10054. Een reuk van rust; dat dit de doorvatting van de vrede is, staat vast uit de betekenis van de reuk, namelijk de doorvatting, nrs. 3577, 4624-4634, 4748; en uit de betekenis van de rust, namelijk de vrede.

Wat de Goddelijke vrede in de hemelen is, zie de nrs. 92,93, 2780, 5662, 8455, 8665, 8722; dat de vrede in de hoogste zin de Heer is en het Goddelijk voortgaande uit Hem, aandoende het goede in de hemelen vanuit het binnenste, nrs. 3780, 8517.

Dat het brandoffer een reuk van rust voor Jehovah wordt genoemd, is omdat door het brandoffer werd uitgebeeld de vereniging van het Goddelijk Menselijke van de Heer met het Goddelijke Zelf, nr. 10053; en door die vereniging was de vrede in de hemelen verkregen.

Alle hellen immers waren door de Heer toen Hij in de wereld was, onderworpen en alle hemelen in de orde teruggebracht, nrs. 9715, 9809, 9937, 10019.

Daaruit blijkt, vanwaar het is, dat het brandoffer een reuk van rust voor Jehovah wordt genoemd, zoals meermalen elders, waar gehandeld wordt over de brandoffers en het spijsoffer, zoals in (Leviticus 1:9,13,17; 2:2,9,12; 3:5; 4:31; 6:8,14; 8:28; 23:13,18; Numeri 15:3,7,13; 28:6,8,13; 29:2,6,13).

4624. Wat echter de overeenstemming van de reukzin en vandaar van de neusvleugels met de Grootste Mens betreft, tot dat gebied behoren degenen die in de algemene doorvatting zijn, zodat zij ‘doorvattingen’ kunnen worden genoemd; met hen stemt de reuk en dus het orgaan ervan overeen; vandaar komt het eveneens dat ruiken, de lucht van iets krijgen, een scherpe speurzin hebben en eveneens een fijne neus hebben, in de gewone spreektaal, wordt gezegd van hen die met ingeving een zaak van nabij raken en eveneens van hen die doorvatten; de innerlijke dingen immers van de woorden van de spraak van de mens ontlenen verscheidene dingen aan de overeenstemming met de Grootste Mens; de oorzaak ervan is dat de mens ten aanzien van zijn geest in het gezelschap met geesten is en ten aanzien van het lichaam met mensen.