8904. ‘Non adulterabis’: quod significet quod illa quae doctrinae fidei et charitatis sunt non pervertenda, ita non Verbum applicandum ad confirmanda falsa et mala, tum quod non leges ordinis invertendae, constat ex significatione ‘adulterare’, ‘moechari’, et ‘scortari’, ¹ quod in sensu spirituali seu interno sint ² pervertere bona et falsificare vera quae doctrinae fidei et charitatis sunt; et quia haec per ‘adulterare’ significantur, etiam significatur applicare Verbum ad confirmanda mala et falsa, nam Verbum est ipsissima doctrina fidei et charitatis, et perversio veri et boni ibi, est applicatio ad falsa et mala; quod haec significentur per ‘adulterare’ et ‘moechari’ in sensu spirituali vix aliquis hodie scit, ex causa quia hodie intra Ecclesiam a paucis scitur quid spirituale et qualiter hoc differt a naturali, et vix ab aliquo, quod correspondentia sit inter utrumque, et quidem talis ut sistatur imago unius in altero, hoc est, repraesentetur spirituale in naturali; consequenter quod spirituale sit sicut anima et naturale sicut ejus corpus, et sic per influxum et inde conjunctionem constituant unum, sicut ³ in homine regenerato internus ejus homo qui etiam spiritualis vocatur, et externus qui etiam dicitur naturalis.

[2] Quia talia hodie ignorantur, idcirco non sciri potest quid ‘adulterare’ ⁴ ulterius significat, quam quoad corpus illegitime conjungi. Quia illa, ut dictum est, hodie ignorantur, licet causam ⁵ dicere cur ‘adulterare’ in sensu spirituali significat ⁶ pervertere illa quae doctrinae fidei et charitatis sunt, ita adulterare bona et falsificare vera; causa est, quae ⁷ arcana hodie, quod amor conjugialis descendat ex conjugio boni et veri, quod conjugium caeleste vocatur; amor qui a Domino influit, qui est inter bonum et verum in caelo, vertitur in amorem conjugialem in terra, et hoc per correspondentiam; inde est quod falsificatio veri sit ‘scortatio’ et perversio boni sit ‘adulteratio’ in sensu interno; inde quoque est quod qui in bono et vero fidei non sunt nec in genuino amore ⁸ conjugiali possint esse, tum quod qui in adulteriis capiunt jucundum vitae non amplius aliquid fidei possint recipere; dictum audivi ab angelis quod ut primum aliquis adulterium committit in terra, et in eo capit jucundum, claudatur ei caelum, hoc est, is renuat amplius recipere inde aliquid fidei et charitatis; quod hodie in regnis ubi Ecclesia a perplurimis adulteria pro nihilo reputentur, est quia Ecclesia est in fine suo ⁹ , et sic non amplius aliqua fides, quia non charitas; unum enim correspondet alteri; ubi nulla fides est falsum loco veri et malum loco boni, et inde fluit quod adulteria non magis ut crimina reputentur ¹⁰ ; nam clauso caelo apud hominem talia ab inferno influunt; videantur quae de his prius dicta et ostensa sunt, n. 2727-2759, 4434, ¹¹ 4835, 4837.

[3] Quod ‘moechari’ et ‘adulterari’ ¹² in sensu interno seu spirituali sit falsificare et pervertere vera et bona fidei et charitatis, proinde etiam ¹³ confirmare falsum et malum per pravas applicationes e Verbo, constare potest a singulis locis in Verbo ubi ‘adulterari’, ‘moechari’, et ‘scortari’ nominantur ¹⁴ , quod manifeste patebit a sequentibus, ut apud Ezechielem,

Fili hominis, notifica Hierosolymae abominationes ejus: Scortata es propter nomen tuum, et effudisti scortationes tuas super omnem transeuntem; sumpsisti de vestibus tuis, et fecisti tibi excelsa variegata, et scortata es super illis; accepisti vasa ornatus tui ex auro Meo et ex argento Meo quod dederam tibi, et feceras tibi imagines masculi; scortata es cum illis: sumpsisti filios tuos et filias tuas, quas peperisti Mihi, et sacrificasti [illos eis]. Num parum de scortationibus tuis? Scortata es cum filiis Aegypti, vicinis tuis, magnis carne, et multiplicasti scortationem tuam ad irritandum Me: et scortata es cum filiis Aschuris, cum satietas tibi nulla, cum quibus etiam scortata es, et tamen non saturata; et multiplicasti scortationem tuam usque ad terram negotiationis Chaldaeam, et tamen in hoc non satiata es. Mulier adultera sub viro suo accipit alienos; omnibus meretricibus dant mercedem, tu vero ¹⁵ dedisti mercedes tuas omnibus amasiis tuis, et remunerasti eos, ut venirent ad te e circuitu in scortationibus tuis: propterea, meretrix, audi verbum Jehovae, Judicabo te judiciis adulterarum, et effundentium sanguinem, 16:1 seqq. ;

