La Biblia

 

Ezekiel 31

Estudio

   

1 At nangyari nang ikalabing isang taon, nang ikatlong buwan, nang unang araw ng buwan, na ang salita ng Panginoon ay dumating sa akin, na nagsasabi,

2 Anak ng tao, sabihin mo kay Faraon, na hari sa Egipto, at sa kaniyang karamihan: Sino ang iyong kawangis sa iyong kalakhan?

3 Narito, ang taga Asiria ay isang cedro sa Libano, na may magandang mga sanga, at may mayabong na lilim, at may mataas na kataasan; at ang kaniyang dulo ay nasa gitna ng mga mayabong na sanga.

4 Kinakandili siya ng tubig, pinalalaki siya ng kalaliman: ang kaniyang mga ilog ay nagsisiagos sa palibot ng kaniyang kinatatamnan; at kaniyang pinaaagos ang kaniyang mga bangbang ng tubig sa lahat ng punong kahoy sa parang.

5 Kaya't ang kaniyang kataasan ay nataas ng higit kay sa lahat na punong kahoy sa parang; at ang kaniyang mga sanga ay nagsidami, at ang kaniyang mga sanga ay nagsihaba dahil sa karamihan ng tubig, nang kaniyang pabugsuan.

6 Lahat ng ibon sa himpapawid ay nagsigawa ng kanilang mga pugad sa kaniyang mga sanga; at sa ilalim ng kaniyang mga sanga ay nagsipanganak ang lahat ng mga hayop sa parang; at sa kaniyang lilim ay nagsitahan ang lahat na malaking bansa.

7 Ganito siya gumanda sa kaniyang kalakhan, sa kahabaan ng kaniyang mga sanga: sapagka't ang kaniyang ugat ay nasa siping ng maraming tubig.

8 Ang mga cedro sa halamanan ng Dios hindi makapantay sa kaniya; ang mga puno ng abeto ay hindi gaya ng kaniyang mga sanga, at ang mga puno ng kastano ay hindi gaya ng kaniyang mga sanga, o may anomang punong kahoy sa halamanan ng Dios na kagaya niya sa kaniyang kagandahan.

9 Pinaganda ko siya sa karamihan ng kaniyang mga sanga, na anopa't lahat ng punong kahoy sa Eden, na nangasa halamanan ng Dios, nanaghili sa kaniya.

10 Kaya't ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Sapagka't ikaw ay nataas sa kataasan, at inilagay niya ang kaniyang dulo sa gitna ng mga mayabong na sanga, at ang kaniyang puso ay nagmataas sa kaniyang pagkataas;

11 Aking ibibigay nga siya sa kamay ng makapangyarihan sa mga bansa; walang pagsalang siya'y susugpuin: aking pinalayas siya dahil sa kaniyang kasamaan.

12 At inihiwalay siya at iniwan siya, ng mga taga ibang lupa, ng kakilakilabot sa mga bansa: sa ibabaw ng mga bundok at sa lahat ng mga libis ay nangalaglag ang kaniyang mga sanga, at ang kaniyang mga sanga ay nangabali sa siping ng lahat ng mga ilog ng lupain; at bumaba ang lahat ng tao sa lupa mula sa kaniyang lilim at iniwan siya.

13 Sa kaniyang guho ay magsisitahan ang lahat ng mga ibon sa himpapawid, at lahat ng mga hayop sa parang ay mangapapa sa kaniyang mga sanga;

14 Upang walang magmataas sa kanilang kataasan sa lahat na punong kahoy sa siping ng tubig, o maglagay man ng kanilang dulo sa gitna ng mga mayabong na sanga, o ang kanila mang mga makapangyarihan ay magsitayo sa kanilang pagkataas, sa makatuwid baga'y yaong lahat na nagsisiinom ng tubig: sapagka't silang lahat ay nangabigay sa kamatayan, sa pinakamalalim na bahagi ng lupa, sa gitna ng mga anak ng tao, na kasama ng nagsibaba sa hukay.

15 Ganito ang sabi ng Panginoong Dios: Nang araw na siya'y bumaba sa Sheol ay nagpatangis ako: aking tinakpan ang kalaliman dahil sa kaniya, at pinigil ko ang mga ilog niya; at ang mga malaking ilog ay nagsitigil; at aking pinapanangis sa kaniya ang Libano, at ang lahat na punong kahoy sa parang ay nanglupaypay dahil sa kaniya.

