6767. ‘Num ad occidendum me tu dicis?’: quod significet num meam fidem destruere velis, constat ex significatione ‘occidere’ quod sit destruere, de qua sequitur; et ex significatione ‘viri Hebraei’, qui hic est ‘me’, quod sit qui ab Ecclesia; ita quoque fides, nam fides est Ecclesiae, ¹ quae ita unitae sunt, ut qui destruit fidem apud aliquem, ² is destruat Ecclesiam apud illum; et hoc quoque est ‘occidere illum’, nam qui fidem, is vitam spiritualem aufert; vita quae remanet est vita quae vocatur ‘mors’; inde patet quod per ‘num ad occidendum me tu dicis?’ significetur num meam fidem destruere velis.

[2] Quod ‘occidere’ sit vitam spiritualem auferre, patet a locis pluribus in Verbo, ut apud Jeremiam,

Abripe eos sicut pecudem ad mactationem, et destina eos ad diem occisionis: quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet, propter malitiam habitantium in ea consumentur bestiae et avis, 12:3, 4;

‘dies occisionis’ pro tempore vastationis Ecclesiae cum non amplius aliqua fides quia non charitas; ³ terra quae lugebit' pro Ecclesia ‘herba omnis agri ⁴ ’ pro ⁵ omni vero scientifico Ecclesiae; ‘consumentur bestiae et avis’ pro quod bona et vera; quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 2118 fin. , 2928, 3355, 4447, (ax)4535, 5577; quod ‘herba ⁶ ’ sit verum ⁷ scientificum, constat a locis in Verbo ubi herba nominatur, ⁸ et quod ager sit id quod est Ecclesiae, n. 2971, 3310, 3766; quod ‘bestiae’ sint ⁹ affectiones boni, ita bona, n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 1823, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198; quod ‘aves’ sint ¹⁰ affectiones veri, n. 5149 ¹¹ ; inde constare potest quis sensus illorum verborum est, et quoque quod sensus spiritualis sit in singulis ¹² ibi; quisque videre potest quod absque interiore sensu ¹³ non intelligeretur quid ‘dies occisionis’, ¹⁴ quid quod ‘ ¹⁵ lugebit terra’, quod ‘herba omnis agri exarescet, propter malitiam habitantium in ea’, et quod ‘consumentur bestiae et avis’:

[3] apud Sachariam,

Sic dixit Jehovah Deus meus, Pasce oves occisionis, quas possessores earum occidunt, ¹⁶ 11:4, 5;

‘oves occisionis’ manifeste pro illis quorum fidem possessores destruunt:

apud Ezechielem,

Profanasti Me apud populum Meum, pro pugillis hordeorum, et pro frustis panis, ad occidendum animas quae non mori debent, et ad vivificandum animas quae non vivere debent, 13:19;

hic ‘occidere’ etiam manifeste pro destruere vitam spiritualem, hoc est, fidem et charitatem:

apud Esaiam,

Quid facietis die visitationis et vastationis? infra ¹⁷ vinctos, et infra occisos cadent, 10:3, 4;

ibi ‘occisi’ pro illis qui in inferno, ¹⁸ ita qui in malis et falsis':

[4] apud eundem,

Tu projectus es e sepulcro tuo sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio, non adunaberis cum iis in sepulcro, nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti, 14:19, 20;

‘occisi’ pro illis qui privati vita spirituali; ‘populum occidisti’ pro quod destruxerit vera et bona fidei:

apud Johannem, Fur non venit nisi ut furetur, ¹⁹ occidat, et perdat: Ego veni, ut vitam habeant, 10:10;

‘occidere’ pro vitam fidei destruere; quare dicitur ‘Ego ²⁰ veni ut vitam habeant’:

apud Marcum, Tradet frater fratrem in mortem, et pater liberos, et consurgent liberi contra parentes, et occident illos, 13:12;

ibi de ultimis temporibus Ecclesiae cum non amplius aliqua charitas et ideo nec aliqua fides; ‘frater’, ‘liberi’, et ‘parentes’, in sensu interno sunt bona et vera Ecclesiae, ²¹ et ‘occidere’ est destruere illa.

[5] Quia per ‘occisum’ ²² significabatur deprivatus vita spirituali, et per ‘agrum’ Ecclesia, idcirco statutum erat in Ecclesia repraesentativa quod Si quis tangeret in superficie agri aliquem confossum gladio, aut occisum, immundus esset septem dies, Num. 19:16;

‘confossus gladio’ quod sit ²³ verum a falso exstinctum, videatur n. 4503; ²⁴ nam gladius est falsum quod exstinguit verum, n. 2799, 4499, 6353. Pariter hoc statutum erat, Si quis occisus inveniretur in terra hereditatis super agro, nec notus quis occiderit, seniores et judices mensurarent inter urbes quae circumcirca, inventa sic urbe proxima, acciperent vitulum, et ad flumen rapidum decollarent; praeter plura, Deut. 21:1-10.

Bilješke:

3310. ‘Vir agri’: quod significet bonum vitae ex doctrinalibus, constat ex significatione ‘agri’; in Verbo multis in locis nominatur terra, et humus, et ager; et per ‘terram’, cum in bono sensu, significatur regnum Domini in caelis et in terris, ita Ecclesia, quae est regnum Domini in terris, similiter per ‘humum’ sed in strictiore sensu, n. 566, 662, 1066-1068, 1262, 1413, 1733, 1850, 2117, 2118 f, 2928; eadem quoque significantur per ‘agrum’, sed in adhuc strictiore sensu, n. 368, 2971; et quia Ecclesia non est Ecclesia ex doctrinalibus nisi quantum illa spectant bonum vitae ut finem, seu quod idem, nisi doctrinalia sint conjuncta bono vitae, ideo per ‘agrum’ significatur principaliter bonum vitae; quod ut sit Ecclesiae, erunt doctrinalia ex Verbo, quae bono illi implantata sint; absque ¹ doctrinalibus est quidem bonum vitae, sed nondum bonum Ecclesiae, ita nondum vere spirituale, nisi modo potentia ut possit fieri, sicut est bonum vitae apud gentes quae non Verbum habent, et ideo ignorant Dominum.

[2] Quod ‘ager’ sit bonum vitae cui implantentur illa quae sunt fidei, hoc est, vera spiritualia quae sunt Ecclesiae, manifeste constare potest a parabola Domini ² apud Matthaeum, Exivit seminans ad seminandum, et dum ille seminavit, alia ceciderunt super viam duram, et venerunt aves et comederunt ea; alia ceciderunt in petrosa, ubi non habuerunt humum multam, unde cito exorta sunt, propterea quod non habuerunt profunditatem terrae, cum vero sol exortus est, exusta sunt, et propterea quod non habuerunt radicem, exaruerunt: alia ceciderunt inter spinas, et ascenderunt spinae, et suffocarunt ea: alia vero ceciderunt in terram bonam, et dederunt fructum, aliud centuplum, aliud sexagecuplum, aliud trigecuplum: qua habet aurem ad audiendum, audiat, 13:4-9; Marcus 4:3-9; Luc. 8:5-8;

agitur ibi de quadruplici genere terrae seu humi in agro, hoc est, in Ecclesia; quod ibi ‘semen’ sit Verbum Domini, ita verum quod fidei dicitur, et quod ‘bona terra’ sit bonum quod charitatis, ³ patet, nam bonum in homine est quod recipit Verbum; ‘via dura’ est falsum, ‘petrosum’ est verum quod non radicem habet in bono, ‘spinae’ sunt mala.

[3] Cum bono vitae ex doctrinalibus, quod significatur per ‘virum agri’, ita se habet: qui regenerantur, primum faciunt bonum ex doctrinalibus, nam ex se non sciunt quid bonum; doctrinalia amoris et charitatis sunt, ex quibus discunt, ex illis sciunt quis Dominus, quis proximus, quid amor, et quid charitas, ita quid bonum; cum in hoc statu sunt, in affectione veri sunt, et vocantur ‘viri agri’; at dein, ⁴ cum regenerati sunt, non faciunt bonum ex doctrinalibus, sed ex amore et charitate, nam tunc in ipso bono sunt quod per doctrinalia didicerunt, et tunc vocantur ‘homines agri’; se habet hoc, sicut qui ex natura inclinat ad adulteria, furta, caedes, sed ex praeceptis decalogi discit quod talia inferni sint, et sic ab illis abstinet; in hoc statu afficitur is praeceptis, quia timet infernum, et discit ex illis, et similiter ex Verbo multa, quomodo instruere debeat vitam; tunc cum bonum agit, ex praeceptis bonum agit; at cum in bono est, incipit aversari adulteria, furta, caedes, ad quae prius inclinavit; tunc cum in illo statu est, non amplius ex praeceptis bonum agit, sed ex bono quod tunc apud illum; is in priore statu, ex vero discit bonum, in posteriore ex bono docet verum:

[4] ita quoque se habet cum veris spiritualibus quae vocantur doctrinalia, et adhuc interiora ⁵ praecepta sunt: doctrinalia enim sunt ⁶ interiora vera quae naturali homini; prima sunt sensualia, altera sunt scientifica, ⁶ interiora sunt doctrinalia; haec vera fundantur super veris scientificis, quatenus homo non nisi quam ex scientificis ideam, notionem, seu conceptum aliquem illorum habere et retinere possit; vera scientifica autem fundantur super veris sensualibus, nam absque sensualibus scientifica ⁷ ab homine non capi possunt; haec vera, nempe scientifica et sensualia sunt, quae significantur per ‘virum scientem venationis’; doctrinalia autem sunt quae significantur per ‘virum agri’; succedunt ita apud hominem; quapropter antequam homo in adulta est, et per vera sensualia et scientifica in doctrinalibus est, non regenerari potest, non enim confirmari potest in veris doctrinalium nisi per ideas ex scientificis et sensualibus, nam nihil usquam datur apud hominem in ejus cogitatione, etiam quoad arcanissimum fidei, quod non secum ideam naturalem et sensualem habet, tametsi homo ut plurimum nescit qualem; sed in altera vita, si desiderat, sistitur illa ei coram intellectu, etiam, si cupit, coram visu; nam in altera vita possunt ⁸ talia sisti coram visu, quod incredibile apparet sed usque est ita.

Bilješke:

6353. ‘Instrumenta violentiae machaerae eorum’: quod significet quod doctrinalia serviant ad destruendum opera charitatis, ita ipsam charitatem, constat a significatione ‘instrumentorum violentiae’ quod sint quae inserviunt ad ¹ destruendum charitatem; quod ‘instrumenta’ sint quae inserviunt, patet, et quod ‘violentia’ sit destructio charitatis, mox videbitur; et ex significatione ‘machaerarum’ quod sint doctrinalia; ‘gladii’ enim sunt vera fidei per quae contra falsa et mala pugnatur, n. 2799, ² ita ‘machaerae’ sunt doctrinalia, hic doctrinalia per quae pugnatur contra verum et bonum, et per quae haec exstinguuntur, quia ab illis qui in sola fide, seu in fide separata a charitate, apud quos contrarium est.

[2] Doctrinalia eorum qui in sola fide, ex quibus destruunt opera charitatis, sunt praecipue quod doceant salvari hominem per fidem solam absque operibus charitatis, et quod haec non necessaria sint, quodque homo per solam fidem salvetur etiam in ultima mortis hora, utcumque per totum vitae ³ curriculum vixerat; ita qui non nisi quam crudelia exercuerunt, qui latrocinia, qui adulteria, qui profana; ⁴ ac inde quod salvatio sit modo intromissio in caelum, ita quod non intromittantur nisi qui illam gratiam acceperunt ⁵ in fine vitae suae, ac ita quod quidam ex misericordia electi sint et quidam ex immisericordia damnati; cum tamen a Domino nulli negetur caelum, sed vita et communicatio vitae quae sentitur ibi sicut a subjectis odor in terra, facit ut nequaquam ibi esse possint, cruciantur enim a malo vitae suae ibi plus quam in profundissimo inferno.

[3] Quod ‘machaera’ significet falsum pugnans et occidens, patet apud Johannem, Exivit alius equus rufus, et sedenti super eo datum est ut auferret pacem de terra, ut se invicem occiderent, unde illi data est machaera magna, Apoc. 6:4 ⁶ :

apud eundem,

Si quis machaera occidit, oportet illum machaera occidi, Apoc. 13:10, 14.

[4] ⁷ Quod ‘violentia’ sit vis quae infertur charitati, liquet a pluribus locis in Verbo ⁸ ; ut apud Esaiam,

Desinet violentus, et consumetur irrisor, exscindentur omnes maturantes ⁹ iniquitatem, qui peccare faciunt hominem in verbo, et corripientem in porta illaqueant, et declinare faciunt in ¹⁰ inane justum, 29:20, 21;

hic violentus alia voce in lingua originali, sed ¹¹ quae similis significationis est; quod ‘violentus’ sit qui vim infert ¹² charitati, significatur per quod ‘peccare faciant hominem in verbo’, et ‘declinare faciant ¹³ justum’:

[5] apud eundem,

Opera eorum opera iniquitatis, et factum violentiae in manibus eorum; pedes eorum ad malum currunt, et festinant ad effundendum sanguinem innocentem, 59:6, 7; hic ‘violentia’ pro vi allata charitati, quae vis quod etiam significetur per ‘effundere sanguinem’, videatur n. 374, 1005:

apud eundem,

Non erit amplius violentia in terra tua, vastatio et confractio in terminis tuis, 60:18;

‘violentia’ pro destructione charitatis, inde enim ‘vastatio et confractio in terra’, hoc est, in Ecclesia:

[6] apud Jeremiam,

Violentiam et vastationem praedico, nam factum est verbum Jehovae mihi opprobrio et ignominiae toto die, 20:8;

‘violentia’ etiam ibi pro violentia in spiritualibus, ita pro destructione charitatis, ut et fidei:

apud Ezechielem,

Terra plena est judicio sanguinum, et urbs plena ¹⁴ violentia, 7:23;

‘judicium sanguinum’ pro destructione fidei, ‘violentia’ pro destructione charitatis:

[7] apud eundem,

Si genuerit filium violentum, effusorem sanguinis, qui fecerit unum de ullo eorum; si ille ... super montibus comederit, et uxorem socii polluerit, miserum et egenum oppresserit, rapinas rapuerit, pignus non restituerit, et ad idola sustulerit oculos suos, abominationem fecerit, in faenus dederit, et usuram receperit, num vivet? non vivet, ... moriendo morietur, 18:10-13;

hic quid ‘filius violentus et effusor sanguinis’ sit, describitur, sunt quae ibi recensentur, omnia opera charitatis quae destruit, ita filius violentus et effusor sanguinis est destructor charitatis et fidei:

[8] apud Davidem,

Libera me Jehovah ab homine malo, a viro violentiarum serva me, qui cogitant mala in corde, toto die congregant se ad bellum, exacuunt linguam suam sicut serpens, venenum aspidis sub labiis eorum: custodi me, Jehovah, a manibus impii, a viro violentiarum serva me.... Vir linguae ne subsistat in terra, vir violentiae malum venatur in subversiones, Ps. 140:2-5, 12 [KJV 1-4, 11);

‘vir violentiarum’ pro illis qui destruunt vera fidei et bona charitatis; quod pugnent contra illa, significatur per quod ‘toto die congregent se ad bellum, exacuant linguam sicut serpens’, ¹⁵ quod ‘venenum aspidis sub labiis eorum’, et ¹⁵ quod ‘venetur malum in subversiones’: et praeterea alibi, ut Ezech. 12:19, Joel 4:19 (KJV 3:19), Mal. 2:16, 17, Zeph. 3:4, Ps. 18:49 [KJV 48), Ps. 55:10-12 [KJV 9-11), 58:3-6 [KJV 2-5), Deut. 19:16, i ibi machaera pro falso pugnante contra verum, et id exstinguente

Bilješke: