La Biblia

 

Ելք 36

Estudio

   

1 Բեսելիէլը, Եղիաբն ու ընդունակ բոլոր տղամարդիկ, որոնց Տէրը գործի մէջ խելամուտ լինելու համար իմաստութիւն եւ գիտութիւն էր պարգեւել, ըստ ամենայնի կատարեցին սրբարանը հանդերձաւորելու աշխատանքները այնպէս, ինչպէս հրամայել էր Տէրը:

2 Մովսէսը կանչեց Բեսելիէլին, Եղիաբին ու բոլոր նրանց, ովքեր ընդունակ էին գործ անելու, եւ որոնց Աստուած իմաստութեան ոգի էր պարգեւել, բոլորին, ովքեր յօժար կամքով ուզում էին ձեռնարկել ու աւարտել այդ գործը:

3 Նրանք Մովսէսից ստացան այն բոլոր նուէրները, որ իսրայէլացիները բերել էին սրբարանը հանդերձաւորելու համար: Ամէն առաւօտ նրանք ընդունում էին նաեւ նուիրատուների բերած նուէրները:

4 Գալիս էին սրբարանի գործերը կատարող բոլոր վարպետները, որպէսզի իւրաքանչիւրն ըստ իր մասնագիտութեան գործադրի իր վարպետութիւնը:

5 Նրանք խօսեցին Մովսէսի հետ ու ասացին. «Ժողովուրդը շատ աւելին է բերում, քան անհրաժեշտ է Աստծու հրամայած գործը կատարելու համար»:

6 Մովսէսը կարգադրեց բանակատեղիում յայտարարութիւն անել եւ ասել. «Տղամարդ լինի թէ կին, սրբարանի համար այլեւս նուէրներ չպատրաստի»: Դրանից յետոյ ժողովրդին արգելեցին նուէրներ բերել:

7 Բերում էին միայն իրենց արդէն իսկ գործածները, որպէսզի աւարտեն բոլոր գործերը: Եւ մարդիկ դադարեցին բերելուց:

8 Գործի ընդունակ բոլոր մարդիկ արհեստաւորների հետ նրբահիւս բեհեզից, կապոյտ, ծիրանի ու կրկնակի կարմիր կտաւից պատրաստեցին տասշերտանի խորանը, այն զարդարեցին ասեղնագործ քերովբէներով:

9 Մէկ շերտի երկարութիւնը քսանութ կանգուն էր, իսկ լայնութիւնը՝ չորս կանգուն: Բոլոր շերտերի չափսը նոյնն էր:

10 Հինգ շերտերը միացուած էին միւս հինգ շերտերին, իսկ միւս հինգ շերտերն էլ միացուած էին միւս հնգին:

11 Նա կապոյտ ճարմանդներ դրեց մի շերտի եզրին՝ միացման տեղում:

12 Նոյնն արեց միացուող երկրորդ շերտի արտաքին կցուածքի վրայ:

13 Յիսուն ճարմանդ դրեց մի շերտի եւ յիսուն ճարմանդ էլ դրեց երկրորդ կցուածքի շերտի կողմից, որպէսզի ճարմանդներից իւրաքանչիւրը միանայ միւսին: Պատրաստեց ոսկէ յիսուն օղակներ եւ դրանցով շերտերը միացրեց միմեանց: Ստացուեց մի խորան:

14 Խորանի համար այծի մազից հիւսուած ծածկեր պատրաստեց. տասնմէկ շերտից շինեց դրանք:

15 Մէկ շերտի երկարութիւնը երեսուն կանգուն էր, իսկ լայնութիւնը՝ չորս կանգուն: Տասնմէկ շերտերի չափսը նոյնն էր:

16 Հինգ շերտերը միացրեց առանձին, եւ վեց շերտերն էլ՝ առանձին:

17 Միացման տեղում, շերտերի եզրին դրեց յիսուն ճարմանդ եւ յիսուն ճարմանդ էլ դրեց երկրորդ կցուածքի շերտի եզրին:

18 Պատրաստեց յիսուն պղնձէ օղակներ, եւ դրանք իրար կցեց, որ վրանը միակտուր դառնայ:

19 Խորանի ծածկը պատրաստեց խոյերի կարմիր ներկուած մորթիներից, իսկ կապոյտ մորթուց պատրաստուած ծածկը դրեց վերին կողմից:

20 Խորանի երկու մոյթերը պատրաստեց կարծր փայտից եւ դրեց ուղղահայեաց դիրքով:

21 Մէկ մոյթի երկարութիւնը տասը կանգուն էր, իսկ հաստութիւնն ու լայնութիւնը՝ մէկուկէս կանգուն:

22 Ամէն մի մոյթի վրայ դրեց իրար ագուցուած երկու ծղնի: Այդպէս պատրաստեց նաեւ խորանի բոլոր մոյթերը:

23 Խորանի համար մոյթեր պատրաստեց. քսան մոյթ դրեց հարաւային կողմում եւ այդ քսան մոյթերի համար պատրաստեց քառասուն խարիսխ.

24 մէկ մոյթի երկու կողմերի համար՝ երկու խարիսխ եւ միւս մոյթի երկու կողմերի համար էլ՝ երկու խարիսխ:

25 Վրանի երկրորդ՝ հիւսիսային կողմի համար պատրաստեց քսան մոյթ

26 եւ արծաթէ քառասուն խարիսխ. մէկ մոյթի համար՝ երկու խարիսխ, եւ միւս մոյթի համար էլ՝ երկու խարիսխ:

27 Վրանի յետեւի՝ ծովահայեաց կողմում դրեց վեց մոյթ

28 եւ երկու մոյթ էլ դրեց վրանի անկիւններին՝ յետեւի կողմից:

29 Ներքեւի կողմից նրանք իրար հաւասար էին: Նոյն ձեւով հաւասար էին գլխի՝ իրար միացուած կողմից: Նոյն ձեւով շինեց նաեւ երկու անկիւնների մոյթերը:

30 Այսպիսով ստացուեց ութ մոյթ: Դրանց խարիսխներն արծաթից էին, ընդամէնը տասնվեց խարիսխ. մէկ մոյթի համար՝ երկու խարիսխ, եւ երկու խարիսխ էլ՝ միւս մոյթի համար:

31 Կարծր փայտից նիգեր պատրաստեց. հինգ նիգ՝ վրանի մի կողմի մի մոյթի համար,

32 հինգ նիգ՝ վրանի երկրորդ կողմի միւս մոյթի համար, եւ հինգ նիգ՝ վրանի թիկունքի՝ ծովահայեաց կողմի մոյթի համար:

33 Մէջտեղի նիգը մոյթերի մի ծայրից մինչեւ միւսն անցկացնելով՝ միացրեց իրար:

34 Երկու մոյթերը պատեց ոսկով: Ոսկուց պատրաստեց նրանց երկու օղակները, որոնց մէջ մտնում էին նիգերը: Նիգերը պատեց ոսկով:

35 Կապոյտ, ծիրանի ու կարմիր կտաւից եւ նրբահիւս բեհեզից վարագոյր պատրաստեց: Այն զարդարեց ասեղնագործուած քերովբէով

36 եւ ամրացրեց կարծր փայտից շինուած չորս մոյթերի վրայ: Դրանց խոյակները ոսկուց էին, իսկ չորս խարիսխները՝ արծաթից:

37 Վկայութեան խորանի դռան առագաստը պատրաստեց կապոյտ, ծիրանի ու կարմիր կտաւից եւ նրբահիւս բեհեզից՝ վրան ասեղնագործուած քերովբէ:

38 Շինեց խորանի հինգ մոյթերն ու դրանց օղակները, դրանց խոյակները պատեց ոսկով: Դրանց պղնձէ խարիսխները հինգն էին:

   

De obras de Swedenborg

 

Apocalypse Explained #1142

Estudiar este pasaje

  
/ 1232  
  

1142. Precious stone and pearl.- That these signify the knowledges of truth and good from the Word, profaned, is evident from the signification of precious stone, which denotes the knowledges of truths from the Word (concerning which see above, n. 717); and from the signification of pearl, as denoting the knowledges of good (concerning which see above, n. 1044). And because those knowledges are (vera scientifica) truths scientific, or truths of the natural man, therefore precious stones signify truths, by means of which goods are procured, and pearls goods, by means of which truths are procured; for in every part of the Word there is a marriage of truth and good. The reason is, that truth is not truth unless it has regard to good, or proceeds from good, and good is not good unless it is regarded from truths or exists by means of truths, for thus truths and goods are conjoined as it were in a marriage, and goods and truths exist as if from marriage. This is why here, as well as in other parts of the Word, things are mentioned in pairs, one of which signifies good, and the other truth, as gold and silver, precious stones and pearls, fine linen and crimson, silk and scarlet, vessels of ivory and vessels of precious wood, brass, iron, and marble, where gold, pearls, crimson, scarlet, precious wood and brass, signify goods of various kinds, and silver, precious stones, fine linen, silk, ivory, iron, and marble, signify truths, also of different kinds; and so in other places. But all these things here signify goods and truths profaned, thus evils and falsities, as stated just above in treating of the signification of gold and silver.

[2] Continuation concerning the Athanasian Creed.- First, then, it shall be shown of whom hell consists. Hell consists of spirits, who, while they were men in the world, denied God, acknowledged nature, lived contrary to Divine Order, loved evils and falsities, although, for the sake of appearance, such was not their conduct before the world. These were, consequently, either insane in regard to truths, or they despised and denied them, if not with the mouth, still at heart - of those who have been of this description since the creation of the world, hell consists. All such are there called either devils or satans; devils, if the love of self predominated in them, satans, if the love of the world predominated in them. The hell where devils are is meant in the Word by the Devil, and the hell where satans are is meant by Satan. The Lord also so conjoins the devils, that they are as it were one, in like manner the satans; for this reason the hells are called, in the singular, the Devil and Satan.

[3] Hell does not consist of spirits created such at once, neither does heaven consist of angels so created; but hell consists of men born in the world, who of themselves became devils or satans, and, similarly, heaven consists of men born in the world, who were there made angels by the Lord. All men, as to the interiors which belong to their minds, are spirits, clothed in the world with a material body, which is subject to the control of the thought of the spirit and to the decision of their affection; for the mind, which is spirit, acts, and the body, which is matter, is acted upon. Every spirit, after the rejection of the material body, is a man, in a form similar to that which he had when he was a man in the world. From these things it is evident of whom hell consists.

  
/ 1232  
  

Translation by Isaiah Tansley. Many thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.