Biblija

 

Exodo 33

Studija

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Biblija

 

Genesis 50:24

Studija

       

24 At sinabi ni Jose sa kaniyang mga kapatid: Ako'y namamatay: nguni't tunay na dadalawin kayo ng Dios, at dadalhin kayo mula sa lupaing ito hanggang sa lupain na kaniyang isinumpa kay Abraham, kay Isaac at kay Jacob.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #8770

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

8770. 'And you will be for Me a kingdom of priests' means that at that time the good of truth will be [with them]. This is clear from the meaning of 'a kingdom of priests' here as spiritual good, which is the good of truth, that is, the good that a member of the spiritual Church is brought to by means of truth. The reason why 'a kingdom of priests' means this good is that these words are addressed to the house of Jacob and the children of Israel, who represent the spiritual Church, external and internal - the house of Jacob representing the external Church, and the children of Israel the internal Church, 8762. Also 'a kingdom' means truth, 1672, 2547, 4691, while 'priests' means good, since the Lord's Priesthood, which was represented by priests, means Divine Good, and the Lord's Kingship, which was represented by kings, means Divine Truth, 1728, 2015 (end), 3670, 6148.

[2] In the representative Church among the descendants of Jacob there was first a kingdom ruled by judges, after that a kingdom ruled by priests, and finally a kingdom ruled by kings. The kingdom ruled by judges represented Divine Truth emanating from Divine Good, whereas the kingdom ruled by priests, who were also judges, represented Divine Good from which Divine Truth emanates, and the kingdom ruled by kings represented Divine Truth without Divine Good. But when the office of king also had some of the priestly functions attached to it, kings then also represented Divine Truth containing good in the measure that priestly functions were linked to the office of king.

[3] All this was brought about in the Jewish Church to the end that the states of heaven might thereby be represented. For in heaven there are two kingdoms, one being called the celestial kingdom, and the other being called the spiritual kingdom. The celestial kingdom is what is called the Lord's Priesthood, and the spiritual kingdom is what is called His Kingship. In the latter Divine Truth reigns, in the former Divine Good. And since the representation of the celestial kingdom began to perish when the people asked for a king, therefore - to ensure that something representing the Lord's kingdom in the heavens might nevertheless continue to exist - the Jews were separated from the Israelites. The Jewish kingdom then represented the Lord's celestial kingdom, and the Israelite kingdom His spiritual kingdom.

[4] If people know these things they are able to know why the changes in forms of government took place one after another among the descendants of Jacob. They are also able to know why, when the people asked for a king, they were told by Jehovah through Samuel that in doing so they rejected Jehovah so that He should not reign over them, 1 Samuel 8:7, and why they were told then about 'the right of the king', 1 Samuel 8:11 and following verses, which describes Divine Truth without Divine Good. If people know the things mentioned above they can also know why some priestly functions were conferred on David, and also why after Solomon's time the kingdom was divided into two, into the Jewish kingdom and the Israelite kingdom. Regarding the two kingdoms in heaven, see 3635, 3883-3896, 4112, 4113, 4138.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.