Біблія

 

Deuteronomium 24

Дослідження

   

1 Si acceperit homo uxorem, et habuerit eam, et non invenerit gratiam ante oculos ejus propter aliquam fœditatem : scribet libellum repudii, et dabit in manu illius, et dimittet eam de domo sua.

2 Cumque egressa alterum maritum duxerit,

3 et ille quoque oderit eam, dederitque ei libellum repudii, et dimiserit de domo sua, vel certe mortuus fuerit :

4 non poterit prior maritus recipere eam in uxorem : quia polluta est, et abominabilis facta est coram Domino : ne peccare facias terram tuam, quam Dominus Deus tuus tradiderit tibi possidendam.

5 Cum acceperit homo nuper uxorem, non procedet ad bellum, nec ei quippiam necessitatis injungetur publicæ, sed vacabit absque culpa domi suæ, ut uno anno lætetur cum uxore sua.

6 Non accipies loco pignoris inferiorem, et superiorem molam : quia animam suam opposuit tibi.

7 Si deprehensus fuerit homo sollicitans fratrem suum de filiis Israël, et vendito eo acceperit pretium, interficietur, et auferes malum de medio tui.

8 Observa diligenter ne incurras plagam lepræ, sed facies quæcumque docuerint te sacerdotes Levitici generis, juxta id quod præcepi eis, et imple sollicite.

9 Mementote quæ fecerit Dominus Deus vester Mariæ in via cum egrederemini de Ægypto.

10 Cum repetes a proximo tuo rem aliquam, quam debet tibi, non ingredieris domum ejus ut pignus auferas :

11 sed stabis foris, et ille tibi proferet quod habuerit.

12 Sin autem pauper est, non pernoctabit apud te pignus,

13 sed statim reddes ei ante solis occasum : ut dormiens in vestimento suo, benedicat tibi, et habeas justitiam coram Domino Deo tuo.

14 Non negabis mercedem indigentis, et pauperis fratris tui, sive advenæ, qui tecum moratur in terra, et intra portas tuas est :

15 sed eadem die reddes ei pretium laboris sui ante solis occasum, quia pauper est, et ex eo sustentat animam suam : ne clamet contra te ad Dominum, et reputetur tibi in peccatum.

16 Non occidentur patres pro filiis, neque filii pro patribus, sed unusquisque pro peccato suo morietur.

17 Non pervertes judicium advenæ et pupilli, nec auferes pignoris loco viduæ vestimentum.

18 Memento quod servieris in Ægypto, et eruerit te Dominus Deus tuus inde. Idcirco præcipio tibi ut facias hanc rem.

19 Quando messueris segetem in agro tuo, et oblitus manipulum reliqueris, non reverteris, ut tollas illum : sed advenam, et pupillum, et viduam auferre patieris, ut benedicat tibi Dominus Deus tuus in omni opere manuum tuarum.

20 Si fruges collegeris olivarum, quidquid remanserit in arboribus, non reverteris ut colligas : sed relinques advenæ, pupillo, ac viduæ.

21 Si vindemiaveris vineam tuam, non colliges remanentes racemos : sed cedent in usus advenæ, pupilli, ac viduæ.

22 Memento quod et tu servieris in Ægypto, et idcirco præcipio tibi ut facias hanc rem.

   

З творів Сведенборга

 

Arcana Coelestia #2784

Вивчіть цей уривок

  
/ 10837  
  

2784. 'And split the pieces of wood for the burnt offering' means the merit of righteousness. This is clear from the meaning of 'the pieces of wood' and of 'splitting them' 'Pieces of wood' means goods which are the product of one's own works, and those which are the product of righteousness; and 'splitting pieces of wood' means placing merit in the goods which are the product of one's own works. But as regards 'splitting the wood for the burnt offering' meaning the merit of righteousness, this seems too remote for anyone to know without revelation. The fact that 'splitting pieces of wood' means placing merit in the goods which are the product of one's own works has been made clear to me from the incidents I have witnessed and described in Volume One, in 1110, about hewers of wood being those who, through the goods which they have done, wish to merit salvation. In addition there are others up above, in front and slightly to the right, who come from some other planet. These in the same way have claimed for themselves all good and are seen in like manner to be hewing and splitting wood. Sometimes, when they seem to themselves to be hard at work, their faces shine from the light shed by some ignis fatuus, which is the meritorious good that they attribute to themselves. The reason for such an appearance is that 'wood' is representative of good, as was all the wood in the Ark and in the Temple, and also all the wood placed on the altar when burnt offerings and sacrifices were made. But people who attribute good to themselves and make it meritorious are also said in the Word to worship wood or a graven image made of wood.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.