2. Maar dat het geheel zowel als het bijzondere, ja het meest bijzondere, tot de kleinste jota toe, geestelijke en hemelse dingen betekent en omhult, weet tot dusver de Christelijke wereld in de verste verte niet, om welke reden zij dan ook voor het Oude Testament weinig aandacht heeft Niettemin kan het hieruit alleen al blijken, dat het Woord – daar het van de Heer is en van de Heer komt - nooit zou kunnen bestaan, tenzij het innerlijk die dingen bevatte, welke van de hemel, de kerk en van het geloof zijn. Anders kon het niet het Woord van de Heer genoemd worden, evenmin zou gezegd kunnen worden, dat daarin enig leven is; want vanwaar zou het leven anders kunnen komen, dan uit de dingen die van het leven zijn, dat wil zeggen, daarvandaan dat het geheel zowel als elke bijzonderheid betrekking heeft op de Heer, Die het leven Zelf is. Iets dat innerlijk niet op Hem ziet, leeft dus niet, ja zelfs, een woord in het Woord, dat niet Hem onthult, of op haar wijze op Hem betrekking heeft, is niet goddelijk.

918. 'Going out of the ark' also embodies a state of freedom. This is clear from what has just been stated at verse 16 above about going out of the ark. The nature of the spiritual man's freedom becomes clear from the fact that he is governed by the Lord by means of conscience. Anyone who is governed by means of conscience, that is, who acts according to conscience, is acting in freedom. Nothing is more repugnant to him than acting contrary to conscience. For him acting contrary to conscience is hell, while acting according to it is heaven. From this anyone may see that acting according to it is freedom. The Lord governs the spiritual man by means of a conscience for good and truth. This conscience, as has been stated, is formed in the understanding part of his mind, and so separated from things belonging to his will. Now because it has been totally separated from the things of his will, it is perfectly clear that a person never performs anything good from himself. And since every truth of faith derives from the good of faith it is clear that a person never thinks anything true from himself, but does so from the Lord alone. He does indeed seem to do these things from himself, but that is only the appearance. Such being the reality of the situation, the truly spiritual man acknowledges and believes it to be so. From this it is evident that the conscience which the Lord grants to the spiritual man is so to speak a new will, and thus that a person who has been created anew is provided with a new will and from this with a new understanding.