5938. Zeg tot uw broers; dat dit betekent ten aanzien van de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, namelijk dat er doorvatting is, staat vast uit de uitbeelding van de broers van Jozef, namelijk de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, nrs. 5403, 5419, 5458, 5512. Hier nodigt Farao de zonen van Jakob uit om in Egypte te komen met de kleine kinderen en de vrouwen en om hun vader met hen mee te brengen, want Farao zegt: Zeg tot uw broers: Doet dit en neemt uw vader; en neemt u uit het land van Egypte voertuigen voor uw kleine kinderen en voor uw vrouwen; en draagt uw vader, en komt. Jozef echter nodigt vlak hiervoor zijn vader uit en zijn broers niet anders dan zoals tot de vader behorend; hij zegt immers: Klimt op tot mijn vader en zeg tot hem: Daal neder tot mij, blijf niet staan; en gij zult wonen in het land Gosen en gij zult dicht bij mij zijn, gij en uw zonen en de zonen van uw zonen en al wat gij hebt; haast u en doet mijn vader hierheen nederdalen. De oorzaak waarom Farao de zonen van Jakob uitnodigde en Jozef de vader, blijkt niet dan alleen vanuit de innerlijke zin; en deze is dat het natuurlijke in het algemeen, dat door Farao wordt uitgebeeld, een directe verbinding heeft met de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, die worden uitgebeeld door de zonen van Jakob; vandaar komt het dat Farao over hen spreekt; maar het innerlijk hemelse, dat door Jozef wordt uitgebeeld, heeft niet directe verbinding met de ware dingen van de Kerk in het natuurlijke, die de zonen van Jakob zijn, maar door het geestelijk goede, dat hun vader Israël is; vandaar komt het dat Jozef over de vader spreekt.

5403. En Jakob zei tot zijn zonen; dat dit de doorvatting betekent ten aanzien van de ware dingen in het algemeen, staat vast uit de betekenis van zeggen in de historische dingen van het Woord, namelijk het doorvatten, waarover de nrs. 1791, 1815, 1819, 1822, 1898, 1919, 2080, 2619, 2862, 3509, 3395;

en uit de betekenis van de zonen, namelijk de ware dingen die van het geloof zijn, nrs. 489, 491, 533, 1147, 2623, 3373, 4257;

en omdat het de zonen van Jakob waren, worden de ware dingen in het algemeen aangeduid, want met de twaalf zonen van Jakob werden, evenals met de twaalf stammen, alle dingen van het geloof aangeduid, dus de ware dingen in het algemeen, zie de nrs. 2129, 2130, 3858, 3862, 3926, 3939, 4060.

2129. Er zijn nog andere soorten van tumult, of liever van botsingen, die eveneens een voorstelling van het Laatste Oordeel teweegbrengen en waardoor de in het kwaad verbonden gezelschappen naar de innerlijke dingen worden opgelost. Daarover mag het volgende worden meegedeeld: zulke geesten worden in die staat gebracht, dat zij niet, als gewoonlijk, in gezelschap of gemeenschappelijk denken, maar eenieder voor zich. Ten gevolge van de zo uiteenlopende verscheidenheid van gedachten en de op verschillende wijze gemurmelde gesprekken werd een soort oproer gehoord als van vele waterstromen en een tegen elkaar botsen, dat niet beschreven kan worden, en dit komt voort uit de verwarring van de meningen over bepaalde waarheden, die dan de onderwerpen van de gedachten en van het gesprek zijn, en deze verwarring is van dien aard, dat zij een geestelijke chaos genoemd kan worden. Het geluid van het tegen elkaar botsende en verwarde gemurmel was drieërlei; het ene vloeide in rondom het hoofd, en er werd gezegd, dat het datgene was van de gedachten; het tweede vloeide in tegen de linkerslaap en er werd gezegd dat dit het tegen elkaar botsen was van de redeneringen over sommige waarheden, waaraan zij geen geloof wilden schenken; het derde vloeide van boven aan de rechterzijde in, het was schril en niet zo verward; dit schrille geluid draaide voor- en achterwaarts, en er werd gezegd dat het hieruit voortkwam, dat de waarheden streden, welke op deze wijze door de redeneringen heen en weer gedraaid werden. Terwijl deze botsingen aanhielden, waren er niettemin geesten die met mij spraken en zeiden wat alles afzonderlijk betekende, waarbij hun woorden duidelijk door dat tumult heendrongen. De onderwerpen van hun redeneringen waren voornamelijk deze: of het naar de letter verstaan moet worden, dat de twaalf apostelen zullen zitten op twaalf tronen en de twaalf stammen van Israël zullen oordelen; en ook of er nog anderen in de hemel moeten worden toegelaten dan zij die vervolgingen en allerlei ellende geleden hebben. Eenieder kletste naar zijn fantasie die hij zich in het leven van het lichaam had eigen gemaakt. Enigen van hen echter die in een gezelschap en in de orde werden hersteld, werden later onderricht, dat er iets geheel anders onder verstaan moet worden, namelijk dat onder de apostelen niet de apostelen werden verstaan, noch onder de tronen tronen, noch onder de stammen stammen, zelfs niet twaalf onder twaalf, maar dat met die dingen, zowel met de apostelen als met de tronen en stammen en ook met twaalf, de voornaamste dingen van het geloof werden aangeduid, nr. 2089, en dat krachtens deze en overeenkomstig deze het gericht over eenieder gehouden werd. Bovendien werd aangetoond, dat de apostelen zelfs niet een enkel mens kunnen oordelen, maar dat alle gericht de Heer toebehoort. En wat het andere onderwerp betreft, dit moet ook niet zo verstaan worden, dat alleen zij in de hemel zouden komen die vervolgingen en allerlei ellende geleden hebben, maar zowel rijken als armen, zowel grootwaardigheidsbekleders als lieden van lagere stand; en dat de Heer zich over allen erbarmt, vooral over hen, die in geestelijke ellenden en verzoekingen zijn geweest, welke de vervolgingen door de bozen zijn; dus over diegenen die erkennen dat zij uit zichzelf ellendig zijn en geloven dat het alleen door de barmhartigheid van de Heer is, dat zij behouden worden.