16 Aking niyanig ang mga bansa sa hugong ng kaniyang pagkabuwal, nang aking ihagis siya sa Sheol na kasama ng nagsibaba sa hukay; at ang lahat na punong kahoy sa Eden, ang pili at pinakamahusay ng Libano, lahat ng nagsisiinom ng tubig ay nangaaliw sa pinakamalalim na bahagi ng lupa.

17 Sila rin nama'y nagsibaba sa Sheol na kasama niya sa kanila na nangapatay ng tabak; oo, silang pinakakamay niya na nagsisitahan sa kaniyang lilim sa gitna ng mga bansa.

18 Sino ang gaya mong ganito sa kaluwalhatian at sa kalakhan sa gitna ng mga punong kahoy sa Eden? gayon ma'y mabababa ka na kasama ng mga punong kahoy sa Eden, sa pinakamalalim na bahagi ng lupa: ikaw ay malalagay sa gitna ng mga di tuli, na kasama nila na nangapatay ng tabak. Ito'y si Faraon at ang buo niyang karamihan, sabi ng Panginoong Dios.

   

De obras de Swedenborg

 

True Christianity #583

Estudiar este pasaje

  
/ 853  
  

583. Regeneration Progresses Analogously to the Way We Are Conceived, Carried in the Womb, Born, and Brought Up

For human beings, there is a constant correspondence between the stages a person goes through physically and the stages a person goes through spiritually, or developments in the body and developments in the spirit. The reason is that at the level of our souls we are born spiritual, but we are clothed with earthly material that constitutes our physical body. When our physical body is laid aside, our soul, which has its own spiritual body, enters a world in which all things are spiritual. There we associate with other spiritual beings like ourselves.

Our spiritual body has to be formed within our physical body. The spiritual body is made out of truth and goodness that flow into us from the Lord through the spiritual world. We find a home within ourselves for that goodness and truth in things that parallel them in the physical world, which are called civic and moral forms of goodness and truth. This makes clear, then, the nature of the process that forms our spiritual body.

Since there is a constant correspondence within human beings between the stages we go through physically and the stages we go through spiritually, it follows that we go through something analogous to being conceived, carried in the womb, born, and brought up.

This explains why the statements in the Word that relate to physical birth symbolize aspects of our spiritual birth that have to do with goodness and truth. In fact, every earthly reference in the literal sense of the Word embodies, contains, and symbolizes something spiritual. (In the chapter on Sacred Scripture [189-281] it is fully demonstrated that there is a spiritual meaning within each and every detail of the literal sense of the Word.)

[2] The earthly references to birth in the Word inwardly refer to our spiritual birth, as anyone can see from the following passages:

We have conceived; we have gone into labor. We appeared to give birth, yet we have not accomplished salvation. (Isaiah 26:18)

You are having birth pangs, O earth, in the presence of the Lord. (Psalms 114:7)

Will the earth give birth in a single day? Will I break [waters] but not cause delivery? Will I cause delivery and then close [the womb]? (Isaiah 66:7-9)

Sin is having birth pangs and No will be split open. (Ezekiel 30:16)

Pains like those of a woman in labor will come upon Ephraim. He is an unwise son, because he does not remain long in the womb for children. (Hosea 13:12-13)

Many similar passages occur elsewhere.

Since physical birth in the Word symbolizes spiritual birth, and spiritual birth comes from the Lord, he is called our Maker and the one who delivered us from the womb, as is clear from the following passages.

Jehovah, who made you and formed you in the womb . . . (Isaiah 44:2)

You delivered me from the womb. (Psalms 22:9)

On you I was laid from the womb. You delivered me from my mother's belly. (Psalms 71:6)

Listen to me, you whom I carried from the womb, whom I bore from the womb. (Isaiah 46:3)

There are other such passages as well.

This is why the Lord is called the Father, as in Isaiah 9:6; 63:16; John 10:30; 14:8-9. This is why people who have received things that are good and true from the Lord are called "children of God" and "those who are born of God," and why they are said to be siblings to each other (Matthew 23:8). This is also why the church is referred to as a mother (Hosea 2:2, 5; Ezekiel 16:45).

  
/ 853  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.