1429. Quod ‘Abram filius quinque annorum et septuaginta annorum’ significet quod adhuc non ita multum Divini, constare potest a significatione ‘numerorum ‘quinque’ quod sit parum, et numerorum ‘septuaginta’ quod sit sanctum; quod quinque sint parum, ostensum est prius n. 649, quodque septuaginta seu septem sint sanctum, n. 395, 433, 716, 881; hic quia septuaginta praedicantur de Domino, significant sanctum Divinum. Quod numeri annorum Abrami etiam in sensu interno significent alia, constare potest ab illis quae prius de annis et numeris dicta et ostensa sunt n. 482, 487, 493, 575, 647, 648, 755, 813, et ex eo quod nulla vocula et iota in Verbo detur quae non internum sensum habeat; et nisi spiritualia et caelestia involveret, nusquam memoratum fuisset quod Abramus tunc fuisset quinque annorum et septuaginta annorum, et hoc nec exstitisset in hac ejus aetate; sicut etiam constare potest ab aliis numeris tam annorum quam mensurarum in Verbo.

649. Hic vero ‘numeri seu mensurae arcae’ nihil aliud significant quam reliquias quae fuerant apud hominem hujus Ecclesiae, cum reformaretur, et quidem quod paucae; quod constat ab eo quod in numeris illis dominentur ‘quinque’, qui in Verbo significant aliquid seu parum; ut apud Esaiam,

Relinquentur in eo racemationes, sicut decussio oleae, duae tres baccae in capite rami supremi, quatuor quinque in ramis fructiferae, 17:6;

ubi ‘duo tria et quinque’ pro paucis:

apud eundem,

Mille unum coram increpatione unius, coram increpatione quinque fugietis, donec reliqui sitis sicut malus super capite montis, 30:17;

ubi etiam pro paucis. Minimum etiam mulctae, super restitutionem, fuit ‘quinta pars’, Leviticus 5:16, 24 [KJV 5:16, 6:5]; 22:14 ; Num. 5:7;

et minimum additamenti, cum redimerent bestiam, domum, agrum, decimas, erat ‘quinta pars’, Lev. 27:13, 15, 19, 31.