4257. Dat hij niet misschien kome en mij sla, de moeder over de zonen; dat dit betekent dat hij zal vergaan, kan zonder verklaring duidelijk zijn. ‘De moeder slaan over de zonen’ was een formule bij de Ouden, die in uitbeeldende en aanduidende dingen waren en deze betekende de vernietiging van de Kerk en van alle dingen die van de Kerk zijn, hetzij in het algemeen of in het bijzonder bij de mens die een Kerk is; onder de moeder immers verstonden zij de Kerk, nrs. 289, 2691, 2717;

en onder de zonen de ware dingen die van de Kerk zijn, nrs. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373;

vandaar is ‘de moeder over de zonen slaan’ geheel en al vergaan; de mens vergaat ook dan geheel en al, wanneer de Kerk en dat wat van de Kerk bij hem is, vergaat, dat wil zeggen, wanneer de aandoening van het ware, die eigenlijk door de moeder wordt aangeduid en die de Kerk bij de mens maakt, vernietigd wordt.