З творів Сведенборга

 

De Praeceptis Decalogi #1

  
/ 1  

1. DE PRAECEPTIS DECALOGI

ARTICULUS PRIMUS

QUOD POSTQUAM ULTIMUM JUDICIUM PERACTUM EST, NOVA ECCLESIA PROMISSA SIT, QUAE INTELLIGITUR PER NOVAM HIEROSOLYMAM IN APOCALYPSI

1. Explicetur 1 Cap. 21 a Vers. 1 ad finem. Tum Cap. 22:1-5.

2. Ex Verbo alibi, quod per Hierosolymam intelligatur Ecclesia, ut in sequentibus locis.

Esajas 1:1; 2:1 2 ; 3:8 3 ; 5:3 4 ; 7:1; 10:10-11, 12, 32; 22:10; 31:5; 33:20; 36:2, 7, 20; 37:10, 32; 40:[2]; 5 41:27; 44:26, 28; 52:[9] 6 ; 62:1, 7; 64:10 7 ; 65:18; 66:10, 20; 27:13 8 ; 30:19; 2:3; 3:1; 4:3; 24:23; 28:14; 31:9; 65:19; 66:13; 5:3; 8:14; 22:21; 40:9; 51:17; 52:1-2; 62:6.

Filia Hierosolymae Lament. 2:13, 15; Mich. 4:8; Zeph. 3:14; Sach. 9:9.

Jeremias 1:3, 15; 2:2; 3:17; 4:3, 10-11; 5:1; 6:1; 7:17, 34; 9 8:5; 9:11 10 ; 11:6, 13; 13:9; 14:2, 16; 17:19, 21, 26, 27; 19:7, 13; 22:19; 23:14, 15; 24:[8] 11 ; 25:18; 26:18 12 ; 27:3, 20, 21; 29:2; 32:2, 44; 33:10, 13, 16; 34:19; 35:11; 36:9; 37:5, 12; 38:28; 39:8; 40:1; 44:2, 6, 9, 13, 17, 21; 51:50; 52:12, 13, 14; 4:16; 6:6; 34:1, 7, 19 13 ; 52:4; 27:18 14 ; 29:25; 34:8; 35:11; 24:1; 27:20; 29:1, 2, 4, 20; 4:5; 15:4; 34:6; 52:1, 3; 4:4; 8:1; 11:2, 9, 12; 13:13; 17:20, 25; 18:11; 19:3; 25:2; 32:32; 35:13, 17; 42:18; 4:14; 6:8; 52:29 15 ; [] 13:27; 15:5.

Threni 1:7, 8, 17; 2:10; 4:12.

Ezechiel 4:1, 7; 5:5; 8:3; 9:4, 8; 13:16; 14:22; 16:2-3; 17:12; 21:2, 20, 22 16 ; 22:19; 23:4; 33:21; 36:38; 24:2; 26:2; 4:16; 12:10; 11:15; 12:19; 15:6.

Daniel 1:1; 6:10 17 ; 9:2, 12, 16, 25; 5:2, 3; 9:7.

Joel 3:1, 6, 16-17, 20 18 ;

Amos 2:5; 1:2.

Obad. 1:11, 20.

Michah 1:1, 5, 9, 12; 3:10, 12; 4:2.

Sacharias 1:12, 14, 16-17, 19 19 ; 2:2, 4, 12 20 ; 3:2 21 ; 7:7; 8:3-4, 8, 15; 12:2-3, 6; 14:4, 10-11, 17; 12:2, 9; 14:2, 12, 16; 14:8, 14 22 ; [ ] 9:10; 8:22; 12:6, 11; 14:21; [ ] 12:5, 7-8, 10; 13:1.

Malachias 3:4; 2:11.

Zephanias 1:4, 12; 3:16.

David Ps. 51:18 23 ; 79:1, 3; 122:3, 6; 125:2 24 ; 128:5; 137:6, 7; 147:2; 68:29 25 ; 135:21; [ ] 102:21 26 ; 116:19; 122:2; 137:5 27 ; 147:12.

3. Aliquid de praecedentibus in Apocalypsi, ut de dracone et bestia coccinea; et de interitu illorum.

4. De Ultimo Judicio, quod descriptum, et quod porro describendum sit.

5. Cur nova Ecclesia instauratur, quando ultimo Judicium peractum est.

6. Quod non prius, [ex] causa, ne prophanentur sancta.

7. Quod promissum tunc quod sensus spiritualis Verbi detegendus: et quod Solus Dominus [sit] Verbum.

8. De adventu Ipsius tunc.

9. Quod ideo apertum mihi coelum sit.

ARTICULUS IINDUS. QUOD NUNC FINIS ECCLESIAE SIT, ET QUOD HODIE APUD PAUCOS ALIQUA RELIGIO

1. Quod non sciatur de Domino, quod sit solus Deus, qui regit coelum et terram; ita quod sit Deus Unus persona et essentia, in quo Trinitas: cum tamen omnis religio fundatur super cognitione Dei, ac Ipsius adoratione et cultu.

2. Quod non sciatur quod Fides non aliud sit quam Veritas: et quod non sciatur, num 28 hoc quod vocant fidem sit veritas vel non; desumantur quaedam ex opusculo de Domino.

- Quod fides hodierna sit, dicatur quae..., tum quod justificationis gradus; quod num veritates sint, concludi potest ex sequentibus.

- Quod si haec fides, non opus veritatibus nec opus charitate, 29 et ne quidem cognitione 30 illarum.

- Quod non sciatur quid charitas.

- Quod non sciatur malum et bonum.

ARTICULUS III. QUOD OMNIS HOMO SIT HOMO POST MORTEM, ET QUOD TUNC SIT SUUS AMOR, ET QUOD AMOR EJUS SIT VITA, QUAE UNUMQUEMVIS MANET IN AETERNUM

1. Quod unusquisque exploratur post mortem qualis ejus amor est.

2. Quod unusquisque spiritus sit sua affectio.

3. Quod universum Coelum distinctum sit in societates secundum affectionum varietates, et universum infernum secundum cupiditatum varietates.

4. Quod qualis affectio hominis, talis ei cogitatio.

ARTICULUS IV. QUOD DIABOLUS APUD HOMINEM HABITET IN EJUS VITAE MALIS, AC DOMINUS IN EJUS VITAE BONIS

ARTICULUS VTUS. QUOD FUGERE MALA SIT FACERE BONUM, ET QUOD HOC SIT IPSA RELIGIO

1. Aliqua de pugnis et tentationibus.

2. Quod fugere mala non aliud sit quam fugare diabolum, et quod quantum homo id facit, conjungatur Domino, et aperiatur coelum, et quod tamdiu [non] sit in inferno.

ARTICULUS VITUS. QUOD HOMO QUI FUGIT MALA QUIA PECCATA SUNT, FIDEM HABEAT, ET TANTUM FIDEI QUANTUM FUGIT

Quod sint vera fidei et non vitae; quod quantum vera vitae fiant vitae, tantum vera fidei 31 fiant fidei, et quod ne hilum plus aut minus.

Enumerentur vera fidei, quae alioquin sunt scientia 32 et non fides.

De Anglorum oratione ante sanctam coenam, et de Suecorum [ea] etiam, tum ex obotfardigas forhinder. 33

Quod ideo binae tabulae sint, et vocatae foedus; quod quantum una fit ab homine, tantum aperitur altera.

ARTICULUS VII. QUOD DECEM PRAECEPTA DECALOGI CONTINEANT OMNIA RELIGIONIS IN SUMMA

1. De Sanctitate decalogi plura.

Recapitulatio

Septem articulorum [recapitulatio], et quod a nullo negari possit, quin ipsa religio sint.

Примітки:

1. The Manuscript has Explicatur fortasse

2. The Manuscript has Cap. IV:8 III:1. Cap. II:1. ut primum scriptum; pro III:1. legit J. F. I. Tafel's edition IX:1.

3. The Manuscript has IV:8.

4. The Manuscript has V:4.

5. XXXVII:10, 32. XL:[2]. ubi Manuscript XXXVII:10.32.40.

6. XLIV:26, 28. LII:[9]. ubi Manuscript XLIV:26.25.52.

7. sic designatum in multis versionibus; sed LXIV:9 alibi in libris auctoris theologicis, ut et Schmidt

8. The Manuscript has XXVII:30.

9. The Manuscript has VII:17.24. ut videtur

10. sic designatum in multis versionibus; sed IX:10 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

11. XXIII:14, 15. XXIV:[1, 8]. ubi Manuscript XXIII:14.15.24.

12. The Manuscript has XXVI:28.

13. The Manuscript has XXXIV:1.7.39.

14. The Manuscript has XXVII:28.

15. The Manuscript has VII:29.

16. sic designata in multis versionibus; sed XXI:7, 25, 27 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

17. sic designatum in multis versionibus; sed VI:11 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

18. sic designata in multis versionibus; sed IV:1, 6, 16, 17, 20 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

19. sic designata in multis versionibus; sed I:12, 14, 16, 17. II:2 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

20. sic designata in multis versionibus; sed II:6, 8, 16 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

21. The Manuscript has 16. superscriptum est, quasi ut III:2. in III:2.16. emendaret; sed III:16 non in ulla versione datur

22. The Manuscript has XIV:14.8.14.

23. sic designata in quibusdam versionibus; sed LI:20 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt; the Manuscript has LI:15.

24. The Manuscript has CXXV:8. sed qui versus non in ulla versione datur

25. sic designata in quibusdam versionibus; sed LXVIII:30 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

26. The Manuscript has CXXXVII:3.

27. sic designata in quibusdam versionibus; sed CII:22 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt.

28. The Manuscript has quod.

29. The Manuscript has chari- / te.

30. The Manuscript has cognitio.

31. The Manuscript has fidei fidei.

32. sunt scientia ubi Manuscript sutnscientia aut sunscientia.

33. obotfardigas forhinder, voces Suecanae, per quas intelligitur appendix memorialis in Suecia omnibus libris psalmorum inserta, quae vocabatur "Impedimenta seu Offendicula Impoenitentium" (DP 258:5), etiam "Obstacula Impoenitentium" (AE 885:5), sed quae post 1819 omissa est (secundum John E. Elliott in Small Theological Works and Letters, Swedenborg Society, London, 1975, pp. 82, 83).

  
/ 1  

Біблія

 

Esaias 36:7

Дослідження

       

7 Quod si responderis mihi : In Domino Deo nostro confidimus ; nonne ipse est cujus abstulit Ezechias excelsa et altaria, et dixit Judæ et Jerusalem : Coram altari isto adorabitis ?

Біблія

 

Esaias 51

Дослідження

   

1 Audite me, qui sequimini quod justum est, et quæritis Dominum ; attendite ad petram unde excisi estis, et ad cavernam laci de qua præcisi estis.

2 Attendite ad Abraham, patrem vestrum, et ad Saram, quæ peperit vos ; quia unum vocavi eum, et benedixi ei, et multiplicavi eum.

3 Consolabitur ergo Dominus Sion, et consolabitur omnes ruinas ejus ; et ponet desertum ejus quasi delicias, et solitudinem ejus quasi hortum Domini. Gaudium et lætitia invenietur in ea, gratiarum actio et vox laudis.

4 Attendite ad me, popule meus, et, tribus mea, me audite : quia lex a me exiet, et judicium meum in lucem populorum requiescet.

5 Prope est justus meus, egressus est salvator meus, et brachia mea populos judicabunt ; me insulæ exspectabunt, et brachium meum sustinebunt.

6 Levate in cælum oculos vestros, et videte sub terra deorsum ; quia cæli sicut fumus liquescent, et terra sicut vestimentum atteretur, et habitatores ejus sicut hæc interibunt, salus autem mea in sempiternum erit, et justitia mea non deficiet.

7 Audite me, qui scitis justum : populus meus, lex mea in corde eorum ; nolite timere opprobrium hominum, et blasphemias eorum ne metuatis ;

8 sicut enim vestimentum, sic comedet eos vermis ; et sicut lanam, sic devorabit eos tinea : salus autem mea in sempiternum erit ; et justitia mea in generationes generationum.

9 Consurge, consurge, induere fortitudinem, brachium Domini ! Consurge sicut in diebus antiquis, in generationibus sæculorum. Numquid non tu percussisti superbum, vulnerasti draconem ?

10 Numquid non tu siccasti mare, aquam abyssi vehementis ; qui posuisti profundum maris viam, ut transirent liberati ?

11 Et nunc qui redempti sunt a Domino, revertentur ; et venient in Sion laudantes, et lætitia sempiterna super capita eorum, gaudium et lætitiam tenebunt ; fugiet dolor et gemitus.

12 Ego, ego ipse consolabor vos. Quis tu, ut timeres ab homine mortali, et a filio hominis qui quasi fœnum ita arescet ?

13 Et oblitus es Domini, factoris tui, qui tetendit cælos et fundavit terram ; et formidasti jugiter tota die a facie furoris ejus qui te tribulabat, et paraverat ad perdendum. Ubi nunc est furor tribulantis ?

14 Cito veniet gradiens ad aperiendum ; et non interficiet usque ad internecionem nec deficiet panis ejus.

15 Ego autem sum Dominus Deus tuus, qui conturbo mare, et intumescunt fluctus ejus ; Dominus exercituum nomen meum.

16 Posui verba mea in ore tuo, et in umbra manus meæ protexi te, ut plantes cælos, et fundes terram, et dicas ad Sion : Populus meus es tu.

17 Elevare, elevare, consurge, Jerusalem, quæ bibisti de manu Domini calicem iræ ejus ; usque ad fundum calicis soporis bibisti, et potasti usque ad fæces.

18 Non est qui sustentet eam, ex omnibus filiis quos genuit ; et non est qui apprehendat manum ejus, ex omnibus filiis quos enutrivit.

19 Duo sunt quæ occurrerunt tibi ; quis contristabitur super te ? Vastitas, et contritio, et fames, et gladius ; quis consolabitur te ?

20 Filii tui projecti sunt, dormierunt in capite omnium viarum sicut oryx illaqueatus ; pleni indignatione Domini, increpatione Dei tui.

21 Idcirco audi hoc, paupercula, et ebria non a vino.

22 Hæc dicit dominator tuus Dominus et Deus tuus, qui pugnabit pro populo suo : Ecce tuli de manu tua calicem soporis, fundum calicis indignationis meæ ; non adjicies ut bibas illum ultra.

23 Et ponam illum in manu eorum qui te humiliaverunt, et dixerunt animæ tuæ : Incurvare, ut transeamus ; et posuisti ut terram corpus tuum, et quasi viam transeuntibus.