quinque stultae" (Matthaeum 25:1, 2);

quod Dominus comparaverit regnum caelorum decem virginibus, est quia "regnum caelorum" significat ecclesiam, similiter "virgo"; et "decem virgines" significant omnes qui ab ecclesia: quod dixerit quod "quinque essent prudentes et quinque stultae", erat quia "quinque" significant quosdam ex illis, seu omnes qui tales ab una parte.

Quod "virgo" significet ecclesiam, constare potest ex pluribus locis in Verbo ubi dicitur "virgo Zion", "virgo Hierosolyma", "virgo Israel", per quas significatur ecclesia.

[4] Simile significatur per "decem" et "quinque" in parabola Domini

De homine nobili qui dedit minas servis suis ut negotiarentur, et quod unus ex mina acquisiverit decem minas, et quod alter ex mina acquisiverit quinque minas, et quod ideo potestatem habituri super tot urbes (Luca 19:13-20):

numerus decem et numerus quinque dicti sunt a Domino, quia "decem" significant multum, et "quinque" aliquid; per "negotiationem" autem illorum significatur acquisitio et comparatio intelligentiae caelestis; et per "potestatem super urbes" significatur intelligentia et sapientia, "urbs" enim in Verbo significat doctrinam, at potestatem super illam habere significat intelligens et sapiens esse, et "super decem urbes" significat multum, et "super quinque" aliquid.

[5] Etiam aliqui et omnes qui tales significantur per "quinque" in parabola Domini

De divite et Lazaro, quod dives dixerit Abrahamo se habere quinque fratres, et rogaverit ut Lazarus ad illos mitteretur (Luca 16:27, 28):

dixit dives quod haberet quinque fratres, quia per "quinque" significantur omnes qui tales sunt. Similiter in parabola Domini de illis qui invitati ad cenam magnam,

Quod unus se excusaverit, quia emerat quinque juga boum, ad quae probanda abiret (Luca 14:19):

per "boves" in Verbo significantur affectiones naturales, et per "quinque juga boum" significantur omnes illae affectiones, seu cupiditates quae abducunt a caelo; caelum et ecclesia quoad nutritionem spiritualem seu instructionem significatur per "cenam magnam", ad quam invitati sunt. Quis non videre potest quod numerus "quinque" in quatuor illis parabolis arcanum involvat, quia a Domino dictus est.

[6] Similiter apud Esaiam,

"In die illo erunt quinque urbes in terra Aegypti loquentes labiis Canaanis, et jurantes Jehovae Zebaoth:.... in die illo erit altare Jehovae in medio terrae Aegypti" (19:18, 19):

"in die illo" significat adventum Domini; et "quinque urbes in terra Aegypti loquentes labiis Canaanis" significat quod aliqui tunc qui naturales sunt fient spirituales, et agnoscent genuinae doctrinae vera, et quod ex bono charitatis colent Dominum; (sed haec singillatim explicata videantur supra, n. 223 [c] ;) hic itaque dicuntur "quinque urbes", ut intelligantur aliqui tunc, et quoque vera doctrinae aliqua.

[7] Apud eundem,

"Relinquentur in eo racemationes sicut in decussione oleae, duae tres baccae in capite rami, quatuor quinque in ramis fructiferae" (17:6);

et apud Lucam,

Jesus dixit, "Erunt ex nunc quinque in domo una divisi, tres contra duos, et duo contra tres" (Lucam 12:52):

quod in his locis "quinque" etiam significent aliquos et omnes qui tales, videatur supra (n. 532), ubi bina illa loca explicata sunt. Lex lata est apud filios Israelis,

Quod qui bovem furatus fuerit, vel mactaverit, vel vendiderit, rependet quinque boves (Exod. 21:3-7 2 [B.A. 22:1]):

per "bovem" ibi in sensu spirituali intelligitur bonum naturalis hominis; quod "rependet quinque boves pro bove" significat quod emendabit quantum satis quae perverterat et exstinxerat; "furari" est auferre, "mactare" est exstinguere, et "vendere" est pervertere.

[8] Per "partem quintam" etiam significatur quantum satis Leviticus 5:16, 24 [B.A. 16, 5] ; cap. 22:14; 27:13, 15, 19, 27, 31; Numeri 5:6-8: similiter per "quintas",

Quas Pharao sumeret ex terra Aegypti in septem annis saturitatis (Genesis 41:34; Genesis 47:24):

pariter per "ad quintam, "

Ad quam Abnerus percussit Asahelem posteriore hastae parte (2 Samuelis 2:23);

"ad quintam" significat quantum satis ad mortem; idem enim numerus qui significat aliquid et omne quod ab una parte, etiam significat quantum satis cum praedicatur de quantitate, et tamdiu quando predicatur de tempore.