[4] quis non videre potest quod per ‘scortationes’ hic significentur falsificationes ¹⁶ veri ac adulterationes boni? et quis potest intelligere hic verbulum nisi sciat quod ‘scortatio’ talia significet, tum nisi sciat quid ‘filii Aegypti’, ‘filii Aschuris’, ‘Chaldaea’, cum quibus ¹⁷ Hierosolyma dicitur scortata? quod non cum illis ipsis populis scortata sit, patet; dicendum itaque quid in sensu interno illa significant; per ¹⁸ Hierosolymam intelligitur Ecclesia perversa; ‘vestes’ ibi sunt vera quae pervertuntur, inde falsa quae agnoscuntur sunt ‘excelsa variegata’; ‘filii Aegypti’ sunt scientifica, ‘filii Aschuris’ ratiocinia, ‘Chaldaea’ profanatio veri; quod ‘vestes’ sint vera, videatur n. 1073, 2576, 4545, 4763, 5248, 5319, 5254, 6914, ¹⁹ 6918; quod ‘excelsa’ sint cultus, ‘excelsa variegata’ hic cultus falsi, n. 796; ‘vasa ornatus ex auro et argento’ sunt ²⁰ cognitiones boni et veri, quod ‘vasa’ sint cognitiones, n. 3068, 3079, quod ‘aurum’ sit bonum, n. 113, 1551, 1552, 5658, 6914, 6917, ‘argentum’ verum boni, n. 1551, ²¹ 2048, 2954, 5658; ‘imagines masculi’ ²² significant apparentias et similitudines veri ²³ , n. 2046; ‘filii et filiae quas pepererunt’ sunt ²⁰ vera et bona quae perverterunt, quod ‘filii’ sint vera, n. 489, 491, 533, 1147, 2623, 2803, 2813, 3373, quod ²⁴ ‘filiae’ bona, n. ²⁵ 489, 2362, 3024; quod ‘filii Aegypti’ sint scientifica per quae perversio 1164, 1165, 1186, 1462, 2588 fin. , 4749, 4964, ²⁶ 4967, 5700, 5702, 6004, 6015, 6125, 6651, 6679, 6683, 6692, 6750, 7296, 7779, 7926; ‘Aschur’ quod sit ratiocinatio, per quam mediis scientificis vera fidei perversa, et bona ejus adulterata sunt, n. 119, ²⁷ 1186; ‘multiplicare scortationem usque ad terram Chaldaeam’ est ²⁸ usque ad profanationem veri, quod ‘Chaldaea’ sit profanatio veri, n. 1368; inde patet cur dicitur ²⁹ ‘mulier adultera’, tum ‘meretrix’;

[5] similiter ac de ‘Babylone’ in Apocalypsi, Venit unus ex septem angelis habentibus septem phialas, et locutus est mecum dicens mihi, Veni, monstrabo tibi Judicium meretricis magnae sedentis super aquis multis, cum qua scortati sunt reges terrae, et inebriati sunt [ex] vino scortationis ejus in habitantes terram: erat Babylon magna mater scortorum, et abominationum terrae, 17:1, 2, 5, 14:8, 18:3;

quod ‘Babylon’ sint qui pervertunt vera et bona Ecclesiae sui dominii et sui quaestus causa, et hoc usque ad profanationem, constat ex significatione ‘Babelis’, n. 1182, 1283, 1295, 1304, 1306-1308, 1321, 1322, 1326, 1327 fin. ; inde est quod Babylon dicatur ‘meretrix’ et ‘mater scortorum’; qui de sensu interno nihil sciunt credent quod ‘reges terrae qui cum illa scortati sunt’ significent reges in terra aut regna, sed non significant reges nec regna, sed vera fidei Ecclesiae, cum quibus scortari est illa pervertere; quod ‘reges’ sint vera fidei, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 4575, 4581, 4966, ³⁰ 5044, 6148, et quod ‘terra’ sit Ecclesia, n. 566, 662, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin. , 2928, ³¹ 3355, 4447, 4535, 5577, 8011, 8732; inebriati vino scortationis inhabitantes terram' est quod in errores et deliria redacti sint per falsa ex malo illi qui intra Ecclesiam sunt, ‘inebriari’ enim est in errores per falsa ratiocinia et per pravas interpretationes Verbi duci, n. 1072; ‘vinum’ est falsum ex malo, n. 6377, inde ‘vinum scortationis’ est falsum ex perversione veri; quod ‘terra’ sit Ecclesia, modo ostensum est; ‘edere’ dicitur ‘super aquis multis’ quia super falsis, nam ‘aquae’ in sensu genuino sunt vera, et in sensu opposito falsa, n. 729, 790, 8137, 8138, 8568.

