Біблія

 

Genesis 21

Дослідження

   

1 Visitavit autem Dominus Saram, sicut promiserat : et implevit quæ locutus est.

2 Concepitque et peperit filium in senectute sua, tempore quo prædixerat ei Deus.

3 Vocavitque Abraham nomen filii sui, quem genuit ei Sara, Isaac :

4 et circumcidit eum octavo die, sicut præceperat ei Deus,

5 cum centum esset annorum : hac quippe ætate patris, natus est Isaac.

6 Dixitque Sara : Risum fecit mihi Deus : quicumque audierit, corridebit mihi.

7 Rursumque ait : Quis auditurus crederet Abraham quod Sara lactaret filium, quem peperit et jam seni ?

8 Crevit igitur puer, et ablactatus est : fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis ejus.

9 Cumque vidisset Sara filium Agar Ægyptiæ ludentem cum Isaac filio suo, dixit ad Abraham :

10 Ejice ancillam hanc, et filium ejus : non enim erit hæres filius ancillæ cum filio meo Isaac.

11 Dure accepit hoc Abraham pro filio suo.

12 Cui dixit Deus : Non tibi videatur asperum super puero, et super ancilla tua : omnia quæ dixerit tibi Sara, audi vocem ejus : quia in Isaac vocabitur tibi semen.

13 Sed et filium ancillæ faciam in gentem magnam, quia semen tuum est.

14 Surrexit itaque Abraham mane, et tollens panem et utrem aquæ, imposuit scapulæ ejus, tradiditque puerum, et dimisit eam. Quæ cum abiisset, errabat in solitudine Bersabee.

15 Cumque consumpta esset aqua in utre, abjecit puerum subter unam arborum, quæ ibi erant.

16 Et abiit, seditque e regione procul quantum potest arcus jacere : dixit enim : Non videbo morientem puerum : et sedens contra, levavit vocem suam et flevit.

17 Exaudivit autem Deus vocem pueri : vocavitque angelus Dei Agar de cælo, dicens : Quid agis Agar ? noli timere : exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est.

18 Surge, tolle puerum, et tene manum illius : quia in gentem magnam faciam eum.

19 Aperuitque oculos ejus Deus : quæ videns puteum aquæ, abiit, et implevit utrem, deditque puero bibere.

20 Et fuit cum eo : qui crevit, et moratus est in solitudine, factusque est juvenis sagittarius.

21 Habitavitque in deserto Pharan, et accepit illi mater sua uxorem de terra Ægypti.

22 Eodem tempore dixit Abimelech, et Phicol princeps exercitus ejus, ad Abraham : Deus tecum est in universis quæ agis.

23 Jura ergo per Deum, ne noceas mihi, et posteris meis, stirpique meæ : sed juxta misericordiam, quam feci tibi, facies mihi, et terræ in qua versatus es advena.

24 Dixitque Abraham : Ego jurabo.

25 Et increpavit Abimelech propter puteum aquæ quem vi abstulerunt servi ejus.

26 Responditque Abimelech : Nescivi quis fecerit hanc rem : sed et tu non indicasti mihi, et ego non audivi præter hodie.

27 Tulit itaque Abraham oves et boves, et dedit Abimelech : percusseruntque ambo fœdus.

28 Et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum.

29 Cui dixit Abimelech : Quid sibi volunt septem agnæ istæ, quas stare fecisti seorsum ?

30 At ille : Septem, inquit, agnas accipies de manu mea : ut sint mihi in testimonium, quoniam ego fodi puteum istum.

31 Idcirco vocatus est locus ille Bersabee : quia ibi uterque juravit.

32 Et inierunt fœdus pro puteo juramenti.

33 Surrexit autem Abimelech, et Phicol princeps exercitus ejus, reversique sunt in terram Palæstinorum. Abraham vero plantavit nemus in Bersabee, et invocavit ibi nomen Domini Dei æterni.

34 Et fuit colonus terræ Palæstinorum diebus multis.

   

З творів Сведенборга

 

Arcana Coelestia #2710

Вивчіть цей уривок

  
/ 10837  
  

2710. 1 In hoc versu descriptus est status Ecclesiae spiritualis, quod nempe sit obscurus respective ad statum Ecclesiae caelestis, et quod pugnans sit, ex causa quia spiritualis Ecclesiae homo verum non aliunde novit quam ex doctrina, non ex ipso bono, sicut caelestis.

Примітки:

1. This number seems at first to have been omitted. TheArcana Coelestia n. 2710 is interpolated in the Manuscript before what was the last sentence of 2709.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

З творів Сведенборга

 

Arcana Coelestia #2709

Вивчіть цей уривок

  
/ 10837  
  

2709. ‘Et fuit jaculator arcus’: quod significet spiritualis Ecclesiae hominem, constat a significatione ‘jaculi, teli, seu sagittae’ quod 1 sit verum, et a significatione ‘arcus’ quod sit doctrina, de quibus supra n. 2686. Spiritualis Ecclesiae homo olim ‘jaculator arcus’ est dictus, quia per vera se defendit, et de veris disserit, secus ac caelestis Ecclesiae homo, qui ex bono tutus est, ac de veris non disserit, videatur supra n. 2708; vera per quae spiritualis Ecclesiae homo se defendit, et de quibus disserit, sunt ex doctrina quam agnoscit:

[2] quod spiritualis homo olim dictus sit ‘jaculator’ et ‘sagittarius’, et doctrina dicta sit 2 arcus et pharetra, et vera doctrinae, seu potius doctrinalia, dicta sint tela, jacula et sagittae, constat porro apud Davidem,

Filii Ephraimi armati, jaculatores arcus, averterunt se in die praelii, Ps. 78:9;

‘Ephraim’ pro intellectuali Ecclesiae: in libro Judicum, Equitantes asinas candidas, sedentes super Middim 3 , et ambulantes super via, meditemini; a voce sagittariorum inter haurientes, ibi disserent justitias Jehovae, justitias villae ejus in Israel, 5:10, 11:

apud Esaiam,

Jehovah ab utero vocavit me, a visceribus matris meae memorare fecit nomen meum, et posuit os meum sicut gladium acutum; in umbra manus Suae abscondidit me, et posuit me in sagittam purgatam, in pharetra Sua occultavit me, et dixit mihi, Servus Meus tu Israel, quia in te gloriabor, 49:1-3;

[3] ‘Israel pro Ecclesia spirituali’:

apud Davidem,

Sicut sagittae in manu potentis, ita filii pueritiarum; beati quisque qui implevit pharetram suam ex illis, Ps. 127:4 [KJV Ps. 127:5];

‘pharetra’ pro doctrina boni et veri: apud Habakkuk, Sol, luna, stetit sede sua, ad lucem sagittarum tuarum ibunt, ad splendorem fulguris hastae, 3:11:

quod Joash rex Israelis ex jussu Elishae jaculatus sit sagittam arcus trans fenestram, dicente tunc Elisha, Sagitta salutis Jehovae, sagitta salutis Jehovae in Syrum, 2 Reg. 13:16-18,

[4] significat arcana de doctrina boni et veri. Sicut pleraque in Verbo etiam oppositum sensum habent, ita quoque ‘jacula, tela, sagittae, arcus, jaculator’, et significant falsa, doctrinam falsi, et illos qui in falso sunt, ut apud Mosen,

Filius fecundae Josephus, filius fecundae juxta fontem filiarum, incedit super murum, et amaritudine affecerunt cum, et jaculati sunt; et oderunt eum sagittarii, Gen. 49:22, 23:

apud Jeremiam,

Jaculati 4 sunt linguam suam, arcum suum mendacium, et non ad veritatem, ... sagitta extensa lingua eorum, dolum loquitur, Jer. 9:2, 7 5 [KJV 3, 8]:

apud Davidem,

Acuerunt sicut gladium linguam suam, tetenderunt sagittam suam verbum amarum, ad jaculandum in occultis integrum, subito jaculabuntur, et non timebunt eum; roborabunt sibimet verbum malum, narrabunt ad occultandum laqueos, Ps. 64:4-6 [KJV Ps. 64:3-5]:

apud eundem,

Ecce mali tendunt arcum, parant sagittam suam super nervo 6 , ad jaculandum in ipsa caligine rectos corde, Ps. 11:2:

apud eundem,

Scutum et clypeus veritas ejus, non timebis a pavore noctis, a sagitta volat interdiu, Ps. 91:4, 5.

Примітки:

1. The Manuscript has in Verbo.

2. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

3. Hebrew [ ] (middin). The Revised Version (1881-1885) translates ‘on rich carpets’, the KJV (1611) ‘in judgement’. Schmidius has Middin, and so does the Manuscript, but the First Latin Edition has Middim here though Middin in 2781.

4. The Manuscript has Ejaculati.

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The Manuscript has nervum.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.