9642. ‘Asseres angulo meridiei versus austrum’: quod significet usque in interiora ac intima [ejus], ubi verum in luce, constat ex significatione ‘asserum ¹ habitaculi’ quod sint bonum sustentans caelum, de qua n. 9634, ex significatione ‘anguli’ cum de plagis mundi dicitur, quod sit ubi ille status quid designatur et significatur per ‘plagam’, de qua sequitur, et ex significatione ‘meridiei versus austrum’ quod sint interiora ac intima, ubi verum in sua luce; per ‘meridiem’ enim significatur status lucis, qui est status intelligentiae ex veris, ita quoque status interior, nam lux et cum luce intelligentia et sapientia in caelis crescit versus interiora, longius ab interioribus ² est verum in umbra, qui status veri significatur per septentrionem; inde nunc est quod per ‘angulum meridiei versus austrum’ significetur usque ad interiora ac intima ubi verum est in luce.

[2] Eadem per ‘meridiem’ et ‘austrum’ ³ significantur apud Esaiam,

Dicam septentrioni, Da, et meridiei, Ne inhibe; adduc filios Meos e longinquo, et filias Meas ab extremitate terrae, 43:6;

agitur ibi de Nova Ecclesia; ‘dicere septentrioni’ est illis qui in tenebris seu ignorantia de veris fidei, qui sunt gentes extra Ecclesiam, ‘dicere meridiei’ est illis qui in luce ex cognitionibus boni et veri, qui sunt qui intra Ecclesiam, quare his dicitur ne inhiberent, at illis ut darent:

[3] apud Ezechielem,

Pone facies tuas viam meridiei, et stilla versus meridiem, et propheta contra silvam agri ad meridiem, et dic silvae meridiei, Ecce Ego incendens in te ignem qui comedet in te omnem arborem viridem, et comburentur omnes facies a meridie ad septentrionem: pone facies tuas versus Hierosolymam, et stilla contra sanctuaria, et propheta contra terram Israelis, Ezech. 21:2-10 [KJV Ezech. 20:46-21:5];

‘meridies’ hic pro illis qui in luce veri ex Verbo, ita pro illis qui ab Ecclesia, sed qui ⁴ in falsis quae confirmant ex sensu litterae Verbi sinistre explicato, unde dicitur ‘silva agri ad meridiem’ et ‘silva meridiei’; silva est scientificum regnans, hortus autem est verum regnans; inde patet quid significatur per ‘ponere facies viam meridiei, et stillare versus meridiem, ac prophetare ⁵ contra silvam agri ad meridiem’; et postea, ‘pone facies ⁶ versus Hierosolymam, et stilla contra sanctuaria, et propheta contra terram Israelis’; Hierosolyma enim et terra Israelis est Ecclesia, et sanctuaria ibi sunt quae Ecclesiae;

[4] apud ⁷ Esaiam, Si expromseris famelico animam tuam, ac animam afflictam saturaveris, exorietur in tenebris lux tua, et caligo tua sicut meridies, 58:10;

‘tenebrae’ et ‘caligo’ pro ignorantia veri et boni, ‘lux’ et ‘meridies’ pro intellectu eorum ⁸ :

apud eundem,

Proferte consilium, facite judicium, pone sicut noctem umbram tuam in medio meridiei, absconde expulsos, vagum ne revela, 16:3;

‘in medio meridiei’ pro in media luce veri:

apud Jeremiam,

Sanctificate contra filiam Zionis proelium, surgite et ascendamus in meridiem, quia abit dies, quia inclinatae sunt umbrae vesperae, 6:4;

‘ascendere in meridiem’ pro contra ⁹ Ecclesiam, ubi verum in luce ¹⁰ ex Verbo:

apud Amos, Occidere faciam solem in meridie, et obtenebrabo terram in die lucis, 8:9;

pro exstinguere omnem lucem veri quae ex ¹¹ Verbo:

[5] apud Davidem,

Non timebis tibi a pavore noctis, a telo volat interdiu, a pes in caligine, a morte vastat in meridie, Ps. 91:5, 6;

‘pavor noctis’ pro falsis mali quae ab inferno, ‘telum quod volat interdiu’ pro falso quod aperte docetur, ‘mors quae vastat in meridie’ pro malo in quo aperte vivitur, per quod destruitur ¹² verum, ubi in sua luce ex Verbo esse potest: ¹³ et apud Esaiam,

Propheticum deserti maris, sicut turbines in ¹⁴ meridie ad transeundum, e deserto venit, e terra terribili, 21:1:

[6] apud Danielem,

Hircus caprarum magnum se fecit valde, et crevit cornu ejus valde versus meridiem, et versus ortum, et versus decus; crevit usque ad exercitum caelorum, et dejecit in terram de exercitu, et de stellis, et conculcavit ea, 8:8-10;

agitur ibi de statu Ecclesiae futurae, et praedicitur quod Ecclesia peritura per doctrinam de fide separata a bono charitatis; ‘hircus caprarum’ est talis fides ¹⁵ , n. 4169 fin. , 4769, ‘crescere cornu versus mei diem’ pro potentia falsi inde contra vera, ¹⁶ ‘versus ortum’ pro contra bona, ‘versus decus’ pro contra Ecclesiam, ‘ad exercitum caelorum’ pro contra omnia bona et vera caeli, ‘dejicere in terram de exercitu et de stellis’ pro destruere ea, et ipsas cognitiones boni et veri, n. 4697:

[7] apud eundem prophetam describitur bellum inter regem meridiei et regem septentrionis, 11:1-fin. , et per ‘regem meridiei’ significatur lux veri ex Verbo, et per ‘regem septentrionis’ ratiocinatio de veris ¹⁷ ex scientificis; vices quas subitura ¹⁸ Ecclesia usque dum peritura, describuntur per belli illius varios successus.

[8] Quoniam ¹⁹ meridies significabat verum in luce, ideo ordinatum est ut tribus Rubenis, Schimeonis, et Gadis, castrametarentur versus meridiem, Num. 2:10-15; castrametationes ²⁰ repraesentabant ordinationem omnium quae ²¹ in caelis secundum vera et bona fidei et amoris n. 4236, 8103 fin. , 8193, 8196, et duodecim tribus, quae castrametabantur, significabant omnia vera et bona in complexu, n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 6335, 6337, 6397, 6640, 7836, 7891, 7996, 7997; per tribum Rubenis significabatur ²² verum fidei doctrina, n. 3861, 3872, 5542, per tribum ²³ Schimeonis verum fidei vita inde, n. 3869-3872, 4497, 4502, 4503, 5482: et per tribum ²⁴ Gadis ²⁵ significabantur opera ex illis veris, n. 6404, 6405; inde patet cur illi versus meridiem castrametati sunt, omnia enim quae sunt veri seu fidei, meridiei sunt quia lucis.

[9] Ex his nunc constat quid per ‘angulum meridiei’ significatur, quod nempe ubi status veri in luce, nam omnes ²⁶ status boni amoris et veri fidei significantur per quattuor angulos terrae, status boni amoris per angulum orientis et per angulum occidentis, et status veri fidei per angulum meridiei et septentrionis; similiter per quattuor ventos ²⁷ in Apocalypsi, Angeli stantes super quattuor angulis terrae, retinentes quattuor ventos terrae, ut non flaret ventus super terram, 7:1: et alibi, Satanas exibit ad seducendum gentes, quae in quattuor angulis terrae, 20:7 [, 8]:

apud Matthaeum, Mittet angelos, et congregabit electos a quattuor ventis, a terminis caelorum ad terminos illorum, 24:31:

et apud Ezechielem,

A quattuor ventis veni, spiritus, et inspira in occisos ut vivant, 37:9.

[10] Quia per ventos illos, seu per plagas illas significata sunt omnia boni et veri, ita omnia caeli et Ecclesiae, et per templum significatum est ²⁸ caelum seu ²⁹ Ecclesia, ideo ab antiquis temporibus sollemne fuit templis situm dare versus orientem et occidentem, quoniam oriens significabat bonum amoris in suo ortu, et occidens bonum amoris in suo occasu; hoc traxit originem ex repraesentativis, in quibus fuerunt antiqui qui ab Ecclesia.

Примітки:

4060. Quod itaque per illa verba quae allata sunt, significetur status Ecclesiae tunc quoad bonum, hoc est, quoad charitatem erga proximum et amorem in Dominum, constat ex sensu interno illorum verborum, qui hic. Statim autem post afflictionem dierum istorum ¹ significat statum Ecclesiae quoad verum quod fidei, de quo in mox praecedentibus agitur; desolatio veri in Verbo passim vocatur ‘afflictio’ quod ‘dies’ sint status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 893, 2788, 3462, 3785; inde patet quod per illa verba significetur, postquam nulla amplius fides, quod nulla erit charitas ² ; fides enim ducit ad charitatem quia docet quid charitas, et charitas accipit suum quale a veris qua fidei, at ³ fidei vera suam essentiam et suam vitam a charitate, ut in Partibus quae praecedunt, pluries ostensum est.

[2] Sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum significat amorem in Dominum qui est ‘sol’, et charitatem erga proximum quae est ‘luna’; ‘obscurari et non dare lumen’ significat quod non apparitura, ita quod evanitura; quod ‘sol’ sit caeleste amoris, et ‘luna’ spirituale amoris, hoc est, quod ‘sol’ sit amor in Dominum, et ‘luna’ charitas erga proximum quae per fidem, videatur n. 1053, 1529, 1530, 2120, 2441, 2495; causa quod illa significatio solis et lunae sit, est quia Dominus in altera vita apparet ut sol illis in caelo qui in amore in Ipsum sunt, qui caelestes vocantur, et ut luna illis qui in charitate erga proximum sunt, qui spirituales dicuntur, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 3636, 3643.

[3] Sol et luna in caelis, seu Dominus, nusquam obscuratur, nec amittit lumen, sed perpetuo lucet, ita nec amor in Ipsum apud caelestes, et charitas erga proximum apud spirituales in caelis, nec in terris apud quos angeli illi sunt, hoc est, qui in amore et charitate; sed apud illos qui in nullo amore et charitate sunt sed in amore sui et mundi, et inde in odiis et vindictis, illi sibi ipsis obscurationem illam inducunt; se habet hoc sicut cum sole mundi, sol perpetuo lucet, sed cum nubes se interponunt, ⁴ non apparet, videatur n. 2441.

[4] Et stellae cadent de caelo significat quod peribunt cognitiones boni et veri; in Verbo per ‘stellas’ ubi nominantur, non aliud significatur, n. 1808, 2849. Et potentiae caelorum commovebuntur significat fundamenta Ecclesiae, quae ‘commoveri et concuti’ dicuntur cum ⁵ pereunt illa; Ecclesia enim in terris est fundamentum caeli, nam influxus boni et veri per caelos a Domino in bonis et veris quae apud hominem Ecclesiae, ultimo terminatur, quare cum homo Ecclesiae in tali perverso statu est, ut non admittat amplius influxum boni et veri, tunc ‘potentiae caelorum’ dicuntur ‘commoveri’; quapropter semper providetur a Domino ut aliquid Ecclesiae remaneat, et cum Ecclesia vetus perit quod nova instauretur.

[5] Et tunc apparebit signum Filii hominis in caelo significat tunc apparitionem veri Divini; ‘signum’ est apparitio, ‘Filius hominis’ est Dominus quoad verum Divinum, videatur n. 2803, 2813, 3704; haec apparitio, seu hoc signum est, de quo quaesiverunt discipuli ⁶ , cum ad Dominum dicebant, Dic nobis, quando ista fient, imprimis quodnam signum Tui adventus, et consummationis saeculi, vers. 3hujus capitis; norunt enim ex Verbo quod cum consummaretur saeculum, Dominus venturus, et norunt ex Domino quod iterum venturus, et intellexerunt per id quod Dominus in mundum denuo veniret, nondum scientes quod Dominus toties venerit quoties Ecclesia vastata fuit; non quod in persona, sicut cum assumpsit Humanum per nativitatem et hoc Divinum fecit, sed per apparitiones vel manifestas quales cum apparuit Abrahamo in Mamre, Mosi in rubo, populo Israelitico in monte Sinai, Joshuae cum intravit terram Canaanem; vel per non ita manifestas, ut per inspirationes per quas Verbum; et dein per Verbum, in Verbo enim est Dominus praesens, nam omnia Verbi ab Ipso et de Ipso sunt, ut constare potest ex illis quae multoties hactenus ostensa sunt;

[6] haec apparitio est quae per ‘signum Filii hominis’ hic significatur et de qua in hoc versu agitur. Et tunc plangent omnes tribus terrae significat quod in dolore erunt omnes qui in bono amoris et vero fidei; quod ‘planctus’ id significet, videatur apud Zach. 12:10-14 ⁷ ; et quod ‘tribus’ significent omnia boni et veri, seu amoris et fidei, n. 3858, 3926,

consequenter eos qui in illis sunt; ‘tribus terrae’ dicuntur quia significantur qui intra Ecclesiam; quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 662, 1066, 1067, 1262, 1733, 1850, 2117, 2928, 3355.

[7] Et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caelorum cum potentia et gloria multa significat quod tunc revelabitur Verbum quoad sensum ejus internum in quo Dominus; ‘Filius hominis’ est verum Divinum quod inibi, n. 2803, 2813, 3704, ‘nubes’ est sensus litteralis; ‘potentia’ praedicatur de bono, et ‘gloria’ de vero, quod ibi; quod illa significentur per ‘videre Filium hominis venientem in nubibus caelorum’, videatur Praefatio ad cap. xviii Gen. Hic adventus Domini est qui hic intelligitur, non autem quod appariturus in nubibus secundum litteram; nunc sequitur de instauratione novae Ecclesiae, quae ⁸ fit cum vetus vastata et rejecta.

[8] Emittet angelos cum tuba et voce magna significat electionem non quod per angelos visibiles, minus per tubas et per voces magnas, sed per influxum sancti boni et sancti veri a Domino per angelos, quare per ‘angelos’ in Verbo significatur aliquid Domini, n. 1925, 2821, 3039; hic significantur ⁹ quae ex Domino, et de Domino; per ‘tubam et vocem magnam’ significatur evangelizatio, ut quoque alibi in Verbo.

[9] Et congregabunt electos a quatuor ventis, ab extremo caelorum usque ad extremum illorum significant instaurationem Ecclesiae novae; ‘electi’ sunt qui in bono amoris et fidei, n. 3755 f, 3900; quatuor venti' a quibus congregabuntur, sunt omnes status boni et veri, n. 3708; ‘extremum caelorum ad extremum illorum’ sunt interna et externa Ecclesiae. Haec nunc sunt quae significantur per illa verba Domini.

Примітки: