9435. En binnen trad Mozes in het midden van de wolk; dat dit betekent het Woord in de uiterlijke zin, staat vast uit de uitbeelding van Mozes, namelijk het Woord, hier het Woord in de uiterlijke zin, omdat er wordt gezegd dat hij binnentrad in het midden van de wolk en met de wolk wordt de uiterlijke zin van het Woord aangeduid; dat Mozes het Woord is, zie nr. 9414; en dat de wolk de uiterlijke zin ervan is, nr. 9430.

Dat Mozes was gebleven in het uiterste van de berg zes dagen en dat hij op de zevende dag geroepen in de wolk binnentrad en opklom tot de berg, vond plaats met als oorzaak, dat hij het tussenliggende of het bemiddelende tussen het volk en tussen de Heer zou uitbeelden, volgens de woorden die in nr. 9414 zijn gezegd.

De graden van de opklimming uit het volk tot de Heer worden als volgt beschreven; toen hij tenslotte op de berg kwam, beeldde hij voor het eerst het uiterlijk heilige van het Woord uit, dat bemiddelend is; want die berg betekent de hemel waar het heilige is; toch werd hij niet verder toegelaten dan tot de eerste drempel van de hemel, waar het uiterlijk heilige van het Woord stilhoudt.

Tot hoever hij was toegelaten, is mij op uitbeeldende wijze getoond door een geest, die ten aanzien van het bovendeel van het aangezicht tot aan de kin in het licht van de hemel werd gezien, maar ten aanzien van het onderste deel, vanaf de kin en samen daarmee ten aanzien van het gehele lichaam, in een wolk was; daaruit bleek, hoeveel van het uiterlijk heilige, dat bemiddelend is, hij heeft uitgebeeld.

Dat de zes dagen, waarin Mozes in het uiterste van de berg bleef, de staat van het ware hebben aangeduid en de zevende dag, waarop hij tot de berg opklom, de staat van het goede, volgens wat eerder in de nrs. 9431, 9432 is ontvouwd, heeft als oorzaak dat er eendere graden van opklimming in de wereld tot de hemel zijn voor hen die door de Heer worden wederverwekt.

De mens immers wordt vanuit de uiterlijke dingen tot de innerlijke verheven, omdat hij wordt verheven vanuit de natuurlijke mens die in uiterlijke dingen is, tot de geestelijke mens die in de innerlijke dingen is.

Zo’n verheffing of opklimming werd eveneens uitgebeeld door Mozes toen hij de uitbeelding aantrok van het uiterlijk heilige, dat bemiddelend is; het uiterlijk heilige van het Woord immers is de ingang tot de staat van het goede, dus tot de hemel.