2849. ‘Tanquam stellas caelorum’: quod significet multitudinem cognitionum boni et veri, constat ex significatione ‘stellarum’ quod sint cognitiones boni et veri, de qua n. 1808, 2495. Spirituales sunt qui in Verbo passim comparantur stellis, et hoc a cognitionibus boni et veri quae illis, non autem caelestes, quia his non cognitiones sed perceptiones; et praeterea quia stellae illuminant noctem, est enim spiritualibus lux nocturna qualis a luna et stellis respective ad lucem diurnam in qua sunt caelestes; quod spiritualibus obscurum respective sit, videatur n. 1043, 2708 pr. , 2715.
Arcana Coelestia #2714
2714. Quod ‘Paran’ sit illuminatio ex Divino Humano Domini, constat a significatione ‘Paran’ quod sit Divinum Humanum Domini, ut patet ab illis locis in Verbo ubi nominatur, ut apud prophetam Habakkuk, Jehovah, audivi famam Tuam, timui, Jehovah, opus Tuum, in medio annorum vivifica illud, in medio annorum notum fac, in zelo misericordiae recorderis. Deus e 1 Temane veniet, et Sanctus de monte Paran, selah; texit caelos honor Ipsius, et laude Ipsius plena est terra: et splendor sicut lux erit 2 , cornua 3 de manu Ipsius Ipsi, et ibi occultatio roboris Ipsius, 3:2-4;
ubi manifeste de Adventu Domini, qui per ‘vivificare in medio annorum’, et ‘notum facere in medio annorum’, significatur; Divinum Humanum Ipsius describitur per quod ‘Deus e 1 Temane veniet, et Sanctus de monte Paran’; ‘e 4 Temane’ dicitur quoad amorem caelestem, et ‘de monte Paran’ quoad amorem spiritualem; et quod exinde illuminatio 5 et potentia, significatur per quod ‘splendor et lux erit 6 , cornua de manu Ipsius Ipsi’; ‘splendor et lux’ sunt illuminatio, ‘cornua’ sunt potentia:
[2] apud Mosen,
Jehovah de Sinai venit, et exortus est de Seir illis, exsplenduit de monte Paran, et venit ex myriadibus sanctitatis, a dextra Ipsius ignis legis illis, etiam amans populos; omnes sancti Ipsius in manu tua, et conjuncti sunt ad pedem tuum, et feret de verbis tuis, Deut. 33:2, 3;
etiam ibi de Domino, Cujus Divinum Humanum describitur per quod ‘exortus e Seir 5 , et exsplenduerit de monte Paran’; ‘e Seir’ dicitur quoad amorem caelestem, ‘de 7 monte Paran’ quoad amorem spiritualem; spirituales significantur per ‘populos quos amat, et per conjunctos ad pedem’; ‘pes’ significat inferius, ita obscurius 8 , in regno Domini:
[3] apud eundem,
Kedorlaomer et reges cum illo percusserunt... Horitas in monte eorum Seir, usque El-paran, quae super in desertum, Gen. 14:5, 6;
quod Divinum Humanum Domini ibi significetur per ‘montem Seir’ et per ‘El-paran’, videatur n. 1675, 1676:
apud eundem,
Fuit in anno secundo in mense secundo, in vigesimo in mense, se sustulit nubes desuper tabernaculo testimonii; e profecti sunt filii Israelis secundum profectiones suas, e deserto Sinai, et resedit nubes in deserto Paran, Num. 10:11, 12;
[4] quod profectiones populi in deserto omnes significent statum Ecclesiae pugnantis, et ejus tentationes, in quibus homo succumbit sed pro illo Dominus vincit, consequenter quod ipsas tentationes et victoria: Domini, ex Divina Domini Misericordia, alibi ostendetur; et quia Dominus tentationes sustinuit ex Humano Divino Suo, per ‘desertum Paran’ hic similiter significatur Humanum Divinum Domini: parite per haec apud eundem,
Postea profecti sunt populus e Hazeroth, et castrametati sunt in deserto Paran, et locutus est Jehovah ad Mosen dicendo Mitte tibi viros, et explorent terram Canaanem, quam Ego dans filiis Israelis:... et misit illos Moses e deserto Paran super os Jehovae.... Et reversi sunt, ... et ad Mosen, et ad Aharonem et ad omnem coetum filiorum Israelis, ad desertum Paran ii Kadesh, et retulerunt illis verbum, ... et ostenderunt iis fructum terrae, 9 Num. 12:16; 13:1-3, 26 10 ; per quod ex deserto Paran profecti explorarent terram Canaanem significatur quod per Divinum Humanum Domini, illis nempe filiis Israelis, hoc est, spiritualibus, regnum caeleste, quod terra Canaan significat; quod autem tunc etiam succubuerint, significat imbecillitatem eorum, et ideo quod Dominus impleret omnia quae in Lege, ac sustineret tentationes et vinceret, ac ita quod illis qui in fide charitatis sunt, tum illis qui in tentationibus ‘sunt’, in quibus Dominus vincit, ex Divino Humano Ipsius salus; quare etiam cum Dominus tentaretur, fuit in deserto, Matth. 4:1; Marcus 1:12, 13 Luc. 4:1; videatur supra n. 2708.
Footnotes:
1. The Manuscript has a.
2. The Manuscript has et splendor et lux erat, the First Latin Edition has est splendor et lux erat, Schmidius splendor autem sicut lux erit, the KJV (1611) and the Revised Version (1881-1885) ‘And his brightness was as the light’, but the Revised Version (1881-1885) notes in margin that all past tenses might be presents. We retain the Second Latin Edition’s text, which agrees with Swedenborg in Coronis 60 and Apocalypsis Revelata 270.
3. Hebrew [ ] (qarnaim) horns, but the Revised Version (1881-1885) has ‘rays’, Schmidius radii as Swedenborg in Coronis 60, Dict. Prob. 57; but cornua in 2832, Apocalypsis Explicata 316, Apocalypsis Revelata 270.
4. a, in the First Latin Edition
5. The Manuscript inserts illis.
6. erat in the Manuscript and in the First Latin Edition.
7. The Manuscript has e.
8. The Manuscript inserts respective.
9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
Arcana Coelestia #1808
1808. ‘Et numera stellas’: quod significet repraesentationem bonorum et verorum in siderum intuitione, constat ab illis quae nunc dicta sunt, tum a repraesentatione et significatione ‘stellarum’ quod sint bona et vera; stellae in Verbo pluries memorantur et ubivis significant bona et vera, etiam in contrario sensu mala et falsa; seu quod idem est, angelos seu angelorum societates, tum in contrario sensu spiritus malos et eorum consortia; cum angelos seu angelorum societates, tunc sunt stellae fixae, at cum spiritus malos et eorum consortia, tunc sunt stellae errantes, quae multoties visae.
[2] Quod omnia quae in caelis et in terris sunt, repraesentativa caelestium et spiritualium sint, inde constare manifesto indicio potuit quod similia quae coram oculis apparent in caelo et in terra, etiam sistantur videnda in mundo spirituum, et hoc tam manifeste sicut in clara die, et ibi non sunt nisi repraesentativa; sicut dum apparet caelum stelliferum et stellae ibi fixae, ilico noscitur quod significent bona et vera; et cum apparent stellae errantes, ilico noscitur quod significent mala et falsa; ex ipsa rutilatione et scintillatione stellarum constare quoque potest qualia sunt: praeter innumerabilia alia; inde si quis sapienter velit cogitare, scire potest unde est ortus omnium in tellure, quod nempe a Domino; et quod in tellure non idealiter sed actualiter existant, est quia omnia et caelestia et spiritualia quae a Domino, viva et essentialia sunt, seu ut appellantur, substantialia, quare in ultima natura etiam actualiter existunt, videatur n. 1632.
[3] Quod ‘stellae’ repraesentent et significent bona et vera, constare potest ab his in Verbo locis;
apud Esaiam,
Stellae caelorum et sidera eorum non lucent luce sua; obtenebratus est sol in egressu suo, et luna non splendere facit lucem suam; et visitabo super orbem malum, et super impios iniquitatem eorum, 13:10 [, 11];
ubi de die visitationis; quisque videre potest quod per ‘stellas et sidera’ hic non intelligantur stellae et sidera, sed vera et bona, et per ‘solem’ amor, perque ‘lunam’ fides; nam agitur de falsis et malis quae ‘obtenebrant’:
[4] apud Ezechielem,
Obtegam, cum exstinxero te, caelos; atrabo stellas eorum; solem nube obtegam, et luna non lucere faciet lucem suam; omnia luminaria lucis atrabo super te, et dabo tenebras super terram tuam, 32:7, 8;
similiter:
apud Joelem,
Coram Ipso commota est terra, contremuerunt caeli; sol et luna atrati sunt, et stellae contraxerunt splendorem suum, 2:10; 4:15;
similiter:
apud Davidem,
Laudate Jehovam sol et luna, laudate Ipsum omnes stellae lucis, laudate Ipsum caeli caelorum, Ps. 148:3, 4;
similiter.
[5] Quod per ‘stellas’ non stellae, sed bona et vera seu quod idem, qui in bonis et veris, sicut angeli, significentur, manifeste dicitur apud Johannem, Vidi Filium Hominis habentem in dextra sua manu stellas septem:... 1 mysterium septem stellarum, quas vidisti super dextra mea, et septem candelabra; septem stellae, angeli septem Ecclesiarum sunt; septem autem candelabra, quae vidisti, septem Ecclesiae sunt, Apoc. 1:[16, ] 20:
[6] apud eundem,
Quartus angelus clanxit, ita ut percussa sit tertia pars solis, et tertia pars lunae, et tertia pars stellarum, ut obtenebraretur tertia pars eorum, et dies non luceret tertia sui parte, et nox similiter, Apoc. 8:12;
hic quod bonum et verum obtenebratum sit, clare constat:
apud Danielem,
Exivit cornu unum exiguum, et crevit plurimum ad meridiem, et ad ortum, et ad decus, et crevit usque ad exercitum caelorum, et dejecit in terram de exercitu, et de stellis, et conculcavit eas, 8:9, 10;
manifeste quod ‘exercitus caelorum et stellae’ sint bona et vera, quae ‘conculcata’. Ex his constare potest, quid intellectum per haec Domini verba, apud Matthaeum, In consummatione saeculi, ‘statim post affectionem dierum istorum, sol obscurabitur, et luna non dabit lumen suum, et stellae cadent de caelo, et virtutes caelorum commovebuntur, 24:29:
et apud Lucam, Tunc erunt signa in sole et luna et astris, et super terra, angustia gentium in desperatione, resonante mari et salo, 21:25;
ubi nusquam per ‘solem’ significatur sol, nec per ‘lunam’ luna, nec per ‘stellas’ stellae, nec per ‘mare’ mare, sed illa quae repraesentant, nempe per ‘solem’ caelestia amoris, per ‘lunam’ spiritualia, per ‘stellas’ bona et vera, seu cognitiones boni et veri, quae circa consummationem saeculi, cum nulla fides, hoc est, nulla charitas, ita ‘obtenebrantur’.
Footnotes:
1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