[6] ³² Quod ‘ ³³ adulterare et scortari’ sit pervertere bona et vera Ecclesiae, constat manifeste etiam alibi [ex his] apud Ezechielem,

Duae mulieres, filiae unius matris, scortatae sunt in Aegypto, in adolescentia sua scortatae sunt, Ohola Samaria, et Oholiba Hierosolyma; scortata est Ohola sub Me, et dilexit amasios suos, Assyrios propinquos, vestitos hyacintho, praefectos et duces, juvenes desiderii omnes, equites equitantes equis; dedit scortationes suas super illos, delectum filiorum Aschuris omnium: attamen scortationes suas ex Aegypto non deseruit, nam cum illis concubuerant ³⁴ in adolescentia sua: Oholiba corrupit amorem suum prae illa, et scortationes suas supra ³⁵ scortationes sororis suae; filios Aschuris adamavit; addidit ad scortationes [suas], cum vidit viros pictos super pariete, imagines Chaldaeorum, pictos minio, et amavit eos ad aspectum oculorum suorum; venerunt etiam ad illam filii Babelis ad concubitum amorum; polluerunt illam per scortationem suam; multiplicavit tamen scortationes suas dum recordata est dierum adolescentiae, quibus scortata est in terra Aegypti; adamavit supra paelices illos, 23:[1] seqq. ;

in his etiam nullus non videre potest quod per ‘scortationes’ ³⁶ intelligantur scortationes ³⁷ spirituales, hoc est, perversiones boni et falsificationes veri, quae Ecclesiae; tum ³⁸ quod contenta in sensu interno non ³⁹ patescant nisi sciatur quod significatur per ‘filios Aegypti’, per ‘Assyrios’ seu ‘filios Aschuris’, per ‘Chaldaeam’, et per ‘Babelem’, nam quod illae gentes non intelligantur sed quod talia quae sunt falsi, liquet, cum illis enim non scortati sunt incolae Samariae et Hierosolymae; sed quid per Aegyptum, Aschurem, Chaldaeam et Babelem significatur, mox supra ostensum videatur.

[7] Ex sequentibus etiam constat quod ‘scortationes’ et ‘adulteria’ ⁴⁰ in sensu interno sint falsificationes et perversiones boni et veri, ita adulterationes horum, ut apud Hoscheam,

Contendite cum matre vestra, contendite, quoniam illa non uxor Mea, et Ego non maritus ejus, ut removeat scortationes a faciebus suis, et adulteria sua ab inter ubera sua; filiorum ejus non miserebor, quia filii scortationum illi, quoniam scortata est mater illorum, dicens, Ibo post amasios meos, dantes panem meum, et aquas meas, lanam meam, et linum meum, oleum meum, et potus meos: sed devastabo vitem ejus et ficum ejus, de quibus dixit, Merces meretricia illa mihi, quam dederunt mihi amasii mei, 2:2-12;

per ‘matrem’ in sensu interno hic intelligitur Ecclesia, n. 289, 2691, 2717, 4257, ⁴¹ 5581, 8897, pariter per ‘uxorem’, n. 252, 253, 409, 749, 770, quae ‘non uxor’ dicitur, quia in veris perversis, hoc est, falsis; per ‘filios’ vera Ecclesiae, hic falsa, quia dicuntur ‘filii scortationum’, n. 489, 491, 533, 2623, 2803, 2813, ⁴² 3373, 3704, 4257; quid ‘panis’, quid ‘aqua’, quid ‘lana’ et ‘linum’, tum ‘oleum’ et ‘potus’, ut et ⁴³ ‘vitis’ et ‘ficus’, ostensum est in suis locis, quod nempe sint bona amoris et charitatis, tum bona et vera fidei interiora et exteriora, at ⁴⁴ mala et falsa in sensu opposito, nam bona fiunt mala et vera fiunt falsa cum pervertuntur; quid ‘panis’ videatur n. 276, 680, 2165, 2177, 3464, 3478, 3735, 3813, 4217, 4735, 4976, 5915, 6118, ⁴⁵ 8410, quid ‘aquae’, n. ⁴⁶ 739, 790, 8137, 8138, 8568, quid ‘linum’, n. 7601, quid ‘oleum’, n. 886, 3728, 4582, quid ‘potus’, n. 3069, 3168, 3772, 8562, quid ‘vitis’, n. 1069, 5113, 6376, ⁴⁷ quid ‘ficus’, n. ⁴⁸ 4231, 5113; ‘merces meretricia’ est falsum doctrinae quod venditant pro vero:

[8] apud eundem,

⁴⁹ Populus Meus lignum interrogat, et baculus ejus respondet illi, quia spiritus scortationis seduxit, et scortati sunt a sub deo suo; super verticibus montium sacrificant, et super collibus suffiunt, propterea scortantur filiae vestrae, et nurus vestrae adulterantur: nonne ⁵⁰ visitavero super filias vestras, quia scortantur, et super nurus vestras quia adulterantur, quia hi ⁵¹ cum scortis dividunt, et cum prostibulis sacrificant? si scortaris tu, Israel, ne reus fiat Jehudah, 4:11 seqq. ;

⁵² ‘scortari sub deo suo’ pro pervertere verum ⁵³ , nam per ‘deum’ in sensu interno significatur verum et in opposito falsum, n. 2586, 2769, 2807, 2822, 4295, 4402, 4544, 7010, 7268, 7873, 8301, 8867, ‘montes et colles’ sunt amores, hic amores sui et mundi, n. 795, 796, ⁵⁴ 1691, 2722, 6435, ‘lignum quod interrogatur’ est bonum jucundi alicujus cupiditatis, n. 643, ‘baculus qui respondet’ est potentia imaginaria ex proprio intellectuali, n. 4013, 4015, 4876, 4936, 7011, ⁵⁵ 7026; quia ‘dii’ significans in genuino sensu vera et in opposito falsa, ideo falsificare vera et adulterare bona significatur ⁵⁶ per scortati post deos alienos, ut post ⁵⁷ baalem, post Molechum, post idola, Lev. 20:5; Ezech. 6:9; ⁵⁸ et alibi.

[9] Ex his nunc constare potest quid per ‘adulteria et scortationes’ intelligitur in sequentibus his locis:

apud Esaiam,

Vos accedite huc, filii praestigiatricis, semen adulteri, et scortata est; contra quem oblectatis vos? contra quem dilatatis os, et elongatis linguam? nonne vos nati praevaricationis, semen mendacii, qui incaluistis in dii sub omni arbore viridi? 57:3-5:

apud eundem,

Fiet in fine septuaginta annorum visitabit Jehovah Tyrum, ut redeat ad mercedem meretriciam suam, et scortetur cum omnibus regnis terrae super faciebus orbis, 23:17, 18:

apud Jeremiam,

Et dimisit vir uxorem suam, et abivit ab eo, et fuit viro alii; scortata est cum sociis multis; profanasti terram scortationibus tuis et malitia tua: nam vidisti quae fecit aversa Israel, abiens haec super omnem montem altum, et sub omnem arborem viridem, et scortabaris ibi? etiam perfida Jehudah soror ejus, abivit et scortata est etiam illa; ⁵⁹ adeo ut a voce scortationis ejus profanaverit terram, moechata est cum lapide et ligno, ⁶⁰ 3:1-10

apud eundem,

Haec sors tua, quod oblita es Mei, et confisa es mendacio; adulteria tua, et hinnitus tui, scelus ⁶¹ scortationis tuae, super collibus in agro vidi abominationes tuas; vae tibi, Hierosolyma! 13:25, 27:

apud eundem,

Contra prophetas: adulteris plena est terra, quia propter maledictionem luget terra, exaruerunt pascua deserti; quia tam propheta quam sacerdos hypocrisin exercent: in prophetis Hierosolymae etiam vidi obfirmationem horrendam, adulterando et eundo in mendacio; confirmarunt manus malorum; visionem cordis sui loquuntur non ex ore Jehovae, 23:9, 10 seq. :

apud eundem,

Fecerunt stultitiam in Israele, et moechati sunt cum uxoribus sociorum suorum, et locuti sunt verbum in nomine Meo mendaciter, quod non praecepi illis, 29:23;

[10] ex his manifeste patet quod ⁶² adulterare' et ‘moechari’ sit ex suo corde, hoc est, ex proprio, ita sicut suadent amores sui et mundi, explicare et pervertere Verbi vera; proinde loqui ⁶³ mendacia, hoc est, falsa, sicut aperte dicitur ⁶⁴ . Insuper apud Hoscheam, Ne laeteris, Israel, quia scortatus es de sub Deo tuo; dilexisti mercedem meretriciam super omnibus areis frumenti, 9:1:

apud eundem,

Locutus est Jehovah ad Hoscheam, Abi, accipe tibi mulierem scortationum, et liberos scortationum, quia scortando scortatur terra a post Jehovam, 1:2:

apud Nahum,

Vae urbi sanguinum! prae multitudine scortationum scorti, boni gratia, magistrae praestigiarum, ⁶⁵ vendentis gentes per scortationes suas, et familias per praestigias suas Nahum 3:[1, ] 4:

apud Moschen,

Filii vestri erunt pascentes in deserto 40 annis, et portabunt scortationes vestras, juxta numerum dierum quibus explorastis terram, dies singuli pro anno, portabitis iniquitates vestras 40 annis ⁶⁶ , Num. 14: ⁶⁷ 33, 34.

[11] Quia scortationibus in terra correspondebant falsificationes veri et adulterationes boni, ideo poena mortis erat adulteris, Lev. 20:10, et filia viri sacerdotis, si profanaverit se scortando, igne combureretur ⁶⁸ , Lev. 21:9, tum ⁶⁹ quod non aliqua filia in Israele exponeretur scortationi, Lev. 19:29 pariter ⁷⁰ quod non veniret spurius in congregationem Jehovae, ne quidem generatio ejus decima, Deut. 23:3 [KJV Deut. 23:2], et quod non inferenda esset merces meretricia ⁷¹ in domum Jehovae, quia abominatio, Deut. 23:18, 19 ⁷² .

[12] Ex his nunc plene constare potest quid per ⁷³ adulterare' significatur, quod nempe in sensu externo sit committere adulteria, in sensu interno repraesentativo colere idola et alios deos per talia quae Ecclesiae sunt, consequenter ⁷⁴ idololatrica externa et interna ⁷⁵ ; in sensu autem interno spirituali significantur adulterationes boni et perversiones veri; ex his evidenter patet unde est quod adulteria in se tam nefanda sint, ac dicantur abominationes, ⁷⁶ quod nempe inde, omnes quia correspondent conjugio falsi et mali, quod est conjugium infernale; et vice versa, cur conjugia genuina sancta sunt ⁷⁷ , quod nempe inde, quia correspondent conjugio boni et veri, quod est conjugium caeleste; immo amor conjugialis ⁷⁸ genuinus ex conjugio boni et veri descendit, ita e caelo, hoc est, per caelum a Domino, at amor adulterii ex conjugio falsi et mali, ita ex interno, hoc est, a diabolo.

Bilješke:

3704. ‘Et Deus Jishaki’: quod significet Dominum quoad Divinum Humanum, constat ex repraesentatione ‘Jishaki’ quod sit Divinum Rationale Domini, et quia rationale est in quo incohat Humanum, n. 2194, et sic ex quo et per quod est Humanum, ideo hic per Deum Jishaki significatur Divinum Humanum Domini. Quia omnia et singula in caelo, et omnia et singula apud hominem, immo in universa natura, se referunt ad bonum et verum, ideo quoque Divinum Domini distinguitur in Divinum Bonum et Divinum Verum, et Divinum Bonum Domini vocatur ‘Pater’, et Divinum Verum ‘Filius’; sed Divinum Domini ¹ non est nisi quam Bonum, immo Ipsum Bonum, at Divinum Verum est Divinum Bonum Domini ita apparens in caelo seu coram angelis; se habet hoc sicut sol; ipse sol in sua essentia non est nisi quam ignis, sed lux quae inde apparet, non est in sole, sed a sole; quod Dominus quoad Divinum Bonum repraesentetur per ‘solem’, et quoque quod sit in altera vita Sol universo caelo, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 2495, 3636, 3643; et quod Dominus quoad Divinum Verum repraesentetur per ‘lucem’, et quoque sit in altera vita Lux universo caelo, n. 1053, 1521, 1529, 1530, 2776, 3138, 3195, 3222, 3223, 3339, 3341, 3636, 3643.

[2] Ita Dominus in Sua Essentia non est nisi quam Divinum Bonum, et hoc quoad utrumque, nempe quoad Ipsum Divinum et Divinum Humanum; sed Divinum Verum non est in Divino Bono, sed a Divino Bono, ita enim Divinum Bonum apparet, ut supra dictum, in caelo; et quia Divinum Bonum apparet ut Divinum Verum, ² ideo propter captum hominis distinguitur Divinum Domini in Divinum Bonum et Divinum Verum, et Divinum Bonum est quod in Verbo dicitur ‘Pater’, et Divinum Verum quod dicitur ‘Filius’: hoc arcanum est quod latet in eo quod Ipse Dominus toties de Patre Suo loquatur sicut distinctus et quasi alius ab Ipso, et tamen alibi quod unus sit cum Ipso: quod ‘pater’ in sensu interno sit bonum, et in sensu supremo ³ Dominus quoad Divinum Bonum, mox supra n. 3703 ostensum est, et quod ‘filius’ sit verum, et ‘Filius Dei ⁴ ac Filius hominis’ sit Dominus quoad Divinum Verum, n. 1729, ⁵ 1733, ⁶ 2159, 2803, 2813; ⁷ et id etiam constat ex omnibus illis locis ⁸ ubi Dominus Patrem Suum nominat, et Se Filium.

[3] Quod Dominus in Verbo Veteris Testamenti sit qui vocatur Jehovah, videatur n. 1343, 1736, 2921; at quod ibi quoque dicatur Pater, constat ex his locis:

apud Esaiam,

Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, et erit principatus super humero Ipsius, et vocabitur Nomen Ipsius, Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, Pater aeternitatis, Princeps pacis, 9:6 [KJV 5);

manifeste patet quod ‘Puer natus nobis et Filius datus nobis’ sit Dominus, ita qui appellatur ‘Pater aeternitatis’:

apud Jeremiam,

Ero Israeli in Patrem, et Ephraim primogenitus Meus, 31:9;

⁹ ibi agitur de Domino, ¹⁰ ‘Qui quod sit Deus Israelis et Sanctus Israelis’, videatur n. 3305, hic ‘Israeli Pater’:

apud Malachiam, Annon Pater unus omnibus nobis? annon Deus unus creavit nos? 2:10;

‘creare’ hic in sensu interno ¹¹ pro regenerare, ut quoque alibi in Verbo, videatur n. 16, 88, 472, et quia ¹² Dominus est solus Regenerator et Redemptor, est Ille qui hic Pater et Deus dicitur; ut quoque apud Esaiam,

Tu Pater noster, quia Abraham non cognoscit nos, et Israel non agnoscit nos, Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster, ab aeterno nomen Tuum, 63:16:

[4] apud eundem,

Induam illum tunica tua, et cingulo tuo roborabo eum, et dominium tuum dabo in manum ipsius, ut sit in patrem habitatori Hierosolymae, et domui Jehudae, et dabo clavem domus Davidis super humerum ipsius, et aperiet et non claudens, et claudet et non aperiens; et figam illum clavum in loco fideli, ut sit in thronum gloriae patris ipsius, super quo suspendant omnem gloriam domus patris ipsius, filiorum et nepotum, omnia vasa parvuli, de vasis craterum usque ad omnia vasa nabliorum, 22:21-24;

quod Dominus sit qui in sensu interno hic repraesentatur et significatur, et ‘pater habitatori Hierosolymae et domui Jehudae vocatur’, manifeste patet; Ille enim est ‘super cujus humero clavis domus Davidis, qui aperit et non claudens, et qui claudit et non aperiens’, videatur Praefatio ad cap. xxii, et Illi est ‘thronus gloriae Patris Ipsius’, et super Quo et a Quo omnia sancta, quae hic ‘vasa’ vocantur, sancta caelestia ‘vasa craterum’, et sancta spiritualia ‘vasa nabliorum’.

[5] Quia reges et sacerdotes repraesentabant Dominum, ‘reges’ per regium quod illis, Dominum quoad Divinum Verum, et ‘sacerdotes’ Dominum quoad Divinum Bonum, n. 3670, ideo sacerdotes vocabantur ‘patres’, ut constare potest in libro Judicum,

Dixit Michah ad Levitam, Mane mecum, et esto mihi in patrem et sacerdotem, 17:10:

similiter dicebant filii Danis ad eundem, Tace, pone manum tuam super os tuum, et abi nobiscum, et esto nobis in patrem et sacerdotem, 18:19;

quod ipsi reges illos similiter vocaverint, in libro Secundo Regum,

Dixit rex Israelis ad Elisaeum, Num percutiam, pater mi? dixit, Non percuties, 6:21, 22;

et Joash rex ad Elisaeum cum moreretur,

Joash rex flevit ante facies ejus, et dixit, Pater mi, pater mi, currus Israelis et equites ejus, 13:14;

quod ‘reges’ vocaverint, erat quia repraesentabant Dominum quoad Divinum Verum, et ‘sacerdotes’ quoad Divinum Bonum, et quia verum ad bonum se habet ut filius ad patrem, nam verum est a bono;

[6] hoc ¹³ notissimum est in altera vita, et quia ita, in caelo non alium nominant ‘Patrem’, nec alium percipiunt per ‘Patrem’ in Verbo Evangelistarum quam Dominum, videatur n. 15, 1729; omnes infantes ibi docentur, cum initiantur in bonum amoris et verum ejus, agnoscere solum Dominum pro Patre; immo etiam sollicita cura ¹⁴ novitii qui in caelum veniunt, quod unus sit Deus, et qui intra Ecclesiam fuerunt, quod omne Trinum sit in Domino; nam ex orbe Christiano paene omnes secum habent ideam trium deorum, tametsi ore dixerant non esse nisi unum Deum; nam cogitare unum, cum idea trium prius intravit, et unusquisque ex his nominatur Deus, et quoque distinguitur quoad attributa et munia ab altero, et etiam separatim colitur, hoc non humanum est; inde est quod cultus trium deorum sit in corde, at unius solum in ore.