[9] Quia numerus ille significat aliquid et omne unius partis, inde etiam significat parum et paucos cum sequitur aut praecedit quantitas magna etiam per numeros designata; nam tunc omne unius partis est respective paucum:

- Ut apud Esaiam,

"Mille unum coram increpatione unius, coram increpatione quinorum fugietis" (30:17);

et apud Mosen,

Quod quinque persequerentur centum, et centum myriadem, inter maledictiones (Leviticus 26:8);

et apud Evangelistas,

Quod Dominus cibaverit quinque millia hominum ex quinque panibus et duobus piscibus (Matthaeus 14:15-22; Marcus 6:38-43; Luca 9:13-16; Johannes 6:13):

quod tunc sustulerint "duodecim cophinos fragmentorum" significat plenum, ita plenam instructionem et plenam benedictionem.

[10] Per "quinque" etiam significantur pauci apud Lucam,

"Nonne quinque passeres venduntur assariis duobus? unus tamen ex illis non est oblivioni datus coram Deo:.... ideo ne timete, multis passeribus praestatis" (12:6, 7):

quod dicantur "quinque passeres" est quia intelligitur paucum et parvi pretii respective ad homines, nam sequitur quod illi "multis passeribus praestent." Quisque videre potest, quod is numerus toties a Domino non dictus fuisset nisi esset significativus. Quoniam "quinque" significant omne unius partis, ideo quoque mandatum est

Ut super habitaculum facerent decem aulaea, et quinque aulaea essent conjuncta quodvis ad alterum, et quinque aulaea essent conjuncta quodvis ad alterum (Exodus 26:1, 3);

quod "decem" significent omnia in toto complexu, et "quinque" omne unius et alterius partis, videatur in Arcanis Caelestibus, (n. 9595 et 9604).

Notas a pie de página:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232  
  

De obras de Swedenborg

 

Apocalypsis Explicata #544

Estudiar este pasaje

  
/ 1232  
  

544. "Et data illis potestas sicut habent potestatem scorpii terrae." - Quod significet persuasivum illorum, ac ejus effectum et potentiam, constat ex significatione "scorpii", quod sit persuasivum infatuans et suffocans (de qua sequitur); et ex significatione "potestatis", quod sit potentia et effectus, hic potentia sensualis hominis ex persuasivo, et effectus quod infatuet et suffocet. Quid et quale hoc persuasivum est, quod per "scorpium" significatur, vix aliquis in mundo adhuc novit, ex causa quia est persuasivum spiritus hominis sensualis, in quo est quando fit spiritus, non autem quando vivit homo in mundo. Causa est quod homo in mundo raro eloquatur quod ejus spiritus cogitat et intime amat; doctus enim est ab infantia ore producere talia quae vitae civilis et moralis, immo etiam spiritualis sunt, tametsi spiritus ejus, qui interius cogitat et vult, ad aliud inclinat: spiritus hominis, dum in corpore manet, profert talia coram mundo, quia aliter non potest captare animos, ut ejus spiritus obtineat fines quos intendit, qui sunt praecipue honores et lucra, ac nomen et famam propter illa. Haec causa est quod in mundo nesciatur quid et quale est persuasivum infatuans et suffocans, quod significatur per "scorpium": illud tamen usque est tale apud spiritus, quibus id persuasivum est, ut infundat se in alterius animum et mentem, ac sopiat et paene exstinguat ejus rationale et intellectuale; unde non scire aliter potest quam quod verum sit quod loquitur, tametsi foret falsissimum. Qui in tali persuasivo sunt, non loquuntur ex aliqua ratione, sed ex caeca fide absque ratione, quia ex ultimo sensuali; in hoc enim non datur ratio sed modo fides persuasiva ex talibus quae ex corpore ascendunt et ex mundo influunt, insufflata ab igne amoris sui; hic ignis est qui insufflat, educit, et in alterum infundit: quapropter illi imprimis in eo persuasivo sunt, qui imbuerunt falsa ex amore sui, et se crediderunt sapientes prae aliis. Hoc persuasivum dicitur infatuans, quia stuporem inducit intellectui; et dicitur suffocans, quia respirationem liberam alterius tollit; quisque enim respirat conformiter cogitationi suae mentis. Sed quia tale persuasivum maxime noxium et perniciosum est, quia inducit quasi deliquium menti alterius, usque ut non videre possit aliquid rationaliter, ideo spiritibus severe prohibitum est illo uti; et qui utuntur, separantur ab aliis, et vel castigantur vel demittuntur in infernum; nam in mundo spirituali licet cuivis confirmare sui animi sensa, sive vera sive falsa sint, per rationalia et intellectualia; non autem per aliquam fascinationem persuasivam. (sed plura de hoc persuasivo videantur in Arcanis Caelestibus: ut, Quod illi, qui ab eo perstringuntur, interius vincti sint, n.5096. Quod qui illo persuasivo utuntur, occludant rationale aliorum, et quasi suffocent illos, n. 3895, 5128. Quod Nephilim, Enakim et Rephaim, qui in Verbo memorantur, in diris persuasionibus falsi prae aliis fuerint, n. 581, 1268, 1270, 1271, 1673, 7686:

