Biblija

 

Exodo 33

Studija

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Biblija

 

Genesis 50:24

Studija

       

24 At sinabi ni Jose sa kaniyang mga kapatid: Ako'y namamatay: nguni't tunay na dadalawin kayo ng Dios, at dadalhin kayo mula sa lupaing ito hanggang sa lupain na kaniyang isinumpa kay Abraham, kay Isaac at kay Jacob.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #3720

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

3720. 'This is nothing other than the house of God' means the Lord's kingdom as it exists in the ultimate degree of order. This is clear from the meaning of 'the house of God'. In the Word 'the house of God' is referred to in many places, and in the external sense, that is, literally, it means a building where holy worship takes place. But in the internal sense it means the Church, in the more universal sense it means heaven, and in the most universal the Lord's kingdom. In the highest sense however it means the Lord Himself as regards the Divine Human. But in the Word sometimes the expression 'House of God' is used and sometimes 'Temple'. The two are similar in meaning, the difference being that the expression 'House of God' is used when the subject is good but 'temple' when the subject is truth. From this it is evident that 'the House of God' means the Lord's celestial Church, and in the more universal sense the heaven of celestial angels, in the most universal the Lord's celestial kingdom, and in the highest sense the Lord as regards Divine Good; whereas 'the Temple' means the Lord's spiritual Church, and in the more universal sense the heaven of spiritual angels, in the most universal the Lord's spiritual kingdom, and in the highest the Lord as regards Divine Truth, see 2048. The reason why 'the House of God' means that which is celestial and the dwelling-place of good, while 'the Temple' means that which is spiritual and the dwelling-place of truth, is that 'a house' in the Word means good, see 710, 2233, 2559, 3128, 3652, and among the most ancient people used to be built of pieces of wood for the reason that 'wood' meant good, 643, 1110, 2784, 2812, whereas 'the Temple' means truth because it was built of stones - 'stones' meaning truths, see 643, 1296, 1298.

[2] These meanings that 'pieces of wood' and 'stones' possess are clear not only from the Word where they are mentioned but also from representatives in the next life. For people who assume that merit lies in good works seem to themselves to be cutting wood, and those who assume that it lies in truths, that is to say, people who have believed that they knew more truths than anybody else and yet have lived wickedly, seem to themselves to be breaking up stones. I have often seen such people wood-cutting or stone-breaking, from which the meaning of 'wood' and of 'stone' was made clear to me - that good is meant by 'wood' and truth by 'stone'. It has in like manner been made clear to me from the fact that when I have seen a wooden house the concept of good has instantly presented itself, and when I have seen a stone house the concept of truth has done so. And I have also learned from angels about this matter. This is why, when in the Word 'the House of God' is mentioned, the concept of good presents itself to angels, the kind of good depending on the nature of the subject that is being dealt with. And when 'the Temple' is mentioned, the concept of truth presents itself, the kind of truth depending on the subject that is being dealt with. From this one may also deduce how deeply and inwardly concealed the heavenly arcana lie in the Word.

[3] The reason 'the House of God' here means the Lord's kingdom as it exists in the ultimate degree of order is that the subject is Jacob who, as often shown already, represents the Lord's Divine Natural. The natural exists in the ultimate degree of order, for the natural encompasses all interior degrees and includes them all together within itself. And since they are included all together within the natural, and so countless things are beheld as a single whole, obscurity exists there compared with other degrees. This obscurity too has been dealt with frequently.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.