La Biblia

 

Hoschea 13

Estudio

   

1 Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

2 Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

3 Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

4 Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

5 Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

6 Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

7 Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

8 Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

9 Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

10 Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

11 Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

12 Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

13 Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

14 De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

15 Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

   

De obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #6078

Estudiar este pasaje

  
/ 10837  
  

6078. ‘Quia nullum pascuum gregi, qui servis tuis’: quod significet quod scientifica desint in quibus veri bona, constat ex significatione ‘pascui quod gregi’ quod sint scientifica in quibus veri bona, ita ‘nullum pascuum’ sunt scientifica in quibus non 1 veri bona. Pascuum in sensu interno est id quod sustentat vitam spiritualem, et imprimis est verum scientificum, hoc enim desiderat anima hominis sicut corpus cibum; nutritiones inde sunt, quare ‘pascere’ est instrui, n. 5201; quod scientifica et vera sustentent 2 animam hominis, patet manifeste a desideriis sciendi apud hominem, tum quoque a correspondentia ‘cibi’ cum scientificis, n. 1480, 3114, 4792, 5147, 5293, 5340, 3 5342, 5576, 5579, 5915, quae correspondentia etiam se manifestat apud hominem cum vescitur cibis, si hoc fit inter loquendum et audiendum, aperiuntur vasa recipientia chylum et plenius nutritur quam si solus; vera spiritualia, et in illis instructiones talem effectum apud homines haberent si in affectione boni fuissent; quod vera nutriant vitam spiritualem, apprimis manifestum est apud spiritus bonos et angelos in caelo; hi et illi in continuo desiderio sciendi et sapiendi sunt, et cum spiritualis is cibus illis deest, sunt in desolatione, ac in vitae pigritia, inque fame, nec recreantur et in beatum vitae suae elevantur quam cum satisfit desideriis eorum. Ut autem scientifica cedant nutritioni salutiferae animae, erit in illis vita ex veri bonis; si non inde vita, scientifica quidem sustentant vitam interiorem hominis, sed vitam ejus naturalem, non autem spiritualem.

[2] Quod ‘pascuum’ in sensu interno sit id quod sustentat vitam hominis spiritualem, patet etiam ab aliis locis in Verbo, ut apud Esaiam,

Dedi te in foedus populi; ad restituendum terram, ... ad dicendum vinctis, Exite, eis qui in tenebris, Revelamini; super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum, Esai 49:8, 9 4 ; ‘super viis pascere’ pro instrui in veris; quod ‘viae’ sint vera, videatur n. 627, 2333, et quod ‘pascere’ sit instrui, n. 5201; ‘in omnibus clivis pascuum’ pro sustentari ex bono, ‘clivi’ enim sicut ‘montes’ sunt bona amoris, n. 795, 796, 1430, 2722, 4210:

[3] apud Jeremiam,

Vae pastoribus perdentibus et dispergentibus gregem pascui Mei, 23:1;

‘pascuum’ pro talibus quae sustentant vitam spiritualem:

apud eundem,

Facti sunt principes Zionis sicut cervi, non invenerunt pascuum, Thren. 1:6;

‘non invenerunt pascuum’ pro quod non boni verum:

[4] apud Ezechielem,

Ego, Ego quaeram gregem Meum, ... in pascuo bono pascam eos, et in montibus celsitudinis Israelis erit caula eorum; 5 ita cubabunt in caula bona, et pascuum pingue pascent super montibus Israelis, 34:11, 14;

‘pascuum bonum et pingue super montibus Israelis’ pro bonis veri: apud eundem,

Num parum vobis, pascuum bonum depascitis, reliquum autem pascuorum vestrorum conculcatis pedibus, 34:18;

similiter:

apud Hoscheam,

Ego novi te in deserto, in terra siccitatis: cum pascuum eorum, tunc saturati sunt; saturati sunt, et elatum est cor eorum, (13:5, ) 6:

apud Joelem,

Suspirat bestia, perplexa sunt armenta bovis, eo quod non pascuum illis, etiam greges pecudum desolati sunt, 1:18:

apud Davidem,

Jehovah Pastor meus, ... in pascuo herbae cubare faciet me, ad aquas 6 quietum deducet me, animam meam recreabit, Ps. 23:1-3:

apud eundem,

Jehovah fecit nos, et non nos, populum Suum, et gregem pascui Sui; 7 ideo Ipsius nos, populus Ipsius, et grex pascui Ipsius, Ps. 100:3;

[5] ‘pascuum’ in illis locis pro veris in quibus homo instruitur, ibi pro talibus quae spectant vitam spiritualem; vita enim spiritualis talis est ut si deficit ei id pascuum, languescat et quasi marcescat, quasi corpus cum ei deficit cibus. Quod ‘pascuum’ sit bonum et verum quae recreant et sustentant animam seu spiritum hominis, liquet a Domini verbis apud Johannem, Ego sum ostium, per Me si quis introiverit, salvabitur; et ingredietur et egredietur, et pascuum inveniet, 10:9;

‘pascuum’ pro bonis et veris quae illis qui agnoscunt Dominum, et ab Ipso Solo quaerunt vitam.

Notas a pie de página:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. Hebrew = ibi

6. Hebrew genitive plural

7. These words (but Ejus instead of Ipsius twice), preceded by (vel juxta Keri), are in the margin of Hebrew Word. This signifies a correction of Hebrew text, changing et non nos, meaning "and not we ourselves", into et Ipsi nos, meaning "and to Him we belong".

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

La Biblia

 

Genesis 43

Estudio

   

1 Interim fames omnem terram vehementer premebat.

2 Consumptisque cibis quos ex Ægypto detulerant, dixit Jacob ad filios suos : Revertimini, et emite nobis pauxillum escarum.

3 Respondit Judas : Denuntiavit nobis vir ille sub attestatione jurisjurandi, dicens : Non videbitis faciem meam, nisi fratrem vestrum minimum adduxeritis vobiscum.

4 Si ergo vis eum mittere nobiscum, pergemus pariter, et ememus tibi necessaria :

5 sin autem non vis, non ibimus : vir enim, ut sæpe diximus, denuntiavit nobis, dicens : Non videbitis faciem meam absque fratre vestro minimo.

6 Dixit eis Israël : In meam hoc fecistis miseriam, ut indicaretis ei et alium habere vos fratrem.

7 At illi responderunt : Interrogavit nos homo per ordinem nostram progeniem : si pater viveret : si haberemus fratrem : et nos respondimus ei consequenter juxta id quod fuerat sciscitatus : numquid scire poteramus quod dicturus esset : Adducite fratrem vestrum vobiscum ?

8 Judas quoque dixit patri suo : Mitte puerum mecum, ut proficiscamur, et possimus vivere : ne moriamur nos et parvuli nostri.

9 Ego suscipio puerum : de manu mea require illum : nisi reduxero, et reddidero eum tibi, ero peccati reus in te omni tempore.

10 Si non intercessisset dilatio, jam vice alter venissemus.

11 Igitur Israël pater eorum dixit ad eos : Si sic necesse est, facite quod vultis : sumite de optimis terræ fructibus in vasis vestris, et deferte viro munera, modicum resinæ, et mellis, et storacis, stactes, et terebinthi, et amygdalarum.

12 Pecuniam quoque duplicem ferte vobiscum : et illam, quam invenistis in sacculis, reportate, ne forte errore factum sit :

13 sed et fratrem vestrum tollite, et ite ad virum.

14 Deus autem meus omnipotens faciat vobis eum placabilem : et remittat vobiscum fratrem vestrum quem tenet, et hunc Benjamin : ego autem quasi orbatus absque liberis ero.

15 Tulerunt ergo viri munera, et pecuniam duplicem, et Benjamin : descenderuntque in Ægyptum, et steterunt coram Joseph.

16 Quos cum ille vidisset et Benjamin simul, præcepit dispensatori domus suæ, dicens : Introduc viros domum, et occide victimas, et instrue convivium : quoniam mecum sunt comesturi meridie.

17 Fecit ille quod sibi fuerat imperatum, et introduxit viros domum.

18 Ibique exterriti, dixerunt mutuo : Propter pecuniam, quam retulimus prius in saccis nostris, introducti sumus : ut devolvat in nos calumniam, et violenter subjiciat servituti et nos, et asinos nostros.

19 Quam ob rem in ipsis foribus accedentes ad dispensatorem domus,

20 locuti sunt : Oramus, domine, ut audias nos. Jam ante descendimus ut emeremus escas :

21 quibus emptis, cum venissemus ad diversorium, aperuimus saccos nostros, et invenimus pecuniam in ore saccorum : quam nunc eodem pondere reportavimus.

22 Sed et aliud attulimus argentum, ut emamus quæ nobis necessaria sunt : non est in nostra conscientia quis posuerit eam in marsupiis nostris.

23 At ille respondit : Pax vobiscum, nolite timere : Deus vester, et Deus patris vestri, dedit vobis thesauros in saccis vestris : nam pecuniam, quam dedistis mihi, probatam ego habeo. Eduxitque ad eos Simeon.

24 Et introductis domum, attulit aquam, et laverunt pedes suos, deditque pabulum asinis eorum.

25 Illi vero parabant munera, donec ingrederetur Joseph meridie : audierant enim quod ibi comesturi essent panem.

26 Igitur ingressus est Joseph domum suam, obtuleruntque ei munera, tenentes in manibus suis : et adoraverunt proni in terram.

27 At ille, clementer resalutatis eis, interrogavit eos, dicens : Salvusne est pater vester senex, de quo dixeratis mihi ? adhuc vivit ?

28 Qui responderunt : Sospes est servus tuus pater noster, adhuc vivit. Et incurvati, adoraverunt eum.

29 Attollens autem Joseph oculos, vidit Benjamin fratrem suum uterinum, et ait : Iste est frater vester parvulus, de quo dixeratis mihi ? Et rursum : Deus, inquit, misereatur tui, fili mi.

30 Festinavitque, quia commota fuerant viscera ejus super fratre suo, et erumpebant lacrimæ : et introiens cubiculum flevit.

31 Rursumque lota facie egressus, continuit se, et ait : Ponite panes.

32 Quibus appositis, seorsum Joseph, et seorsum fratribus, Ægyptiis quoque qui vescebantur simul, seorsum (illicitum est enim Ægyptiis comedere cum Hebræis, et profanum putant hujuscemodi convivium)

33 sederunt coram eo, primogenitus juxta primogenita sua, et minimus juxta ætatem suam. Et mirabantur nimis,

34 sumptis partibus quas ab eo acceperant : majorque pars venit Benjamin, ita ut quinque partibus excederet. Biberuntque et inebriati sunt cum eo.