Biblija

 

Exodo 33

Studija

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Biblija

 

Genesis 50:24

Studija

       

24 At sinabi ni Jose sa kaniyang mga kapatid: Ako'y namamatay: nguni't tunay na dadalawin kayo ng Dios, at dadalhin kayo mula sa lupaing ito hanggang sa lupain na kaniyang isinumpa kay Abraham, kay Isaac at kay Jacob.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #4865

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

4865. 'And supposed that she was a prostitute' means that it supposed them to be nothing else than something false. This is clear from the meaning of 'a prostitute' as that which is false, dealt with in 2466, 2729, 3399, and so as the fact that with its semblance of religion the Jewish nation looked on the internal aspect of the Church as nothing else than something false. The reason 'a prostitute' means that which is false is that a marriage represents the heavenly marriage, which is that of good and truth. The husband represents good and the wife truth, and therefore sons represent truths and daughters forms of good, while a son-in-law and a daughter-in-law, a father-in-law and a mother-in-law, and many others as determined by their degrees of affinity, represent aspects of the heavenly marriage. Therefore, being opposites of these, acts of adultery and prostitution mean evil and falsity, and are in all reality the opposite of them, for people who spend their lives committing adultery or behaving as prostitutes have no concern at all for what is good and true. The reason for this is that genuine conjugial love comes down from the heavenly marriage, that is, from the marriage of good and truth, whereas adultery and prostitution spring from evil and falsity joined together - from hell; see 2727-2759.

[2] The fact that the Jewish nation looked, as also at the present day it looks, on the internal features of the Church as nothing else than falsities is meant by Judah's supposition that Tamar his daughter-in-law was no one else than a prostitute and by his connection with her as with a prostitute. This origin of that nation represents the origin and also the essential nature of their semblance of religion. It is plain to see that this nation looks on the internal aspect of the Church as a harlot, that is, as something false. For example, if anyone tells them it is an internal truth of the Church that the Messiah, who is foretold in the prophetical parts of the Word and whom they await, is the Lord, they completely reject this as something false. If anyone tells them it is an internal truth of the Church that the Messiah's kingdom is not a worldly and temporal but a heavenly and eternal one, they declare this too to be something false. If anyone tells them that the ritual observances of their Church represented the Messiah and His heavenly kingdom they have no idea what this is.

[3] If anyone tells them that the internal aspect of the Church is the good of charity and the truth of faith, both in doctrine and at the same time in life, they regard this as nothing else than a falsity. And so it is with every other truth told them. Indeed at the mere suggestion of an internal aspect of the Church they laugh nonsensically. The reason for this is that they are immersed solely in things of an external nature, and indeed in the lowest of these, which consist in the love of earthly things; for more than all others they are steeped in avarice, which is utterly worldly. Such people cannot possibly look on the interior features of the Church in any other way, since they are further removed than all others from the light of heaven, and so more than all others dwell in thickest darkness.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.