Scripture Confirmations of New Church Doctrine [Brief Latin Title: Dicta Probantia]

1. The Apostles; Miracles

The apostles are named (Acts of the Apostles 1:13, 26).

Judas the traitor burst asunder in the midst, and all his bowels gushed out (Acts of the Apostles 1:16-19).

Many miracles and signs were done by the apostles (Acts of the Apostles 2:43). Peter and John healed the lame man sitting at the gate of the temple, therefore all were astonished, but when the priests heard them preaching about Jesus, they laid hands upon them, thrust them into prison, and afterwards having threatened them sent them away because of the people (Acts of the Apostles 3:1-20; 4). This miracle was done in the name of Jesus Christ (Acts of the Apostles 4:10, 30).

Many miracles done by the apostles (Acts of the Apostles 5:12, 5:15, 5:16), but yet they were put in prison by the high priest, and although they were led out thence by an angel miraculously, yet they were beaten, and warned not to preach concerning Jesus (verses 29-40).

Stephen also did great signs and miracles (Acts of the Apostles 6:8).

Miracles done by Philip (Acts of the Apostles 8:6, 7, 13).

Simon the sorcerer made himself great in Samaria, saying, here is the great power of God; but he was severely reproved by Peter (Acts of the Apostles 8:9, 10 seq., 20-24).

Miracles done by Peter, and also that he raised the dead to life (Acts of the Apostles 9:33, 34, 36-42).

The miracle of Paul, that a certain man was made blind (Acts of the Apostles 13:11); also others (Acts of the Apostles 19:11, 12; 20:9 seq.; 28:3 seq., 8).

Miracles done by the disciples, and with Paul (Acts of the Apostles 14:3, 8-10, 19, 20; 16:25, 26 seq.).

10228. ‘Ad expiandum super animabus vestris’: quod significet ut removeantur mala, constat ex significatione ‘expiari super animabus suis’ quod sit purificari seu liberari a malis per verum fidei, de qua supra n. 10218; et quia purificatio seu liberatio a malis non aliud est quam remotio eorum, ideo quoque hoc per eadem verba significatur; quod homo non liberetur a malis et sic purificetur, sed quod detineatur ab illis cum tenetur in bono a Domino, et sic quod mala removeantur, videantur citata n. 10057 fin.

9139. ‘Quando desolaverit vir agrum vel vineam’: quod significet deprivationem boni et veri Ecclesiae per cupiditates, constat ex significatione ‘desolare’ quod sit deprivare per cupiditates, de qua infra n. ¹ 9141, ex significatione ‘agri’ quod sit Ecclesia quoad bonum, qua n. ² 2971, 3766, 4982, 7502, ita bonum Ecclesiae, et ex significatione ‘vineae’ quod sit Ecclesia quoad verum, ita verum Ecclesiae; quod ‘ager’ sit Ecclesia quoad bonum, est quia illa quae agri sunt, ut triticum et hordeum, significant bona Ecclesiae interna et externa', n. 3941, 7602, 7605, et quod ‘vinea’ sit Ecclesia quoad verum, est quia ‘vinum’, quod vineae est, significat verum boni, n. 1071, 6377.

[2] Quod ager et vinea id significent, ducit originem ex repraesentativis in mundo spirituali, nam coram spiritibus apparent agri tritico et hordeo pleni, cum angelis qui in superiore caelo sunt, sermo est de coetu qui in bono; et apparent vineae plenae uvis, cum torcularibus ibi ³ , cum angelis ⁴ sermo est de coetu qui in vero ⁵ boni est; repraesentativa illa non sunt ex eo quod talia sint in terris sed ex correspondentiis, quod triticum et hordeum, seu inde panis, nutriant corpus sicut bonum amoris et charitatis nutrit animam, et quod vinum similiter ut potus, sicut verum et bonum fidei animam; inde est quod bona amoris et vera fidei in Verbo dicantur cibi ac potus, sunt etiam in eo sensu cibi et potus caelestes ⁶ , n. 56-58, 680, 681, 1973, 1974, 4459, 4792, 5147, 5293, 5576, 5579, 5915, 8562.

[3] Quod ‘vinea’ sit Ecclesia quoad bonum et verum fidei, quae Ecclesia spiritualis vocatur ⁷ , constat ex locis in Verbo ubi nominatur, ut apud Jeremiam,

Pastores multi perdiderunt vineam Meam, conculcarunt agrum, Meum; redegerunt agrum desiderii [Mei] in desertum solitudinis; posuit illam (vineam) in solitudinem, ⁸ 12:10, 11;

ubi ‘vinea’ et ‘ager’ manifeste pro Ecclesia; et quia Ecclesia est Ecclesia ex vero et bono fidei et charitatis, patet quod ‘vinea’ ibi sit Ecclesia quoad verum, et ‘ager’ quoad bonum:

apud Esaiam,

Jehovah in judicium venit cum senioribus populi Sui et principibus ejus; vos succenditis vineam, 3:14;

hic ⁹ quoque ‘vinea’ manifeste pro Ecclesia quoad bonum et verum ¹⁰ fidei, seniores ¹¹ enim cum quibus Jehovah in judicium veniet sunt bona Ecclesiae, n. ¹² 6524, 6525, et ‘principes’ sunt vera ejus, n. 5044:

[4] apud eundem,

Cantabo dilecto Meo canticum amici Mei de vinea ejus; vinea fuit dilecto Meo in cornu filii olei, quam circumdedit, et plantavit vite nobili, 5:1, 2, seq. ;

hic de Domino, Qui est ‘dilectus’ et ‘amicus’, ‘vinea’ est Ecclesia ‘spiritualis’ Ipsius, ‘vitis nobilis’ est bonum fidei illius Ecclesiae, ‘cornu filii olei’ est bonum fidei illius Ecclesiae ex bono amoris; qui non scit aliquid de sensu interno Verbi, nequaquam scire potest quid significat vinea in cornu filii olei'; in illis verbis usque tale arcanum latet quod exprimi vocibus non potest; describitur per illa plene conjunctio regni spiritualis Domini cum regno caelesti Ipsius, hoc est, conjunctio secundi caeli cum tertio, consequenter conjunctio boni fidei in Dominum, quod est regni spiritualis, cum bono amoris in Dominum, quod est regni caelestis; ‘vinea’ est regnum spirituale, ‘in cornu’ est in potentia, ita in illo, ‘filius olei’ est bonum amoris externum regni caelestis ¹³ ; regnum caeleste, quod est caelum intimum Domini, vocatur ¹⁴ olea' ¹⁵ seu olivetum, quia ¹⁶ ‘oleum’ est bonum amoris caelestis, n. 886, 4582, ¹⁷ 4638; sciatur quod regnum Domini in terris sit Ecclesia. Quod bina regna sint, regnum caeleste et regnum spirituale ¹⁸ , et quod regnum spirituale constituat secundum caelum, et regnum caeleste tertium, videatur n. 3887, 4138, 4279, 4286; de conjunctione illorum, n. 6435:

[5] apud eundem,

In die illo, vinea meri, respondete illi; Ego Jehovah custodiens illam, in momentis irrigabo illam, 27:2, 3;

‘vinea meri’ pro Ecclesia ¹⁹ spirituali:

apud Amos, In omnibus vineis planctus, transibo per te; vae desiderantibus diem Jehovae! quid vobis dies Jehovae? ille tenebrarum et non lucis, 5:17, 18;

ibi de ultimo tempore Ecclesiae, quando non amplius bonum ac verum fidei, quod tempus est dies Jehovae, qui tenebrarum et non lucis; inde dicitur, ‘in omnibus vineis planctus’:

apud Johannem in Apocalypsi, Misit angelus falcem suam in terram, et vindemiavit vitem terrae, et conjecit in torcular irae Dei ²⁰ magnum, 14:18, 19;

‘vindemiare vitem terrae’ est consumere verum et bonum ²¹ Ecclesiae; ‘terra’ hic est Ecclesia. Ex his ²² constare potest unde est quod Dominus toties assimilaverit regnum caelorum vineae, ut apud Matthaeum 20:1 seq. , 21:28, 29, 33-41; Marcus 12:1-13, et unde est quod Dominus Se vocaverit vitem, ' apud Johannem ²³ ,

Quemadmodum palmes non potest fructum ferre a seipso ni manserit in vite, ita neque vos, nisi in Me manseritis; Ego sum vitis, vos palmites; sine Me non potestis facere quicquam, ²⁴ 15:1 seq. ;

‘vitis’ est fides in Dominum, proinde ²⁵ est Dominus quoad fidem, nam Dominus est fides quia fides est ab Ipso, fides enim ²⁶ non est fides nisi quae ab Ipso, inde etiam est quod ‘vitis’ sit fides ²⁷ quae in Ipsum.

Notas a pie de página: