Біблія

 

Genezo 39

Дослідження

   

1 Jozef estis forkondukita en Egiptujon, kaj lin acxetis Potifar, kortegano de Faraono, estro de la korpogardistoj, Egipto, el la manoj de la Isxmaelidoj, kiuj venigis lin tien.

2 Kaj la Eternulo estis kun Jozef, kaj li estis sukcesulo; kaj li estis en la domo de sia sinjoro, la Egipto.

3 Kaj lia sinjoro vidis, ke la Eternulo estas kun li, kaj ke cxion, kion li faras, la Eternulo sukcesigas en lia mano.

4 Kaj Jozef akiris lian favoron kaj servis lin; kaj li estrigis lin super sia domo, kaj transdonis en liajn manojn cxion, kion li havis.

5 Kaj de tiu tempo, kiam li estrigis lin super sia domo, kaj super cxio, kion li havis, la Eternulo benis la domon de la Egipto pro Jozef, kaj la beno de la Eternulo estis super cxio, kion li havis, en la domo kaj sur la kampo.

6 Kaj li lasis cxion, kion li havis, en la manoj de Jozef, kaj li sciis pri nenio, krom nur pri la pano, kiun li mangxis. Kaj Jozef estis gracia kaj bela.

7 Post kelka tempo la edzino de lia sinjoro jxetis siajn rigardojn sur Jozefon, kaj diris: Kusxigxu kun mi.

8 Sed li rifuzis, kaj li diris al la edzino de sia sinjoro: Jen, mia sinjoro kontrolas cxe mi nenion en la domo, kaj cxion, kion li havas, li transdonis en miajn manojn;

9 neniu en cxi tiu domo estas pli granda ol mi, kaj li retenis de mi nenion, krom vi, cxar vi estas lia edzino. Kiel do mi faros cxi tiun grandan malbonagon kaj pekos antaux Dio?

10 Dum sxi paroladis al Jozef cxiutage kaj li ne volis obei sxin kaj kusxigxi kun sxi kaj esti kun sxi,

11 okazis unu tagon, ke li venis en la domon, por fari sian laboron, kaj neniu el la domanoj estis en la domo;

12 tiam sxi kaptis lin je lia vesto, dirante: Kusxigxu kun mi. Sed li lasis sian veston en sxiaj manoj kaj forkuris for el la domo.

13 Kaj kiam sxi vidis, ke li lasis sian veston en sxia mano kaj forkuris el la domo,

14 sxi vokis siajn domanojn, kaj diris al ili: Rigardu, li venigis al ni Hebreon, por moki nin; cxi tiu venis al mi, por kusxigxi kun mi; sed mi ekkriis per lauxta vocxo;

15 kaj kiam li auxdis, ke mi ekkriis per lauxta vocxo, li lasis sian veston cxe mi kaj forkuris for el la domo.

16 Kaj sxi kusxigis lian veston apud si, gxis lia sinjoro venis en sian domon.

17 Kaj sxi rakontis al li tion saman, dirante: La sklavo, la Hebreo, kiun vi venigis al ni, venis al mi, por petoli kun mi;

18 sed kiam mi lauxte ekkriis, li lasis sian veston cxe mi kaj elkuris el la domo.

19 Kiam lia sinjoro auxdis la vortojn de sia edzino, kiujn sxi diris al li, parolante: Tiel agis kun mi via sklavo-tiam li forte ekkoleris.

20 Kaj la sinjoro de Jozef prenis lin kaj fordonis lin en malliberejon, en la lokon, kie la malliberuloj de la regxo estis tenataj; kaj li estis tie en la malliberejo.

21 Kaj la Eternulo estis kun Jozef kaj estis favorkora al li kaj havigis al li la favoron de la estro de la malliberejo.

22 Kaj la estro de la malliberejo transdonis en la manojn de Jozef cxiujn malliberulojn, kiuj estis en la malliberejo; kaj cxio, kion ili tie faris, estis farata sub lia kontrolo.

23 La estro de la malliberejo rigardis nenion, kio estis sub lia disponado, cxar la Eternulo estis kun li; kaj cxion, kion li faris, la Eternulo sukcesigis.

   

З творів Сведенборга

 

Arcana Coelestia #5100

Вивчіть цей уривок

  
/ 10837  
  

5100. 'And he asked Pharaoh's courtier-ministers' means those sensory powers. This is clear from the meaning of 'Pharaoh's courtier-ministers' as both kinds of sensory powers, namely those subordinate to the understanding part and those subordinate to the will part, dealt with above in 5081.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

Коментар

 

Пітер

  

Петро - уроджений Симон, син Йони - один з учнів Ісуса, є однією з найважливіших біблійних постатей. Згідно з трьома з чотирьох Євангелій, він був першою людиною, яку Ісус покликав в учні, і він чітко визначений Ісусом як лідер групи. Його ім'я, дане йому Ісусом, походить від грецького слова "скеля", яке Ісус пояснює словами: "На цій скелі я збудую мою Церкву". Він стане одним із засновників і патріархів ранньохристиянської церкви, а католики вважають його першим Папою Римським.

Коли Петро згадується в Євангеліях, він зазвичай символізує віру. На духовному рівні Петро уособлює "істину від добра", або істинні принципи, які зосереджені на меті бути добрим і робити добро. У своєму найвищому стані це божественна істина, ідеї любові, висловлені безпосередньо Господом; у своєму найнижчому стані це життєві правила, які потрібно прийняти і яким потрібно підкорятися. Причина, чому це таке ключове поняття - і чому Петро є такою важливою фігурою - полягає в тому, що істина такого роду - це перше, що нам потрібно, щоб почати духовну подорож до Господа. На такому ранньому етапі ми обтяжені бажаннями зла і не можемо довіряти своїм почуттям та емоційним реакціям, але ми можемо підняти свій розум над цими бажаннями і розпізнати правду про Господа і життя. Таким чином, ми можемо змусити себе робити те, що правильно, і боротися з бажаннями чинити зло; якщо ми робимо це з відданістю, довірою і надією на Господа, Він буде повільно видаляти ці злі бажання, поки ми не станемо ангелами, що роблять добро з любові. Але все повинно початися з Петра - твердого, непорушного каменю істини, який є єдиним гідним фундаментом для життя.