quod illi ante adventum Domini per diras suas persuasiones infestaverint omnes in altera vita, et eorum vitam spiritualem paene exstinxerint, n. 7686:

quod a Domino, cum fuit in mundo, conjecti sint in infernum; et quod infernum illud adhuc appareat sicut sub petra nimbosa, et quod in deliquium cadant qui illuc accedunt, n. 311, 581, 1268, 1270, 7686: experientia propria ex aliquibus diabolis inde, quibus permissum fuit apud me influere, n. 1268-1271. Persuasio falsi, quam damnosa, n. 794, 806. Quod plura genera persuasionum falsi sint, n. 1673, 1675 fin. ) Quod letale persuasivum significetur per "scorpium", est quia scorpius, dum pungit hominem, 1 inducit simile deliquium menti ejus, ac inde mortem si non sanatur.

[2] Persuasiones necativae etiam per "scorpios" significantur in sequentibus locis:

- Apud Lucam,

Jesus dixit ad septuaginta quos emiserat, "Vidi satanam sicut fulmen e caelo cadentem; ecce do vobis potestatem calcandi super serpentes et scorpios, et super omnem potentiam inimici, ut nihil quicquam noceat" (10:18, 19):

quod hic per "serpentes" et "scorpios" non intelligantur serpentes et scorpii, patet; nam dicit Dominus, quod "viderit satanam sicut fulmen e caelo cadentem", et quod "det illis potestatem super omnem potentiam inimici"; quare per "serpentes" et "scorpios" in sensu interno significatur turba satanae, quae in astu et in diro persuasivo falsi fuerat, quo spiritualiter necantur homines post mortem, nisi tutentur a Domino. Antediluviani qui "Nephilim" vocati sunt, in tali persuasivo fuerunt prae aliis; quos nisi Dominus, cum fuit in mundo, subjugaverit et conjecerit in infernum, et id occluserit, nemo mortalium potuisset salvari; nam infestabant et paene necabant quemcunque obvium in mundo spirituali: quod Dominus mundum spiritualem ab illis et similibus liberaverit, intelligitur per quod "viderit satanam e caelo cadentem", et quod daret illis qui in veris ex bono sunt a Domino "potestatem calcandi super serpentes et scorpios."

[3] Per "scorpios" etiam significatur dirum persuasivum apud Ezechielem,

"Fili hominis, ne timeto tibi ab illis, et a verbis eorum, nam refractarii et spinosi tecum, et inter scorpios tu habitas; a verbis eorum ne timeto tibi, et a faciebus eorum ne consternator;".... sunt "duri faciebus et obfirmati corde" (2:6, 4):

per "habitare inter scorpios" intelligitur inter illos qui persuaserunt sibi et fortiter persuadent aliis falsa, et non admittunt aliquod verum; quare vocantur "refractarii et spinosi", tum "duri faciebus et obfirmati corde": sunt etiam interiora, quae mentis rationalis sunt, apud illos qui in forti persuasione falsi sunt, occlusa; et ideo solum ex sensuali ultimo cogitant et loquuntur: hoc sensuale, quando accensum est igne amoris sui, durum et obfirmatum est, et quoque indurat et obfirmat interiora aliorum quos alloquuntur; nam in mundo spirituali est animorum, hoc est, cogitationum et affectionum, communicatio, et ab illis qui in persuasivo illo sunt, infusio; inde sunt effectus supramemorati.

[4] Apud Mosen,

Jehovah Deus "te ducens per desertum magnum et formidabile, serpentis, presteris et scorpii" (Deuteronomius 8:15):

per itinera et errores filiorum Israelis quadraginta annis in deserto repraesentatae et significatae sunt tentationes fidelium; quae quia fiunt per injectiones et persuasiones falsorum a spiritibus malis, dicitur quod ducti "per desertum formidabile, serpentis, presteris et scorpii." Praeterea per "serpentes" in genere significatur ultimum sensuale hominis, et per varias species serpentum significantur varii status illius sensualis quoad mala et falsa; sunt enim sensuales homines prae reliquis malitiosi et astuti, ac credunt ipsi, et inducunt aliis credere, quod ingenio, intellectu et judicio polleant; sed asseverare possum quod nihil intellectus et judicii illis sit, sed quod tantum stupidi sint in talibus quae essentialia fidei et vitae sunt, quantum ingeniosi sunt ad machinandum mala et ad persuadendum falsa: et malitia, ut notum est, non est sapientia; sapientia enim est veri ex bono, at malitia est falsi ex malo; ac falsum ex malo destruit verum ex bono, quia sunt opposita, et oppositum destruit.

Notas a pie de página:

1. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232