Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #9144

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

9144. ‘Et apprehenderit spinas’: quod significet quae infert se in falsa, constat ex significatione ‘apprehendere’ cum dicitur de ira quae ex affectione mali, quod sit inferre se et sic accendere, et ex significatione ‘spinarum’ quod sint falsa, de qua sequitur; quomodo cum his se habet, primum aliquid dicetur: amores apud hominem sunt ignes vitae ejus, n. 9055; amores mali, qui sunt sui et mundi, sunt ignes consumentes, consumunt enim bona et vera quae sunt ipsius vitae; ignes illi vitam voluntatis hominis faciunt, et lux ex illis ignibus vitam intellectus ejus; quamdiu ignes mali tenentur in voluntate inclusi, tunc intellectus est in luce et inde in apperceptione boni et veri, at cum ignes illi effundunt lucem suam in intellectum, tunc dissipatur prior lux et obscuratur homo quoad apperceptionem boni et veri; et hoc quo plus amores sui et mundi, qui sunt ignes illi, augmenta capiunt, et tandem ita ut omne verum, et cum vero bonum, suffocent et exstinguant.

[2] Cum amores illi impugnantur, tunc erumpit ignis e voluntate in intellectuale et concipit flammam ibi; haec flamma est quae vocatur ira; inde est quod homo dicatur excandescere, exardescere, et inflammari, cum irascitur; haec flamma aggreditur vera et bona quae in intellectuali, et non modo abscondit illa sed etiam consumit; et, quod arcanum 1 , cum ignis ille malus e voluntate in intellectuale 2 erumpit, tunc clauditur intellectuale supra et aperitur infra, hoc est, clauditur quo spectat ad caelum et aperitur quo spectat ad infernum; inde est quod tunc influant 3 mala et falsa quae flammam concipiunt cum homo malus in iram exardescit; se habet hoc similiter ac fibra in corpore; haec si aculeo acus tangitur, ilico se contrahit et claudit, et sic arcet, ne laesio ulterius vadat ac infestet vitam in principiis; falsum etiam, cum sistitur videndum, apparet sicut aculeatum.

[3] Status hominis mali cum irascitur, etiam similiter se habet sicut fumus qui admoto igne concipit flammam, nam falsum mali in intellectuali est sicut fumus, et ira est sicut flamma accensi fumi; correspondent etiam; inde est quod ‘fumus’ sit falsum, et ‘flamma ejus’ sit ira in Verbo, ut apud Davidem,

Ascendit fumus ex naso Ejus, et ignis ex ore Ejus; prunae arserunt ex 4 Eo, Ps. 18:9 [KJV 8]:

et apud Esaiam,

Ardet sicut ignis malitia, senticetum et vepretum comedit, et incendit 5 implexa silvae, et elevant se elatione fumi, in excandescentia Jehovae Zebaoth, 9:17, 18 [KJV 18, 19];

‘fumus’ hic est falsum ex quo accenso ira; quod ‘fumus’ sit falsum, videatur n. 1861.

[4] Ex his nunc patet quid in sensu interno significatur per ‘quando exiverit ignis, et apprehenderit spina, et consumatur 6 acervus, 7 aut seges stans’, quod nempe si affectio mali 8 erumpit in iram, ac infert se in falsa concupiscentiarum, et consumit vera et bona fidei 9 ; qui expendit videre potest quod aliqua causa hujus legis sit quae interius latet et non apparet, nam lex de igne apprehendente spinas et inde consumente acervum vel segetem stantem, nullibi lata est quia tale perquam raro evenit; sed quod ignis malitiae et irae corripiat et accendat falsa concupiscentiarum, et sic consumat vera et bona quae Ecclesiae, omni die evenit.

[5] Quod ‘spinae’ sint falsa concupiscentiarum, constat ex sequentibus his locis 10 :

apud Esaiam,

Super terra populi Mei spina et sentis ascendit, 32:13;

‘terra’ est Ecclesia, ‘spina et sentis’ sunt falsa et inde mala:

apud eundem,

Spiritum vestrum ignis consumet vos, ita erunt populi combusti in calcem, spinae excisae quae inde succenduntur, 33:[11, ] 12; ‘spinae quae igne succenduntur’ pro falsis quae flammam arripiunt et consumunt vera et bona:

