9659. ‘Et erunt octo asseres, et bases eorum argento’: quod significet omnimodam sustentationem a bono, et per verum [quod] ex bono, constat ex significatione ‘octo’ quod sint ¹ omnimodum, de qua sequitur, ex significatione ‘asserum’ quod sint ¹ bonum sustentans, de qua n. 9634, ex significatione ‘basium ex argento’ quod sint ¹ sustentatio per verum quod ex bono, de qua n. 9643.

[2] Quod octo sint omnimode, est quia per illum numerum significatur idem quod per duo et per quattuor, nam ab illis in se multiplicatis exsurgit, et per duo ac ² quattuor significatur conjunctio ad plenum, n. 5194, 8423, 8877, et inde quoque plenum, n. 9103, proinde omnimodum, nam quod plene est, id etiam omnimode est; per octo etiam significatur plenum et omnimodum ex eo, quia per septimanam significatur integra periodus a principio ad finem, n. 2044, 3845, inde per diem octavum status plenus, a quo dein fit ³ novum principium; inde erat quod masculi octo dierum circumciderentur, Gen. 17:12, 21:4;

per circumcisionem enim significabatur purificatio ab amoribus spurcis per verum fidei, n. 2039, 2046 fin. , 2799, 3412, 3413, 4462; praeputium correspondebat conspurcationi boni per illos amores, n. 4462, 7045, 7225, et gladius petrarum, quo circumcisio peragebatur, significabat verum fidei per quod purificatio, n. 2039 fin. , 2046 fin. , 2799, 7044.

[3] Plenum et omnimodum per octo post septem etiam significatur apud Micham, Aschur cum venerit in terram nostram, et calcaverit palati nostra, tunc constituemus super eum septem pastores et octo principe hominum, et pascent terram Aschuris gladio, et liberabit ab Aschure, 5:4, 5 [KJV 5:5, 6];

‘Aschur’ pro ratiocinatione de bonis et veris Ecclesiae ex propria intelligentia; liberatio totalis seu omnimoda a falsitate inde ⁴ significatur per ‘octo principes hominum qui destruent’; ‘principes hominum’ sunt primaria vera boni ⁵ .

[4] Quod octo sint plenum et omnimodum, etiam constat ab experientia de intromissione et receptione societatum in caelum, de qua videatur n. 2130; societates primum receptae apparebant usque a duodecim, et postea usque ad octo; qui enim intromittuntur et recipiuntur in caelum, sunt qui purificati a terrestribus, ita ab amoribus illorum et dein instructi; per numerum octo tunc significabatur plenum ⁶ .

[5] Simile significatur per octo alibi in Verbo, ut per quod porticus portae a domo esset octo ulnarum, et quod octo gradus essent a domum ⁷ , apud Ezech. 40:9, 31, 41; agitur ibi de nova domo, per quam significatur Nova Domini Ecclesia; vera ducentia ad bonum et bono ad vera significantur per porticum et per gradus.

[6] Qui non scit quod numeri in Verbo involvant res ⁸ , nusquam aliud comprehendere potest quam quod mensurae et numeri, ubi de tabernaculo, ⁹ de templo Salomonis, et dein de nova domo, deque novo templo, et de nova terra, apud Ezechielem agitur, nihil rei et sic nihil sancti significent ¹⁰ , cum tamen in Verbo nulla vocula vana est; expendat qui intelligentiam habet, ‘mensuras’ et ‘numeros’ apud Ezechielem a cap. 11 ad cap. 48;

tum ‘mensuras’ et ‘numeros’ apud Johannem in Apocalypsi 21, ubi etiam dicitur, quod angelus mensus sit murum novae Hierosolymae, centum quadraginta quattuor cubitorum, et quod illa mensura sit ¹¹ hominis, hoc est, angeli, ibid. vers. 17: etiam alibi, Qui habet intelligentiam, computato numerum bestiae, numerus enim hominis est, nempe numerus ejus ¹² sescenta sexaginta sex, Apoc. 13:18 ¹³ ;

praeter ¹⁴ multis in locis alibi; quod omnes numeri in Verbo res significent, videatur n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252, 3252, 4264, 4495, 4670, 5265, 5291, 5335, 5708, 6175, ¹⁵ 7973, et in locis ¹⁶ ubi ostensum quid aliqui numeri in specie significant.

