Biblija

 

Exodo 33

Studija

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Biblija

 

Genesis 50:24

Studija

       

24 At sinabi ni Jose sa kaniyang mga kapatid: Ako'y namamatay: nguni't tunay na dadalawin kayo ng Dios, at dadalhin kayo mula sa lupaing ito hanggang sa lupain na kaniyang isinumpa kay Abraham, kay Isaac at kay Jacob.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #4680

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

4680. 'That their father loved him more than all his brothers' means that [the Lord's Divine Spiritual or Divine Truth] was joined to the Divine Natural - in the proximate sense, to the Ancient Church meant by 'father'. This is clear from the explanations given above in 4675, where similar words occur. The reason why in the proximate sense the meaning is that [the Lord's Divine Spiritual or Divine Truth] was joined to the Ancient Church, and why in that sense 'father' is used to mean that Church, is that in the proximate sense, as stated immediately above in 4679, the descendants of Jacob and therefore the Church that was represented among them are meant by 'Joseph's brothers'. This whole matter has been discussed several times already, but in view of the train of thought that occurs in what follows the main points will be restated briefly here.

[2] The Ancient Church established by the Lord after the Flood was a representative Church. It was the kind of Church in which the external features of its worship, every single one, represented the celestial and spiritual things belonging to the Lord's kingdom, and in the highest sense represented those Divine things which are the Lord's own. Every single internal aspect of its worship however had to do with charity. This Church was widespread in much of the Asiatic world and in many kingdoms there. And although differences existed among them so far as teachings about matters of faith were concerned, there was nevertheless one Church because all people everywhere made charity the essential element of the Church. People at that time who separated faith from charity and made faith the essential element of the Church were called Ham. But in process of time this Church turned aside to idolatrous practices, and in Egypt, Babylon, and other places to magical ones; for they began to worship external things devoid of anything internal. So because they departed from charity, heaven departed from them, and in its place spirits from hell came and led them.

[3] Once this Church had been laid in ruins a new Church originating in Eber came into being, which was called the Hebrew Church. This existed in Syria and Mesopotamia, and also among other nations in the land of Canaan. But it differed from the Ancient Church in that it made sacrifices the essential requirement of external worship. It did, it is true, acknowledge charity as the inner substance of worship, but not so much with the heart as the Ancient Church had done. This Church too became idolatrous.

[4] At length the Lord was pleased to establish a new type of Church among Abraham's descendants through Jacob and to introduce among that nation the external features of the worship of the Ancient Church. But that nation was the kind that could not accept anything internal constituting the Church because their hearts were utterly opposed to charity. For this reason no more than what was representative of the Church was set up among that nation. From this it is now clear that 'Jacob's sons' or 'Joseph's brothers' in the proximate sense means that kind of Church, and that 'Jacob their father' means the Ancient Church. Furthermore, in many other places in the Word, especially the prophetical part, 'Jacob' is used to mean the Ancient Church, in addition to which this Church - the Ancient - is frequently called 'father' or 'mother', 'father' to refer to its good and 'mother' to its truth. From this it is now evident that 'their father loved Joseph more than all his brothers' means that the Lord's Divine Truth was joined to the Ancient Church.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.