[6] apud Ezechielem,

Non erit amplius domui Israelis sentis pungens, et spina dolore afficiens, 28:24;

sentis pungens pro falso 11 concupiscentiarum amoris sui, ‘spina’ pro falso concupiscentiarum amoris mundi 12 :

apud Hoscheam,

Scortata est mater vestra 13 , propterea Ego obsaepiens viam tuam per spinas, et semitas suas non inveniet, Hos. 2:5, 6 14 ; ‘viae et semitae’ pro veris, et ‘spinae’ pro falsis loco illorum:

[7] apud eundem,

Perdentur excelsa Aven, peccatum Israelis; tribulus et spina ascendet super altaria illorum, 10:8;

‘tribulus et spina’ pro malo et falso vastante bona et vera cultus:

apud Davidem,

Circumdederunt me sicut apes, exstinguunt sicut ignem spinarum, Ps. 118:12;

‘ignis spinarum’ pro concupiscentia mali:

apud Matthaeum, A fructibus eorum cognoscetis eos; numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus? 7:16;

‘colligere de spinis uvas’ pro ex falsis concupiscentiarum bona fidei et charitatis; quod ‘uvae’ sint illa bona, videatur n. 1071, 5117, 6378:

[8] apud Marcum, Aliud semen cecidit inter spinas, sed ascenderunt spinae et suffocarunt illud ut fructum non dederit. Qui inter spinas seminantur sunt ii qui sermonem audiunt, sed curae mundi hujus, et fraus divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae ingredientes suffocant sermonem, ut 15 infrugifer fiat, 4:7, 18, 19; ibi explicatur quid sit ‘seminari inter spinas’, ita quid ‘spinae’; eadem significantur per ‘serere inter spinas’, ac ‘metere spinas’, apud Jeremiam,

Ita dixit Jehovah viro Jehudae et Hierosolymae, Novate 16 vobis novale, et non serite inter spinas, 4:3;

Severunt tritica, et messuerunt spinas, 12:12, 13.

[9] Falsa concupiscentiarum, quae significantur 17 per ‘spinas’, sunt falsa confirmantia illa quae mundi et ejus voluptatum sunt, nam haec falsa prae aliis arripiunt flammam et flagrant, quia sunt ex concupiscentiis in corpore, quae sentiuntur; ideo etiam 18 claudunt internum hominem ut nihil quod est salutis animae et vitae aeternae sapiat.

[10] Quod corona ex spinis plexa capiti Domini imposita fuerit cum crucifigeretur, et tunc 19 salutatus sit Rex Judaeorum, et dixerit, Ecce Homo, Joh. 20 19:2, 3, 5, repraesentabat quale fuit verum 21 Divinum tunc in Ecclesia Judaica, quod nempe ex falsis concupiscentiarum suffocatum; ‘Rex Judaeorum’, ut tunc ab illis salutabatur, significabat verum Divinum; quod per ‘regem’ in Verbo significetur verum a Divino, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4966, 5044, 6148, et quod simile per ‘Unctum’, qui in Hebraeo idiomate est Messias, et in Graeco Christus, n. 3004, 3008, 3009, 3732 fin. ; 22 quod per ‘Jehudam’ in sensu supremo intelligatur Dominus quoad Divinum Bonum, et in sensu interno quoad Verbum, et sic quoad doctrinam e Verbo, n. 3881; et quod Dominus, cum 23 talis corona super capite Ipsius, dixerit, Ecce Homo, significabat, Ecce Divinum Verum quale hodie in Ecclesia est; Divinum enim Verum procedens a Domino in caelo est Homo, inde caelum est Maximus Homo, et hoc ex influxu et ex correspondentia, quod ad finem plurium capitum ostensum est, videatur n. 1276, 24 1871, 2996, 2998, 3624-3649, 3741- 25 3750, 7396, 8547, 8988; inde etiam Ecclesia caelestis Domini vocata est Homo, n. 478, 479 26 ; haec Ecclesia erat quam Judaei repraesentabant, n. 6363, 6364, 8770; inde patet quid significatum sit per ‘spineam coronam’, tum per salutationem, ‘Rex Judaeorum’, ut et 27 quid per ‘Ecce Homo’; et quoque quid per inscriptionem super cruce, ‘Jesus Nazarenus Rex Judaeorum’, Joh. 19:19, 20, nempe quod 28 Divinum Verum seu Verbum in tali aspectu et ita tractatum fuerit a Judaeis, apud quos Ecclesia in quod omnia quae fiebant Domino a Judaeis cum crucifigeretur, significaverint Ecclesiae illorum status quoad verum Divinum seu Verbum, videatur n. 9093 fin. ; quod Dominus fuerit Verbum, constat apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum: et Verbum caro factum est et habitavit in nobis, et vidimus gloriam Ipsius, 1:1, 14;

‘Verbum’ est Divinum Verum.

Bilješke:

1. The Manuscript inserts est.

2. hominis

3. tunc influunt

4. in, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. ut consumetur, in the First Latin Edition, ut consumatur, in the Second Latin Edition

7. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

8. The Manuscript inserts seu cupiditas.

9. boni

10. The Manuscript inserts in Verbo.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. sentis pungens pro malo ex falso, spina dolore afficiens pro falso mali

13. Hebrew [ ] ('immam) = their mother

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The Manuscript places this after per ‘spinas’,

18. quia flagrant indomita; ideo quoque concupiscentiae in sensuali homine regnant, et

19. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. Verbum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

22. The Manuscript inserts et.

23. The Manuscript inserts est.

24. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. inde etiam Ecclesia coelestis vocata est Homo, Arcana Coelestia 478, 479, 1871, 1276, 2996, 2998, 3624 ad 3649, 3741 ad 3751, 7395, 8547, 8988

27. etiam

28. quid

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Biblija

 

Hiob 6:27

Studija

       

27 Super pupillum irruitis, et subvertere nitimini amicum vestrum.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #3880

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

3880. ‘Et dixit, Hac vice confitebor Jehovam’: quod significet in sensu supremo Dominum, in interno Verbum, in externo doctrinam inde, hic Divinum amoris et caeleste regnum Ipsius, constat a significatione ‘confiteri’: quod confiteri in sensu externo seu proxime interiore significet doctrinam ex Verbo, patet, confessio enim non aliud est, etiam in communi sermone, quam declaratio suae fidei coram Domino, ita comprehendit in se illa quae homo credit, proinde quae ei sunt doctrina: quod ‘confiteri’ in sensu interno sit Verbum, inde sequitur, omnis enim doctrina fidei et charitatis ex Verbo erit; ex se enim homo de caelestibus et spiritualibus nihil novit, quare ex revelatione Divina quae est Verbum: quod ‘confiteri’ in sensu supremo sit Dominus, est quia Dominus est Verbum, proinde doctrina ex Verbo, et quia Verbum in sensu interno Dominum solum spectat et de Ipsius regno agit, n. 1871, 2859, 2894, 3245, 3305 pr. , 3393, 3432, 3439, 3454; inde est quod per ‘confiteri Jehovam’ significetur Divinum amoris et caeleste regnum Ipsius, Dominus enim est Ipse Divinus Amor, et influxus hujus facit regnum Ipsius, et hoc per Verbum quod ab Ipso; quod per ‘Jehudam’ qui a confiteri Jehovam nominatus est, significetur Divinum amoris, et caeleste regnum Domini 1 , prius n. 3654 ostensum videatur; inde est quod dicatur quod hic ‘confiteri’ sit illud.

[2] Quid autem confiteri et 2 confessio sit, constare potest a locis in Verbo, ubi memoratur; ut apud Esaiam,

Dices in die illo, Confitebor Tibi Jehovah, quod succensuisti mihi, reversa est ira Tua, et consolatus es me:... et dicetis in dic illo, Confitemini Jehovae, invocate nomen Ipsius, nota facite in populo opera Ipsius, commemorate quod exaltatum sit nomen Ipsius, 12:1, 4:

apud Davidem,

Confitemur Tibi Deus, confitemur, et propinquum nomen Tuum, enarrant mirabilia Tua, Ps. 75:2 [KJV Ps. 75:1]:

apud eundem,

Psalmius ad confessionem. Jubilate Jehovae omnis terra, ...

Ille fecit nos, et non nos, populum Suum et gregem pascui Sui; ideo Ipsius nos, populus Ipsius et grex pascui Ipsius: 3 intrate per portas Ipsius in confessione, atria Ipsius in laude, confitemini Ipsi, benedicite nomini Ipsius, quia bonus Jehovah, in aeternum misericordia Ipsius, et usque in generationem et generationem veritas Ipsius, Ps. 100:1-5;

ibi quid ‘confiteri’ et confessio sit, patet, quod nempe sit agnoscere Jehovam seu Dominum, et quae Ipsius sunt; agnitio illa quod sit doctrina et Verbum, patet:

[3] apud Esaiam,

Consolabitur Jehovah Zionem, consolabitur omnes vastitates ejus, ... laetitia et gaudium invenietur in illa, confessio et vox cantus, 51:3:

apud Jeremiam,

Sic dixit Jehovah, Ecce Ego reducens captivitatem tentoriorum Jacobi, et habitaculorum ejus miserebor, et aedificabitur urbs super tumulo suo, et palatium juxta morem suum habitabitur, et exibit ab iis confessio et vox ludentium,

30:18, 19:

apud Davidem,

Confitebor Jehovae juxta justitiam Ipsius, et cantabo nomen Jehovae Altissimi, Ps. 7:18 [KJV Ps. 7:17]:

apud eundem,

Quando transivero ad domum Dei voce 4 cantus et confessionis, multitudine festum agente, Ps. 42:5 [KJV Ps. 42:4]:

apud eundem,

Confitebor Tibi inter gentes, Domine, psallam Tibi inter populos, quia magna usque ad caelum misericordia Tua, Ps. lvii

10, 11 [KJV 9, 10];

[4] ex his locis patet quod confessio se ad caeleste amoris referat, distinguitur enim ab illis quae sunt spiritualis amoris, nam dicitur 5 ‘confessio et vox cantus’, ‘confessio et vox ludentium’, ‘confitebor Tibi inter gentes et psallam Tibi inter populos’; confessio et confiteri est caeleste, vox cantus, vox 6 ludentium, tum psallere sunt spiritualia, etiam confiteri inter ‘gentes’ dicitur, et psallere inter ‘populos’, quia per ‘gentes’ significantur illi qui in bono 7 , et per ‘populos’ illi qui in vero 8 , amore; in Verbo enim apud Prophetas plerumque 9 binae expressiones occurrunt, quarum una se refert ad caeleste seu bonum, altera ad spirituale seu verum, ut sit conjugium Divinum in singulis Verbi, ita 10 conjugium boni et veri, videatur n. 683, 793, 801, 2173, 2516, 2712, 3132; exinde etiam patet quod confessio involvat caeleste amoris, et quod confessio genuina seu quae ex corde, non sit nisi ex bono; at quae ex vero, dicitur ‘vox cantus, vox ludentium, et psallere’;

[5] similiter in his locis, apud Davidem,

Laudabo nomen Dei cantico, et magnum faciam Ipsum confessione,

Ps. 69:31 [KJV Ps. 69:30]:

apud eundem,

Ego confitebor Tibi instrumento nablii 11 , veritatem Tuam Deus mi, canam Tibi in cithara, Sancte Israelis, Ps. 71:22;

quod per ‘canere cithara’, et per reliqua instrumenta chordacea significentur spiritualia 12 , videatur n. 418-420:

apud eundem,

Intrate portas Ipsius in confessione, atria Ipsius in laude, confitemini Ipsi, benedicite nomini Ipsius, Ps. 100:4;

‘confessio et confiteri’ est ex amore boni, ‘laus’ autem et ‘benedicere’ ex amore veri:

apud eundem,

Respondete Jehovae per confessionem, psallite Deo nostro in cithara, Ps. 147:7:

apud eundem,

Confitebor Tibi in congregatione magna, in populo numeroso laudabo Te, Ps. 35:18 13 :

apud eundem,

Confitebor Jehovae ore meo, et in medio multorum laudabo Ipsum, Ps. 109:30:

apud eundem,

Nos populus Tuus, et grex pascui Tui, confitebimur Tibi in aeternum, in generationem et generationem enumerabimus laudem Tuam, Ps. 79:13:

apud eundem,

Confiteantur Jehovae misericordiam Ipsius, et mirabilia Ipsius is hominis, sacrificent sacrificia confessionis, et annuntient opera Ipsius cum cantu, Ps. 107:21, 22.

[6] Quod in his locis binae expressiones unius rei sint, patet, quae apparerent sicut inanes repetitiones, nisi una involveret caeleste quod est bonum, et altera spirituale quod est verum, ita conjugium Divinum; ipsum regnum Domini est tale conjugium; hoc arcanum est in Verbo ubivis, sed detegi nusquam potest nisi per sensum internum, et inde cognitionem quaenam vox ad caelestem classem, et quaenam ad spiritualem pertinet;

[7] at in genere sciri debet quid caeleste, et quid spirituale, de quibus saepius prius.

Ipsa confessio cordis, quia est ex caelesti amore, est in genuino sensu confessio, homo qui in hac est, is 14 agnoscit quod omne bonum a Domino, et quod omne malum a seipso, in qua agnitione cum est 15 , in statu humiliationis est; agnoscit enim tunc quod Dominus sit omne apud ipsum, et quod ipse sit nihil respective, ex quo statu eum fit confessio, tunc est ex caelesti amore 16 .

[8] Sacrificia autem confessionis quae fuerunt in Ecclesia Judaica, erant gratiarum actiones, et vocabantur in universali sensu sacrificia eucharistica et retributoria, quae 17 erant duplicis generis, nempe confessionis et votiva; quod sacrificia confessionis involverint caeleste. Amoris, constare potest ab institutione eorum, de qua ita apud Mosen,

Haec lex sacrificii eucharisticorum, quod offeretur Jehovae; si pro confessione obtulerit illud, tunc offeret praeter sacrificium confessionis placentas azymas mixtas oleo, et lagana azyma uncta oleo, et similaginem bullatam 18 ,

placentas mixtas oleo, super placentas panis fermentatas offeret munus suum, praeter sacrificium confessionis, Lev. vii

11-13, 15; per omnia illa quae ibi memorantur, ut per ‘placentas azymas mixtas oleo’, per ‘lagana azyma uncta oleo’, per ‘similaginem bullatam’, ‘placentas panis fermentatas’ significantur caelestia amoris et fidei, et inde confessiones, et quod erunt in humiliatione; quod ‘similago’ et inde placentae sint caeleste amoris et inde spirituale fidei' quod est charitas, videatur n. 2177; quod ‘azymum’ sit purificatio a malis et falsis, n. 2342; quod ‘oleum’ sit caeleste amoris, n. 886, 3728; quod ‘panis’ etiam, n. 2165, 2177, 3464, 3478, 3735.

[9] Votiva autem quae erant alterum genus eucharisticorum, in sensu externo significabant retributionem, in interno voluntatem ut Dominus provideret, in supremo Providentiae statum, videatur n. 3732; inde est quod utrumque passim in Verbo memoretur, ut apud Davidem,

Sacrifica Deo confessionem, et exsolve Altissimo vota tua:...

sacrificans confessionem honorat Me, et qui disponit viam ei monstrabo salutem Dei, Ps. 50:14, 23:

apud eundem,

Super me Deus, vota Tua, retribuam confessiones Tibi, Ps. lvi

13. [KJV 12]:

apud eundem,

Tibi sacrificabo sacrificium confessionis, et nomen Jehovae invocabo, vota mea Jehovae solvam, Ps. 116:17, 18:

[10] apud Jonam, Ego cum voce confessionis sacrificabo Tibi, quod vovi exsolvam, 2:10 [KJV 9].

Ex his nunc patet quid sit confessio, ex qua Jehudah nominatus, quod nempe in supremo sensu sit Dominus et Divinum amoris, in interno Verbum, tum caeleste regnum Domini, et in sensu exteriore doctrina ex Verbo, quae est Ecclesiae caelestis; quod illa significentur per Jehudam in Verbo 19 , constare potest a nunc sequentibus.

Bilješke:

1. The Manuscript has Ipsius

2. The Manuscript has seu

3. Schmidius has (vel juxta keri) here, i. e. (or according to margin of Massoretic text). This Swedenborg omitted, but two alternative readings of the same textare actually given here.

4. The Manuscript has in

5. The Manuscript has dicitur enim

6. The Manuscript inserts et.

7. The Manuscript inserts caelesti seu.

8. The Manuscript inserts spirituali seu.

9. The Manuscript has ubivis

10. The Manuscript has hoc est

11. Hebrew (nebel) = psaltery, lyre.

12. The Manuscript has fidei

13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

14. The Manuscript has haec

15. The Manuscript inserts homo.

16. The Manuscript has auditur

17. The Manuscript has et

18. Swedenborg adopts this from Schmidius; L. bullatus =‘boiling’ or ‘bubbling’, but also ‘sodden’ or ‘half-cooked’. The Hebrew is from (rabak) = ‘to soak’ or perhaps ‘to fry’.

19. The Manuscript has illa quoque repraesentabat Jehudah in Verbo, ut

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.