Примітки:

2252. Quod ‘forte sint quinquaginta justi in medio urbis significet quod vera possint esse plena bonis, constat ex signification’ ‘quinquaginta’ quod sit plenum, ex significatione ‘justi’ quod si bonum, de qua n. 612, 2235, ex ‘medii’ quod sit intus, n. 1074, et ex ‘urbis’ quod sit verum, n. 402; ita ‘ ¹ quinquaginta justi in medio urbis’ sunt in sensu interno quod vera possint intus esse plena bonis quod ille sensus in his verbis sit, nemo ex littera potest videre, nam historica sensus litteralis prorsus aliunde seu aliter cogitare ferunt mentem, at usque quod haec verba ² ita percipiantur ab illis qui in sensu interno sunt, pro certo scio; ipsi etiam numeri, ut hic quinquaginta, et in sequentibus, quadraginta quinque, quadraginta, triginta viginti, et decem, ab illis qui in sensu interno sunt, nusquam percipiuntur ut numeri, sed ut res aut status, ut n. 482, x487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075 ostensum est.

[2] Antiqui enim Ecclesiae suae status etiam per numeros designabant, qui eorum computus qualis fuit, constare potest a significatione 'numerosum in locis citatis numerorum significationem habuerunt ex repraesentativis quae existunt in mundo spirituum, ubi cum aliquid apparet sicut numeratum non significat aliquod determinatum per numeros, sed rem, aut statum ut constare potest ex illis quae allata sunt n. 2129 et 2130, tum n. 2089: de duodecim ³ , quod sint omnia fidei; similiter se habet cum numeri: qui nunc sequuntur; inde patet quale est Verbum in sensu interno.

[3] Quod ‘quinquaginta’ significent plenum, est inde quod sit numerus qui sequitur post septem in septem, seu quadraginta novem, sic ut is sit impletio eorum; quare in Ecclesia repraesentativa septem sabbatorum festum erat die quinquagesimo, et jubilaeum anno quinquagesimo; de septem sabbatorum festo ita apud Mosen,

Numerabitis vobis a crastino sabbati, a die afferre vos manipulum motitationis, septem sabbata integra erunt, usque ‘ad a crastino’ ⁴ sabbati septimi numerabitis quinquaginta dies, et offeretis munus novam Jehovae, Lev. 23:15, 16.

De jubilaeo apud eundem,

Numerabis tibi septem sabbata annorum, septem annos septem vicibus, et erunt tibi dies septem sabbatorum annorum, novem et quadraginta anni, ... et sanctificabitis annum quinquagesimum, et proclamabitis libertatem in terra omnibus habitatoribus ejus, jubilaeus ille erit vobis, Lev. 25:8, 10;

[4] inde ⁵ patet quod ‘quinquagesimum’ sit plenum sabbatorum: praeterea, ubicumque nominantur ⁶ quinquaginta in Verbo, significant plenum; ut quod Recensiti Levitae a filio triginta annorum et supra usque ad filium quinquaginta annorum, Num. 4:23, 35, 39, 43, 47; 8:25 ⁷ ;

pro pleno seu ultimo statu obeundi tunc ministerii: quod Vir concumbens cum puella virgine, daret patri puellae quinquaginta argenti, et esset illi in uxorem, nec posset repudiare eam, Deut. 22:29;

pro plena mulcta, et plena restitutione: Quod David Arafnae pro area, ubi altare Jehovae exstruxit, dederit quinquaginta siclos argenti, 2 Sam. 24:24;

pro pleno pretio, et pleno empto: Quod Absalom fecerit sibi currum et equos, et habuerit quinquaginta viros currentes ante illum, 2 Sam. 15:1;

similiter Adonijah currus et equites, et quinquaginta viros currentes ante illum, 1 Reg. 1:5, pro plena excellentia et magnitudine. Ab antiquis enim habuerunt certos numeros repraesentativos et significativos quos observabant, qui etiam in ritibus eorum mandati sunt, sed plerique nesciebant quid significarent;

[5] et sic quia ‘quinquaginta’ significant plenum, et is numerus etiam repraesentativus fuit, ut dictum, significatur per illum idem in parabola Domini de oeconomo qui dixit ad debitorem olei, Quantum debes domino meo? hic dixit, Centum batos olei; tum dixit ei, Sume syngrapham tuam, et sedens ocius scribe ⁸ quinquaginta, Luc. 16:6;

‘quinquaginta’ pro plena solutione; quia est numerus, quidem apparet quod nihil praeter numerum involvat, cum tamen in sensu interno ubivis per illum numerum, plenum sit intellectum: sicut etiam apud Haggaeum, Venit ad torcular ad hauriendum quinquaginta e torculari, fuit viginti, 2:16;

nempe quod pro pleno non fuerit multum; ‘quinquaginta’ ibi apud Prophetam non dicta fuissent nisi illa ⁹ significavissent.

Примітки: