8013. Eén wet zal er zijn voor de ingeborene en voor de vreemdeling, als vreemdeling verkerende in het midden van u; dat dit betekent dat hij die is onderricht, het ware en het goede van de Kerk opneemt en volgens die leeft, zal zijn zoals degene die tevoren onderricht is, binnen de Kerk is en een leven leeft dat strookt met de geboden van het geloof en van de naastenliefde, staat vast uit de betekenis van één wet, dus hetzelfde recht, dus dat hij zal zijn zoals de ander; uit de betekenis van de ingeborene, dus degene die binnen de Kerk is geboren en in het ware en het goede ervan is, ten aanzien van de leer en ten aanzien van het leven, nr. 8011; en uit de betekenis van de vreemdeling, als vreemdeling verkerende in het midden van u, namelijk hij die wordt onderricht in het ware en goede van de Kerk en die opneemt en daarnaar leeft, nr. 8007.

Volgens de geboden van het geloof en van de naastenliefde wordt er gezegd, vanwege het verschil; het leven immers vóór de wederverwekking is volgens de geboden van het geloof, maar na de wederverwekking is het volgens de geboden van de naastenliefde; vóór de wederverwekking weet niemand wat de naastenliefde is vanuit aandoening, maar alleen vanuit de leer; volgens de geboden van deze leer, de geboden van het geloof genoemd, wordt dan geleefd; maar na de wederverwekking wordt vanuit aandoening geweten wat de naastenliefde is, want dan heeft hij de naaste lief en wil hem van harte het goede en dan wordt geleefd volgens de ingegrifte wet, want er wordt gehandeld vanuit de aandoening van de naastenliefde; deze staat verschilt geheel en al van de vorige staat; zij die in de eerste staat zijn, zijn in het duister ten aanzien van de waarheden en de goedheden van het geloof, maar zij die in deze staat zijn, zijn naar verhouding in een helder licht; dezen zien de waarheden en bevestigen die uit verlichting; de eerdergenoemden echter zien die waarheden niet en bevestigen ze niet vanuit verlichting, maar uit overreding met betrekking tot de leerstellingen van de Kerk dat het waarheden zijn; en omdat zij die niet vanuit verlichting zien, kunnen zij evenzeer valsheden als waarheden bevestigen en nadat zij bevestigd zijn, zien zij die volledig zoals waarheden.

Hieruit kan vaststaan wat er wordt verstaan onder leven volgens de geboden van het geloof en wat onder leven volgens de geboden van de naastenliefde.

Voor wat betreft de vreemdelingen, in het Woord is het vele malen bevolen, dat er niet enig onderscheid zou zijn tussen de ingeborene van het land en de vreemdeling, als vreemdeling met hen verkerende, met als oorzaak dat de natiën, waaruit de vreemdelingen waren, evenzeer in de hemel worden opgenomen als zij die binnen de Kerk zijn, nadat zij, na onderricht te zijn, de waarheden van het geloof hebben opgenomen; over de natiën in het andere leven, zie de nrs. 932, 1032, 1059, 2049, 2284, 2589-2604, 2861, 2863, 3263, 4190, 4197; vandaar werd het bevolen dat zoals de ingeborene was, dus de vreemdeling zou zijn, zoals bij Mozes: ‘dat indien een vreemdeling met u als vreemdeling verkeerd zal hebben, die een vuuroffer van een reuk van rust voor Jehovah gemaakt zal hebben, gelijk als gij doet, zo zal hij doen; wat de gemeente betreft, één inzetting voor u en voor de vreemdeling, als vreemdeling verkerende, een inzetting der eeuwigheid in uw geslachten; hoedanig gijlieden zijt, zodanig is de vreemdeling voor Jehovah; één wet en één gericht zal ulieden zijn en de vreemdeling, als vreemdeling met u verkerende’, (Numeri 15:14-16).

Bij dezelfde: Eén gericht zal ulieden zijn, hoedanig voor de vreemdeling, zodanig voor de ingeborene zal het zijn’, (Leviticus 24:22).

Bij dezelfde: ‘Wanneer een vreemdeling met u als vreemdeling verkeerd zal hebben, zo zal hij Jehovah de Pesach houden, naar de inzettingen van de Pesach en naar de inzettingen ervan zal hij zo doen; het zal één inzetting zijn voor ulieden, zowel voor de vreemdeling als voor de ingeborene’, (Numeri 9:14).