Біблія

 

Genesis 17

Дослідження

   

1 Postquam vero nonaginta et novem annorum esse cœperat, apparuit ei Dominus, dixitque ad eum : Ego Deus omnipotens : ambula coram me, et esto perfectus.

2 Ponamque fœdus meum inter me et te, et multiplicabo te vehementer nimis.

3 Cecidit Abram pronus in faciem.

4 Dixitque ei Deus : Ego sum, et pactum meum tecum, erisque pater multarum gentium.

5 Nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed appellaberis Abraham : quia patrem multarum gentium constitui te.

6 Faciamque te crescere vehementissime, et ponam te in gentibus, regesque ex te egredientur.

7 Et statuam pactum meum inter me et te, et inter semen tuum post te in generationibus suis, fœdere sempiterno : ut sim Deus tuus, et seminis tui post te.

8 Daboque tibi et semini tuo terram peregrinationis tuæ, omnem terram Chanaan in possessionem æternam, eroque Deus eorum.

9 Dixit iterum Deus ad Abraham : Et tu ergo custodies pactum meum, et semen tuum post te in generationibus suis.

10 Hoc est pactum meum quod observabitis inter me et vos, et semen tuum post te : circumcidetur ex vobis omne masculinum :

11 et circumcidetis carnem præputii vestri, ut sit in signum fœderis inter me et vos.

12 Infans octo dierum circumcidetur in vobis, omne masculinum in generationibus vestris : tam vernaculus, quam emptitius circumcidetur, et quicumque non fuerit de stirpe vestra :

13 eritque pactum meum in carne vestra in fœdus æternum.

14 Masculus, cujus præputii caro circumcisa non fuerit, delebitur anima illa de populo suo : quia pactum meum irritum fecit.

15 Dixit quoque Deus ad Abraham : Sarai uxorem tuam non vocabis Sarai, sed Saram.

16 Et benedicam ei, et ex illa dabo tibi filium cui benedicturus sum : eritque in nationes, et reges populorum orientur ex eo.

17 Cecidit Abraham in faciem suam, et risit, dicens in corde suo : Putasne centenario nascetur filius ? et Sara nonagenaria pariet ?

18 Dixitque ad Deum : Utinam Ismaël vivat coram te.

19 Et ait Deus ad Abraham : Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen ejus Isaac, et constituam pactum meum illi in fœdus sempiternum, et semini ejus post eum.

20 Super Ismaël quoque exaudivi te : ecce, benedicam ei, et augebo, et multiplicabo eum valde : duodecim duces generabit, et faciam illum in gentem magnam.

21 Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in anno altero.

22 Cumque finitus esset sermo loquentis cum eo, ascendit Deus ab Abraham.

23 Tulit autem Abraham Ismaël filium suum, et omnes vernaculos domus suæ, universosque quos emerat, cunctos mares ex omnibus viris domus suæ : et circumcidit carnem præputii eorum statim in ipsa die, sicut præceperat ei Deus.

24 Abraham nonaginta et novem erat annorum quando circumcidit carnem præputii sui.

25 Et Ismaël filius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suæ.

26 Eadem die circumcisus est Abraham et Ismaël filius ejus :

27 et omnes viri domus illius, tam vernaculi, quam emptitii et alienigenæ pariter circumcisi sunt.

   

Біблія

 

Genesis 21:18

Дослідження

       

18 Surge, tolle puerum, et tene manum illius : quia in gentem magnam faciam eum.

З творів Сведенборга

 

Arcana Coelestia #1321

Вивчіть цей уривок

  
/ 10837  
  

1321. Quod ‘confundamus labium eorum’ significet quod nulli verum doctrinae sit, constare potest a significatione ‘labii’ quod sit doctrina, de qua supra ad vers. 1;

inde sequitur quod ‘confundere labia’ sit confundere illa quae sunt doctrinae, hoc est, vera doctrinae: ‘confundere’ significat in sensu interno non solum obtenebrare sed etiam obliterare et dissipare, sic ut non aliquid verum. Cum cultus sui succedit loco cultus Domini, tunc non solum pervertitur omne verum sed etiam aboletur, et tandem agnoscitur falsum pro vero et malum pro bono; omnis enim lux veritatis est a Domino, et omnis caligo est ab homine; cum homo succedit in cultu loco Domini, fit lux veri caligo; et tunc spectatur ab iis lux ut caligo, et caligo ut lux;

[2] talis quoque est vita eorum post mortem; vita falsi iis est quasi lux, sed vita veri est iis quasi caligo; sed mutatur talis vitae lux in meram caliginem cum approximant versus caelum: dum in mundo sunt, quidem verum possunt loqui, immo cum eloquio et apparente zelo, et quia adest continua reflexio super se, etiam videntur sibi idem cogitare; sed quia ipse finis est cultus sui, cogitationes a fine trahunt quod non agnoscant verum nisi quantum sui in vero sit; cum homo talis est, in cujus ore verum, constat quod ei non verum sit; quod manifeste patet in altera vita, ibi tales non solum non agnoscunt verum quod professi in vita corporis, sed etiam odio habent et persequuntur, et in tantum, in quantum iis fastus aut sui cultus non adimitur.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.