[7] Quod in Domino omne Trinum sit, est in orbe Christiano notam, sed usque in altera vita ¹⁵ cogitatur parum de Domino, immo quoque Humanum Ipsius multis scandalum est, quia Humanum distinguunt a Divino, nec illud credunt Divinum; justificari se dicit homo, et sic purum et paene sanctum fieri, sed glorificatum fuisse Dominum, hoc est, Divinum factum Humanum Ipsius, non cogitant, cum tamen conceptus sit ab Ipso Jehovah, et praeterea nemo justificari potest, minus sanctificari, quam a Divino, et quidem a Divino Humano Domini, quod repraesentatur et significatur in Sacra Cena, et ¹⁶ apertis verbis dicitur quod panis sit corpus Ipsius et vinum sanguis:

[8] quod Dominus sit unus cum Patre, quodque ab aeterno, et quod universum regat, ita quod sit Ipsum Divinum Bonum et Divinum Verum, constat manifeste ex Verbo: QUOD SIT UNUS PATRE, apud Johannem,

Deum nemo vidit unquam, Unigenitus Filius Qui in sinu Patris, (Ille exposuit), 1:18:

apud eundem,

Quaerebant Judaei interficere Jesum, ... quod Patrem proprium dixisset Deum, parem Se Ipsum faciens Deo; respondit Jesus et dixit, Amen, amen, dico vobis, non potest Filius facere a Se Ipso quicquam, nisi quod viderit Patrem facientem, quae ¹⁷ namque Ille facit, haec etiam Filius similiter facit:. .

.

quemadmodum Pater suscitat mortuos et vivificat, ita etiam Filius quos vult vivificat; neque enim Pater judicat quemquam, sed judicium omne dedit Filio, ut omnes honorent Filium quemadmodum honorant Patrem; qui non honorat Filium, non honorat Patrem, Qui misit Ipsum, ... quemadmodum Pater habet vitam in Se Ipso, ita dedit etiam Filio vitam habere in Se Ipso: ... Qui misit Me Pater, Ipse testatus est de Me, neque vocem Ipsius audivistis unquam, neque speciem Ejus vidistis; . .

.

scrutamini Scripturas, ... illae sunt quae testantur de Me,

5:1 ad f. ;

per ‘Patrem’ ibi intelligitur, ut dictum, Divinum Bonum, et per ‘Filium’ Divinum Verum, utrumque in Domino; a Divino Bono quod ‘Pater’, non potest procedere seu exire quam Divinum, et hoc quod procedit seu exit, est Divinum Verum quod ‘Filius’:

[9] apud eundem,

Omnis qui audivit a Patre, et didicit, venit ad Me; non quod Patrem viderit quis, nisi qui est apud Patrem, hic vidit Patrem, 6:44-48:

apud eundem,

Dicebant Ipsi, Ubi est Pater tuus? respondit Jesus, Neque Me nostis, neque Patrem Meum, si Me nossetis, etiam Patrem Meum nossetis, 8:18, 19:

apud eundem,

Ego et Pater unum sumus: si utique Mihi non credatis, operibus credite, ut cognoscatis et credatis, quod Pater in Me, et Ego in Patre, 10:30, 38:

apud eundem,

Jesus dixit, Qui credit in Me, non credit in Me, sed in Ipsum Qui misit Me, et qui videt Me, videt Ipsum qui misit Me; Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in Me, in tenebris non maneat, 12:44-46 ¹⁸ ; quod ‘Ipsum miserit Pater’ in sensu interno significat quod procedat a Patre; ita hic et alibi, ubi dicit Dominus quod Pater miserit Ipsum; quod ‘lux’ sit Divinum Verum, videatur supra:

[10] apud eundem,

Ego sum via et veritas et vita, nemo venit ad Patrem nisi per Me; si cognovistis Me, etiam Patrem Meum cognovistis, et abhinc cognovistis Illum, et vidistis Illum: dicit Ipsi Philippus, Domine, monstra nobis Patrem, dixit Jesus, Tantum tempus vobiscum sum, et non nosti Me, Philippe? qui vidit Me vidit Patrem, quomodo ergo tu dicis, Monstra nobis Patrem?

nonne credis quod Ego in Patre et Pater in Me sit? verba quae Ego loquor vobis, a Me Ipso non loquor, Pater Qui in Me manet, Ille facit opera: credite Mihi, quod Ego in Patre et Pater in Me: ... quodcumque petieritis in nomine Meo, hoc faciam, ut glorificetur Pater in Filio, 14:6-11 13. :

apud eundem,

Qui habet praecepta Mea, et facit illa, ille est qui amat Me, qui vero amat Me, amabitur a Patre Meo, et Ego amabo illum, et manifestabo illi Me Ipsum: si quis amaverit Me, verbum Meum servabit, et Pater Meus amabit illum, et ad illum veniemus, et mansionem apud illum faciemus, 14:21, 23;

qui in Divino Vero, sunt qui ‘praecepta habent et faciunt illa’,

[11] et qui in Divino Bono qui ‘amant’, inde dicitur quod ‘amabitur a Patre’, et ‘ad illum veniemus et mansionem apud illum faciemus’, nempe Divinum Bonum et Divinum Verum; quare dicitur apud eundem,

In illa die cognoscetis vos, quod Ego in Patre Meo, et vos in Me, ibid. vers. 20;

et alibi,

Pater Sancte, serva illos in nomine Tuo, ... ut sint unum sicut Nos, 17:11;

ex his constat quod Dominus Patrem dicat ex Divino Bono quod Ipsi, et ‘Filium’ ex Divino Vero quod ex Divino Bono; ita quod non duo sint sed unum: ¹⁹ quod autem Dominus ita locutus sit, erat ut reciperetur Verbum tam in terra quam in caelo, et quoque quia antequam glorificatus fuit Dominus, erat Divinum Verum quod ex Divino Bono, at cum glorificatus est, ipsum Divinum Bonum quoad utramque Essentiam, ex Quo omne Divinum Bonum et Divinum Verum.

[12] QUOD FUERIT AB AETERNO, constare potest ex eo quod Dominus sit Qui locutus per prophetas, et quod Ipse, tam inde quam ex eo quod ab Ipso Divinum Verum esset, dictus fuerit Verbum, de quo apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; hoc erat in principio apud Deum, omnia per Ipsum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est; in Ipso vita erat, et vita erat lux hominum .... Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam sicut Unigeniti a Patre, 1:1-4, 14;

Verbum pro omni vero in caelis et in terris quod a Divino:

[13] quod ab aeterno, ²⁰ manifeste docet alibi apud Johannem, Dixit Johannes, Hic erat, ... qui post me veniens, ante me fuit, quia prior me fuit: medius inter vos stat, quem vos non nostis, ille est qui post me venturus est, qui ante me fuit,

1:15, (26), 27, 30:

apud eundem,

Si videritis Filium hominis ascendentem, ubi erat prius 6:62:

apud eundem,

Jesus dixit, Amen, amen dico vobis, priusquam Abraham fuit, Ego sum, 8:58:

apud eundem,

Sciebat quod a Deo exiverit, et ad Deum abiret, 13:3:

apud eundem,

Ipse Pater amat vos, quod vos Me amastis, et credidistis quod Ego a Deo exiverint: exivi a Patre et veni in mundum, iterum relinquo mundum, et eo ad Patrem, 16:27, 28:

apud eundem,

Ego glorificavi Te super terra, opus perfeci quod dedisti Mihi ut facerem; nunc ergo glorifica Me Pater apud Te Ipsum gloria, quam habui antequam mundus esset apud Te .... Ut videant gloriam Meam, quam dedisti Mihi, quia amasti Me ante fundationem mundi, 18:4, 5, 24:

apud Esaiam,

Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, et vocabitur nomen Ipsius, Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, Pater aeternitatis, Princeps pacis, 9:6 [KJV 5).

[14] ²¹ QUOD DOMINUS UNIVERSAM REGAT, constat apud Matthaeum, Omnia Mihi tradita sunt a Patre Meo, Matth. 11:7 ²² :

apud eundem,

Jesus dixit discipulis, Data est Mihi omnis potestas in caelo et in terra, 28:18:

apud Johannem, Pater omnia dedit in manum Filii, qui credit in Filium habet vitam aeternam, 3:35, 36: Non Pater judicat quemquam, sed judicium omne dedit Filio, v

22:

apud eundem,

Sciebat Jesus, quod omnia dedisset Ipsi Pater in manus, xiii

3:

apud eundem,

Omnia quaecumque Pater habet, Mea sunt, 16:15:

apud eundem,

Jesus dixit, Glorifica Filium Tuum, ut etiam Filius Tuus glorificet Te, sicut dedisti Ipsi potestatem omnis carnis,

17:1, 2:

apud eundem,

Omnia Mea Tua sunt, et Tua Mea, sed glorificatus sum in illis, non amplius sum in mundo, Ego namque ad Te venio, 17:10, 11:

apud Lucam, Omnia tradita sunt Mihi a Patre Meo, 10:22.

[15] ²³ Ex his nunc constat quod Divinum Bonum sit quod ‘Pater’ vocatur, et ²⁴ Divinum Verum quod ‘Filius’; et quod Dominus ex Divino Bono per Divinum Verum omnia et singula in universo regat: quia ita, et hoc tam manifestum ex Verbo, mirum est quod non in Christiano orbe, sicut in caelo, Dominum solum agnoscant et adorent, et sic unum Deum; sciunt enim et docent, quod omne Trinum in Domino sit. Quod Spiritus Sanctus, qui quoque pro Deo distincto a Filio et Patre colitur, sit sanctum spiritus, seu sanctum quod per spiritus seu angelos procedit a Domino, hoc est, a Divino Ipsius Bono per Divinum Verum, alibi, ex Divina Domini Misericordia, manifestabitur.

Bilješke: