Biblija

 

Exodus 29

Studija

   

1 και ταυτα εστιν α ποιησεις αυτοις αγιασαι αυτους ωστε ιερατευειν μοι αυτους λημψη μοσχαριον εκ βοων εν και κριους δυο αμωμους

2 και αρτους αζυμους πεφυραμενους εν ελαιω και λαγανα αζυμα κεχρισμενα εν ελαιω σεμιδαλιν εκ πυρων ποιησεις αυτα

3 και επιθησεις αυτα επι κανουν εν και προσοισεις αυτα επι τω κανω και το μοσχαριον και τους δυο κριους

4 και ααρων και τους υιους αυτου προσαξεις επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και λουσεις αυτους εν υδατι

5 και λαβων τας στολας ενδυσεις ααρων τον αδελφον σου και τον χιτωνα τον ποδηρη και την επωμιδα και το λογειον και συναψεις αυτω το λογειον προς την επωμιδα

6 και επιθησεις την μιτραν επι την κεφαλην αυτου και επιθησεις το πεταλον το αγιασμα επι την μιτραν

7 και λημψη του ελαιου του χρισματος και επιχεεις αυτο επι την κεφαλην αυτου και χρισεις αυτον

8 και τους υιους αυτου προσαξεις και ενδυσεις αυτους χιτωνας

9 και ζωσεις αυτους ταις ζωναις και περιθησεις αυτοις τας κιδαρεις και εσται αυτοις ιερατεια εμοι εις τον αιωνα και τελειωσεις τας χειρας ααρων και τας χειρας των υιων αυτου

10 και προσαξεις τον μοσχον επι τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου και επιθησουσιν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχου εναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

11 και σφαξεις τον μοσχον εναντι κυριου παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

12 και λημψη απο του αιματος του μοσχου και θησεις επι των κερατων του θυσιαστηριου τω δακτυλω σου το δε λοιπον παν αιμα εκχεεις παρα την βασιν του θυσιαστηριου

13 και λημψη παν το στεαρ το επι της κοιλιας και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και επιθησεις επι το θυσιαστηριον

14 τα δε κρεα του μοσχου και το δερμα και την κοπρον κατακαυσεις πυρι εξω της παρεμβολης αμαρτιας γαρ εστιν

15 και τον κριον λημψη τον ενα και επιθησουσιν ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

16 και σφαξεις αυτον και λαβων το αιμα προσχεεις προς το θυσιαστηριον κυκλω

17 και τον κριον διχοτομησεις κατα μελη και πλυνεις τα ενδοσθια και τους ποδας υδατι και επιθησεις επι τα διχοτομηματα συν τη κεφαλη

18 και ανοισεις ολον τον κριον επι το θυσιαστηριον ολοκαυτωμα κυριω εις οσμην ευωδιας θυσιασμα κυριω εστιν

19 και λημψη τον κριον τον δευτερον και επιθησει ααρων και οι υιοι αυτου τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του κριου

20 και σφαξεις αυτον και λημψη του αιματος αυτου και επιθησεις επι τον λοβον του ωτος ααρων του δεξιου και επι το ακρον της χειρος της δεξιας και επι το ακρον του ποδος του δεξιου και επι τους λοβους των ωτων των υιων αυτου των δεξιων και επι τα ακρα των χειρων αυτων των δεξιων και επι τα ακρα των ποδων αυτων των δεξιων

21 και λημψη απο του αιματος του απο του θυσιαστηριου και απο του ελαιου της χρισεως και ρανεις επι ααρων και επι την στολην αυτου και επι τους υιους αυτου και επι τας στολας των υιων αυτου μετ' αυτου και αγιασθησεται αυτος και η στολη αυτου και οι υιοι αυτου και αι στολαι των υιων αυτου μετ' αυτου το δε αιμα του κριου προσχεεις προς το θυσιαστηριον κυκλω

22 και λημψη απο του κριου το στεαρ αυτου και το στεαρ το κατακαλυπτον την κοιλιαν και τον λοβον του ηπατος και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων και τον βραχιονα τον δεξιον εστιν γαρ τελειωσις αυτη

23 και αρτον ενα εξ ελαιου και λαγανον εν απο του κανου των αζυμων των προτεθειμενων εναντι κυριου

24 και επιθησεις τα παντα επι τας χειρας ααρων και επι τας χειρας των υιων αυτου και αφοριεις αυτους αφορισμα εναντι κυριου

25 και λημψη αυτα εκ των χειρων αυτων και ανοισεις επι το θυσιαστηριον της ολοκαυτωσεως εις οσμην ευωδιας εναντι κυριου καρπωμα εστιν κυριω

26 και λημψη το στηθυνιον απο του κριου της τελειωσεως ο εστιν ααρων και αφοριεις αυτο αφορισμα εναντι κυριου και εσται σοι εν μεριδι

27 και αγιασεις το στηθυνιον αφορισμα και τον βραχιονα του αφαιρεματος ος αφωρισται και ος αφηρηται απο του κριου της τελειωσεως απο του ααρων και απο των υιων αυτου

28 και εσται ααρων και τοις υιοις αυτου νομιμον αιωνιον παρα των υιων ισραηλ εστιν γαρ αφαιρεμα τουτο και αφαιρεμα εσται παρα των υιων ισραηλ απο των θυματων των σωτηριων των υιων ισραηλ αφαιρεμα κυριω

29 και η στολη του αγιου η εστιν ααρων εσται τοις υιοις αυτου μετ' αυτον χρισθηναι αυτους εν αυτοις και τελειωσαι τας χειρας αυτων

30 επτα ημερας ενδυσεται αυτα ο ιερευς ο αντ' αυτου των υιων αυτου ος εισελευσεται εις την σκηνην του μαρτυριου λειτουργειν εν τοις αγιοις

31 και τον κριον της τελειωσεως λημψη και εψησεις τα κρεα εν τοπω αγιω

32 και εδονται ααρων και οι υιοι αυτου τα κρεα του κριου και τους αρτους τους εν τω κανω παρα τας θυρας της σκηνης του μαρτυριου

33 εδονται αυτα εν οις ηγιασθησαν εν αυτοις τελειωσαι τας χειρας αυτων αγιασαι αυτους και αλλογενης ουκ εδεται απ' αυτων εστιν γαρ αγια

34 εαν δε καταλειφθη απο των κρεων της θυσιας της τελειωσεως και των αρτων εως πρωι κατακαυσεις τα λοιπα πυρι ου βρωθησεται αγιασμα γαρ εστιν

35 και ποιησεις ααρων και τοις υιοις αυτου ουτως κατα παντα οσα ενετειλαμην σοι επτα ημερας τελειωσεις αυτων τας χειρας

36 και το μοσχαριον της αμαρτιας ποιησεις τη ημερα του καθαρισμου και καθαριεις το θυσιαστηριον εν τω αγιαζειν σε επ' αυτω και χρισεις αυτο ωστε αγιασαι αυτο

37 επτα ημερας καθαριεις το θυσιαστηριον και αγιασεις αυτο και εσται το θυσιαστηριον αγιον του αγιου πας ο απτομενος του θυσιαστηριου αγιασθησεται

38 και ταυτα εστιν α ποιησεις επι του θυσιαστηριου αμνους ενιαυσιους αμωμους δυο την ημεραν επι το θυσιαστηριον ενδελεχως καρπωμα ενδελεχισμου

39 τον αμνον τον ενα ποιησεις το πρωι και τον αμνον τον δευτερον ποιησεις το δειλινον

40 και δεκατον σεμιδαλεως πεφυραμενης εν ελαιω κεκομμενω τω τεταρτω του ιν και σπονδην το τεταρτον του ιν οινου τω αμνω τω ενι

41 και τον αμνον τον δευτερον ποιησεις το δειλινον κατα την θυσιαν την πρωινην και κατα την σπονδην αυτου ποιησεις εις οσμην ευωδιας καρπωμα κυριω

42 θυσιαν ενδελεχισμου εις γενεας υμων επι θυρας της σκηνης του μαρτυριου εναντι κυριου εν οις γνωσθησομαι σοι εκειθεν ωστε λαλησαι σοι

43 και ταξομαι εκει τοις υιοις ισραηλ και αγιασθησομαι εν δοξη μου

44 και αγιασω την σκηνην του μαρτυριου και το θυσιαστηριον και ααρων και τους υιους αυτου αγιασω ιερατευειν μοι

45 και επικληθησομαι εν τοις υιοις ισραηλ και εσομαι αυτων θεος

46 και γνωσονται οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων ο εξαγαγων αυτους εκ γης αιγυπτου επικληθηναι αυτοις και θεος ειναι αυτων

   

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #10107

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

10107. And the bread that is in the basket. That this signifies the appropriation of celestial good from the Lord, is evident from the signification of “eating,” here bread, as being appropriation (as just above, n. 10106); from the signification of “bread,” as being the good of love and charity (n. 2165, 2177, 3464, 3478, 3735, 3813, 4217, 4735, 4976, 5915, 6118, 9323, 9545); and from the signification of a “basket,” as being the external sensuous (n. 9996). From this it is plain that by “eating the bread that was in the basket” is signified the appropriation of good from the Lord in externals. The breads which were in the basket were unleavened breads, unleavened cakes, and unleavened wafers, and by these are signified goods purified, both internal and external (n. 9992-9994). When therefore “bread in the basket” is spoken of, there are signified all these goods in the external sensuous, and the external sensuous is the ultimate of man’s life, containing all the interior things together in itself. (That the external sensuous is the ultimate of man’s life, see n. 5077, 5081, 5094, 5125, 5128, 5767, 6183, 6311, 6313, 6318, 6564, 7645, 9212, 9216, 9730, 9996; and that, being the ultimate, it contains all the interior things, see n. 6451, 6465, 9216, 9828, 9836, 10044)

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Iz Swedenborgovih djela

 

Arcana Coelestia #9323

Proučite ovaj odlomak

  
/ 10837  
  

9323. And He shall bless thy bread, and thy waters. That this signifies the increase of the good of love and truth of faith, is evident from the signification of “being blessed by Jehovah,” as being to be made fruitful in goods, and multiplied in truths (see n. 2846, 3406, 4981, 6091, 6099, 8939), thus increase in such things as belong to love and faith; from the signification of “bread,” as being the good of love (see n. 276, 680, 2165, 2177, 3478, 3735, 3813, 4211, 4217, 4735, 4976, 6118, 8410); and from the signification of “water,” as being the truth of faith (n. 680, 739, 2702, 3058, 3424, 4976, 5668, 6346, 7307, 8568). As “bread” signified all the good of love, and “water” all the truth of faith, in the complex, and as “to be blessed of Jehovah” signifies all increase in these, therefore it was a customary devout wish in the Ancient Churches that Jehovah would “bless the bread and the water;” and it was also a common form of speaking to say “bread and water,” to express all natural food and all natural drink, and to mean thereby all spiritual good and all spiritual truth; for these are what nourish the spiritual life, as bread and water nourish the natural life (see n. 4976).

[2] Such is the signification of “bread and water” in the following passages.

In Isaiah:

Behold Jehovah Zebaoth doth take away from Jerusalem and from Judah the whole staff of bread, and the whole staff of water (Isaiah 3:1);

“the staff of bread” denotes power and life from good; and “the staff of water,” power and life from truth.

In Ezekiel:

Behold, I break the staff of bread in Jerusalem; that they may eat bread by weight, and in disquiet; and drink water by measure, and with amazement; that they may be in want of bread and water, and be desolated a man and his brother, and pine away because of their iniquity (Ezekiel 4:16-17).

That “to be in want of bread and water” denotes to be deprived of the good of love and truth of faith, is very evident; for it is said “that they may be desolated a man and his brother, and pine away because of iniquity.”

[3] In like manner in the same:

They shall eat their bread with disquiet, and drink their water with amazement, that the land may be laid waste from the fullness thereof, because of the violence of all them that dwell therein (Ezekiel 12:19).

Behold the days come that I will send a famine in the land; not a famine for bread, nor a thirst for water; but for hearing the words of Jehovah (Amos 8:11).

The man of God said to Jeroboam, If thou wilt give me half thine house, I will not go in with thee, neither will I eat bread nor drink water in this place; for so Jehovah commanded, saying, Eat no bread, nor drink water, nor return by the way that thou camest. But the prophet from Bethel told him that Jehovah had said that he should eat bread with him, and drink water, lying unto him. And he went back with him, and did eat bread in his house and drink water; wherefore he was torn in pieces by a lion (1 Kings 13:8-9, 16-19, 24).

That he “should not eat bread and drink water with Jeroboam” signified that he should abhor the good there, and also the truth, because these had been profaned; for Jeroboam profaned the altar and all the holy things of worship, as is plain from the historical narrative of the Word in that chapter.

[4] The lack of spiritual good and truth was signified by rain not being given for three years and a half during the reign of Ahab, insomuch that bread and water failed; and then Elijah went to a widow in Sarepta and asked from her a little water to drink, and a morsel of bread to eat (1 Kings 17 an. 18); for, as before said, by “bread” was signified all the good of the church, and by “water” all the truth of the church. As at that time such things were represented because the representative of a church existed among them, and because the Word, even the historical Word, was to be written by representatives, therefore the devastation of good and truth was represented by a lack of bread and water. As “bread” signified all the good of love in the complex, the sacrifices were called “bread” (n. 2165); and the Lord also calls Himself “the bread which came down from heaven” (John 6:48, 50-51); for the Lord is the good of love itself.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.